คู่มือตำนานเทพเจ้ากรีก-โรมัน

ลำดับตอนที่ #59 : เกลาคัส-Glaucus เทพแห่งการพยากรณ์ของท้องทะเล

เกลาคัส คือหนึ่งในเทพเจ้าของชาวกรีก เทพแห่งการพยากรณ์ของท้องทะเล บุตรแห่งเทพโพไซดอนและนางนิมฟ์(พรายน้ำ) เป็นเทพที่คอยช่วยเหลือเหล่าทหารและชาวประมงยาวได้รับภัยในทะเล โดยเฉพาะภัยจากพายุ

เรื่องราวที่โด่งดังที่สุดของเทพเจ้าองค์นี้ถูกเล่าโดยกวีโอวิด-Ovid โดยเล่าว่า แต่เดิมเกลาคัสเป็นเพียงมนุษย์ธรรมดาๆคนหนึ่ง ที่มีอาชีพเป็นชาวประมงอาศัยอยู่ที่เมืองบีโอเชีย-Boeotian(ฝรั่งออกเสียงงี้) 

วันหนึ่งขณะที่เกลาคัสออกไปตามหาปลาตามปกติ ระหว่างกลับมา เขาได้พบกับพืชสมุนไพรพิสดารที่เขาเองก็ไม่รู้จัก มันมีอำนาจในการทำให้ปลาที่เกลาคัสจับมาฟื้นคืนชีพ เกลาคัสรู้สึกทึ่ง และเผลอลองกินสมุนไพรดังกล่าวเข้าไปด้วย

และแน่นอน มันส่งผลแบบที่เขาหวังไว้ คือเขากลายเป็นคนอมตะ ร่างกลายส่วนต่างๆนางวันก็เริ่มเปลี่ยนไปด้วย สองขากลายเป็นหางปลา มีเกร็ดปลาและคลีบขึ้นเต็มตัวอีกต่างหาก พอเป็นแบบนี้เกลาคัสจึงต้องอยู่แต่ในน้ำตลอดไป แม้จะเป็นอมตะแต่ก็ไม่สามารถรั้งความหนุ่มของตน เกลาคัสแก่ขึ้นเรื่อยๆ  แล้วเขาก็ได้กลายเป็นเทพโดยปริยาย  

เรื่องราวความรักของเทพองค์นี้ก็พอมีอยู่บ้าง โดยเล่าว่า เมื่อเกลาคัสได้พบนางซิลล่า(สมัยที่ยังไม่ถูกสาป) ก็ได้เกิดหลงรักเข้าอย่างจัง แตาฝ่ายนางซิลล่าไม่โอเค และหนีจากเกลาคัสไป 

ด้วยความที่ไม่รูปจะทำไร เกลาคัสจึงไปปรึกษากับนางแม่มดเซอร์ซี แล้วกลายเป็นว่าแม่มดตนนี้เมื่อได้พบเกลาคัสก็ได้ตกหลุมรักเข้าแทน นางเซอร์ซีพยายามหว่านล้อมเกลาคัสทุกวิถีทางแต่ก็ไม่สำเร็จ 

นางเซอร์ซีรู้สึกอิจฉาและเครียดแค้นเกลาคัสเป็นส่วนมาก จึงได้ทำการร่ายคำสาปใส่นางซิลล่า จนนางกลายเป็นอสูรไป 

เทพเกลาคัสและนางซิลล่า ภาพโดย Bartholomeus Spranger