****เพื่อนกันหรอ**(แบบนื้นะ.....)

 ตอนที่ 1 สู่ชีวิตใหม่
   ตะวันเริ่มจับขอบฟ้าบอกเวลาของวันใหม่
    "ตื่นได้แล้วโว้ยไอ้ขี้เซาถึงแล้ว"เป็นเสียงของฟางเพื่อนของผมเอง
    "ถึงแล้วหรอ"ผมงัวเงียตื่นจากเบาะของรถที่แล่นจากต่างจังหวัดมาตั้งแต่เย็นวันก่อน
    พวกเราสองคนเป็นนักศึกษาใหม่ในเทอมนี้ ที่เราเข้ามาเมืองกรุงนี้ก้อเพื่อมาเรียนในคณะและสาขาที่เราสองคนฝันไว้
   เออผมลืมบอกไปว่าผมชื่อ"ทาโร่"เป็นนักศึกษาใหม่ของสถาบันแห่งหนึ่งในกทม.
   "แล้วเราจาไปต่ออย่างไรละ"ผมถามด้วยความสงสัย
    "เออไม่รู้วะ"ฟางตอบ
    "ค่อยๆถามคนแถวนี้หรือไมก้อโทร.ถามรุ่นพี่ละกัน"เขาพูดอีก
และแล้วฟางก้อโทร.หารุ่นพี่ของโรงเรียนเราได้สำเร็จ
พี่เขาบอกให้นั่งรถมาลงตรงหน้าม.แล้วพี่เขาจะมารับ
พวกเราทั้งเราและฟางจึงต้องนั่งรถมาเป็นครั้งแรกในชีวิตที่นั่งรถเมล
ตื่นเต้นมากๆเลย และแล้วรถเมลก้อจอดหน้ามหา'ลัยแห่งหนึ่งที่ป้ายรถเมลมีผู้ชายคนหนึ่งยืนอยู่
คุณเชื่อไหมเขาเป็นผู้ชายที่หล่อจริงๆเลย ใบหน้าเกลี้ยงเกลา คิ้วเข้มๆ ผมตัดสไตล์เกาหลีทำสีน้ำตาลอ่อนๆ สูงประมาณ185เซน จมูกโด่ง หล่อกว่าพระเอกในทีวีซะอีกนั้นและคับ"พี่เบียร์"
รุ่นพี่ของพวกเรา
"ใช่พี่เบียร์หร์อปล่าวคับ"ผมถามแบบเขินๆ
"ใช่คับน้องทาโร่กะน้องฟางใช่มั้ย"พี่เขาถามกลับ
พวกเราสองคนพยักหน้าพร้อมๆกัน
"หวัดดีคับ"ผมทัก
หวัดดีค่ะพี่"ฟางทักบ้าง
"เป็นไงนั่งรถมาเหนื่อยมั้ย"
"ไม่เท่าไรหรอกคับ"
"ไปเถอะไปห้องพี่กัน พี่รินเขารอพวกเราแล้ว"
พี่เขาพาเรา2คนนั่งรถแท็กซี่ไป
ตลอดทางผมแอบมองใบหน้าคม-คมนั้นตลอด
แต่ฟางซิดูไม่ชอบพี่เขายังไงไม่รู้
ผิดกับเราที่ชอบพี่เขาตั้งแต่แรกเจอ
ผมมีความคิดอย่างนี้ได้ไงไม่รู้ 
พี่เขาก้อชวนพวกเราคุยตลอดทางเลย
ไม่นานก้อถึงห้องของพี่เบียร์
ก่อนที่เรา2คนจะมาถึงพี่รินรุ่นพี่อีกคนก้อซื้อของกินมารอพวกเราแล้ว
"หวัดดีคับ"ผมยกมือไหว้พี่เขา 
ฟางก้อไหว้ตาม
"ผมทาโร่คับ นี่ฟาง"
"หวัดดีค่ะพี่รนค่ะจำกันมั้ย"
"ได้ค่ะก้อพี่ออกจะน่ารักอย่างนี้"
"มาๆหิวกันยังพี่กะพี่เบียร์ซื่อกับข้าวมาแล้ว"
"ก้อนิดหน่อยคับ"
หลังจากกินข้าวแล้วผมกะฟางก้อต้องแยกกันเพราะผมได้นอนกะพี่เบียร์ส่วนฟางต้องไปนอนกะพี่ริน