ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Sweet love หวานนักรักนี้
เรื่องนี้มีตัวแดงเป็นของตัวเองแล้วไม่ต้องกดแบน
นะคะ ^.^; ไรเตอร์ไม่อยากแก้แบน
นะคะ ^.^; ไรเตอร์ไม่อยากแก้แบน
ท่ามกลางความวุ่นวายในเมืองหลวง โซล ที่เต็มไปด้วยความก้าวหน้าของเทคโนโลยียังมีร้านขายขนมเล็กๆ เปิดร้านแฝงอยู่ในเส้นทางความวุ่นวาย ร้านเค้กเล็กๆ ที่ถูกแต่งแต้มไปด้วยสีหวานๆ หลากหลายสีสันโดดเด่นเป็นที่สะดุดตาท่ามกลางร้านค้ารายรอบ
ชายหนุ่มร่างสูงหน้าตาหล่อระดับพระเอกที่บนร่างสูงมีผ้ากันเปื้อนสีเขียวน้ำทะเลเดินออกจากหลังเคาเตอร์ เมื่อลูกค้าทยอยออกจากร้านไปจนหมดเมื่อไม่กี่นาทีที่ผ่านมา ร่างสูงเดินตรงไปยังหน้าร้านเอื้อมมือเพียงนิดเดียวประตูเหล็กหนาก็เลื่อนลงมาปิดร้าน
ภายนอกเหมือนว่าร้านเค้าร้านนี้ปิดร้านแล้ว แต่ภายในร้านขนมนั้นเจ้าของร้านทั้งสองคนยังคงทำงานอย่างขยันขันแข็ง
“แทมินฉันปิดร้านเรียบร้อยแล้วนะ” ร่างสูงที่เก็บกวาดหน้าร้านเรียบร้อยเดินเข้าไปยังหลังร้านที่เป็นส่วนของห้องครัว กลิ่นหอมของเนยและครีมปะทะเข้ากับจมูกอย่างเคยชิน
“อือ ไอ้นี่อะไรอ่ะมินโฮ คัพเค้กเหรอ” แทมินผู้เป็นหุ้นส่วนร้านและหุ้นส่วนชีวิตของมินโฮถามขึ้น มือเรียวขาวยกคัพเค้กที่มีครีมสีชมพูหวานโปะอยู่บนหน้าเค้กขึ้นมา
“มันหน้าตาเหมือนแพนเค้กหรือไง” มินโฮเดินเข้ามากอดเอวร่างบางไว้พลางซุกไซร้จมูกสูดดมกลิ่นหอมหวานจากซอกคอ
“อย่ามากวนกันได้ไหม คัพเค้กที่ไหนสีหน้าเกลียดแบบนี้” แทมินหัวเราะกับผลงานของมินโฮที่วางอยู่เต็มโต๊ะตัวใหญ่กลางห้องครัว
คัพเค้กที่มีครีมสีเขียวอี๋ สีส้มปรี๊ด แถมยังมีสีเหลืองที่เกือบจะสะท้านแสงนั่นอีก ยังดีที่มีสีชมพูแสนหวานหลุดรอดมาแบบปกติหลายชิ้น
“ก็คัพเค้กอย่างว่าไง” มินโฮยังคงทำรอยสีกุหลาบตามลำคอของร่างบางไม่เลิก แทมินหันไปยันหัวกลมๆ ของร่างสูงออก หันตัวกับมาเผชิญหน้ากับมินโฮตรงๆ
“ทำสีแบบนี้แล้วใครจะกล้าซื้อล่ะ ไม่มีลูกค้าคนไหนเขากินขนมสีแบบนี้หรอก” เสียงหวานว่าอย่างขุ่นๆ
“นั่นสิเนอะ ถ้างั่นเดี๋ยวฉันจะทำสีน่ารักๆ ละกัน ว่าแต่ว่าแทมินไม่ลองดูซักชิ้นเหรอ” มินโฮยิ้มพราว ใบหน้าหล่อดูเจ้าเล่ห์จนหน้าหมั่นไส้
“ไม่เอาอ่ะ สีมันน่ากลัว” แทมินปัดมือของมินโฮที่ลูปไล้อยู่บริเวณสะโพกของตัวเอง
“หน่า ลองชิมหน่อยสิ แทมินก็รู้หนิว่าฉันชิมอะไรไม่ได้เรื่องซักอย่าง นะแทมินนะ” มินโฮยังคงรบเร้า มือหนาลูปไล้ยังแขนขาวนวลของแทมินเล่น
“แรงไหม” เสียงหวานถามออกมาอย่างประหม่า มินโฮให้ชิมของใหม่ทีไรเล่นเอาเขาไม่ได้นอนทุกที
“ไม่แรงหรอก แทมินลองชิมสีชมพูนั่นแหละลองดูสิ” มินโฮเอื้อมมือไปหยิบคัพเค้กสีชมพูหวานจ่อตรงปากของแทมิน
แทมินมองคัพเค้กสีสวยที่จ่ออยู่ตรงปากอย่างชั่งใจ รอยยิ้มอบอุ่นที่ร่างสูงส่งให้ ส่งผลให้แทมินยอมกินเค้กก้อนเล็กพอดีคำ
“เป็นไงอร่อยไหม” มินโฮถามด้วยน้ำเสียงติดจะตื่นเต้น แทมินพยักหน้าช้าๆ ครีมสีชมพูยังเลอะอยู่ที่ริมฝีปากสีแดง
“อีกคำสิ” มินโฮคะยั้นคะยอ แทมินเลยต้องฝืนใจกินเข้าไปอีกคำและอีกคำจนหมด
ร่างสูงโน้มตัวลงไปหาริมฝีสีแดง ลิ้นร้อนเลียครีมสีชมพูที่ติดอยู่ริมฝีปากของแทมินช้าๆ
แทมินหลับตาลงให้มินโฮทำอะไรได้ตามใจชอบ ร่างบางรู้สึกวาบหวามเมื่อมินโฮส่งลิ้นร้อนเข้าชิมความหวานภายในโพรงปาก มินโฮถอดจูบร้อนออกเมื่อรู้สึกว่าร่างบางเริ่มมีอาการ
“รู้สึกอะไรหรือยังที่รัก” เสียงของมินโฮกระซิบคลอเคลียอยู่ข้างหู แทมิน พยักหน้าช้าๆ ใบหน้าขาวนวลเริ่มถูกแทนที่ด้วยสีแดง เลือดทั่วกายเดือดพล่าน
“ร้อน..อ๊ะ” แทมินครางออกมาเสียงหวาน มือเล็กบางพยายามแกะกระดุมเสื้อสีขาวตัวหนาของตัวเองออก ทั้งๆ ที่ยังมีผ้ากันเปื้อนสีชมพูขวางอยู่
“จุ๊ๆ ใจเย็นๆ สิ”มินโฮรั้งมือเล็กเรียวไว้ จูบซับไปตามไรผมที่เปียกชื้น สะโพกสวยแอ่นเข้าบดเบียดร่างสูงตรงหน้า มือเรียวกอดกระชับ
“นายใส่ยานั่นลงไปแค่ไหน”เสียงแทมินแหบพราง สะโพกกลมยังคงไล้วนถูไถส่วนหน้าของตัวเองไปกับร่างสูง
“ก็เยอะพอดู ไม่งั่นนายจะร้อนแบบนี้เหรอ” มินโฮหัวเราะเสียงต่ำ ขนาดเขาแค่ชิมครีมนิดหน่อยยังร้อน แล้วแทมินที่กินคัพเค้กเข้าไปทั้งก้อนคงยากจะบรรยาย
“ไอบ้ามินโฮ นายเอาเข้ามาเดี๋ยวเลยนะ อา...”แทมินฟาดมือเข้ากับอกแกร่งของมินโฮ ตอนนี้ลมหายใจของร่างบางเริ่มติดขัดจนน่าสงสาร
NC 100%
คุยกันหน่อย
เรื่องสันยามว่าง(เคยมีกับเขาด้วยเหรอ ToT;) ก็มีแล้วกันน่า
ช่วงนี้ไรเตอร์มีงานเลยไม่ค่อยว่างยังไงก็อย่าพึ่งลืมกันนะคะ
หวังว่าคงจะยังเป็นกำลังใจให้กันตลอดไปนะคะ ^^
============================================================
ช่วงนี้ไรเตอร์มึนแต่งเรื่องแมวน้อยกับแกล้งจุ๊บไม่ออก
เลยระบายออกมาเป็นเรื่องนี้หวังว่าทุกคนคงจะชอบนะคะ
เตรียมเลือดกันไว้ให้พร้อมนะ เพราะSFเรื่องจะเรียกเลือดของคุณ
ตอนเดียวจบนะคะ ^^
เลยระบายออกมาเป็นเรื่องนี้หวังว่าทุกคนคงจะชอบนะคะ
เตรียมเลือดกันไว้ให้พร้อมนะ เพราะSFเรื่องจะเรียกเลือดของคุณ
ตอนเดียวจบนะคะ ^^
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น