คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : Sehun x Suho Just one night of singles - ep.2 -
JUST ONE NIGHT OF SINGLES. #2
เป๊ง เป๊ง เป๊ง !!
ยกที่หนึ่ง !
“หึ เดี๋ยวมึงเจอกู ไม่มีกติกา ผมชอบเถื่อนๆ “ ยักคิ้วให้อย่างหล่อ ;)
ยอมรับเลยว่าตอนแรกที่ลงเรียนเพราะผมอยากลองเรียนดู แต่พอเข้าเรียนไปเข้าเรียนมา เอ๊ะ! มันไม่ใช่ทางผมนี่ ทั้งที่นึกว่าเข้ามาในคลาสแล้วจะจดเลคเชอร์อย่างเดียว กลายเป็นต้องนั่งฟังป้าชื่นแกอธิบาย แล้วกลับไปทำโครงงานมาส่งแกซะ!
“หมดคลาสนี้แล้วค่ะ นักศึกษาทุกคนกลับบ้านได้” เสียงสวรรค์ !!! กูจะได้กลับบ้านไปหาความขี้เกียจแล้วโว้ยยยยย
“อ่อ เดี๋ยวแบคฮยอนกับจุนมยอน พวกเธอตามอาจารย์ไปในห้องทำงานหน่อย อาจารย์มีเรื่องจะถาม” รังสีความโหดกับใบหน้าที่เหี่ยวย่นนั่น มันทำให้ผมต้องถอนหายใจออกมาอย่างเบื่อหน่าย วันนี้ผมคงต้องกลับบ้านเย็นมืดค่ำสินะ
“มีคนบอกว่าเห็นพวกเธอไปคลับแห่งหนึ่งย่านฮงแดงั้นหรอ?” คนตาดีปากหมานั่นมันจะใช่ไอเซฮุนนั่นรึป่าวนะ
ในขณะที่ผมกำลังติดต่อกับยานแม่ (?) เป็นแบคฮยอนที่ตอบคำถามนั่น
“ครับ พวกเราไปฉลองหลังจากที่ทำงานใหญ่เสร็จ”
“อาจารย์เข้าใจว่าพวกเธอโตแล้ว แต่จะไปไหนมาไหนรบกวนถอดสิ่งที่เป็นเครื่องหมายสถาบันออกด้วย เอาล่ะ ครั้งนี้อาจารย์แค่เรียกมาตักเตือน” เธอมองพวกผมลอดผ่านทางแว่นสายตานั่น “และอย่าให้มีครั้งต่อๆไป . . เชิญ!”
เฮ้อ ..
เฮือก!!!!
ผมตาลีตาเหลือกลนลานหลบหลังไอแบคเหมือนตอนที่เจอไอเซฮุนวันนั้นอีกครั้ง
“นี่! ไอ่ซูโฮ มึงอย่ามาเล่นอะไรบ้าๆตอนนี้ กูเหนื่อยโว้ย!” เออ!! ครับ กูกำลังจะจากมึงไปอยู่ในไม่กี่วินาทีนี้
“เอ่อ มึงกลับบ้านคนเดียวได้นะไอ่หมา วันนี้พี่ซีวอนมารับกูน่ะ”
“อ้าว เดี๋ยวนี้มีไรไม่เคยบอกกูนะมึง!”
“เออๆๆ กูรีบ กูไปนะ” บายยยยย ขอโทษที่โกหกมึงนะไอแบค แต่ผัวมึงอยู่นู้น ผัวกูก็อยู่กับผัวมึงโน้น ถ้าจะให้กูกลับกับมึงเกรงว่ากูจะไปไม่ถึงบ้าน
ฮู่ววววววว ‘ โล่งอก
ผมเลือกที่จะเดินกลับบ้านทางประตูหลังมหาลัย ถึงมันจะอ้อมโลก และดูเปลี่ยวๆ (?) แต่นักเลงแถวนี้คงไม่น่ากลัวเท่าไอ่เซฮุนนั่น
ตุ้บ!!
โอ้ยยยย เสาไฟฟ้าเวร! กูนี่ก็เสือกเดินไม่มอง ชนไปได้ เสาไฟต้นเท่ากูสองคนมัดรวมกัน
“เดินกลับคนเดียวไม่กลัวหรอ?” ย๊ากกกกก ! เสาไฟผีสิง!!!! มันพูดได้ แถมเป็นห่วงมากอดกูอีก กูซึ้งน้ำตาแทบเล็ด ฮื่ออ T^T ยานแม่จ๋า มารับจุนไปที
“เป็นอะไร ฮื้ม? หลับตาปี๋ ทำเหมือนเห็นผีไปได้” ก็มึงผีไงไอ่ควาย!!! ตายแล้วยังไม่รู้ตัวอีก
“............”
“แต่นี่อ่ะ . . ไม่ใช่ผีนะ” ยัง! ยัง ไม่เลิกหลอกกูอีก! กูแข็งแล้ว กูขยับไม่ได้แล้ว
“นี่อ่ะ . . ผัว” อ้อ มึงผัว ไม่ใช่ผี อ๋อๆ กูก็กลัวไปได้แค่ผัวไม่ใช่ผี
ห๊ะ!!!! โปรดอย่ารีเพลหน้าผม
นี่มันเรียกว่า หนีผัว มาเจอผัว ชัดๆ! เวรกรรมอะไรของกู
“ฮึ่ย ปล่อยกู!” ผมดิ้นขลุกๆอยู่ในอกของมัน
“อุ้ก!! สัด! ปล่อยมาได้ พื้นแข็งเชี่ยๆ กูเจ็บ!” ผมนอนร้องโอยอยู่บนพื้นซีเมนต์ ย้ำ!! นี่มันพื้นปูนซีเมนต์นะครับ! ตัวกูก็บอบบาง ไอ่หมีควายเอ้ย!
“สำออย” ดูมันทำ! ทำหน้าแบบนี้ต้องการอะไรจากกูครับ ตีนกูใช่มั้ย!!?
“โอ้ยยยย ซะ .. เซฮุน กูเจ็บหัว จริงๆนะ” ผมขดตัวคู้เหมือนดักแด้ แกล้งร้อยโอดโอยไปงั้น แอคติ้งกูชนะเลิศจ้า!!
สีหน้ามันดูกังวลไม่น้อยแฮะ หึหึ ติดกับกูแน่!
“เห? กะ.. . กู มะ ไม่ได้ตั้งใจนะซูโฮ ขอโทษ.. “
“ลุกไม่ไหว เจ็บ”
ได้ผล!! แผนการอันเด็กน้อยของจุนมยอนกำลังจะสำเร็จ . .
โอ เซฮุน เอื้อมมือมาประคองผมให้ลุกขึ้น . .
และ . .
เป็นอย่างที่หลายๆคนคิดไว้ . . .
“เฮ้ย!!! ตุ้บ!!”
เหมือนตอนแรกแผนของผมกำลังจะไปได้สวย (?)
แต่มันก็จบไม่ค่อยจะสวยแฮะ . .
บอกเลยว่าฉากต่อไปนี้เหมือนละครหลังข่าวแสนน้ำเน่า บุคคลที่มีอายุต่ำกว่า15ปีควรได้รับคำแนะนำ
อายยยยยยย อาอิยาอิยา ไอ่เซฮุนมันคร่อมกู!!!
อี๋!!!! ออกไปจากตัวกู ออกไป โกเอาท์!!!!
ดูสายตานั่นที่มันมองผม ความหื่นมันทะลักออกมาแล้วครับมึงเอ๊ยยย!
“มองกูงี้ สิงกูเลยมั้ยล่ะ” โอ้ย ไอที่ผมที่โวยวายนี่มันก็แค่เป็นการถ่วงเวลาของคนไม่มีที่ไปแค่นั้น
“ได้หรอ งั้นกูสิงเลยละกัน” พูดจบมันก็ซุกหน้าลงมาที่ซอกคอของผม ฮึ่ย!! ขนลุก เกิดมากูยังไม่ให้ใครมายุ่งกับคอกูเลย กูเสียว!
“อ๊ะ!” มากไปแล้วมึง!! นี่มันที่ไหน มึงช่วยแหกตามองด้วยครับ! ข้างทาง!
“อื้มมม มึงอยู่นิ่งๆ” ว่าแล้วมันก็เข้ามาขบกัดซอกคอผมอีกครั้ง ตกลงกูผิดหรอ สาดดดด!
“มึงนั่นแหละออกไป๊!! นี่มันบนถนนมึงแหกตามองครับ! อายหมาบ้าง”
ผมโวยวายแต่ไม่แหกปาก (?) แน่สิ ผมหน้าบางไม่ด้านและหนาเหมือนมันนี่ ผมผลักหัวของไอ่เซฮุนออกเรียกว่าจิกหัวเอาออกคงจะเห็นภาพชัดกว่า แต่มันไม่ได้มีอะไรดีขึ้น กิจกรรมล่อแหลมบวกกับบรรยากาศที่ไม่น่าจะมาทำอะไรแบบนี้มันกำลังจะเกิดขึ้น ? นี่ถ้ายายแม้นข้างบ้านเกิดออกมาเดินเล่นแถวนี้ เรื่องนี้คงเป็นข่าวฉาว ไม่นะ! กูไม่อยากดัง คุณอย่าทำร้ายจุน!!!
“เรามาพูดด้วยกันดีๆเถอะนะ” ผมเคยได้ยินว่า ไฟมันกำลังลุก ต้องเอาน้ำดับครับ อย่าเอาน้ำมันดับ ใครสอนมานะ? คุณอาจไม่เคยได้ยิน งั้นได้ยินไว้นะ
“ไม่เอาอ่ะ อารมณ์นี้กำลังได้ . . “ กูอยากจะเอาเล็บมาข่วนหน้ามึงจริงจริ๊ง! แต่กูตัดไปแล้วไง ข่วนไปมันก็ไม่เจ็บ มันเริ่มก้มลงมาหาผมอีกครั้ง อย่าทำแบบนี้!!!!! มึงได้ยินมั้ยยยยย กูอยากให้มึงได้ยิน! แต่กูกลัวพูดไปมันจะไม่เป็นคำพูด U.U
“เห้ย!! ไอ่ฮุน นะ . . นี่ พวกมึงทำอะไรก๊านนนน ตายตายตายแล้วววว คยองซูไม่เอานะ พี่จะมองไม่ได้ ผมมองได้คนเดียว” เสียงของจงอินเพื่อนของไอ่เซฮุนแฟนของคยองซูเพื่อนของผมดังขึ้นแบบไม่ให้ซุ่มให้เสียง ถึงกูจะตกใจมากแค่ไหน และอับอายมากแค่ไหน แต่ก็แทบอยากจะเข้าไปกราบน้องมันแล้วอุ้มวิ่งรอบมหาลัยซัก2รอบ
มาขัดจังหวะได้ดีจริงๆ ..
เยี่ยมไปเลย!!!!!
“หึหึหึ วันนี้แค่เกือบ วันหน้ามากความสัมพันธ์มึงกะกูกว่าวันไนท์แน่!” ไอ่เซฮุนออกจากร่างของผม “ มึงด้วยไอ่กัมจง! วันหลังอย่ามาขัดคนกำลังจะได้..... กัน!”
ผมเว้นวรรคได้น่ารักมากเลยใช่มั้ยล่ะ . . .
คุณคนอ่านผู้น่ารักครับ!
คุณไม่ต้องเสียดายนะที่ไม่ได้เห็นฉากนั้นของผมกับรุ่นพี่ ‘จุนมยอน’
‘ ไว้ผมเห็นคนเดียวก็พอ ‘
End Round 1
เป๊งๆๆๆ !!! หมดยกแรก ความสัมพันธ์ของผมกับซูโฮยังคงเป็นแค่ One Night !
TALK : เคฟมาปรับฟอนต์เฉยๆจ้า ♥
ความคิดเห็น