not'likeเกินจะอธิบายคุณชายเรื่องมาก

ลำดับตอนที่ #5 : ครัวอลเวง2

 ปึก!!!

เสียงวางของของคนที่เเบกมาอย่างเหน็ดเหนื่อย 'ก็มันหนักนี่' 'คุณไม่คิดจะช่วยผมหรอ' หลายๆคำที่หลุดออกมา

จากปากมินวูล้วนเเล้วเเต่เผลอไป เเต่ถึงอย่างนั้นก็เถอะยังไงก็ได้คำตอบเเบบเดิมๆ 'ฉันเป็นเจ้านายหรือลูกน้อง'

T^Tสภาพที่กลับมา...(เกินจะอธิบาย)

"เอาละนายไปเตรียมอุปกรณ์มา"ยองมินสั่งเเบบหน้าตายโดยไม่นึกถึงใจมินวูน้อยคนนี้เลยTTT___TTT

"ผมขอพักก่อนนะคับT_T\"

"โอเคๆ5นาทีนะ"

"เย้ๆ ขอบคุณคร้าบ^^"

"เเต่นายต้องเตรียมของให้เสร็จนายจะเเบ่งเวลายังไงก็ได้...ตามนี้!"

"ครับT^T"โฮกกกกกกกTTT_____TTTT

5นาทีผ่านไป

"มาช่วยฉันทำด้วย"-___-;;อะไรนักหนาอีคุณชาย(ก็นายสมัครเปนคนรับใช้นิ เอ้ย เเม่บ้าน)


"คร้าบๆ-v-"เดินอิดออดมาในครัว


15นาทีผ่านไป เเป้งก็เริ่มเลอะหน้าตาคุณชายของเรา>.,<เเละมินวูน้อยก็จะใช้มือปัดๆให้><โรเเมนติกเนอะ เเต่

รู้สึกว่ามินวูของเราไม่โรเเมนติกเอาซะเลย-*-เเละผลที่ได้ก็คือ...


"555 ดูหน้าคุณยองมินสิ>[+++]<"พูดพลางชี้หน้า


"ทำไมหน้าฉันทำไม- -+"


"เเป้งเละเต็มหน้าเลย 555+"

"งั้นนายมาเลอะเป็นเพื่อนฉันเลย"

โพล้ง~~~

O_oม่ายน้าาาา ยองมินเอาถ้วยที่ใส่เเป้งมาเทตรงหัวมินวูพอดีT^Tหนุ่มน้อยของช้านนนน

"T^T"

"555 นายเลอะกว่าฉันอีก"

"อ๊ากกกกก"

ทางด้านของกวังมิน

วันนี้ผมออกมาเดินถนนในย่านเมืองxxxผมไม่มีอะไรทำเลยจิงๆให้ตายสิน่า

เอ๊ะ นั่น...

"ฉันทนกับคุณไม่ไหวเเล้วนะ"

นั้นครูฮยอนนิกับใครน้า

"ฟังผมก่อนสิซอง"

"วันๆคุณมัวเเต่ทำเรื่องไรสาระ!เล่นนู่นเล่นนี่เหมือนเด็กๆคิดอะไรก็คิดเเบบตื้นๆไม่เคยซีเรียสกับเขาเป็นเเละวันนี้

คุณก็มาสายไม่มาตายนัดมัวเเต่ไปรอซื้ออะไรก็ไม่รู้!"

"เเต่มีเรื่องนึงที่ผมซีเรียสมากก็คือคุณนะยุนซอง"

"พอๆจบๆๆเลิกกัน!!!"

อ๋อที่เเท้ผู้หญิงคนนั้นก็เเฟนฮยอนนี่เอง เเต่ดูฮยอนไม่เหมือนปกติเลยนะ เฮ้อ~~~ไม่ชอบเลยสิน่า

เอ๊ะ! ทำไมผมต้องเเคร์เขาด้วยละ