ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ถิ่นกาขาว 15%
ผู้แต่ง ธามาดา จากหนังสือ ขายหัวเราะเล่มที่ 920 ประจำวันพุธที่ 21-27 มีนาคม
"แกรู้จักคำว่า 'ถินกาขาว' มั้ย"
"อะไรนะ"
ผมขมวดคิ้วขณะยกถ้วยกาแฟขึ้นจิบเวลาบ่ายสองโมงในร้านกาแฟหรูบนห้างสรรพสินค้าใจกลางเมืองนั้นเป็นเวลาที่ผู้คนพลุกพล่านมาก มากจนกระทั่งว่าแม้แต่ร้านกาแฟแบรนด์ดังจากต่างประเทศที่มีราคาเครื่องดื่มแสนจจะแพงขนาดถ้วยละไม่ต่ำกว่าเก้าสิบบาทนี้ยังเต็มไปด้วยลูกค้าแน่นขนัดผมกับเพื่อนเองก็มักจะหาโอกาสมาพูดคุยเรื่องสัพเพเหระที่นี่ เสมอในเมืองกรุงสมัยนี้แม้แต่เรื่องสถานที่ที่จะใช้นั่งคุยกัยยังต้องใช้เงินวื้อ
"คำว่าถิ่นกาขาวฉันเคยได้ยินมานานแล้ว บางคนก้ว่าเป็นพุทธทำนาย บางคนก้ว่าเป็นปริศนาที่พระเถระผู้ใหญ่ในอดีตท่านหนึ่งเคยพยากรไว้ แต่ทุกคนก้ตีตรงกันว่าเป้นคำกล่าวเปรียบเทียบถึงเมืองไทยในยุคสมัยนี้"
"เมืองไทยในสมัยนี้กับคำว่าถินกาขาวมันเกี่ยวกันตรงไหนวะ"
"บ๊ะ ไอ้นี่ ฟังแล้วไม่คิดเลย ลองคิดตามดูบ้างว่าเมืองไทยยุคนี้ทำไมถึงเป้นยุคถินกาขาวอย่างที่เขาว่าละ"
"คนชอบใช้ครีมหน้าขาวมั้ง จะอยู่ในเมืองหรือตามไร่นาก็อยากขาวกันไปหมด"
"พอบทให้แกคิดก็คิดซะตื้นเชียว"เพื่อนผมเกาหัวแกรก "คำว่าถินกาขาวนะเขาเปรียบเปรยถึงเมืองไทยในยุคที่มีฝรั่งเข้ามาทำมาหากินกันให้ควั่ก คนไทยจะทำอะไรก้ต้องทำตามแบบฝรั่ง วิถีชีวิตแบบไทยกำลังกลายเป็นฝรั่ง เป้นยุคสมัยที่คนไทยต้องเอาใตจฝรั่งบนแผ่นดินไทยเอง"
"หมายถึงเมืองไทยในสมัยนี้นะหรอ"
ผมกับเพื่อนมองออกไปด้านนอก ลานกว้างใต้ห้างสรรพสินค้าเต้มไปด้วยฝรั่งผมทองเดินปะปนกับคนไทยผมดำละลานตา บ้างใส่เสื้อเชิ๊ตผุกเนกไทกำลังรอแท็กซี่ด้วยท่าทางกระวนกระวาย บ้างแบกเป้เดินทางยืนดูแผนที่เป็นกลุ่ม บ้างเข็นรถเข็นออกจากซูเปอร์มาเก็ตไปยังลานจอดรถ บ้างนั่นกินสุกี้แนบเนียนไปกับคนไทยในร้านฝั่งตรงข้ามถนน ไม่สังเกตก็ไม่ทันนึกว่าจะมีคยต่างชาติปะปนกลมกลืนในเมืองไทยมากมายขนาดนี้ บางคนมาท่องเที่ยว บางคนมาอยู่ถาวร บางคนมาทำมาหากินเป็นกิจการใหญ่โต
เพื่อนผม
ผมเงียบ
งานประชุมผู้แทนขายจากทั่วประเทศของบริษัทไอศกรีมฝรั่งชื่อดังจัดขึ้นมาเป็นวันที่สามแล้ว ห้องจัดเลี้ยงใหญ่ของโรงแรมย่านเพลินจิตดูแคบลงไปถนัดตากับงานใหญ่นี้ทันที สองวันแรกเป้นการอบรมและการอบรมและการประชุมของผู้จัดการส่วนการขายภูมิภาคต่างๆ วันสุดท้ายนี้เองจึงเป็นกิจกรรมรื่นเริงและงานผุ้บริหารพบปะพนักงาน เวทีถุกตกแต่งใหม่อย่างหรูหราอลังการพนักงานโรงแรมวิ่งวุ่นเข้าออกห้องประชุมไม่หยุด ผู้แทนขายของบริษัททยอยลงจากห้องพักมายืนจับกลุ่มพูดคุยกันหน้างานอย่างคึกคัก ไม่นานนักประตูเข้างานก็เปิดออก ความครื่นเครงและของรางวัลมากมายกำลังรอทุกคนอยู่
"กู๊ดมอร์นิ่งเลดี้ส์แอนดืเจนเทิ่ลแมนเวลคั่มทูแอนนวลเซลส์คอนเฟอเรนส์ทูเทาซันซั่นเซเว่น"พิธีกรดาราดังพูดออกไมโครโพนเสียงดังก้องกังวานทันทีที่ประตูเปิดออก
"แกรู้จักคำว่า 'ถินกาขาว' มั้ย"
"อะไรนะ"
ผมขมวดคิ้วขณะยกถ้วยกาแฟขึ้นจิบเวลาบ่ายสองโมงในร้านกาแฟหรูบนห้างสรรพสินค้าใจกลางเมืองนั้นเป็นเวลาที่ผู้คนพลุกพล่านมาก มากจนกระทั่งว่าแม้แต่ร้านกาแฟแบรนด์ดังจากต่างประเทศที่มีราคาเครื่องดื่มแสนจจะแพงขนาดถ้วยละไม่ต่ำกว่าเก้าสิบบาทนี้ยังเต็มไปด้วยลูกค้าแน่นขนัดผมกับเพื่อนเองก็มักจะหาโอกาสมาพูดคุยเรื่องสัพเพเหระที่นี่ เสมอในเมืองกรุงสมัยนี้แม้แต่เรื่องสถานที่ที่จะใช้นั่งคุยกัยยังต้องใช้เงินวื้อ
"คำว่าถิ่นกาขาวฉันเคยได้ยินมานานแล้ว บางคนก้ว่าเป็นพุทธทำนาย บางคนก้ว่าเป็นปริศนาที่พระเถระผู้ใหญ่ในอดีตท่านหนึ่งเคยพยากรไว้ แต่ทุกคนก้ตีตรงกันว่าเป้นคำกล่าวเปรียบเทียบถึงเมืองไทยในยุคสมัยนี้"
"เมืองไทยในสมัยนี้กับคำว่าถินกาขาวมันเกี่ยวกันตรงไหนวะ"
"บ๊ะ ไอ้นี่ ฟังแล้วไม่คิดเลย ลองคิดตามดูบ้างว่าเมืองไทยยุคนี้ทำไมถึงเป้นยุคถินกาขาวอย่างที่เขาว่าละ"
"คนชอบใช้ครีมหน้าขาวมั้ง จะอยู่ในเมืองหรือตามไร่นาก็อยากขาวกันไปหมด"
"พอบทให้แกคิดก็คิดซะตื้นเชียว"เพื่อนผมเกาหัวแกรก "คำว่าถินกาขาวนะเขาเปรียบเปรยถึงเมืองไทยในยุคที่มีฝรั่งเข้ามาทำมาหากินกันให้ควั่ก คนไทยจะทำอะไรก้ต้องทำตามแบบฝรั่ง วิถีชีวิตแบบไทยกำลังกลายเป็นฝรั่ง เป้นยุคสมัยที่คนไทยต้องเอาใตจฝรั่งบนแผ่นดินไทยเอง"
"หมายถึงเมืองไทยในสมัยนี้นะหรอ"
ผมกับเพื่อนมองออกไปด้านนอก ลานกว้างใต้ห้างสรรพสินค้าเต้มไปด้วยฝรั่งผมทองเดินปะปนกับคนไทยผมดำละลานตา บ้างใส่เสื้อเชิ๊ตผุกเนกไทกำลังรอแท็กซี่ด้วยท่าทางกระวนกระวาย บ้างแบกเป้เดินทางยืนดูแผนที่เป็นกลุ่ม บ้างเข็นรถเข็นออกจากซูเปอร์มาเก็ตไปยังลานจอดรถ บ้างนั่นกินสุกี้แนบเนียนไปกับคนไทยในร้านฝั่งตรงข้ามถนน ไม่สังเกตก็ไม่ทันนึกว่าจะมีคยต่างชาติปะปนกลมกลืนในเมืองไทยมากมายขนาดนี้ บางคนมาท่องเที่ยว บางคนมาอยู่ถาวร บางคนมาทำมาหากินเป็นกิจการใหญ่โต
เพื่อนผม
ผมเงียบ
งานประชุมผู้แทนขายจากทั่วประเทศของบริษัทไอศกรีมฝรั่งชื่อดังจัดขึ้นมาเป็นวันที่สามแล้ว ห้องจัดเลี้ยงใหญ่ของโรงแรมย่านเพลินจิตดูแคบลงไปถนัดตากับงานใหญ่นี้ทันที สองวันแรกเป้นการอบรมและการอบรมและการประชุมของผู้จัดการส่วนการขายภูมิภาคต่างๆ วันสุดท้ายนี้เองจึงเป็นกิจกรรมรื่นเริงและงานผุ้บริหารพบปะพนักงาน เวทีถุกตกแต่งใหม่อย่างหรูหราอลังการพนักงานโรงแรมวิ่งวุ่นเข้าออกห้องประชุมไม่หยุด ผู้แทนขายของบริษัททยอยลงจากห้องพักมายืนจับกลุ่มพูดคุยกันหน้างานอย่างคึกคัก ไม่นานนักประตูเข้างานก็เปิดออก ความครื่นเครงและของรางวัลมากมายกำลังรอทุกคนอยู่
"กู๊ดมอร์นิ่งเลดี้ส์แอนดืเจนเทิ่ลแมนเวลคั่มทูแอนนวลเซลส์คอนเฟอเรนส์ทูเทาซันซั่นเซเว่น"พิธีกรดาราดังพูดออกไมโครโพนเสียงดังก้องกังวานทันทีที่ประตูเปิดออก
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น