ย้อนเวลามาเป็นชายาตำหนักเย็น(ปกชั่วคราว)

เกริ่นนำ

เกริ่นนำ

เมื่อดาราสาวชื่อดังอย่างมู่เข่อชิงเดินทางข้ามผ่านกาลเวลามาเป็นพระชายาอาภัพผู้ถูกใส่ร้ายจนถูกคุมขังไว้ในตำหนักเย็น หลังจากที่เธอได้รับเลือกให้มารับบทนำในหนังย้อนยุค แต่เมื่อถึงฉากที่เธอต้องมาถ่ายทำในวังโบราณเก่าแก่แห่งหนึ่งจู่ๆ เธอกลับล้มหัวฟาดพื้นและหมดสติไปอย่างไม่รู้ตัว ทว่าเมื่อเธอตื่นขึ้นกลับพบว่าตนเองกำลังนอนอยู่บนเตียงโบราณซึ่งภายในห้องมืดมิดไร้ซึ่งแสงสว่าง

“ที่นี่ที่ไหนกัน ฉันอยู่ที่ไหนหรือว่านี่เป็นฉากหนึ่งที่ใช้ถ่ายทำหนังงั้นเหรอทำไมฉันถึงไม่รู้ว่าจะต้องเข้าฉากแบบนี้” เธอพูดขึ้นเบาๆ ด้วยความสับสนก่อนจะสอดส่องสายตามองหากล้องที่ใช้ถ่ายทำหนัง ทว่าภายในห้องกลับไม่มีใครหรือแม้แต่กล้องสักตัวก็ไม่มี

เธอรีบผุดลุกขึ้นจากเตียงด้วยความตกใจ

“อะไรกันไม่เห็นจะมีใครอยู่สักคน ห้องนี้ก็ทั้งมืดทั้งเหม็นอับน่ากลัวชะมัดหรือทุกคนในกองถ่ายจะแกล้งฉันเล่นงั้นเหรอ หึฉันไม่ใช่เพื่อนเล่นนะถ้าทำแบบนี้ฉันไม่ถ่งไม่ถ่ายมันแล้ว” เธอพูดขึ้นด้วยความหงุดหงิดก่อนจะเดินลงจากเตียงเพื่อไปยังประตูบานใหญ่

แต่เมื่อเธอผลักประตูเพื่อจะเปิดออกไปยังด้านนอก ประตูนั่นกลับไม่ไหวติงราวกับถูกล็อกไว้จากทางด้านนอกอย่างหนาแน่น

“อะไร นี่มันอะไรกัน คิดจะเล่นตลกอะไรกับฉัน เปิดประตูนะ เปิดประตูเดี่ยวนี้ ใครอยู่ข้างนอกบ้างเปิดประตูให้ฉันนะช่วยด้วยใครอยู่ข้างนอกช่วยฉันด้วยฉันติดอยู่ข้างในนี้ ช่วยด้วย” เธอร้องโวยวายขึ้นด้วยความตกใจ แม้จะตะโกนร้องเรียกให้คนช่วยอยู่นานแต่กลับไม่มีท่าทีว่าจะมีใครมาช่วย พลันสายตากลับเหลือบไปเห็นแสงสว่างที่เล็ดลอดผ่านหน้าต่างบานหนึ่งที่แง้มอยู่เพียงเล็กน้อย

เธอดีใจจนแทบอยากจะร้องให้เมื่อเห็นทางรอด แต่ใครจะรู้ว่าแสงสว่างนั่นจะนำพาเธอไปพบกับชีวิตใหม่ที่ไม่ใช่ตัวเอง