ลำดับตอนที่ #9
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : ที่นี้ที่ไหนค่ะ where am i???
ตอนที่ 9 ที่นี่ที่ไหนค่ะ???
“
ฮาฮิ...ที่นี่ที่ไหนค่ะ” ฮารุที่พึ่งตื่นถาม“
“อ่ะ!!!มิอุระฟื้นแล้วหรอ!!” ยามาโมโตะซังโผเข้ามา...กอด!o///o
“เออ..o////O ยามาโมโตะซัง!!!” ฮารุร้องด้วยความตกใจ
“อะ ขอโทษทีนะ” ยามาโมโตะหน้าแดง
“ไม่เป็นไรค่ะ ( -///-)” ถึงจะพูดอย่างนั้นก้อเถอะ แต่ฮารุรู้สึกแบบว่า....ดีนิดหน่อย แหม ก้อมันอบอุ่นมากๆเลยนะค่ะ(ว้ายๆ เขิลลมากมาย)
“เธอตื่นก้อดีแล้ว นี่มันก้อเย็นแล้ว เออ..เดี๋ยวฉัน....ไปส่งมั้ย.///.” ยามาโมโตะซังพูดแล้วก้อก้มหน้าก้มตามองพื้นอย่างเดียว
“งั้นหรอค่ะนี่กี่โมงแล้วหรอค่ะ?” ฮารุถาม
“ก้อประมาณห้าโมงเกือบจะหกโมงแล้วล่ะ”
“หา!!!” ฮารุตกใจ “แล้วทำไมฮารุถึงได้มานอนที่ห้อง...พยาบาลได้ล่ะค่ะ” ฮารุถาม
“......” ยามาโมโตะไม่ได้ตอบ
“อะ!!แล้วรุ่นพี่มายะกับคนอื่นล่ะค่ะ?” ฮารุถามด้วยความตกใจ
“อาเจ๊คนนั้นนะหรอ พวกเขากลับหมดแล้ว แต่ฝากบอกเธอว่าพรุ่งนี้ไม่ต้องไปโรงเรียนก้อได้ นอนพักสักวัน ส่วนงานของเธอเดี๋ยวทางนั้นจะจัดการเองน่ะ” ยามาโมโตะร่ายยาว
“งั้นเราไปกันเถอะค่ะ” ฮารุพูดทั้งที่ตัวเองกำลังมั่งมองหน้าต่างในห้องพยาบาล
“หะ” ยามาโมโตะงง
“ก้อยามาโมโตะซังจะไปส่งฮารุไม่ใช่หรอค่ะ ^^” ฮารุหันหน้ามาทางยามาโมโตะแล้วยังยิ้มหวานซะจนยามาโมโตะหน้าแดง
“อืมงั้นฉันรอหน้าห้องนะ” ยามาโมโตะพูดแล้วเดินออกไปอย่างเร็วเพื่อไม่ให้ฮารุเห็นหน้าที่แดงๆของตน
แอ็ด....
“ยิ้มที่ทำให้ฉันหน้าแดงได้นี่....จะมีสักกี่คนกันนะ?” ยามาโมโตะพึมพำกับตัวเอง “ฮะๆ ...มีแค่เธอคนเดี๋ยวแหละ มิอุระ ฮารุ”
ขณะเดียวกันในห้องนั้น
“นี่ โกคุเดระซังเกลียดฮารขนาดนั้นเลยหรอ” ฮารุพูดกับตัวเอง “ช่างเถอะ..ไม่เห็นต้องไปสนใจคนแบบนั้นเลย”
หลังจากนั้นฮารุก้อสำรวจร่างกายและพบว่ามีผ้าพันแผลอยู่รอบหัวและที่รอบข้อมือเล็กๆของเธอ
“ทั้งหมดนี่โกคุเดระซังเป็นคนทำหรอ” ฮารุยังคงเฝ้าถามตัวเอง
“มิอุระ เสร็จอะยางง!!” ยามาโมโตะซังตะโกนถามจากของนอก
“ค่ะ!!!” ฮารุตอบ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น