รักหลายเศร้า...กะนายซุปเปอร์สตาร์หน้าใส

 กริ๊งๆๆ~ เสียงนาฬิกาปลุกดังขึ้น ซึ่งสาวน้อยซึ่งกำลังนอนหลับอย่างฝันดี ได้ถูกเจ้านาฬิกาปลุกรบกวน สาวน้อยจึงปิดเสียงแล้วรีบลุกขึ้นจากที่นอนแล้วดูนาฬิกา "เฮ้ย!!! มีเรียนตอน 8 โมงนี่ นี่มัน  8 โมง 12 นาทีแล้วนี่...สายแล้วๆ" สาวน้อยรีบแต่งตัวเพื่อไปเรียนโดยมีเพื่อนเจ้ากรรมนายเวรมานั่งรออยุ่"นี่แก...ทำไมไม่ตื่นพรุ่งนี้เลยล่ะ ฉันมารอแกตั้งชั่วโมงกว่าแล้วนะ"เพื่อนของสาวน้อยพูดขึ้นเมื่อเธอลงมาชั้นล่าง"ขอโทษนะฮานิ......นี่ๆรีบไปกันเหอะ...สายแล้ว เดี๋ยวอาจารย์ก็ดุเอาหรอก"สาวน้อยพูดขึ้นเมื่อได้ยินฮานิพูดขึ้น"เฮ้ย!! ลีซูยอน...เธอดูเวลาผิดเปล่าวะ.....วันนี้เข้าเรียน 9 โมงเว้ย" "อ่าวหรอ แหะ =_=' " "แกเนี่ยไม่เปลี่ยนไปเลยนะ....อิอิ งั้นไปกันเหอะฉันหิวแล้ว...ไปร้านเดิมนะ" "อื้มๆ ไปกันเหอะ" จากนั้นเราสองคนจึงรีบนั่งแท็กซี่เพื่อไปทานข้าวที่ร้านประจำ ซึงเป็นร้านของป้ามิซูซึงเป็นป้าของซูยอน "คุณป้าคะ..เอาเหมือนเดิมค่ะ"ซูยอนตะโกนเรียกคุณป้าเพื่อสั่งอาหาร"จ้ะ....ราเม็งกับชามะนาว ใช่เปล่าจ๊ะ ซูยอน""คุณป้าเนี่นรู้ใจจังเลย^^" "ของหนูก็เหมือนเดิมค่ะคุณป้า"ฮานิสั่งอีกคน"ของฮานิ...สปาเก็ตตี้กับน้ำส้มใช่ป่าวจ๊ะ" " อิอิ ใช่ค่ะคุณป้า^^" "รอซักครู่นะจ๊ะ" หลังจากนั้นเมื่ออาหารมาเราสองคนก็ทำการหม่ำอย่ารวดเร็ว แล้วรีบออกจากร้านเพื่อไปมหาลัยในตัวเมือง เพราะตอนนี้ 8 โมง 50 นาทีแล้ว ฉันจงรีบเดินเข้ามหาวิยาลัย กรี๊ดๆๆๆ~ เสีงกรี๊ดจากไหนน่ะ "เค้ากรี๊ดอะไรกันอ่ะ ฮานิ" "ฉันจะไปรู้หรอแก...ก็มาด้วยกันนี่" "ไปดูกันเหอะ" สาวน้อยทั้งสองรีบเดินไปดู ภายในกลุ่มคนมากมาย มีหนุ่มหน้าหวาน 5 คน " เฮ้ย!!! นั่นมันวง bigbang นี่ จียง ท๊อป แดซอง แทยัง ซึงรี  ว้ายๆ" ยัยฮานิเพื่อฉันบ้าดาราขนาดนี้เลยหรอ แต่จียงเนี่ยน่ารักจังเลย ฉันยังจำได้ว่าตอนเรียนอยู่ประถม "แงๆๆ~ " "เธอเป็นไรน่ะ" "ฉันทำผ้าเช็ดหน้าหาย" "ผ้าเช็ดหน้าหรอ....ก็ซื้อใหม่ได้นี่นา" "แต่ผ้าเช็ดหน้าผืนนั้นแม่ฉันตัดเย็บขึ้นมาเองนะ " "งั้นเดี๋ยวฉันช่วยหานะ" "หาเจอแล้วๆ" "ขอบใจนายมากนะ...เอ่อ....นายชื่ออะไรหรอ" "ฉันชื่อจียง ควอนจียง เธอล่ะ" "ฉันชื่อซูยอน ลีซูยอน ยินดีที่ได้รู้จักนะ^^" "เช่นกัน" หลังจากนั้นฉันก็เป็นเพื่อกับจียงเสมอมาจึงทำให้ฉันมีใจให้จียง วันนั้นฉันเกือบใจสลายเมื่อจียงต้องย้ายโรงเรียนกะทันหัน และอีกไม่นานฉันได้รู้ว่าจยงได้รับคัดเลือกเป็นักร้องวง bigbang หลังจากที่ฉันรู้ฉันรู้สึกว่าจียงห่างไกลกับฉันเหลือเกิน "เธอ...เธอคือลีซูยอนใช่ไหม" เอ๊ะ! นี่จียงจำฉันได้หรือนี่ " ใช่ๆ นายยังจำฉันได้อีกหรอจียง" "แหม...ก็เธอเป็นเพื่อนที่ฉันสนิทที่สุดของฉันเลยนี่ทำไมจะจำไม่ได้" กรี๊ด!!! อยากกระโดดกอดให้หายคิดถึงจังเลย "ไม่เจอกันซะนานนายสบายดีหรอ" "ถ้าไม่สบาย คงไม่ยืนคุยกับเธออยู่หรอก" กวนเหมือนเดิมนะเนี่ย"แหม...เพิ่งได้เจอกันก็กวนเลยนะเนี่ย" "5555" "เฮ้ย!!! สายแล้วอ่ะ ฉันเข้าเรียนก่อนนะ...แล้วเจอกัน">>>>ยังมีต่อจ้า....เด๊่ยวมาแต่งใหม่ อิอิ