คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : บทนำ
บทนำ
ณ โรงเรียนมัธยมแห่งหนึ่ง
“อ้า ใกล้สอบแล้วทำไงดีๆๆ”เสียงของเด็กผู้หญิงนามเซโตะพูดขึ้น
“ก็อ่านหนังสือสิ”เคียวเนะเงยหน้าจากหนังสือขึ้นมา
“ใช่แล้วล่ะ ถ้าไม่อ่านจะสอบได้ยังไงล่ะ”ซาโอริพูดอย่างร่าเริง
“แต่มันน่าเบื่อนี่”เซโตะพูดอย่างหน่ายๆ
“ก็ไม่อ่านมันถึงทำสอบไม่ได้ไง”ชินเอพูดขึ้น
“เอจัง ซื้อขนมมาฝากรึเปล่า”ซาโอริยิ้มให้
“ซื้อสิ ครั้งหน้าตาพวกเธอบ้างล่ะ ให้ฉันซื้อให้ตลอด เอ้านี่เคียวเนะ”
“ใจ”เคียวเนะพูด
ตึงๆๆ
อยู่ๆหน้าห้องเรียนก็มีเสียงเอะอะก่อนที่ประตูห้องเรียนจะถูกกระแทกเปิดเข้ามา
“รุ่นพี่ค๊า”ยาริตะโกนแล้ววิ่งเข้ามา
“เอะอะกันทำไม เดี๋ยวฆ่าทิ้งซะเลย”เคียวเนะพูด
“ก็...ก็...พวกเรามีรายงานต้องทำค่ะ”เด็กผู้หญิงผมสีดำพูด
“รายงานหรอ? ว่าแต่เธอสองคนเพื่อนของยาริจังหรอ?”เซโตะถาม
“ใช่แล้วค่ะ นี่คือคาวะกับคิมิโกะ”
“สวัสดีค่ะรุ่นพี่”
“...สวัสดีค่ะ”คนที่ชื่อคาวะเงียบก่อนจะพูด
“อ่าสวัสดี”
“ว่าแต่ยาริเธอมีงานอะไรกันน่ะ?”
“อ่อ...งานนี้ต้องสัมภาษณ์รุ่นพี่กันน่ะค่ะ”
“ถามมาเลย”
เลิกเรียน
“วันนี้กลับก่อนนะ”
“อื้ม บายจ้าเซโตะ”
ตอนนี้ในห้องก็เหลือนักเรียนอีกแค่สามคนคือ เคียวเนะ ชินเอและซาโอริ
“เคียวเนะพวกเรากลับก่อนนะ”
“บ๊ายบายเคียวเนะ”
“บาย”เคียวเนะไม่พูดอะไรมาก แต่ตั้งหน้าอ่านหนังสืออย่างเดียว
ซาโอริกับชินเอนั้นอยู่บ้านหลังเดียวกันเลยชอบกลับพร้อมกันบ่อยๆ
“ไม่มีคนอยู่เงียบๆนี่แหละดี”เคียวเนะพึมพำ
วิ้ง...
ทันใดนั้นก็มีแสงสว่างบนฟ้าและเริ่มหมุนวนเป็นวงกลม...
“นั่น...”
“อะ?!”
บ้านของเซโตะ
“กลับมาแล้วค่ะ”
“เซโตะขึ้นไปแล้วก็...แว้ดๆๆๆแจ้ดๆๆๆ”
“ค่ะ...”เซโตะเดินหนีขึ้นมาบนห้องแต่ทันใดนั้นก็สังเกตเห็นอะไรบางอย่าง
“เอ๋? บนฟ้ามันอะไรเนี่ย?”
“หือ...อ๊ะ?!”
บ้านคาวะ
“...”คาวะที่กำลังมองท้องฟ้าเงียบๆ ได้เจออะไรบางอย่าง
“นั่นมันอะไรน่ะ?”เท่าที่คาวะเคยได้ยินมันไม่ใช่พายุแน่นอน
สิ่งประหลาดบนท้องฟ้าเริ่มก่อตัวมากขึ้น...
“เมฆ? ไม่ใช่นี่แล้ว...”
“อะไรน่ะ?!”
บ้านคิมิโกะ
ขณะที่คิมิโกะเดินขึ้นไปบนห้องมองเห็นสิ่งบางอย่างบนท้องฟ้าจากหน้าต่างบานใหญ่
“อะไรน่ะ?”คิมิโกะแนบตัวกับหน้าต่างก่อนตัดสินใจเปิดประตูระเบียงออกไปดู
สิ่งนั้นคล้ายพายุ...กำลังหมุนวน..
“นั่นมันอะไรน่ะ พี่ก็ยังไม่กลับด้วย...จะเป็นพายุไหมนะ?”
“อะ? กรี๊ด!”
ทางด้านยาริ
“เฮ้อ...วันนี้ไม่เจอข้อมูลของพวกวองโกเล่เลย”ยาริบ่นขณะเดินกลับบ้าน
ก่อนหน้านี้เธอไปหาข้อมูลของวองโกเล่ในห้องสมุดแต่กลับไม่เจออะไร
“ฮึ่ย...จะต้องแก้แค้นให้ได้คอยดู เอ๊ะ?”
ยาริสังเกตเห็นสิ่งประหลาดบนฟ้านั่นก่อนจะจ้องและขมวดคิ้วแทบเป็นปม
“พายุประหลาด? ไม่ใช่พายุนี่ เมฆ? ฝน? อะไรน่ะ?”
“นั่น?!”
สิ่งประหลาดนั้นขยายมากขึ้นเรื่อยๆ
ทางด้านซาโอริและชินเอ
“เอจังนั่นอะไรหรอ?”
“มะ...ไม่รู้”
ทั้งคู่หยุดเดินเพราะก้อนดำๆได้ก่อตัวขึ้นบนท้องฟ้า จนแทบจะบังแสงอาทิตย์
ทันใดก็มีบางอย่างพุ่งออกมาและกระจายไปทั่ว
หนึ่งในนั้นพุ่งมายังทั้งคู่
“???!!!”
บางอย่างที่พุ่งออกมานั้นดึงสติทุกคนที่โดนให้หลับใหล
รอบข้างกลายเป็นสีดำ...
ในห้องเรียนไม่ปรากฏวี่แววของเคียวเนะมีเพียงหนังสือที่หล่นอยู่
ห้องของโตะว่างเปล่ามีเพียงร่องรอยของแก้วที่หล่น
คาวะได้หายไปจากที่ที่นั่งอยู่ ชาในแก้วยังไม่ได้แตะเลยแม้แต่น้อย
ประตูระเบียงของคิมิโกะถูกเปิดค้างไร้วี่แววของคนที่เปิดมัน
หนังสือที่ยาริยืมมาจากห้องสมุดหล่นเกลื่อนไร้เงาของคนที่ถือมันมา
กระเป๋านักเรียนของซาโอริและชินเอหล่นไร้วี่แววของทั้งคู่
ความคิดเห็น