ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Secret Code WW #WeAreWWno1

    ลำดับตอนที่ #6 : พวกผมเป็นบอยเฟรนด์ของพี่เอก #5Pอิสคัมมิ่ง

    • อัปเดตล่าสุด 18 พ.ค. 63





    นี่โพ Allเอก ใครจะอ่านก็ระวังๆด้วยนะครับ


    คำเตือน 17+ ต้องมีผู้ใหญ่แนะนำ ควรชวนรุ่นพี่มาอ่านด้วย ให้คำแนะนำเรื่องเพศกันดีๆ อย่าพากันเสียคนนะครับ Ok?



    .


    .


    .


    .




           ผมชื่อเจมส์ จริงๆผมก็ยังงงๆว่ามารู้จักคุณพี่เอกHRKคนนี้ได้ไง แต่พอได้รู้จักก็หลงรักเลยครับ หลงแบบไม่มีอะไรกั้น ไม่ว่าจะด้วยเสียง ท่าทาง คำพูดกวนส้นตีนใดๆคุณจะปัดไปเข้าข่ายน่ารักทันทีเมื่อหลงเขา


           มีบางมุมนะที่คุณจะแอบหมั่นเขี้ยวจนอยากจะแกล้งสักนิด แต่พอแกล้งไป พี่แกก็จะเกรี้ยวกราดกลับมาอย่างรุนแรงทุกที(แต่ไม่ค่อยจริงจังอะนะ) พี่แกเป็นคนแสบๆครับ ชอบแกล้งน้องๆและพวกเราก็ทำอะไรไม่ได้ แสบมากๆ



           .


           .


           .



           ผมโปเต้ ทีแรกพ่อกะจะตั้งให้ว่า โปรตอน นี่นับเป็นโชคใช่ไหม… อ่า! ตั้งแต่ที่ผมได้รู้จักพี่เอกมาชีวิตก็เหมือนมีสีสันขึ้นเยอะ พี่แกเป็นคนกวนๆน่ารักๆ แต่ก็แสบใช่เล่น เห็นแบบนี้นะ แต่พี่แกน่ะ...แอบตามใจน้องๆสุดๆเลยล่ะฮะ อะแฮ่ม!


           เพราะรักก็คือรัก หลงก็คือหลงไงล่ะ!



           .


           .


           .



           ผมชื่อพี หรือที่ใครๆต่างเรียกว่า ยืน เพราะพี่เอกอ่านชื่อผมผิด เอาตรงๆ ผมนี่แกล้งพี่เอกบ่อยมาก และพี่แกก็แกล้งกลับบ่อยเช่นกัน ผมเป็นเหมือนคนที่ชอบโดนแกล้งเสมอไม่ว่าจะจากพี่ๆหรือน้องๆ ไอ้กล้านี่ยิ่งตัวดี ก็นะ ผมก็แกล้งกลับเหมือนกัน


           แต่พี่เอกนี่จะแสบกว่าใครเพื่อน ถ้าจะแกล้งแกก็ต้องระวังตัวดีๆหน่อย ยึ่ยย!



           .


           .


           .



           ผมชื่อกล้า ถ้าจะให้บรรยายเรื่องพี่เอกนี่คงพูดไม่หมด พี่เอกเป็นคนแสบๆ แต่สำหรับผมแล้วพี่แกเป็นคนขี้อ้อนมากๆชอบกวนผมอยู่เรื่อยๆ เมาก็มากวน เล่นเกมก็อ้อนให้ช่วย แบบว่าน่ารักสุดๆ อึ่ยยย(ปิดหน้าเขิน)


           ก็นั่นแหละครับ น่ารักอะแหละ



           .


           .


           .



           วันนี้ทุกคนนัดกันมาหาอะไรกินใกล้บ้านพี่เอก และกะจะแวะนอนด้วยเลยเพราะขี้เกียจกลับ บ้านพี่แกก็หลังพอดีๆไม่ใหญ่เกินแต่ก็ไม่เล็กเกิน กลับมากันก็แทบจะทิ้งตัวกับพื้นกันหมด เพราะกินเยอะหนังท้องตึงหนังตาก็เริ่มจะปิด


           “ไปอาบน้ำกันก่อนเลยพวกเอ็ง ไปๆ อย่ามานอนเน่า ไม่ใช่บ้านตัวเอง ไปๆๆๆ” เจ้าของบ้านไล่แล้วก็ไปดิครับ ต่อแถวกันรออาบน้ำ ยังดีที่บ้านมีสองห้องน้ำไม่งั้นคงต่อกันยาว


           แต่ก็ดันเกิดเหตุไม่คาดฝันขึ้น ตรงที่กล้าพีเต้เจมส์นั่งรวมกันอยู่สี่คนกำลังเม้าท์มอยหอยสังข์ พี่เอกแกก็เดินโป๊ออกมาจากห้องน้ำไม่อายใคร ร้องว่าลืมผ้าเช็ดตัว...เอิ่ม พวกเขามองหน้ากันเลิ่กลั่ก


           “มึงอย่ามองนะไอ้เต้ ไม่ได้ๆกูหวง” เจมส์ยกมือปิดตาเพื่อนแล้วตัวเองก็เบิกตาโพล่งมองแบบไม่สนใจอะไร เต็มที่เลยโว้ยย


           “ไอ้ห่าาา ปล่อยย กูจะดูไอ้เจมมมส์!”


           “กล้า พี่ว่าเด็กดูไม่ดีหรอก หันไป๊!”


           “ไม่พี่! ผมจะดู!” ส่วนสองคนนี้ก็ทะเลาะกันแบบที่ไม่ยอมละสายตาไปจากตาพี่ จะดูโว้ยยย อย่ามาห้ามกันซะให้ยาก ตีกันไปกันมาจนพี่เอกหันมาสนใจ


           “ทำอะไรกันวะ?” สภาพแต่ละคนนี่อย่างกับฟัดกับหมา


           “ปะ เปล่า เปล่าพี่ เล่นกันเฉยๆ” โปเต้แก้ตัวคนแรก แล้วที่เหลือก็ค่อยๆพากันเสริมทัพสามัคคีอย่างหาที่ไหนไม่ได้อีกแล้วตอนนี้


           “หืม...เหรอ งั้นไปนอนไป”


           “พี่เอก เอางี้ไหม เราเอาผ้ามาปูนอนรวมกันไหมพี่ อบอุ่นดี”


           “แค่นี้ประเทศไทยยังอบอุ่นไม่พออีกเหรอวะ ไปๆ แยกย้ายนอน”


           “โห่ ไรอ่าพี่เอก มาทั้งทีนอนด้วยดิ น่า นะๆๆ” น้องๆต่างโอดครวญพากันประท้วงจนในที่สุดตาพี่ก็ทนไม่ไหว ยอมมานอนรวมกับน้องๆ โดยที่ไม่รู้เลยว่าหันหลังแวบแล้วพวกเขาจะโอนอยออกกันแทบเป็นแทบตาย เพื่อว่าใครจะเป็นคนได้นอนข้างพี่เอก


           สรุปแล้วก็เป็นกล้ากับน้องพีในกรณีที่พี่เอกนอนกลาง แต่ถ้าแกนอนริมสุดคนที่ได้ก็คือกล้าที่ชนะ


           และในที่สุดพี่เอกก็นอนกลางแบบงงๆ


           ห้าทุ่มผ่านไปยันเที่ยงคืนนิดๆ ตอนแรกก็นอนกันดีๆแต่สักพักมันเหมือนมีอะไรแปลกๆ เหมือนจะมีมือใครเอื้อมข้ามตัวกันไป ทีแรกคนนอนข้าวพี่เอกยังไม่เอะใจอะไรจนกระทั่ง


           “อ๊ะ!” ไม่ใช่ละกูว่า! มันไม่ใช่แน่ๆ ยอมไม่ได้!


           กล้าตาโพล่ง! ใช่จริงๆ พี่เจมส์มันเอื้อมมือมาลุกล้ำเนี่ย! แต่ประเด็นไม่ใช่แค่พี่เจมส์ไง มันยังมีพี่โปเต้กับพี่พีอีก นี่เล่นไม่เรียกกันเลยอะ!


           “อ๊ะ เดี๋ย–” เสียงพี่เอกนี่มันละมุนจนหยุดไม่อยู่ พวกเขาไม่นอนกันแล้วลุกขึ้นมาล้อมหน้าล้อมหลังพี่เอกกันคนละมุม ผลัดกันจับตรงนั้นทีตรงนู้นทีอย่างไม่มีใครยอมใคร


           โปเต้กดริมฝีปากลงบนไหล่ของคนพี่แล้วขบเบาๆ อีกฝั่งนึงก็เป็นกล้าที่จูบลงบนลำคอพี่เอกเบาๆ ก่อนที่พวกเขาจะขยับตัวออกมาถอดเสื้อตาพี่วางทิ้งไว้ลวกๆ


           ไม่ว่าจะหัวนมทั้งสองข้าง ลำคอ ไหล่หรือตัวของพี่เอก พวกเขาก็ได้จับจองกันไว้หมดแล้ว ต่างคนต่างปรนเปรอคนพี่อย่างที่แทบหายใจไม่ออก


           พีเลื่อนมือไปแตะริมฝีปากของพี่เอกเล่นเล็กน้อยก่อนจะฝืนดึงดันเข้าไปจูบแกก่อนใครเพื่อน เรียกเสียงฮึดฮัดจากทุกคนได้เป็นอย่างดี


           ริมฝีปากขบเม้มกัดและดูดดึงกันจนเกิดเสียง มีผละออกมาหายใจเล็กน้อยก่อนจะนัวเนียกันเหมือนเดิม...แต่แค่นั้นก็ทำให้บรรยากาศรอบๆเริ่มร้อนระอุขึ้นได้


           “เออ...ได้ซื้อไว้ปะวะ”


           “อะไรอะ?”


           “ถุงยางไง” พอมีคนพูด ทุกคนก็ชะงักไปแวบนึง….เออว่ะ ถ้าไม่มีก็ไม่มีใครได้ทำ เรื่องสุขอนามัยอะไรแบบนี้พี่เอกแกเข้มด้วย...สงสัยจะได้แค่นี้


           “ฮา..ฮา..” เสียงหอบเบาๆมาจากคนพี่ที่เริ่มได้สติขึ้นมาบ้าง เพราะเจ้าพวกนี้มันชะงักไป


           หน้าของคนอายุมากสุดระเรื่อไปด้วยสีแดงจากความร้อนในร่างกาย...ก่อนที่ริมฝีปากจะพูดบางอย่างที่ทำให้พวกลูกลิงสติแตก


           “วันนี้...ยอมให้เป็นกรณีพิเศษก็ได้”


           “พี่เอก [=]^-*@)2'];]=*}<"])!?”



    The end.

















           วันนี้มานิดหน่อย จะบอกว่าพรุ่งนี้อาจจะไม่อัพเรื่องหลักนะครับ ขออภัยด้วย...




    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×