ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Mermaids Gangster!!! แก๊งเงือกป่วน ก๊วนหาดสวรรค์

    ลำดับตอนที่ #3 : คุณหญิงแม่?

    • อัปเดตล่าสุด 7 เม.ย. 57


      วันปฐมนิเทศน์

         

           "เอาล่ะครับ ตอนนี้ก็ได้เวลาที่จะจับสุ่มห้องแล้วนะครับ โดยวิธีการคือ เราจะเอากล่องทึบใส่ลูกบอลพวกนี้ไปนะครับ และจะให้นักเรียนจับ ถ้าได้สีเขียวอยู่ห้องหนึ่ง สีแดงห้องสอง สีส้มห้องสาม สีชมพูห้องสี่ สีฟ้าห้องห้าครับ เอาล่ะครับ เชิญนักเรียนมาจับได้แล้วครับ"เมื่อคุณครูผู้ประกาศกล่าวกติกาเสร็จ ก็นำกล่องทึบที่ใส่ลูกบอลขนาดจิ๋วหลากสีวางบนโต๊ะล่างเวที นักเรียนที่เข้ามาใหม่นั้น ต่างก็เข้าแถวเพื่อรอสุ่มหยิบลูกบอลหลากสีีเพื่อสุ่มห้อง เงือกสามพี่น้องซึ่งอยู่ด้านหลังแถวจึงมีเวลาคุยกันขณะรอคิวพอสมควร(ที่นี่มีวิธีการสุ่มห้องที่ง่ายเวอร์//ไรท์เตอร์)

           "อยาก รู้จังว่าตอนนี้ลูซี่่กับลีน่าจะเป็นยังไง หวังว่าพวกเธอจะไม่ร้องไห้จนหน้าต่างพังไปเหมือนตอนอยู่บ้านนะ"จอห์นนึกถึงน้องสาว ได้แต่หวังว่าพวกเธอจะไม่ดื้อและไม่ร้องไห้จนหน้าต่างพัง-*-(มีอย่างนั้นด้วยเรอะ//ไรท์เตอร)

           "คิดมากน่า"ทั้งสองคนพูดปลอบใจตนเองทั้งนั้น เพราะทั้งสองคนก็คิดไม่ต่างกับจอห์นสักเท่าไหร่นัก ทั้งสามคุยกันไปคุยกันมาจนมาถึงคิวพวกเขา สรุปก็คือ ซูซานอยู่ห้องสาม เจสันอยู่ห้องสอง และจอห์นอยู่ห้องห้า

           พักกลางวัน

           ห้าพี่น้องตัวติดกันเหมือนเคยที่โรงอาหาร พวกเขาเลือกโต๊ะที่ไม่มีคนนั่ง(จะเอามาเขียนทำไม?)และจับกลุ่มคุยกัน

           "ห้องพี่เป็นไงอ่ะ"สองแฝดถามมาพร้อมกัน(สรุกพวกแกจะถามพร้อมกันหมดใช่มั้ย)

           "ก็งั้นๆอ่ะ ผู้หญิงในห้องเทียบรัศมีฉันยังไม่ติดเลย"ซูซานตอบรับเป็นคนแรกขณะที่คุณเธอกำลังสางผม ลูซี่และลีน่าอยากจะพูดออกไปพร้อมๆกันว่า ยัยหลงตัวเอง แบบสุดๆ แต่ก็ต้องทำหน้าให้ไร้เดียงสาเข้าไว้ เพราะขี้เกียจเถียง-*-

           "เอิ่ม พอได้แล้วมั้ง"จอห์นปรามเมื่อรู้ถึงผลที่จะตามมา จึงรีบปรามไว้ แล้วชวนคุยเรื่องอื่นต่อจนหมดคาบ     

           ตอนบ่าย       

           สามพี่น้องเดินออกจากอาคาร กำลังกลับบ้าน น่าอิจฉาแม่ฝาแฝดที่เลิกเรียนเร็วกว่า แต่ยังไม่ทันได้ออกจากรั้วโรงเรียน เสียงปริศนาก็ดังขึ้นในโสตประสาทของทั้งสาม

    ลูกๆที่รักจ๋า กลับมาเร็วๆนะจ๊ะ จุฟ     

           กล่าวเสร็จเสียงนั้นหายไป แทนที่ด้วยเสียงลมพัดไปมา ทั้งสามที่ควรจะรีบวิ่งกลับบ้านทันที กลับพูตขึ้นมาพร้อมกันว่า
     
           "แม่เรานี่แอ๊บแบ๊วได้ทุกสถานการณ์จริงๆ"ก่อนที่จะรีบวิ่งกลับบ้านกันอย่าง เอิ่ม... ลูกหมาแย่งขนม-*-

           ที่บ้าน

           ทั้งสามวิ่งมาอย่างรีบร้อนจนถึงบ้าน พลางหอบด้วยความเหนื่อย ก่อนที่จะมองเห็นลูซี่กับลีน่าที่ยืนรอหน้าประตูอยู่ก่อนแล้ว(แหม เลิกเรียนเร็วจังนะ อิจฉา//ไรท์เตอร์)

           "พวกเธอก็ได้รับคลื่นเสียงของแม่หรอ"ซูซานถาม"ปกติพวกเธอต้องไปเที่ยวนี่นา"ลูซี่กับลีน่าพยักหน้ารับ

           "ไป เถอะ แม่รออยู่ข้างในแล้ว"ลีน่าบอก พลางเดินไปข้างในกับลูซี่ ทั้งสมจึงเดินตามไปข้างในบ้าน เมื่อเปิดประตูบ้าน เผยให้เห็นหญิงสาวผมทองยาวสลวย ท่าทางเป็นคนสุขุม ที่แม้ตอนนี้จะมอมแมมจากการทำงานบ้าน ก็ไม่อาจบดบังรัศมีความงามของเธอได้ ในเกาะฮาวายแห่งนี้ เธอคือ มารีน่า ฮาวายเลีย หญิงม่ายที่สวยที่สุดในเกาะฮาวาย แต่ถ้าเป็นในสังคมเงือก จะรู้จักเธอในฐานะ มารีน่า เงือกสาวพันปี คนนี้นี่เอง ไม่น่าเชื่อว่าหญิงสาวท่าทางสุขุมผู้นี้ จะเป็นเจ้าของคลื่นเสียงสุดแอ๊บแบ๊วเมื่อกี้นี้ เธอมองมาทางห้าพี่น้อง และพูดว่า

           "อ้าว มาแล้วหรอจ๊ะ  นั่งเลยจ๊ะเด็กๆ มามะ"หญิงสาวทิ้งมาดสุขุมไว้เบื้องหลัง นำนิสัยจริงๆที่สุดแสนแอ๊บแบ๊วมาใช้อีกครั้งหลังจากที่ต้องใช้มารยาหญิงมานาน(มาก) นั่นทำให้บรรดาพี่น้องแทบจะพูดออกมาพร้อมกันว่า ไปเป็นนักแสดงฮอลลีวู้ดเถอะแม่ -*-

             "เข้าเรื่องเลยละกันนะจ๊ะ คือว่า มีคนรู้เรื่องเราแล้วจ้า"หญิงแม่ประเดิมเรื่องด้วยอะไรที่แสนจะเล็กน้อย ก็แค่มีคนรู้ ฮะ อะไรนะ?

           "หา มีคนรู้เรื่องเราแล้วหรอ"ทั้งห้าประสานเสียงพร้อมกันเมื่อรู้ว่ามีคนพวกหนึ่งที่ล่วงรู้ความลับของบ้านเข้าให้แล้ว แต่่ทำไมคุณเธอถึงพูดมาได้อย่างหน้าตาระรื่นเลยล่ะนั่น

           "พวกนั้นเป็นใครคะแม่"ซูซานเอ่ยถาม

           "เห็น ว่าเป็นพนักงานที่บริษัทประมงที่ชื่อ...เอ่อ...อ้อ ฟิชชิ่งคลับไงจ๊ะ"แม่พูดพลางส่งสายตาแอ๊บแบ๊วเต็มที่ ทั้งห้าแทบอ้วกแตกอ้วกแตนทีเดียว ก่อนที่จะฟังแม่เล่าถึงสาเหตุซึ่งมันมาจากการที่แม่มักง่ายไม่นั่งเรือแต่ดันว่ายน้ำไปเพราะเห็นว่าเร็วกว่าเท่านั้น ช่างเป็นเหตุผลที่ประเสริฐสุดๆ-*-

           "ช่างเถอะจ๊ะ ยังไงก็ระวังตัวให้ดีนะจ๊ะ จุ๊บุๆจุ๊บๆ"คำพูดนี้ส่งผลให้เหล่าพี่น้องที่กำลังซีเรียสอยู่นั้นหงายหลัง ไปทันที แม่นะแม่ แอ๊บได้ยันวินาทีสุดท้ายเลยจริงๆ

           " อ้อ เกือบลืม"หญิงแม่นึกขึ้นได้

           "เย็นนี้มีสาหร่ายห่อปลาแซลมอนนะจ๊ะ^^"ตึง!!!...ไม่มีเสียงตอบรับจากห้าเงือก ตู๊ดดดดดดดดด.....-*-

           

     

    ..............................................................................................

     

     

    จบแล้วจ้า^^ ต้องรีไรท์อีกรอบเพราะมีข้อผิดพลาดนิดนึงอ่ะนะ ต่อไปก็ตอนที่ 4 เย้

    (ปล. ขอบอกอีกนิดว่าตอนสี่อาจมีวายมานิดนึง ตามคำขอของคุณลิซซี่)

     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×