storage room

ลำดับตอนที่ #7 : รารุริเร รุราริเระ

 Credit Pinterest

ชื่อ: รารุริเร รุราริเระ
เพศ:ชาย
อายุ: 41(อายุขัยเผ่าพันธุ์ 80-100 ปี)
ส่วนสูง/นํ้าหนัก:140/48
เผ่าพันธุ์: แรททัส(หนู)
ตำแหน่ง: อาจารย์สอนวิชาป้องกันตัวและเอาชีวิตรอดในสถานการณ์ต่างๆขั้นสูง(ตั้งแต่การหาตังยันฟัดมังกร)
อาณาจักร: ฮิลบรังก้า
เวทมนต์ธาตุ: ลม สายฟ้า
ลักษณะหน้าตา: ใบหน้าที่อ่อนเยาว์ดุจเด็กน้อยอายุ 12 ออกไปทางชาวรัสเซียเส้นผมและขนสีน้ำตาลนุ่มละมุน ดวงตาสีเหลืองเกาลัดกลมโต
นิสัย: เจ้าเล่ห์ขี้แกล้งขี้เล่นช่างจ้อขี้บ่น สั้นๆได้ใจความสำหรับพ่อหนูน้อยวัยกลางคนหน้าใสคนนี้ ชอบทำตัวแอ๊บแบ๊วทั้งๆที่อายุใกล้วัยทองเข้าไปทุกที เจอคนที่ถูกใจก็แกล้งเสีย เจอใครที่คุยสนุกก็ฝอยเรื่องราวร้อยแปดพันเรื่องมาพูดกับอีกฝ่ายได้ทั้งวันจนตอนหลังๆก็แทบไม่ค่อยมีคนอยากจะพูดกับรารุริเร ส่วนคนที่โดนแกล้งก็ไม่ใช่ใครที่ไหนไกล นักเรียนและเหล่าคณะอาจารย์นั่นเอง
สไตล์การพูด:ข้าพเจ้า/ท่าน...(กับทุกคน)/พูดจี๊ดทุกท้ายประโยค
ประวัติ: รารุริเร รุราริเระ เกิดมาก็คาบช้อนเงินช้อนทอง ตระกูลขุนนางค้าขายรุราริเระรุ่งเรืองโชติช่วงถึงขีดสุด แถมเป็นนายน้อยคนเดียวที่เกิดมาในช่วงเวลานี้ รารุริเรถูกคนทั้งตระกูลประคบประหงมเอาใจตลอดเวลาจนแทบจะเป็นเด็กเสียคน ยังดีที่มีคุณปู่คอยเข้มงวดกวดขันอยู่ ความสุขสงบของราริรุเรอยู่ได้ไม่นาน เศรษฐกิจตกต่ำลงดิ่งเหว เมืองต้องเจอกับวิกฤติข้าวยากหมากแพง สาเหตุก็มาจากคู่แข่งทางการค้าและภัยสงครามที่มีตลอดเวลา พริบตาเดียวราริรุเรก็สิ้นเนื้อประดาตัว ตระกูลของเขาล้วนแยกย้ายไปตั้งถิ่นฐานใหม่ที่เมืองอื่นในระหว่างทางครอบครัวของรารุริเรก็ถูกจู่โจมจากสัตว์อสูรแมวสองหาง พ่อ แม่ ปู่ คนใช้ ถูกลอบโจมตีโดยสัตว์อสูรในทันทีทันใด เสียใจได้ไม่นานก็ต้องหอบร่างเล็กๆของตนหนีหัวซุกหัวซุนเข้าป่า อาศัยดื่มน้ำกินผลไม้ประทังชีวิตอยู่สักพักก็เดินร่อนเร่เข้าเมืองไปเพื่องานทำสร้างเนื้อสร้างตัวอีกครั้งแต่ชีวิตไม่เคยง่าย งานที่ทำก็ถูกโกงค่าจ้างถูกเอารัดเอาเปรียบได้เพียงเศษเงินไม่พอซื้อขนมปังแข็งๆเสียด้วยซ้ำ สุดท้ายก็ต้องเดินออกจากเมืองไปเข้าป่าหาของมาใส่ท้อง แต่คราวนี้กลับมีชายชราเดินเด็ดผลไม้แทบหมดป่า ด้วยความเป็นเด็กแสบในสายเลือด เลยแอบย่องขโมยผลไม้ มีหรือที่ชายชราจะไม่รู้ตัวเด็กแสบอย่างรารุริเรเลยโดนตบเกรียนไปตามระเบียบและโดนบังคับเป็นศิษย์สืบทอดวิชาอย่างจำยอม ผ่านไปหลายปีก็โดนปล่อยให้ไปผจญโลกสร้างชื่อเสียงนักหาสมบัติผู้มากความสามารถแห่งยุค ในท้ายที่สุดหลังจากร่ำรวยพอที่จะใช้ชีวิตถึงบั้นปลายอย่างสุขสบายก็ค่อยๆเลิกรับงานและผันตัวไปเป็นอาจารย์ของโรงเรียน
พลังความสามารถ:
-แปลงกาย-หดตัวกลายเป็นหนูนา
-บุตรแห่งพายุ-ร่างกายถูกเสริมความเร็วขั้นสุดจนมีความเร็วในการเคลื่อนที่ที่สูงมากเร่งได้ตั้งแต่ 64 จนถึง 1,236 กิโลเมตร/ชั่วโมง
-พลังกายสูงพอจะฟัดมังกรชั้นสูงที่มีสติปัญญาทั้งฝูงด้วยแรงกายเพียวๆได้
-เก่งด้านการวางกลยุทธ สร้างกับดักแก้กับดักค้นหาสมบัติ
อาวุธ: 

มีดสั้นผ่าเมฆา มีดสั้นที่ผ่าได้เกือบทุกอย่าง คมจนสามารถกรีดเกล็ดมังกรเป็นชิ้นๆอย่างง่ายดาย ได้มาจากการไปผจญภัยโบราณสถานที่เก่าแก่มากๆแห่งหนึ่ง
ชอบ: พูดคุย แกล้งชาวบ้าน แก้วแหวนเงินทองของมีค่าทั้งหลายแหล่
เกลียด:สิ่งที่เกี่ยวกับแมว(จะเสือหรือสิงโตก็เกี่ยว)แต่ถ้าเป็นลูกศิษย์ก็ไม่เกี่ยงที่จะสอนหรือพูดคุยด้วย
กลัว: กลัวไม่มีใครคุยด้วย
แพ้: พวกของกลิ่นฉุนอย่าง กะเพรา สะระแหน่ ใบมะกรูด ต้นยี่โถ น้ำมันกลิ่นฉุน ดมแล้วรู้สึกเวียนหัวรุนแรง ถึงจะแก้ด้วยการใส่ผ้าปิดจมูกแต่ก็ไม่ชอบอยู่ดีที่มีกลิ่นติดตัว
เพิ่มเติม: อยากให้เป็นคนตบมุกครับ บทเขาให้