คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : >>>.....9.....
9
“กลับมาแล้วคร้าาาา” เสียงแหกปากพี่ฟ้าตะโกนขึ้น
ผมกลับพี่ฟ้าเดินเข้ามาในบ้าน O.O
“แม่” เสียงผมกับพี่ฟ้า
พี่ฟ้ารีบวิ่งไปหาแม่ที่กำลังนอนจมกองเลือดอยู่ที่พืน พลางตะโกนอย่างบ้าครั่งมาทางผม
“แซงค์ เรียกรถพยาบาลเร็ว รถตำรวจด้วย ” ผมรีบวิ่งไปทำตามที่พี่ฟ้าบอก
ไม่ถึง 5 นาทีรถตำรวจและรถพยาบาล ก็มาถึงที่บ้านผมพร้อมเพื่อนบ้านหลายคนที่มายืนรอฟังเรื่องราวต่างๆ ตำรวจ 3 – 4 พูดกับพี่ฟ้าแล้วก็เดินขับรถออกไป
ร่างของแม่ถูกเข็นไปที่รถพยาบาล ตามด้วยพี่ฟ้าที่ตอนนี้ใบหน้าเต็มไปด้วยน้ำตา
“พี่ฟ้าแม่จะเป็นอะไรหรือเปล่าฮะ อึกๆ” ผมถามพี่ฟ้าพลางสะอื้นไปด้วย
“แซงค์ รอพี่ที่นี้นะ ” พี่ฟ้บอกก่อนที่จะก้าวขาขึ้นรถพยาบาล
ผมมองตามรถพยาบาลไป แม่ ใครทำอะไรแม่ เกิดคำถามต่างๆมากมายในสมองผม ผมเดินเข้าในบ้านกับตำรวจที่กำลังตรวจหาหลักฐานเมื่อกี้อยู่ ผมหันไปเจอกล่องสี่เหลี่ยมข้างๆทีวี เอ๊ะ นั่นมันกล่องโทรศัพท์นิ หรือว่าแม่ว่าซื้อให้ผมอ่ะ แม่ TOT ผมหยิบกล่องโทรศัพท์มา แล้วแกะกล่องเพื่อเอาสิ่งของข้าง ผมจ้องมองโทรศัพทที่แม่ซื้อมาให้ โทรศัพท์ที่แม่ซื้อให้ผมเป็นญี่ห้อ Nokia N72 ซะด้วย
กริ๊งงงงงง เสียงโทรศัพท์บ้านดังขึ้น
“สวัสดีฮะ”
“แซงค์เหรอ อึกๆ ”
“พี่ฟ้าแม่เป็นไงบ้าง”
“แซงค์ แกทำใจดีๆ นะ แม่..”
ผมเดินขึ้นไปที่ห้องผมด้วยร่างที่เปลื้อนน้ำตา ผมปล่อยให้ตำรวจ ค้นหาหลักฐานต่อ
‘แซงค์ แกทำใจดีๆนะ แม่..ตายแล้ว’
ประโยคสั้นๆที่ทำให้ผมต้องเสียน้ำตามากในชีวิต
ใครฆ่าแม่ผม ผมจะต้องล้างแค้นพวกมันให้ได้
ผมมานอนฟุบที่เตียงพลางคิดถึงเรื่องวันนี้ ตึ่ง!!! มันต้องเหลือหลักฐานไว้สิ ความคิดนี้แล่นผ่านมาในหัวผม ผมรีบวิ่งลงไปถามตำรวจ
“เออ พี่ฮะ เจอหลักฐานอะไรไหมฮะ”
“เท่าที่พวกผมตรวจนะ ไม่เจอร่องรอยการต่อสู้ใดๆเลยเหมือนกับเดินเข้ามาแล้วทำร้ายผู้บาดเจ็บแล้วก็ออกไปเลยอย่างไงอย่างงั้นหล่ะ”
ความคิดเห็น