ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    sang the hacker : เจาะรหัสประตูแห่งความตาย

    ลำดับตอนที่ #8 : >>>.....8.....

    • อัปเดตล่าสุด 7 เม.ย. 50


    8

    ผมมานั่งรอพี่สาวผมที่ฟุตบาตรข้างๆรถที่พี่ผมจอดอยู่  พลางแกว่งของขวัญที่ซื้อให้แม่ไป 3786 - -

    รหัสอะไรแปลกๆที่พนักงานคนนั้นบอกผม  ถ้าเป็นรหัสไขระบบเกมส์นั่นมันก็มีตั่งเก้าหลักแต่ทำไมในนี้มีแค่สี่หลักเองอะไรหว่า - - เอ….หรือว่ามันจะต้องเอาไปบวก ลบ คูณ หาร อะไรกันหว่า มันจะเป็นไปได้อย่างงายยยย  เฮ้อ  เมื่อไหรพี่ฟ้าจะมาหว่าาาาาา  อ่ก  ผมลกขึ้นแล้วเดินไปเตะกระป๋องน้ำอัดลมยี่ห้อดังยี่ห้อหนึ่ง  แต่ด้วยที่ผมทำบุญมาดีมากเกินไปเลยเตะไปโดนหัวใครก็ไม่รู้หัวทองที่ผ่านมา  กรรม - -^

    “เอ้ย  ไอ้น้องอย่างมีเรื่องหรือไงวะ”  ไอ้หัวทองมันตะคอกไส่  อึ๊ย  พี่ฟ้าเร็วๆมาดิ

    “อ่ะ  ปะ  เปล่าครับ  ขอโทษครับ”

    “ขอโทษแล้วมันหายเจ็บหรือไงวะ  ห๊า”  บ๊ะ  กวนตันนี้หว่าไอ้หัวลิงนี่

    “ลูกพี่ตีมันเลย” คราวนี้ไอ้หัวส้มพูดขึ้น ดูแต่คนย้อมสีผมดิ มานไม่อายคนหรือไงฟระ

    “อ่ะ  อย่าตีผมเลย”  เดี๋ยวหน้าเสียหล่อหมด

    “ไม่โว้ยยยย  ใครทำร้ายข้ามันก็ต้องโดน”  ไอ้นี้กำหมัด  แล้วพุ่งมาที่หน้าผม

    ปั๊ก  อ๊าก หน้าผม  เอ๊ะแต่ทำไมมันไม่เจ็บเลยฟระ ผมค่อยๆลืมตาขึ้นมาดู

    O-O  อึ้งฮะ พี่สาวผมเอามือมารับหมัดหมอนี้ได้อย่างไม่สะทกสะท้านเลย

    “นี่ พวกนายมายุ่งอะไรน้องฉัน”  พี่ฟ้าพูด

    “ก็น้องเธอเตะกระป๋องมาโดนหัวฉันก่อนนิ”

    “แล้วน้องฉันขอโทษนายยัง”

    “ก็อ่านะ”

    “แล้วทำไมต้องมาทำร้ายน้องฉันอีก”

    “ก็น้องเธอมันกวนตีนฉันนี่หว่า”

    “ลูกเพ่  เอามันทั้งพี่ทั้งน้องนี้หล่ะ  กวนตีนชะมัดยาด” ไอ้หัวเขียวพูดขึ้น

    พวัก  เสียงกำบั้นพี่ฟ้าอัดไส่ปากไอ้หัวเขียว

    “เอาไงวะ  นังนี่”  หมอนั่นเงื้อมือมาจะตบพี่สาวผม  ส่งผลให้หน้าของไอ้หัวทองวูบไป

    “อยากไปนอนในชังเตมากนักหรือไงวะ  ห๊า” คราวนี่พี่ผมเอาจริงอ่ะ เกิดมายังไม่เคยเห็นเลย

    จากนั่นไอ้หัวทอง ส้ม เขียว ก็ทำท่าจะมาลุมพี่ผม  อ๊าก  หน้าตัวเมียฉิบหาย รุมผู้หญิงคนเดียว  แต่มันก็ไม่ช่วยอะไรพวกมันเลย เพราะกำบันแรกที่เปิดฉากไปคือของพี่ฟ้า

    ไม่นานหัวสามสีก็ก็นอนลงไปกองอยู่พื้น  อ๊ากกกก พี่ฟ้าทำได้ไงฟะ  เก่งฉิบหาย 

    O,O โห  เจ๊”  ผมอี้งกับเรื่องพี่ฟ้าเมื่อกี้  แหง่อ่ะ เพราะว่าพี่ฟ้าเป็นตำรวจด้านอาชญากรรมนี่หว่า แรงไม่ฟายจริงก็คงไม่ล้มพวกนี่ได้สบายๆหรอก - -

     “เดี๋ยวพวกแก ก็ได้ไปนอนแดกข้าวดงในซังเตเน่”  พูดจบพี่ฟ้าก็ควักเอาโทรศัพท์ขึ้นมาแล้วกดเบอร์ปลายทางที่พี่ฟ้าจะโทรไป

    “จ่าเน็ก ใช่ไหม”

    ครับ  มีอะไรให้ช่วยหรือเปล่าครับผู้กองฟ้า เสียงปลายสายตอบกลับมา

    “ช่วยส่งลูกน้องมารับไอ้พวกอัตพาลนี่ด้วย ท ลาดพร้าวนะ  อืมฉันจะยืนรอแถวนี้หล่ะ”

    ตกลงครับ อีกสักประมาณสัก 10  นาทีจะไปถึงนะครับ

    “อืม”  ติ๊ดๆๆ

    กำ - - เหอๆ  นี่ผมต้องรอพี่ฟ้าอีกใช่ป่ะ  ต้องรออีกไม่ต่ำกว่า  30 นาที แหง่ๆ ว่าอย่างงั้นผมก็เดินไปหาพี่ฟ้า  แล้วขอไปเดินรอแถวๆนี้สักพัก  ผมเลือกที่จะเข้าร้านหนังสือร้านหนึ่ง  แน่นอนอยู่แล้วผมต้องไปมุมเกี่ยวกับเกมส์  ผมมองหนังสือเกมส์ออกใหม่ เอ๊ะนั่นมันเกมส์ Fire to getter นี่หว่าไหนดูดิคราวนี้มีอะไรแปลกมั้ง

    ประการถึงชาว Fire to getter

       เหล่านักรบทั้งหลาย  สมถึงเวลาแล้วที่พวกเจ้าต้องมาประจันต่อเหล่ามวลนักรบทั้งหลาย บัตินี้พวกเจ้าต้องออกตามหาอาวุธในตำนานที่ซ่อน ไว้ในที่พวกเจ้านับไม่ถึงกอง เหล่านั่น คีย์เวิร์ดในการหาสมบัติไม้ๆ เหล้านั่น คือ Eenth เหล่าธาตุต่างๆที่ประกอบข้างขึ้นจนกลายเป็นโลก  เหล่าพ่อนักรบได้ตระหนักใน ความเฒ่า อขงเขา  อาฟาริน ได้นำมาถึงการวิติ  เอาหล่ะ  พวกเจ้าจงหาสมบัติเหล่านั้นให้เจอก่อนที่คำสาปมรณะจะได้เริ่มขึ้น

    Admin Fire to getter

    ผมว่าอ่ะพวกที่สร้างเกมส์นี้คงเป็นโลกจิตแหง่  ผมยืนอ่านหนังสืออยู่พักหนึ่งแล้วตัดสินใจซื้อดีหรือไม่  อืมเอาไปหาข้อมูลก็ดีนะ O.O โห  450 บาท  อ๊ากกกแล้วตังค์ผมจะเหลือพอไหมเนีย  ผมหาหาตังค์ในกระเป๋ากางเกง  ฟู่ มีพอๆ  ผมเดินไปจ่ายตังค์เดินกลับไปที่รถพี่ฟ้า

    “แหม  คราวนี้ผู้กองได้ผลงานอีกแล้ว”  นายตำรวจคนหนึ่งเอยขึ้นอย่างชิ่นชม

    “ทำไมอ่ะ  ครั้งนี้ก็ไม่ใช้คดีใหญ่นิ”  พี่ฟ้าตอบพลางทำหน้างงๆ

    “โห  ผู้กองครับ  นี่มัน แก็งค์ เอ็กต้า รายชื่อหนุ่งในบัชชีอันตพาลประจำเมืองเลยนะฮะ”

    “จริงดิ  ฉันไม่เห็นจะรู้เรื่องเลย”

    “ก็สีผมไฟแดงแสลงจิตมันนี้หล่ะครับ”

    “อืมงั้นเหรอ” พี่ฟ้าตอบเออออตามไป

    “งั้นผมขอตัวนะครับ  เดี๋ยวเย็นนี้ต้องไปงานแต่งหมวดเอ็กด้วย”

    “อ้าวนี้เหรอ  จำไม่ได้เลย  เหอๆ ”  พี่ฟ้าตอบพลางเกาหัวไปแก้เก้อ

    จากนั้นนายตำรวจเมื่อกี้ก็ขี่รถออกไปกับพวกแก้ง เอ็กตง เอ็กต้าอะไรนั้น

    “ป่ะ  แซงค์เดี๋ยวเย็นนี้พี่ฉลองให้แม่แล้วก็ไปงานแต่งต่อ”

    “ฮะ”

    ผมก้าวขึ้นด้านตรงข้ามกับคนขับ   เฮ้อ  ผมถอนหายใจพลางคิดเรื่องรหัสนี้ไปเรื่อยๆ

     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×