คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : เริ่มการสอบปากคำ
ประมาณหนึ่งทุ่มเศษ นักเรียนที่ถูกสอบปากคำเสร็จแล้วก็เริ่มทยอยกันกลับบ้านเหลือแต่ผมคนสุดท้ายที่ยังไม่สอบปากคำ
“เอาหล่ะ น้องตอบพี่มาตรงๆนะ” นายตำรวจที่ทำหน้าที่สอบปากคำพูดขึ้น
“ครับ” ผมตอบ
“น้องไปทำอะไรที่หลังโรงเรียนตอนช่วงเกิดเหตุ” ผมมองหน้าอาจารย์ฝ่ายปกครองที่นั่งจ้องหน้าผมอยู่
“คือว่า อย่างนี้นะฮะ ผมไปหาสมุดที่บริเวณหลังโรงเรียนซึ่งผมคาดว่าทำตกไว้ตอนที่ปีนรั้วโรงเรียนเข้ามา ”
“แล้วทำไมน้องต้องปีนรั้วเข้ามาด้วย”
“คือว่า ผมมาสายประตูหน้าโรงเรียนเลยปิดฮะ”
“แล้วตอนที่น้องพบศพน้องเห็นคนร้ายไหม”
“เออ ตอนนั้น ผมได้ยินเสียงกรีดร้องของผู้หญิงเลยหันไปมอง ผมเห้นชายคนหนึ่งกำลังใช้มีดแทงผู้หญิงแล้วก็วิ่งหนีไปเลยครับ ผมเดินไปดูพบว่าเป็นพี่โมเลยรีบวิ่งไปตามอาจารย์”
“แล้วน้องเห็นอะไรอีกไหม”
“ไม่ครับ”
“แล้วมีใครอยู่แถวๆนั่นไหม” ผมทำท่าครุ่นคิดแล้วตอบออกมาว่า
“ภารโรงโชค”
แล้วเจ้าหน้าที่ตำรวจก็ถามอะไรต่ออีกนิดหน่อยก่อนจะปล่อยผมไป สัญชาติของผมบอกว่าต้องมีอะไรแปลกๆ เกี่ยวกับคดีนี้แน่เลย ผมคิดว่าควรจะเข้าไปยุ่งกับคดีนี้ดีหรือเปล่า
ผมเดินไปที่หน้าโรงเรียนเพื่อไปรอรถเมล์ ตอนนี้ก็เกือบประมาณสองทุ่มแล้ว แถวนี้ยิ่งนักเลงเยอะอยู่ด้วย อ่า รถเมล์มาพอดี รอดแล้วเรา ผมนั่งฟังเพลงจากโทรศัพท์ผมไปเรื่อยๆ จนมาถึงป้ายที่ผมจะลง
หาอะไรไปกินที่บ้านดีกว่าผมล้วงกระเป๋าตังเพื่อดูตังตัวเอง อ่าเหลือร้อยกว่าบาทแวะเซเว่นดีกว่า
ผมเลือกซื้อแปบซี่สองกระป๋องและขนมอีกนิดหน่อย
ความคิดเห็น