ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    sang the hacker : เจาะรหัสประตูแห่งความตาย

    ลำดับตอนที่ #2 : >>>.....2.....

    • อัปเดตล่าสุด 5 มี.ค. 50


    “นี่ๆ นักเรียนตั้งใจเรียนกันหน่อย”  อาจารย์มณี (เด้ง) ว่าพวกเรา

    “อาจารย์คร้าบบบ  ยัยนี่เอาหนังสือตีหัวผม”

    “สุขตา  ทำไมเอาหนังสือไปตีคิมหันต์หล่ะ”

    “ก็นายนี่ว่าหนูได้ชื่อสุขตาได้ไงน่าจะชื่อทุกข์ตามากกว่าอ่ะค่ะ” ส่งผลให้เพื่อนทั้งห้องหัวเราะ

    “นี่คิมหันต์  เธอไปล้อเค้าทำไม”

    “ก็มันสมควรดีกับหน้าตายัยนี่นิครับ”

    “พวกเธอนี่  คิมหันต์ขอโทษสุขตาเดี๋ยวนี้”

    “ขอโทษครับ  ทุกข์ตา”

    “เอาให้มันเต็มใจหน่อย  ทุกข์ตานั่งลงได้  คิมหันต์ตอนเย็นพบครูที่ห้องด้วย”

    “ครับ”  สมควร เหอๆไอ้คิมเอ่ย

    “เฮ้ยคิม แผ่นเกมส์เอาไงวะ    โอมกระซิบถาม

    “เดี๋ยวกูไปหาอาจารย์เสร็จกูจะแวะไปเอานะเว้ย” คิมกระซิบตอบ

    “นี่คิมหันต์ กรการ มีเรื่องอะไรกัน  มันชั่วโมงเรียนนะ” จะบ่นอะไรกันหนักกันหนาเดี๋ยวก็หน้าเหี่ยวหรอก  อาจารย์เอ่ย

    ติ๊งงงงงงงง….ต๊อง……..  เย้ในที่สุดก็เลิกเรียนโว้ยยย

    “ทั้งหมดทำความเคารพ”

    “ขอบคุณครับ / ขอบคุณค่ะ”

    “ไอ้แซงค์เดี่ยวตอนเย็นกูจะแอดไปหานะเว้ย”

    “เออ” แซงค์ว่า

    “งั้นกูไปหาอาจารย์ก่อนนะเว้ย” คิมพูด

    “งมึงอย่าลืมแวะไปเอานะเว้ย” โฮมตะโกนตามหลัง

    “งั้นโอมกูไปก่อนนะ มึงทำเวรต่อหล่ะกัน”

    “เฮ้ยได้ไงวะไอ้แซงค์”  โอมก็ตะโกนตามหลังแซงค์อีกแล้ว

    พอผมได้เดินออกมาจากโรงเรียนแล้ว ผมก็เดินกลับบ้านตามถนนเส้นทางเก่าที่ผมใช้มันเดินมาโรงเรียนนี่ตั้งแต่ม.1 ยัน ม.3  แต่วันนี้กลับมีเรื่องให้แปลกใจว่าร้านขายของนี้มันมาได้ไงเมื่อเช้ายังไม่มีอยู่เลย   ผมก็เลยแวะไปดู

    “สวัสดีค่ะ ยินดีต้อนรับค่ะ เชิญเดินชมสินค้าด้านในได้เลยค่ะ”  พนักงานสาวทักผม

    ข้างในเป็นร้านเกี่ยวกับหนังสือต่างๆ ผมว่าเข้ามาแล้วก็เลยเดินไปดูแถวๆหนังสือเกมส์  ตาของผมก็ได้ไปสะดุดุกับหนังสือเกมส์ Fine to getter  ผมหยิบมันขึ้นมาและเปิดดู

    O-O กำ  ซวยแล้วกู

    ผมซื้อและรีบวิางไปที่บ้านไอ้โอมทันที

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×