ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    The SeCret ความลับของแบคฮยอน [EXO] [ChanBaek]

    ลำดับตอนที่ #4 : คุณบยอน-03กีฬา กีฬาเป็นยาวิเศษ ติ๊ดฉึ่ง ติ๊ดฉึ่ง

    • อัปเดตล่าสุด 16 มิ.ย. 58


    CR.SHL




    คุณบยอน-03

    กีฬา กีฬาเป็นยาวิเศษ ติ๊ดฉึ่ง ติ๊ดฉึ่ง

    "ขออนุญาตประกาศค่ะ ประกาศจากสภานักเรียนนะคะ วันนี้เวลาสิบหกนาฬาขอให้นักเรียนทุกคนทุกระดับชั้นไปประชุมสีตามคณะสีของตนเองด้วยค่ะ ขอบคุณค่ะ"

    ประกาศจากเสียงตามสายดังขึ้นในขณะที่กำลังเรียน คาบวิชาคอมพิวเตอร์อยู่คือก็ไม่เข้าใจพวกประธานนักเรียนอ่ะนะเวลามันจะประกาศไรทีนี่ทำไมต้องขออนุญาตวะ กูก็ไม่เข้าใจถ้าบอกไม่อนุญาตมึงก็ประกาศอยู่ดีป้ะวะ โด่วว

    "เฮ้ออ ประชุมอีกละกูละเซ็งว่าจะกลับบ้านไปนอนแม่งวันนี้ก็เผือกมีประชุมสีอีก ไอ้ยอลมึงบอกเฮียอู๋หน่อยเดะว่ากูลาป่วย"

    ไอ้จงอินเพื่อนรักตัวดำบ่นออกมา ห่าน...มึงหลับมาตั้งแต่ย่างตรีนเข้าห้องเรียนมานี่มึงยังง่วงช้ะ

    "ป่วยโพ่งงง หาเรื่องหนีไปนอนสิมึงวันนี้เฮียนัดประชุมเรื่องซ้อมมึงจะไม่ไปได้ไงสีเรามีตารางเจอสีไอ้เทานะมึง "


    วันนี้ที่โรงเรียนมีประชุมสีครับผม"ปาร์ค ชานยอล"นักกีฬาบาสเก็ตบอลลประจำสีก็ต้องไปฟังรุ่นพี่หัวหน้ากีฬาอย่าง"เฮียอู๋หรือเฮียคริส"นักกีฬาบาสประจำโรงเรียนปีนี้พี่แกอยู่สีเดียวกะพวกผมแหละ ที่จริงผมไอ้เซฮุน ไอ้จงอิน เป็นนักกีฬาบาสของโรงเรียนอยู่แล้วก็เลยต้องเป็นนักกีฬาของสีอย่างที่เห็นเนี่ยแหละจะเรียกว่าได้เปรียบสีอื่นมันก็ใช่อ่ะนะที่สีผมเนี่ยมีนักกีฬาโรงเรียนเยอะพอสมควร แต่สีที่ดูจะสูสีก็มีสีของไอ้จื่อเทาห้องC โห อย่าให้พูดเลยไอ้หมอเนี่ยมันขี้โกงเว้ยเฮ้ย มันเป็นนักกีฬาโรงเรียนเหมือนกะผมเนี่ยแหละ แต่แม่งกร่างสุดชอบทำเหมือนตัวเองเก่งนักแหละห่า ตอนจะมีแข่งระดับโรงเรียนอ่ะนะโค้ชนัดซ้อม 9 โมง แม่งรู้ป้ะมันมาตอนไหนบ่ายโมงครัชแหม่เห็นพ่อตัวเองใหญ่หน่อยละกร่างนะมึงแต่เวลาแข็งจริงมันก็แยกแยะนิสัยกร่างๆของมันได้นะ

    "แค่ไอ้เจ็กเทามึงจะไปกลัวไรมันยังงัยเฮียก็ต้องทำให้เราชนะอยู่แล้วแหละ"ยังไม่หยุดหาเรื่องหนีไอ้นี่เดะกูโบก

    "โอ้ย!!"แรงกระแทกจากฝ่ามือใครที่ไหนมันบังอาจมาตบหัวปาร์คชานวะเนี่ย คนกะลังล้างสกอร์คุกกี้รัน

    "มึงจะฤกษ์กลับที่นั่งไปทำงานต่อได้ยังไอ้หูกาง"เสียงแบบนี้จะเป็นใครไม่ได้นอกจากไอ้เตี้ยเลขที่ข้างเคียงตั้งแต่สมัยพระเจ้าหาว กูหนีมาเล่นเกมแป๊ปเดียวตามจิกหัวกลับไปทำงานอีกละ วุ๊

    "โด่ววมึงเห็นป้ะกูทำไรอยู่ห่านตบมาได้หัวกูไม่ใช่วอลเลห์ตบอยู่ได้"

    "ถ้ามึงไม่กลับไปทำงานส่วนของมึงกูจะไปบอกจารย์ว่างานนี้กูทำคนเดียวแล้วคะแนนก็เป็นของกูคนเดียว"กูทำกรรมไรไว้วะเนี่ยอยู่เลขที่ใกล้มันแล้วยังต้องมาทำงานคู่กะมันอี๊ก นั่งหาข้อมูลงานแป๊ปเดียวมันกระแดะมานั่งเล่นเกมกะไอ้จงอินไอ้เซฮุนละ

    "เมียมาตามละมึงก็รีบๆไปซะกูจะทำงานละ' เซฮุนพูดขึ้นหลังจากที่ให้ไอ้หูกางมันใช้คอมตัวเองเล่นเกมซะ งานการไม่ได้ทำซักที

    "คะ ใครเมียมันนี่โอเซฮุนพูดให้มันดีๆ"ทำไมอยู่ดีๆหน้ามันร้อนวูบขึ้นมาล่ะบ้าละแค่คำแซวเล่นๆนี่ทำไมได้ยินละใจมันเต้นแรงงี้ละ

    เราไม่ได้ชอบไอ้ชานยอลซักหน่อย..

    จะอยู่ต่อให้มันแซวเล่นทำไมล่ะครับรีบกลับไปที่ตัวเองสิ ไอ้หัวใจเต้นแรงกะหน้าเห่อแดงนี่มันอะไรอยู่ใกล้ไอ้หูกางนั่นทีไรเป็นทุกที

    "ไหนงานมึงทำถึงไหนแล้วเนี่ย"

    "เอ่ออออ"ที่ใบ้แดกนี่ไม่ใช่อะไรนะ คือตอนนี้ไอ้ชานยอลมันมายืนคร่อมหลังผมแล้วก็กุมมือข้างที่จะเม้าท์อยู่นี่สิ อยู่ๆหน้าก็ร้อนขึ้นมานี่มันอะไรก๊านนนนนหนูปรับตัวไม่ถูกไม่อยากจะยอมรับหรอกว่าแอบฟินอ่ะ

    "น่ะ นี่ไงเล่ากูเหลือส่วนที่มึงต้องทำไว้เนี้ย"รีบชักมือกลับแล้วนั่งห่อตัวให้เล็กที่สุดจะได้ไม่โดนตัวมัน คนเพิ่งอกหักมาป้ะวะมาโดนผู้ชายแตะเนื้อต้องตัวงี้ปรับตัวไม่ทันง่า

    "'งั้นมึงลุกไปนั่งที่กูก่อนกูจะได้รีบทำ"จำเป็นต้องย้ายดากมานั่งที่ชานยอลเพราะงานที่ทำอยู่ในเครื่องของแบคฮยอน

    "ตรงนี้ทำยังไงนะ"

    "ก็กดตรงนี้ไง"ด้วยความลืมตัวหรืออะไรไม่รู้มือของแบคฮยอนดันเผลอไปจับมือชานยอลข้างที่จับเม้าท์อยู่เพื่อจะกดสร้างงาน

    "เอ่ออ ก็กดตรงนั่นละก็Enterเลย"

    "อ่อๆ เครๆ''

    ฮู้ววววว พ่นลมหายใจออกมาเมื่อรู้สึกว่าเวลาเข้าใกล้มันแล้วเหมือนจะกลั้นหายใจตลอด ประสาท ประสาทแน่ๆเลยแบคฮยอนมึงต้องเป็นโรคประสาทแน่ๆ






    16.00น.

    ตอนนี้นักเรียนที่อยู่สีเขียวก็ได้มารวมตัวกันอยู่ที่หอประชุมเพื่อทำการประชุมสี เรื่องการลงชื่อเป็นนักกีฬาหรือเรื่องจิปาถะต่างๆภายในสีที่ทุกคนต้องรับรู้และปฏิบัติร่วมกัน

    "สวัสดีครับน้องๆทุกคน"ดงเฮประธานสีทักทายสมาชิกภายในสีของตนเอง

    "สำหรับเรื่องที่พี่ๆจะประชุมกันวันนี้นะครับก็คือการลงชื่อเป็นนักกีฬาของแต่ละชนิดกีฬานะครับสำหรับพวกที่เป็นนักกีฬาของโรงเรียนอยู่แล้วพี่ได้ลงชื่อน้องในแต่ละชนิดกีฬาที่น้องเล่นอยู่แล้วครับ น้องคนไหนที่ไม่ได้เป็นนักกีฬาของโรงเรียนสนใจกีฬาชนิดไหนก็ไปหาพี่ที่เป็นประธานสีเลยนะครับพี่ประธานสีจะได้นัดน้องๆมาซ้อมกัน"พูดจบพี่ประธานสีก็ปล่อยให้น้องๆเลือกกีฬาของตัวเอง

    "น้องแบคฮะน้องแบคเจ้ขอคุยอะไรด้วยหน่อยฮะ"แบคฮยอนแอนด์เดอะแก้งที่กำลังจะไปเลือกกีฬาของตัวเองชะงักหลัจากถูกพี่ฮีชอลเรียกเอาไว้ก่อน

    "อ้าวเจ้ฮี มีไรป่าวฮะ"

    "คือเจ้มีอะไรจะให้หนูช่วยเจ้หน่อยน่ะลูกพอดีพาเรดสีเราขาดตัวเด่นเดินนำขบวนน่ะเจ้เลยอยากให้หนูเดินให้เจ้หน่อย"

    "จะดีหรอเจ้ตัวเด่นของขบวนเลยนะแบคจะทำได้หรอเดี๋ยวขายหน้าเค้าเปล่าๆ"ที่จริงก็กลัวจะทำสีขายหน้าอ่ะนะยิ่งซุ่มซ่ามอยู่เกิดเดินๆอยู่แล้วล้มหัวคว้ำขึ้นมาละขายหน้าแน่เลย

    "เรื่องนั้นไม่มีปัญหาหรอกเดี๋ยวเจ้เทรนให้เอง แต่เดี๋ยวหนูจะมีคู่เดินด้วยนะไม่ได้เดินคนเดียว"เดินคู่หรอเดินกะใครวะ

    "น้องชานยอลมาทางนี้สิจ้ะ"


    หืมมมมมมมมมมมมม






























    โหลดดิ้ง................................
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×