ทานโทษครับ... นี่ลูกผม {SORRY,THIS’S MY SON} (Ver.ถอน)

คำเตือน

อย่าถามหาแก่นสาระจากเรื่องนี้

กาวแน่ๆ

คุณว่ามันสนุกไหม?

ที่วันหนึ่งตื่นขึ้นมาแล้วพบว่าตัวเองอยู่ต่างโลก

คุณว่ามันสนุกไหม?

ที่พบว่าตนมีครอบครัวสุดประหลาด

คุณว่ามันสนุกไหม?

มีภรรยาที่ตายห่าตั้งแต่เรื่องยังไม่เริ่ม

คุณว่ามันสนุกไหม?

ที่มีลูกชายเป็นจอมมารเลือดบริสุทธิ์

คุณว่ามันสนุกไหม?

ที่ต้องมาดูแลลูกชายที่ว่าที่เอะอะจะทำลายล้าง

คุณว่ามันสนุกไหม?

ที่ได้รับสารจากภรรยาที่ไม่เคยพบกัน

ให้ค่อยปรามลูกชายให้เป็นจอมมารที่ดี(?)

มันไม่สนุกเลยนะโว้ยยยยย!!!!!!!!!

ทานโทษครับ... นี่ลูกผม

และเขาเป็นจอมมารตัวร้าย

ที่ใครๆต่างหวาดกลัว

แต่กับผม

เขาก็แค่

.

.

.

.

"แด๊ดดี้...ข้าจะไปถล่มพวกมันนนน!!!"

จอมมารหนุ่มประกาศเจตจำนงค์

"หืม?...ไหนพูดอีกทีซิ ลูกรัก..."

รอยยิ้มอ่อนโยนเงยขึ้นจากตำราอาหาร

"ข้า จะ...."

เสียงทุ้มชะงักรู้สึกเสียวสันหลัง

"หืมมมมมมมมมมม"

เสียงลากยาวทำเอาจอมมารกลืนน้ำลายอึกใหญ่

"จะ..."

ใบหน้าของหนุ่มใหญ่วัยสี่สิบปีต้นๆยิ้มรอคำตอบนิ่งๆ

"จะอะไรนะครับ?"

จอมมารสะอึกเมื่อโดนถามย้ำ ก่อนจะเดินไปกอดอย่างออดอ้อน

"จะ...ช่วยแด๊ดดี้ทำมื้อเย็นครับผม"

คำตอบที่เปลี่ยนไปทำเอารอยยิ้มกว้างแย้มออกมา

"แหม ลูกรัก...จริงๆไม่ต้องช่วยก็ได้ แต่ถ้าอยากช่วยไปล้างผักให้แด๊ดทีนะครับ"

จอมมารยิ้มรับก่อนจะเดินเข้าครัวไปพร้อมน้ำตาตกใน

"....."

แด๊ดดี้ที่ว่ากลั้นขำก่อนจะทำหน้าหน่ายๆ

"ลูกรัก...แด๊ดดี้ต้องทำภารกิจให้ลูกเป็นจอมมารที่ดี(?)ตามคำของของแม่เจ้านะ"

กาว