คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : The odd white one
Chapter
01
สีาวอันแปลแย
The
odd white one
เสียหอนยาวปลุมันให้ื่นาฝัน
วาสีแสราวับเลือปรือึ้นอย่าเียร้าน่อนะอ้าปาหาว เหยียัวแ้อาาศเมื่อยล้าาารนอน
อาาศเย็นนหิมะาวล่วหล่นปลุมพื้นป่านาวโพลนเป็นวิวแรที่มันเห็นหลัเินออาบ้าน
โพรอันอบอุ่นที่มันนึอยาถอยลับไปนอนุอใบไม้อุ่นๆ
ถ้าไม่ิวาุๆอมาราที่้อมา และพี่น้อทั้หลายที่เหมือนะรอแ่มันัวเียว
สีนน้ำาลทออฝููโเ่นท่ามลาหิมะ
มาราเรียพวมันออมาเือนในารล่าเพราะฤูหนาวนี้เป็นหน้าที่นอาสัว์ให้ล่าะน้อยแล้ว
พวมนุษย์ยัะออมาล่าพวมันเพิ่มเสียอี สีนอันโเ่นท่ามลาสีาว็เหมือนเป้านิ่สำหรับนัล่าทั้หลาย
มันนึัน
วาสีเลือ้มมอเส้นนสีาวสะอาที่แทบะลืนไปพื้นหิมะ
่อนะอ้าปาหาวอีรอบ
อยาลับเ้าไปนอนริๆเลย
ผ่านมา6ปีแล้วนับั้แ่มันลืมาเิึ้นในฝูิ้อนี้
ถ้าไม่นับเรื่อที่มันเป็นัวนออนาวนวนสสัยว่าหลุมาาฝูอื่น
มัน็ใ้ีวิเยี่ยิ้อนแทบลืมารเป็น น วามทรำในาิ่อนยัแ่มันน่าหัวเราะ
มันมาเหมือนฝันร้ายามหลอหลอนทุรั้ที่หลับาล
เหมือนะอย้ำ
เือนไม่ให้ลืม
ร่าปราเปรียวที่ปลุม้วยนสีาวฟู่ฟ่อวิ่ไปามพื้นหิมะเย็นๆท่ามลาวามมือย่าำนาทา
แสันทร์รำไรส่อลอผ่านเาไม้ มันหนีออมายามึนินทั้ัวมันและฝู แ่มารา็โรธอีามเย
แ่ืนนี้เป็นันทร์เ็มว มัน่น่าัวเอไปอีหลายวันหาพลาารอาบแสอืนนี้ไป
ร่าสีาว่อยๆย่อออาเามืเมื่อวาามอแล้วไม่มีใรมาับอพื้นที่รหน้า
ลานว้าใลามีบึน้ำใส ึ่ล้อมไป้วยอหินระเะระะ ที่เ็มไปมอสเียวึ้น
มันเยหน้าึ้นเห็นท้อฟ้าโปร่สีำ ที่วันทร์สีเินยวลอยเ่น
เส้นนสีาวที่สัมผัสับแสันทร์ทอประายสีเินนเหมือนมันเป็นวันทร์วที่สอ มันเินไปนอนอาบแสันทร์บนแผ่นหินทีู่สูที่สุและไร้สิ่ใบบั วาสีเลือายแววพึพอใเมื่อสัมผัสถึวามอุ่นที่ไหลึมเ้าร่า
พลัอมัน
วามสามารถพิเศษที่มันไ้รับมา
ร่าเล็ยับเหยียัวออ่อนที่ะ่อยๆยายึ้น
เส้นนสีาวสั้นลนเห็นเป็นเพียไรนเบาบาผิวาวอ่อนนุ่มปราแทนที่นนุ่มฟู
ใบหน้าเยี่ยสุนัิ้อลายเป็นใบหน้าอเ็สาวสวยหวานนยาะละสายา
เส้นผมยาวสีาวสยายไปบนแผ่นหิน
มันมอภาพสะท้อนอัวมันาบึน้ำใสที่นิ่นเหมือนระ
มันเือบเป็นมนุษย์
หาไม่มอใบหูยามเป็นิ้อที่ยัอยู่และพวหานุ่มฟูที่แว่ไวไปมา
ใบหน้าสวยแย้มยิ้มหยัน
วาสีเลือบันับลร้าย
าิที่แล้วไม่อาใ้ีวิุมนุษย์ทั่วไป
าินี้ยัเป็นไม่ไ้แม้แ่มนุษย์หรือิ้อ
ร่าเปลือยปล่าวลเมื่อวามหนาวยาม่ำ้อาย
พวหาถูนำมาห่มาย
มัน้อมอวันทร์่อนะหลับาลให้สิหายไปับวามฝันยามนิทรา
รั้นี้วามฝันะเป็นเรื่ออะไรันหนอ?
สราม
เลือ
สีำอันบ้าลั่
ร่าำยำในุเราะสีำหัวเราะร่าท่ามลาอาศพ
วาสีเลือทอประายแาน
ทุรั้ที่เายับือหนึ่ีวิ้อสัเวยใ้มาบที่อาบย้อมไป้วยเลือ
ท้อฟ้าำมืสนิทนไร้ึ่แสใ
มีเพียวามมืมิที่โอบล้อม
วาสีเลือนั้นบิเบี้ยวอย่าน่าสะพรึ
มันระหายารทำลาย
มันทำให้มัน...หลใหล
มูสีำไ้ไปับนนุ่มๆอมารา
มันบัเบาๆที่้นอเมื่อมาราอ้อนวอนมันไม่ให้ออาฝูไป
ใบหูลู่ลทำให้มันใเสีย ถึะไม่ไ้สนิทสนมันมาเหมือนพี่น้อในฝูที่อบอออ้อนมารา่าาัวมันที่นึระาใในวามเป็นมนุษย์ที่แม้ะมีแ่วามทรำ็าม
แ่นี่็ือมาราที่อยูแลมันมาลอ10ปีนี้
มันไ้แ่ทำใแ็หันหลัาบ้านอันอบอุ่น
ารอบรัว
เพื่อ...โลที่มันปรารถนา
วาสีแทอประายวาววับ
เสียอเ็หนุ่มปริศนา วาสีประหลาเหมือนั้อึ้นมา้ำๆ
“โลอเธอ”
โลอมัน
โลอมันผู้เียว
วาสีประหลาับ้อไปบนระาน
มือหยิบัวหมาแ้วสีเินึ้นหมุนเล่น่อนะวามันลไป้าๆัวหมาสีำสนิท แล้วทอมอออไปยััวหมาัวอื่น
่อนะเหยียยิ้ม
“เม เริ่มึ้นแล้วนะ”
เ็หนุ่มเยหน้ามอไปยัอีฟาอระาน
สอแนเท้าลบนโ๊ะ มือประสานัน และเฝ้ารอารเินออีฝ่าย้วยสีหน้าที่แสนะสนุสนานและเริร่า
------------------------------------------------------------------------------------------------------
เรื่อนี้็ะบรรยายแบบแปลๆนิหนึ่ บอนที่1แล้ว สั้นเนอะ อน่อๆไป็วามยาวประมานี้ละ ฮา ะพยายามไม่ให้สั้นลละัน อนนี้สาวน้อยอเรา็ออเินทาละ ไทม์สิปไวสุๆ เรื่อนี้ใ้ัวละรไม่เยอะมั้55 รออน่อปายยยย
ความคิดเห็น