DANGER Boy & DISNEY Girl.

ลำดับตอนที่ #8 : Actually, it's my heart deeply. Deeper than the sea.

© Tenpoints!



Actually, it's my heart deeply. Deeper than the sea.

     “เมื่อกี้ไปไหนมาหรอ”  พอฉันเดินเข้ามาในบ้าน ก็เจอคำถามพี่จอมทัพที่ทำเอาเงิบไปเลย บอกว่าไงดีล่ะ ไปหาเพื่อนที่เป็นเจ้าของบ้าน  แต่ไปแอบทำลับๆล่อๆกันอยู่ในสวน กร๊อซซ

    “อ๋อออ ก็ไปดูสวนคุณป้าเขามาน่ะ^^”  แล้วก็ไปเจอลูกคุณป้ามาด้วย -0-

    “หรอออ....อืม งั้นกลับบ้านกัน  ผมลาล่ะครับคุณน้า” แล้วพี่จอมทัพก็หันไปไหว้คุณป้า ฉันเลยต้องไหว้ตาม  แล้วเขาก็ลาก(?)ฉันออกจากบ้านมา  นี่พี่ฉันทำไมมันเถื่อนอย่างเน้ ฉันเป็นผู้หญิงบอบบางนะTT^TT




        เมื่อกลับมาถึงบ้านพี่จอมทัพก็เข้าครัวไปทำกับข้าว ก็ตั้งแต่เขามาอยู่บ้านฉัน หน้าที่ทำกับข้าวก็ตกไปอยู่กับเขาโดยปริยาย  เพราะฉันฝากท้องไว้กับเซเว่นแต่พี่จอมทัพไม่ชอบกินข้าวกล่อง เขาเลยเป็นคนทำกับข้าวให้เอง ซึ่งก็ดีแล้วแหละ ไม่รู้อีกนานแค่ไหนกว่าพ่อกับแม่จะกลับ  ช่วงนี้ท่านก็ไม่ได้ติดต่อมาเลย สงสัยกำลังยุ่ง

      "มากินข้าวได้แล้ว"

      "หูยยยๆๆ วันนี้มีแต่ของน่ากินๆอ่าา พี่จอมทัพรู้ใจจุง^____^" อ้อนสักหน่อยเว้ย ดูเหมือนพี่จอมทัพจะไม่พอใจฉันเรื่องอะไรสักอย่าง ก็ตั้งแต่ขึ้นรถมา เขาไม่พูดอะไรกับฉันสักคำ นี่เป็นประโยคแรกที่เขาพูดนะเนี่ย

      "น่ากิน ก็กินให้เยอะๆล่ะ  เราน่ะผอมไปแล้วนะ  แล้วก็...ไปทำอะไรกับไอ้นั่นในสวนกันแน่?" ฉันว่าจอมทัพกับวินนี่ต้องรู้จักกันมาก่อนแน่ๆ แถมยังดูไม่ถูกกันอีกต่างหาก 2 คนนี้มีเรื่องอะไรกันแน่นะ สวยงง(. .)

     "อ๋อออ ไม่ได้ทำอะไรนี่ ก็เจอเขาในสวนเฉยๆ ก็มันบ้านเขานี่เนอะ จะเดินไปไหนมาไหนก็ได้ ^^;;"
เหงื่อหยดติ๋งๆเลยตรู  แต่จะให้บอกไปตรงๆได้ไง ว่าหมอนั่นจะจูบฉัน ขืนพูดไป พี่จอมทัพได้ไปต่อยหมอนั่นแน่ๆ TT^TT   ว่าไปแล้วฉันยังไม่ได้ทักไลน์เขาไปเลยนี่หว่า  แต่โทรศัพท์อยู่บนห้องอะ ค่อยทักไปแล้วกัน -*-

    "พี่เชื่อเธอนะมินนี่  อย่าทำอะไรที่มันเกินเลย  เรายังเรียนไม่จบ - -"  พี่จอมทัพเห็นฉันเป็นคนยังไงเนี่ย!!  ฉันกับหมอนั่นเป็นแค่เพื่อนกัน  ถึงแม้ช่วงนี้หมอนั่นจะเปลี่ยนไป  แต่ไม่มีทางที่เขาจะชอบฉันหรอก YY

   "คิดอะไรของพี่เนี่ย หนูรักนวลสงวนตัวนะคะ"

   "พี่เห็นเมื่อเย็น..."  หมายความว่าไง!!! พี่จอมทัพเดินมาตามฉันก่อนหรอ  พี่เห็นภาพนั้นจริงหรอ TT^TT ไม่เอาไม่พูด ไม่พูดแล้ว :X

   "เอ่อ มินกินอิ่มแล้ว เดี๋ยวขึ้นห้องก่อนนะ"  ไม่พูดกับพี่จอมทัพแล้ว  U^U

   "แล้วยังจะบอกว่าตัวเองรักนวลสงวนตัวอีก ผู้ชายอย่างมัน อันตรายขนาดไหนเธอรู้ไหม!?"  พี่ก็เป็นผู้ชายนะ -0-  แล้ว วินก็เป็นเพื่อนฉันด้วย  กับผู้หญิงคนอื่นเขาอนตรายยังไงฉันไม่สนหรอก แต่กับฉันเขาเป็นคนดี

   "...ขึ้นห้องละ"  ไปดีกว่า ถ้าขืนนั่งอยู่ ฉันอาจจะได้มีพ่อคนที่สอง


       พอหยิบโทรศัพท์ข้นมา ฉันก็แทบช้อค มีมิสคอลของวินเกือบๆจะ 100 สาย  นี่มันกระหน่ำโทรอะไรเนี่ย ทั้งข้อความ ทั้งไลน์ เด้งเป็นพัลวัน  มีเรื่องด่วนอะไรวะ  แต่พอฉันเปิดดูข้อความก็ส่งมาแค่ว่า

      'ถึงแล้วบอก'    
 
        ประมาณ 10 ข้อความได้  นี่มันอะไรเนี่ย นายเป็นห่วงฉันขนาดนั้นเลยเรอะ -0-

      'J 
      wwin : L’
     'เป็นอะไร ถึงบ้านแล้ว'
     wwin : ป่าว ทำไร 
     'นอน จะนอนแล้ว ง่วง'
     wwin : คิดถึง
    
           กร๊อซซซ เขาบอกคิดถึงฉันอีกแล้ว แถมยังส่งสติ๊กเกอร์หมีบราวน์กอดกระต่ายบันนี่มาด้วย  แกจะทำให้ฉันหวั่นไหวไปถึงไหน!!   ไม่คุยด้วยแล้ว ไอ้พวกชอบทำให้คนอื่นหวั่นไหว :/

     wwin : ไม่ตอบเลย?
     wwin : จะเล่นงี้?
     wwin : พรุ่งนี้โดนแน่

             ถามว่าที่พิมพ์มากลัวไหม กลัวก็บ้าแล้ว  มากสุดเขาก็แกล้งขยี้หัวฉันจนฟูไม่ก็หิ้วคอฉันขึ้นเท่านั้นแหละ


  [บันทึกพิเศษ : วินนี่]

            บอกตรงๆนะครับ ผมน่ะโคตรรู้สึกแย่เลยเวลาเห็นยัยเตี้ยนั่นเดินตามไอ้จอมทัพต้อยๆแบบนั้น  ยัยนั่นมันเด็กผมใครๆก็รู้ จอมทัพมาจากไหน เอาของผมไปอย่างนี้ เป็นคุณ คุณยอมหรอ?  แต่ก็อีกแหละครับ ผมจะไปพูดอะไรได้ เรื่องนี้ผู้ใหญ่เขาจัดการมานี่ครับ แต่อย่าให้ผมได้มีโอกาส ผมแย่งมาแน่  จอมทัพนี่มันเกิดมาเพื่อเป็นศัตรูกับผมจริงๆตั้งแต่เรื่องนั้นแล้วนะ  ไม่พูดถึงดีกว่าครับ ยิ่งพูดก็เหมือนยิ่งตอกย้ำ   
     
          แล้วดูยัยนี่ทำกับผมสิ  ผมโกรธเธอมาจะครบอาทิตย์แล้ว แต่เธอไม่ง้อผมเลยด้วยซ้ำ! นี่เธอไม่แคร์ผมเลยหรอ YY  วันนี้เธอมาถึงบ้านผม ผมอุตส่าห์คิดว่าเธอจะมาง้อ รีบวิ่งลงมาหา ที่ไหนได้ มากับไอ้จอมทัพ- -* นี่คงกะจะหมั้นกันจริงๆสินะ -3-   บอกตรงๆผมไม่รู้หรอกว่าผมอะคิดกับเธอเกินเพื่อนไปหรือยัง ที่รู้ก็คือ ตอนนี้ผมโคตรหงุดหงิด เวลาเห็นสองคนนั้นอยู่ด้วยกัน นี่เรียกว่าหึงรึเปล่าครับ - -*   

[จบบันทึก]






     วันต่อมา

      หลังจากคุยไลน์กันเมื่อวานวันนี้ ฉันก็ไม่เจอหน้าหล่อๆของนายวินนี่เลยทั้งวัน  ไม่เข้าใจว่าเขาหลบหน้าฉันทำไม ในเมื่อเราก็ดีกันแล้ว  ฉันก็เลยมานั่งรอเขาใต้ตึกคณะ  ยังไงๆ หมอนันก็ต้องเดินผ่านบ้างล่ะ

  ครืดดดดด

    'อยู่ข้างหลัง หันมาสิ'

   นั่นไง สุดท้ายเขาก็มาจนได้

  ควับ

  แต่รู้ไหม หันไปฉันเจออะไร! ฉันเจอเขายืนอยู่กับยัยลันดา แบบที่ว่าคล้องแขนกันสวีทจี๊ดจ๊าด  นี่คงจะไปได้กันแล้วสินะ เอ้ยไม่สิ คงจะคบกันแล้วสินะ แล้วยังอยากจะให้ฉันหันไปมองอีก กลัวฉันไม่รู้หรือยังไง!!! นายมันใจร้าย


    "วันนี้กลับบ้านเองนะ วินนี่เขาจะไปส่งฉันน่ะJ " เหอะ! ยังเดินเข้ามาทัก เดินเข้ามาพูดอีกหรอ  ฉันจะกลับยังไง ให้มันเป็นเรื่องของฉันเถอะ 

   "ไม่ต้องห่วงหรอก ยัยนี่มีคนมารับมาส่งทุกวันอยู่แล้ว ซ้อนมอ'ไซค์ของฉันมันคงลำบากสำหรับเธอ" ไม่ลำบากเลยสักนิด!!! แต่นายต่างหากที่ทำให้มันลำบาก  ฉันทำอะไรผิดล่ะ เขาถึงทำกับฉันอย่างนี้  นี่แค่พี่จอมทัพเข้ามาในชีวิต ฉันดูเป็นคนที่ผิดขนาดนั้นเลยหรอ  นายมันใจร้ายเกินไปแล้วจริงๆ TT


   "อ้าววว อยู่กันพร้อมหน้าพร้อมตาเชียว กำลังคุยเรื่องอะไรกันอยู่หรอJ "  

   "นายไม่ต้องรู้สักเรื่องก็ได้นะ...มายด์เฟรนด์ - -"

   "โทษทีนะ ยัยแม่มดลันดา แต่ไอ้วินมันเป็นเพื่อนฉันว่ะ เรื่องเพื่อนฉันควรรู้J "   ใช่นายทำดีแล้วมายด์เฟรนด์ เอาให้ยัยนี่เงิบไปเลย

   "เออๆๆ พอเถอะ ฉันไปล่ะ เจอกันที่สนาม"  นี่นายวินนี่ปกป้องยัยนั่นสินะ!!! ใช่สิ คงเป็นแฟนกันแล้วมั้งเนี่ย เฮอะ หมั่นไส้จริงๆ  แล้ววันนี้หมอนั่นมีแข่งอีกแล้วเรอะ มันเสี่ยงอันตรายขนาดนั้น ยังจะทำอีก ไม่ห่วงตัวเองบ้างเลยรึไง -0-   เมื่อพูดจบ เขาก็เดินพายัยลันดา ไปนั่งรถ ตรงที่ๆฉันเคยนั่ง  นั่นมัน ที่ของฉันนะ 





    "อ้าวว นิ่งเลยมินนี่เม้าส์J สนใจจะไปสนามแข่งด้วยกันอ๊ะป่าว ?"  น่นถือเป็นคำชวนหรือประโยคบอกเล่านะ - -*

    "ฉัน...ไปได้หรอ?"

    "ได้สิ บอกว่ามากับฉันก็ไม่มีใครกล้าทำอะไรเธอแล้ว เธอไปอยากไปดูไอ้วินแข่งหรอ?"   อยากสิ อยากมากเลยแหละ  แต่ทุกครั้งที่ฉันขอตามเขาไปด้วย เขาไม่เคยให้ฉันไปเลย โดยให้เหตุผลว่า มันไม่เหมาะกับผู้หญิง แต่ฉันเรียนวิศวะนะ ฉันก็อยากจะไปดูระบบรถอะไรอย่างนั้นบ้าง  วันนี้แหละ จะได้ไปเห็นกัน! ^^







------------------------------------------------
วินนี่น่ารักปะล่าาา
อยากได้ผู้ชายแบบนี้อะ ><