ลำดับตอนที่ #6
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : for we both know and feel the pain
หลังจากซ้อนมอ’ไซค์นายนี่มา และเขาก็ยังถือคติเดิมคือ แหกทุกโค้ง แซงทุกคัน - -* เราก็มาถึงซุปเปอร์มาเก็ตที่ใหญ่ที่สุดในแถวนั้น คือขับไปอีกนิดจะถึงห้างอยู่ละ ไหงมันดันมาจอดแค่ที่ซุปเปอร์มาเก็ตแค่นี้ล่ะ-0-
“แกก็รู้ฉันไม่ชอบเดินห้าง คนมันพลุกพล่าน รำคาญ” แล้วฉันไม่รำคาญแกเรอะ! บอกจะมาเองก็ไม่ให้มา แล้วดูมันทำสิ ฉันอุตส่าห์จะได้ไปกินฮะจิบัง TT^TT
“เอ้า ลงมาได้แล้วมั้ง จะนั่งหวอออกไปถึงไหน”
“กรี๊ดดดดดดดดด”
"นี่ๆๆๆ เอานั่นด้วยดิ้ นั่นด้วย โน่นด้วย....เอาหมดเลยตรงนั้น"
ไม่ใช่เสียงฉันคะ เสียงไอ้บ้าวิศวะต่างหาก คือนี่ซื้อของเข้าบ้านฉันหรือบ้านมันกันแน่ คือนางสั่งนู่น ชี้นี่ หยิบนั่น ตลอดตั้งแต่เดินเข้ามา ถามฉันสักคำไหม ว่าอยากจะได้ไหม - -*
"พอแล้วมั้ง ฉันอยู่คนเดียวนะแก ซื้ออย่างกับ ที่บ้านอยู่เป็นสิบ =0=;"
"อยู่คนเดียวอะไร เดี๋ยวฉันไปอยู่ด้วย"
"จะบ้าเหรอ!! บ้านไม่มีอยู่ไง้ บ้านใครบ้านมันเซ่ะ" ไอ้นี่นับวันชักจะบ้า ร้อยวันพันปีไม่เห็นจะเคยสนใจฉัน เดี๋ยวนี้เป็นอะไรของมันวะ - -*
"จะอยู่คนเดียวได้ไง ผู้หญิงอยู่บ้านคนเดียวอันตราย" ฉันอยู่ของฉันมาจะครบอาทิตย์แล้ว ไม่มีอันตรายเลย แกมาอยู่ด้วยเนี่ยแหละมันจะอันตรายย U_U
"อันตรายบ้าอะไร 3 เดือนเอง" เอิ่มคือตั้งแต่พ่อกับแม่ไปฉันก็เพิ่งจะได้เจอหน้ามันวันที่มันมาบ้านนั่นล่ะ หมอนี่มันชอบปลีกวิเวก ไปอยู่สนามแข่ง แล้วฉันก็หาเหตุผลจะโทรไปหามันไม่ออก(ที่จริงอยากจะโทรมาก) ก็เลยไม่ได้คุยกัน
"3เดือน!!!! แม่กับพ่อแกไปมีลูกคนใหม่แล้วรึเปล่า" เออนั่น ดูมันคิดเข้าสิ สมองนี่คิดแต่เรื่อง....
"แกจะบ้าหรอยะ พวกท่านไปเฝ้าคุณย่า แล้วอีกอย่างฉันก็โตพอจะอยู่คนเดียว 3 เดือนได้แล้ว นี่ปี2 ไม่ใช่อนุบาล2 เคปะ?"
"เอ้า คิดว่าอนุบาล 2 มาโดยตลอดJ” ทำไมมันกวนเยี่ยงนี้!!!!
"สรุปคือ ฉันจะอยู่เป็นเพื่อนแกเอง!!" มันคงไม่เข้าใจภาษามนุษย์ (เพราะมันเป็นเทพบุตรใช่หรือไม่)
"ไม่ ไม่เอา ไม่ต้อง ไม่ ไม่ไม่ไม่" มาลองกันซักตั้ง ไอ้บ้านี่จะเผด็จการไปไหน วันนี้ฉันยอมมันมาทั้งวันแล้ว แต่เรื่องนี้สไปร์ทไม่ยอมเด็ดขาดค่ะ! (คิดว่าตัวเองเป็นสไปร์ทฮอร์โมนแป๊บ)
"กล้าหือหรอ! ตัวแค่เนี่ยะ เดี๋ยวก็ทำให้หายใจไม่ออกซะหรอก"
"กล้าก็เข้ามาเถอะ รู้จักมินนี่เม้าส์น้อยไปรึเปล่ายะ!!"
"ถือว่าอนุญาตแล้วนะJ” อะไรของมันวะ ไอ้ยิ้มเจ้าเล่ห์แบบนี้ โคตรจะไม่น่าไว้ใจ
จุ๊บ
เข้าใจแล้วล่ะ กรี๊ดดดดด!!!! หมอนี่จูบฉัน ไอ้เด็กชายวิศวะ มันจูบฉันน!!!! จูบแรกของฉันเสียไปแล้ว ฮืออออ(มโนว่าตัวเองเป็นนางเอกหลังข่าว *0*)
"อึ้งเลยดิ้ อึ้ง 555555 นี่แค่จุ๊บเองนะ ยังไม่ได้จูบเลยJ” กร๊อซซซซ!!!! อยากจะพ่นไฟใส่ นี่เราเป็นเพื่อนกันไม่ใช่หรอวะ!!! เพื่อนที่ไหนเขาทำกันอย่างเน้ TT^TT
"...เราเป็น...เพื่อนกันนะ"
"...."
"อย่า....ทำอย่างนี้...อีก" บอกยังไงดีล่ะ ถ้าเอาตามความรู้สึกมันรู้สึกดีโคตรๆอะ เพราะฉันก็ชอบเขามานานแล้ว แต่ถ้าเอาตามสถานะตอนนี้ มันผิด มันไม่ได้ผิดที่เราเป็นเพื่อนกัน แต่มันผิดที่เขาไม่ได้ชอบฉัน เขาไม่ได้คิดอะไรกับฉัน แกล้งอย่างนี้มันไม่แรงไปหน่อยหรอ
"...."
แกจะช่วยพูดอะไรออกมาหน่อยได้ไหม จะบอกว่าสถานการณ์ตอนนี้มันโคตรจะล่อแหลม ฉันกับเขาหน้าเรายังอยู่ใกล้กันมาก หายใจยังรดกันอยู่อ้ะ ในซุปเปอร์มาเก็ต ในซอยขนมขบเคี้ยวที่เงียบมาก คือที่จริงมันไม่มีคนในซุปเปอร์ฯเลยนอกจากพนักงานที่อยู่เคาร์เตอร์ เราอยู่ใกล้เกินไปแล้วว ฉุกเฉิน!!!
ไม่ชอบเลย TT^TT เพราะหน้าฉันจะมีความร้อนสูงกว่าปกติ(ทั้งที่แอร์โคตรเย็น) แล้วหน้าก็จะแดง แล้วมันก็จะรู้ว่าฉันหวั่นไหว -*- เอาไงดีวะ
"เอิ่ม...ฉันไปจ่ายตังค์ละ แกไปรอข้างนอกเลยก็ได้" สุดท้ายฉันก็เป็นคนเบือนหน้าหนีจากมัน ใครมันจะไปนั่งเล่นเกมส์จ้องตาในสภานการณ์อย่างนี้วะ เพิ่งจะเสียจุ๊บแรกไปสดๆร้อนๆ พูดแล้วก็อาย YY
"ฉันไปจ่ายเอง แกไปรอที่รถเถอะ" เออนึกว่ามันจะใบ้ล่ะ ดี จ่ายให้ก็ดี ไม่เปลืองตังค์ คิคิ T^T
และระหว่างที่ฉันรอมันอยู่ที่รถมอเตอร์ไซค์ของมัน (ไม่เข้าใจว่าพนักงานที่เคาร์เตอร์มันจะถ่วงเวลาอะไรนักหนา คนเขารีบนะเว้ย =0=) ก็มีผู้ชายคนนึงเดินเข้ามาตรงหน้าฉัน ขอบอกว่า หล่อมากกกกกกกกกก หล่อลากกกกตับ ลากไต ลากไส้ ลากพุง เห้ยทำไมมันเกิดมาหล่อจังวะ! สูงก็พอๆกับเสาไฟฟ้า ไอ้นี่เปรต หรือ ฉันเตี้ย U_U
แต่ประเด็น! เขามายืนตรงหน้าฉันทำไม ฉันจำได้ว่าไม่เคยรู้จักคนหล่อขนาดนี้นะ (ถ้ารู้จักจะเป็นบุญ*0*)
"ชื่อมินนี่เม้าส์สินะ" แว้กก รู้จักชื่อเขาด้วยอ่าาา เทพบุตรคงดูรายชื่อจากสวรรค์มาสินะ *0* (เมื่อกี้เพิ่งเครียดเรื่องจูบ)
"ทำไมทำหน้าตาปัญญาอ่อนอย่างนั้น" มะ...หมายความว่าไงฟะ!! เจอกันครั้งแรก เขาก็ว่าฉันเลยอะTT^TT
"ฉัน...เอ่อ...นายรู้จักฉันได้ยังไงอะ"
"เพราะต่อไปนี้ฉันจะเป็นคนดูแลเธอเองJ” กร๊อซซซซซซ ผู้ชายหล่อขนาดนี้จะมาดูแลฉัน!!!! พระเจ้า! นี่มันคือความฝันใช่ไหมมม >< (หยิกตัวเองแล้วเจ็บTT)
"นายเป็นใคร!?" วินนี่รีบวิ่งออกมาพร้อมเอาฉันไปไว้ข้างหลังเขาทันที ขอตอบให้ เทพบุตรค่ะ เอ้ยยย เออนั่นดิ ใครวะ
"ฉันชื่อจอมทัพ เรียกสั้นๆว่าจอม ต่อไปจะมาดูยัยเด็กนี่เองJ” ทำไมทุกคนถึงคิดว่าฉันเป็นเด็ก แล้วทำไมเขาต้องมาดูแลฉัน แล้วมาดูแลทำไม (ได้ข่าวว่าคำถามเดียวกัน)
"ดูแล้วก็กลับไปสิ ยัยนี่ฉันดูแลเองได้" เอากับมันสิคะ เมื่อกี้แกเพิ่งทำร้ายฉันTT^TT อยากจะเดินออกไปจากข้างหลังมันแต่มันเอามือฉันไปจับเอวมันอ่า สภาพตอนนี้เหมือนฉันเกาะรถไฟอยู่ =0=/////
"แล้วนายเป็นใคร?"
"ฉันคือเพื่อนยัยนี่ ฉันดูเพื่อนฉันได้" ดูจากรูปการณ์แล้ว จอมทัพคงเป็นพี่พวกเรา แต่นายวินก็ไม่ยอม เรียกเขาว่าพี่เลยนะ
"หึ เพื่อนจะดูแลได้ดีเท่าสามีหรอJ” วะ....ว่าไงนะ สามี!!!! สามีอะไรวะ อยู่ดีๆฉันไปมีสามีได้ไง แถมสามียังหล่อขนาดนี้ *0* (เลิกชอบวินนี่แป๊บ)
"จริงหรอมินนี่ เธอ...เธอมีผัวแล้วหรอ" แว้กกกกกก!ทำไมมันใช้คำหยาบคายกับสาวน้อยอย่างนี้
"แกจะบ้าหรอ! ฉันเป็นเพื่อนแก แกก็อยู่กับฉัน แกยังไม่รู้เรื่อง ฉันจะไปรู้ได้ไง" มันคิดบ้างม้ายยยย
"อีกเดี๋ยวก็จะเป็นแล้วล่ะ ฉันคงดูแลเธอได้แล้วสินะ...ปะ...ไปบ้านเธอกัน ฉันว่าวันนี้เราสั่งพิซซ่ากันเถอะ อยากกินฝุดๆ ^0^" หน้าพี่(?)จอมทัพระรื่น ร่าเริงมาก แถมเขายังเอามือมาดึงมือฉันออกจากวินนี่แล้วเอาไปกุมไว้แทนอีกต่างหาก อยากจะบอกว่าตอนนี้หน้าวินนี่ เหมือนจะกินคนได้แล้ว อย่ามีเรื่องกันเลยTT^TT นี่มันหน้าซุปเปอร์ฯนะ
"บังอาจมากนะ รู้ไหมว่าฉันเป็นใคร!"
"เพื่อนยัยตัวเล็กนี่ไง ไว้เจอกันนะ บายJ”
โหยยย พี่จอมทัพสุดยอดอ้ะะ หลงไหลได้ปลื้มสุดๆ พี่กล้ากับไอ้ผู้ชายโหด เถื่อน เลว คนนี้ได้ พี่เจ๋งงง >< แล้วพี่จอมทัพก็ลากฉันขึ้นรถ แต่จะบอกอะไรให้ รถพี่เขามัน เมอซิเดส เบนซ์ c200 โคตรเจ๋งอ้ะ!!! หล่อ รวย นี่มันครบสูตรเทพบุตรอะค่า ยอมมม ยอมเป็นภรรยาเลย ><
"เพื่อนเราดูหวงเรามากเลยนะ" หลังจากรถออกตัวมาได้สักระยะ แล้วฉันก็ทิ้งวินนี่ไว้กับมอเตอร์ไซค์ของเขา(แอบรู้สึกผิดนะ แต่คือผู้ชายหล่ออะ♥_ ♥) พี่จอมทัพก็จุดประเด็นขึ้นมา
"อ๋อออ ก็อย่างนี้แหละค่ะ หนูเป็นเพื่อนผู้หญิงคนเดียวของเขา เขาคงห่วง" แต่เอาจริงๆนี่ฉันกำลังขึ้นรถมากับคนแปลกหน้านะเนี่ยย แต่ไม่รู้ดิ้ ฉันว่าฉันรู้สึกคุ้นเคยกับเขานะ
"อ่าเหรอ นึกว่าหึง 555555555 ว่าแต่เธอจำพี่ไม่ได้จริงๆหรอJ”
"บอกตรงๆคือจำไม่ได้ค่าTT"
"5555555 เราคงห่างกันเกินไปงั้นเดี๋ยวจะเล่าให้ฟัง พี่น่ะ...บลาๆๆๆ"
เรื่องมันมีอยู่ว่า พี่จอมทัพคือลูกของพี่ของพ่อฉัน ซึ่งก็คือลุงแท้ๆของฉัน นั่นหมายความว่าเรารักกันไม่ด้ายT^T แต่ที่เขาพูดกับวินนี่ไปง้นเพราะเขาจะได้เหนือกว่ามัน (ตรงไหนวะ) แล้วเขาก็ได้รับมอบหมายจากคุณลุง พ่อ แม่ ว่าให้มาช่วยดูแลฉันให้หน่อย เพราะพ่อกับแม่อาจจะได้กลับช้ากว่าเดิม เนื่องจากคุณย่า อาการยังไม่ดีขึ้น เป็นเพราะอายุเยอะแล้ว เมื่อล้มป่วยที ก็คงจะหายช้ากว่าปกติสินะ สงสารคุณย่าจัง Y^Y (แต่ตอนนี้รู้สึกดีสุดๆ ถึงจะเป็นพี่ชายก็เถอะ ก็ยังได้มองเป็นอาหารตาแหละว้า ><) ตอนนี้พี่จอมทัพ ทำงานในบริษัทเครือข่ายของครอบครัวพวกเรา (แปลว่าฉันก็รวยนะเนี่ย อิอิ) และก็จะมาอยู่เป็นเพื่อนฉันที่บ้านชั่วคราว เรื่องก็เป็นเช่นนี้แล U.U แล้วตอนนี้พี่จอมทัพก็กำลังง่วนอยุ่กับการคุยกับโอเปอเรเตอร์ของร้านพิซซ่า ท่าทางเขาจะอยากกินจริงๆ ส่วนฉันก็นอนแผ่หลาบนโซฟา ไหนๆก็เอาไอโฟนมาเล่นสักหน่อยแล้วกัน
ครืดดดด ครืดด
wwin : แกกล้าทิ้งฉันไปกับไอ้ผู้ชายคนนั้น!
เอิ่มม วินทักไลน์มาด่าอะ TT^TT ไม่ได้อยากจะทิ้งนะ แต่นี่มันพี่ชายฉันนะเว้ย แต่ยังไม่บอกดีกว่า ปล่อยให้มันเข้าใจอย่างนั้นอะดีแล้ว
'ขอโทษ แต่นี่มันว่าที่สามีฉันนะ' ขอแกล้งหน่อยเถอะ 555555
wwin : แก
wwin : จะ
wwin : ทิ้ง
wwin : ฉัน
เอ่ออ ตอบไม่ถูกเลย และพอฉันไม่ตอบเขาก็เงียบไป หน้าจอฉันก็ยังขึ้นรีวิวไว้อย่างนั้น ฉันไม่ได้อยากจะทิ้งแกนะ แต่แกรู้ไหมฉันเจ็บ แล้วฉันก็เจ็บมานานแล้ว ยิ่งแกมาทำดีกับฉัน มาหวง มาแคร์ ฉันยิ่งเจ็บ จะทรมานฉันไปถึงไหน นี่คือคำพูดที่ฉันอยากจะบอกเขา
แต่ถ้าบอกไปตอนนี้ เรา....คงไม่ได้เป็นเพื่อนกันอีก
---------------------------------------
สงสารชีวิตมินนี่เม้าส์กันไหม
แต่มันเห็นผู้ชายดีกว่าเพื่อนค่ะ5555555
(แอบเหมือนไรเต้อร์ แอร้ยย .////.)
พี่จอมทัพจะวุ่นวาย หรือจะป่วนขนาดไหน
ขอให้ติดตาม !!!
รักรีดเด้อทุกคนเด้อ♥
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น