ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    DANGER Boy & DISNEY Girl.

    ลำดับตอนที่ #5 : but you shouldn't worry about what he say

    • อัปเดตล่าสุด 22 ต.ค. 56


    © Tenpoints!


    but you shouldn't worry about what they say

     


        หลังจากนายวินเถียงไปแล้วรู้ไหมคะ เราได้อะไรกลับมา อาจารย์ไล่พวกเราออกนอกห้อง - -* ขอบคุณพระเจ้า สรุปฉันก็ต้องไปจัดหนังสือเหมือนเดิม พ่วงมาด้วยคือโดนไล่ออกนอกห้องก่อนเวลาอันควร ให้ตายเถอะ

     

        “แกควรจะดีใจ ไม่เบื่อไง้ วิชาเนี่ย” ไอ้เบื่อมันก็เบื่ออยู่หรอก  แต่ถ้าไม่โดนไล่ออกจากห้องแบบนี้มันจะดีกว่าปะ

     

       “....”

     

      “เอิ่มไอ้วิน กูไปหาที่นอนก่อนแล้วกัน” เออไอ้คนทำเรื่องก็กำลังจะทิ้งไปอีกคน - -*  กร๊อซซซซ ฉันไม่มีวันไปจัดหนังสือในห้องสมุดคนเดียวแน่

     

       “ไอ้สลิด  แกไปช่วยพวกฉันจัดหนังสือเลย เพราะแกอ้ะตกเก้าอี้!!!

     

      “โว้ยยย ก็แกพูดประโยคเลี่ยนๆอย่างนั้นออกมา ฉันก็เลยตกใจดิวะ”  สรุปมันได้ยินใช่ไหม T^T

     

      “เลี่ยนห่าไรวะ  ฉันก็พูดปกติ เป็นห่วงแล้วจะไปส่งเลี่ยนยังไง” เลี่ยนมากต่างหากไอ้บ้า

     

     “เออๆๆ กูไม่เถียงละ สรุปเดี๋ยวกูไปจัดด้วยแค่นั้นแหละ จบ”  ใช่ อย่าไปเถียงแล้วมาช่วยกันจัดอะดีสุดแล้ว J

     

     

     

     

         หลังจากเราอยู่ในห้องสมุดเป็นเวลา 2 ชั่วโมงครึ่งได้ตั้งแต่อาจารย์ไล่ออกมาจากห้อง นี่ก็ปาเข้าไปจะ 4 โมงเย็นแล้ว วันนี้ฉันมาเพื่อเรียนวิชาศาสนาวิชาเดียว แถมยังโดนไล่ออกจากห้องอีกต่างหาก  ฉันมาทำไม๊  หรือพระเจ้าเห็นฉันไม่ค่อยได้ทำดี เลยส่งฉันมาเพื่อจัดหนังสือซะ =0=;;  อยากจะบอกพระเจ้าว่า หนูทำดีเกินไปแล้วค่ะ  นี่จัดมา 2 ชั่วโมงแบบ นอนสต๊อปไอ้ผู้ชายสองคนนั้นก็ทั้งจัด ทั้งรื้อเลย คือถ้าจัดอย่างเดียวก็คงจะเสร็จไปนานแล้วแต่นี่...

        'ไอ้วินนี่มันชีวะ มึงเอาไปไว้ชั้นเคมีได้ไง'

        นี่เสียงมายด์เฟรนด์  แล้วมันก็ตุ้บตั้บๆกัน แล้วมันก็หันไปจัดต่อ สักพัก

        'นั่นมันสังคม มึงเอาไว้ชั้นคณิตเรอะ  บ้ารึเปล่า ไอ้ฟาย'

        นี่คือเสียงวินนี่  แล้วมันก็ตุ้บๆตั้บๆกันอีกรอบ

        นี่คือวงจรชีวิตอีเรียมหรืออย่างไร  แทนที่ป่านนี้ฉันจะได้กลับบ้านไปนอนตีโป่ง เอ้ยพุง  ไปหาอะไรกินเป็นมื้อเย็น  แต่เปล่าเลย ต้องมาติดแหง็กกับพวกมัน ใครจะรับผิดชอบฉัน!!!!!! นี่ก็เพิ่งได้ฤกษ์เสด็จออกจากห้องสมุด เฮือกกกก แทบขาดใจจริงๆ เป็นการลงโทษที่ร้ายแรงที่สุด Y^Y ไม่เข้าใจว่าหนังสือจะเยอะไปไหน คนเข้าห้องสมุดจริงๆ ถ้าไม่ใช่เด็กหัวกระทิ ก็ไอ้พวกล่าแต้มไปแลกหนังสือฟรีนั่นล่ะ บุ้ยย -..-  ไม่แปลกใจที่ไม่ค่อยมีคนจดเพราะมันรอให้คนทำผิด(ซึ่งไม่ใช่ฉันแต่ฉันซวย)ไปจัดนั่นเอง

        "เอ้อ  มินนี่กลับยังไงล่ะจ๊ะ ^^"  มายด์เฟรนด์ถามขึ้นมาหลังจากที่เราสองสามคนเดินออกมาจากห้องสมุดนรกนั่น ยังดีที่มันเห็นว่าฉันมีตัวตน หลังจากสวีตกันมาตั้งนาน(?)

        "หยุดเลยไอ้สัส! เดี๋ยวยัยนี่กูจัดการเอง"  จัดการบ้าบออะไรยะ  นี่ฉันเป็นสิ่งของเรอะ (ถ้าจะให้ดีขอให้จัดการด้วยปาก:$)

        "จัดการอะไรของแก พูดอะไรที่มันส่อแบบนี้ เคยโดนตบมะ!!"

        "เหยดดด โคตรโหดเลยว่ะ จัดการอะไรก็จัดกันเองแล้วกันนะ
    J เจอกันสนามเว้ย"  แล้วมายด์เฟนรด์ก็ชิ่งไป เหลือแค่ฉันกับไอ้บ้าที่จะจัดการฉันอยู่ 2 คน  วันนี้อีตานี่มีแข่งรถอีกแล้วสินะ  ไม่เข้าใจว่ามันสนุกตรงไหน ไอ้ขับรถแข่งกันเนี่ย  นอกจากจะเสี่ยงตายแล้วยังเสี่ยงของเดิมพันด้วย - -*


        "ทำไมทำหน้างั้นอะ หน้ามุ่ยเป็นตูดลิงเผือกเชียว - -" ลิงปกติไม่ได้สินะ

        "เรื่องของฉัน  กลับบ้านละ..."

        "ไป ไปขึ้นรถ"  ไม่พูดเปล่า มันลากแขนฉันไปด้วยจ้า ไอ้บ้านี่ เคยจะพูดก่อนทำบ้างไหม ไอ้นี่ทำพร้อมพูดเสมอ - -*

        "ไปไหน ไม่ไป จะกลับบ้าน" ดีดดิ้งพอเป็นพิธี  เคยมีหรอคะ เพื่อนกันแต่ไปส่งกันถึงบ้าน ไม่ใช่หนังรักโรแมนติกนะ -0-++

        "ก็จะไปส่งนี่ไง เข้าใจยากจังว้า"  เอ้อฉันว่าแกก็เข้าใจยากเหมือนกัน จะห่วงอะไรขนาดนั้นวะ หรือมันไม่ได้ห่วง หรืออะไร ไม่เข้าใจค่ะ สวยงงค่ะ (' ')

        "ไม่ต้องเว้ย  กลับเองได้ ไม่ใช่เด็กแล้ว ไม่หลงทางหรอก"  

        "ฉันว่าง อยากขี่รถ ไม่รู้จะไปไหน จะไปบ้านแก แค่นี้พอนะ...ไปขึ้นรถ"  เอากับมันสิคะ ดูเหตุผลมันช่างปัญญาอ่อนยิ่งนัก นี่มันเรียนวิศวะได้ไงเนี่ยยย

        "อยู่กับหนังสือมากไปหรอ"

        "-_-;"
      
        "หรือเมื่อเช้านายไม่ได้กินยาตามหมอส่ง ไหนจับซิ ตัวร้อนไหม"

        "มินนี่เม้าส์ -_-"

        คือก็เข้าใจนะว่ามันไม่ได้เป็นอะไรน่ะ แต่มันมาทำอย่างนี้อะ ฉันกำลังจะเป็น!!! ฉันกำลังจะเป็นไข้ หายใจไม่ออก แล้วฉันก็อาจจะตาย  ตายเพราะมันทำตัวน่ารักใส่ฉันแบบนี้ U_U (ตายอย่างสงบ)

        "เลิกทำหน้าปัญญาอ่อนอย่างนั้นแล้วก็กระโดดขึ้นมอ'ไซค์ไปซะ  หรือแกรอฉันอุ้ม
    J”  กร๊าซซซ แกคงอยากให้ฉันตายจริงๆสินะ  ไอ้ที่ทำดีด้วยอย่างนี้ แกกำลังจะหลอกให้ฉันตายใจ แล้วจับฉันไปทรมาน เหมือนตอนเยอรมันทำกับนักโทษสมัยสงครามโลกใช่ไหม TT^TT

        "แต่...แต่บ้านฉันมัน...เอ่อ...มัน....มันไม่มีอะไรกินเลยอ้ะ YY"  คือเสบียงที่กักตุนไว้ มันเหมาะสำหรับ 3 วัน นี่วันที่ 5 แล้ว ไม่เหลืออะไรแล้ว อาเมน

        "โอเค ไปห้าง ขึ้นรถเถอะ"  เอะอะ ขึ้นรถตลอดเลยวุ้ย  ต่อไปไม่เอะอะขึ้นห้องหรอ  (แว้ก มินี่คิดลึกเกินไป.///.)





    ----------------------------
    ก๊ากกกก น่ารักไหมคะ  อยากจะเป็นมินนี่เม้าส์จุงเบย
    ติดตามกันเยอะๆนะคะ แอดแฟบเลยยย ><



    รักรีดเด้อทุกคนเด้อ♥


    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×