รัก...ความจริงหรือความฝัน

ลำดับตอนที่ #1 : เริ่มต้น และสุดท้าย

เมื่อ 3 ปีก่อน ก่อนที่โชคชะตาจะกำหนดให้เธอต้องมาเจอกับเขา และเปลี่ยนชีวิตของเธอไปตลอดชีวิต

ริต้ากับเพื่อน ของเธอเดินออกจากบ้านเพื่อไปโรงเรียน ในวันเปิดเทอมวันแรกของ ชั้นม.ปลาย ใครจะไปรู้ได้ล่ะว่านี้คือจุดเริ่มต้นของความรัก ที่โชคชะตาขีดมา ให้พบเจอกับ สิ่งที่ไม่คาดฝัน......

           วันนั้นเป็นวันแรกของการเปิดเรียน ของนักเรียนม.ปลายอย่างเธอ และเธอก็หวังมากที่จะได้อยู่ห้อง เอ และก็เป็นสมใจเธอได้อยู่ห้องเอ แต่....ในห้องมีเด็กใหม่ 1 คนเป็นเด็กหนุ่ม ชื่อ ไนล์ เธอและเขาได้ทานข้าวและทำกิจกรรมด้วยกันบ่อยครั้ง ความสนิทสนมทำให้ เกิดความผูกพันและเปลี่ยนไปเป็นความรัก ที่เกิดขึ้นโดยไม่รู้ตัว

           ทุกๆ วันสองคนต้องไปนั่งทานกลางวันด้วยกัน แต่เมื่อจบปีที่ 3 แล้วหลายๆอย่างกับทำให้เธอและเขาเปลี่ยนไป

ในวันหนึ่งที่ทั้งคู่ไปเที่ยวด้วยกันที่สวนสาธารณะกลางเมือง

“นี่ไนล์ ฉันถามไรเธอหน่อยซิ”ริต้าถามเบาๆ ในตอนที่ไนล์กุมมือของเธอไว้

“ว่ามาซิ”ไนล์ตอบเรียบๆ

“นายว่าพวกเราจะได้อยู่ มหาลัยเดียวกันมั้ย”

“อยู่สิ เราจะเรียนคณะเดียวกัน”

“ไนล์ ฉันกลัวจัง ว่าวันหนึ่งนายจะไปจากฉัน”

“ไม่หรอก ฉันรักเธอ ฉันจะไม่ทิ้งเธอ ฉันจะไม่ทำให้เธอเสียใจ ฉันสัญญา”ทั้งคู่จับมือกันเดินไปด้วยกัน

“แต่ถ้า นายพบคนที่ดีกว่าฉัน นายจะไปฉันก็ไม่ว่านายหรอกนะ”

“ไม่มีทาง ริต้า เราคบกันมานานมาก ฉันจะลืมเธอได้ไง และที่สำคัญ เรารักกันนะ”

            หลังจากภาพแห่งความสุขวันนั้น ไม่นานเรื่องที่ไม่คาดคิดก็ขึ้น

กริ๊งๆๆๆ

“ฮัลโล ไนล์” เธอแทบจะไม่ต้องดูเบอร์ก็รู้ว่าเป็นใคร

“ริต้า ฉันมีเรื่องจะต้องคุยกับเธอ” ไนล์พูด

“เรื่องอะไรล่ะ”ริต้าถาม

 “เที่ยงนี้เธอไปเจอฉันที่ สวนสาธารณะ ได้มั้ย”เสียงไนล์รีบร้อน จนเธอแปลก

ใจ

            “มีไรด่วนเปล่า” ริต้าพูดตามปกติ

        “ไม่ แค่อยากคุยด้วย”

            “ค่ะ เจอกัน”

            เธอมานั่งรอเขาอยู่ที่ม้านั่งตัวเดิม ที่เธอมากับไนล์และต้องนั่งเก้าอี้ตัวนี้เท่านั้น

ไม่นานเกินรอ ไนล์ก็เดินมา แต่ที่สังเกตได้ เลยว่าเขาดูไม่สบายใจ

            “ดี ไนล์ ทำไมทำหน้าแบบนั้นล่ะ”ริต้าทัก

            “ริต้า”

        “ค่ะ”

            “ถ้าเรา......”

“สองคน ต้องเลิกกันล่ะ”

“นายพูดอะไรนะ” ริต้าเสียงสั่น

“อะไร นายเป็นไรไป เกิดอะไรขึ้น”

“แม่แค่อยากให้ฉัน อ่านหนังสือ และจะไม่เหลวไหลและห้ามติดต่อกับ......เธอ”

“แม่รู้เรื่องของเราแล้วเหรอ เราเก็บมาได้สามปี แล้วทำไม”เธอพูดอะไรไม่ออก

ไนล์ได้แต่นั่งเงียบๆ ไม่มองหน้าเธอ

        เธอเองก็ไม่รู้จะพูดอะไรเหมือนกัน ความลับไม่มีในโลกจริงๆ

            “ไนล์”ริต้าเรียก

            “เราไปเดินซื้อหนังสือด้วยกันอีกครั้งได้มั้ย”

“ได้ ที่ไหน”

“ร้านตรงข้ามทางเข้าไง”

           ร้านหนังสือ

“เธอจะซื้อหนังสืออะไร”ไนล์ถาม

เธอเอามือกวาดไปที่ชั้นหนังสือ

“ไนล์”ริต้าเรียก แต่ไม่ได้มองหน้าเขาเลย

“ไนล์ ฉันถามอะไรหน่อยนะ จะได้ไม่ค้างคาอีก”ริต้าพูดเบาๆ

“อะไรล่ะ”เสียงตอบของไนล์ดูกังวล

“ไนล์ ถ้าเราจบกันไปจริงๆ ความเป็นเพื่อนของเรายังอยู่อีกมั้ย”ริต้าพูดเรียบๆ

ริต้าหยิบหนังสือมาหนึ่งเล่มและเปิดผ่านๆ

“ฉันรู้ว่าทำให้ลำบากใจ ขอโทษนะ แต่อยากให้มันโล่งใจน่ะ”

เกิดความเงียบขึ้นระหว่างทั้งคู่เป็นเวลาแค่ไม่กี่นาที่ แต่ระหว่างทั้งสองคนกับเหมือนนานเป็นชั่วโมง

“เพื่อนไง เรายังเป็นเพื่อนกันอยู่”ไนล์ตอบ

“ขอบใจนะ”ริต้าพูด

            แปลกที่ในเวลานั้นเธอแทบจะไม่เสียน้ำตาสักหยดให้เขาได้เห็น ทำไมเธอไม่โวยวาย เรียกร้องทุกอย่างกลับมา คงเพราะเธอรักเขามาก เธอเสียสละเพื่อเขาได้ แต่ในตอนนี้ล่ะ เธอต้องมานั่งร้องไห้เงียบๆคนเดียว เพื่ออะไร...

            หลังจากวันนั้นเธอพยามที่จะลบข้อความที่เขาได้ส่งมาหาเธอ แต่เธอไม่สามารถที่จะลบมันไปได้ ทุกสิ่งทุกอย่าง ในเวลา แค่ 3 ปี มันทำให้เธอมีความสุข แต่ตอนนี้เหลือเพียงข้อความกับความทรงจำ และเธอก็ได้สัญญาว่าเธอจะไม่รักใครอีกแล้ว เธอไม่อยากที่เจ็บเป็นครั้งที่สอง แล้วเรื่องราวที่เกิดขึ้นมันเป็นความจริงหรือความฝันกันแน่

           ***ความรักระหว่างเพื่อนนั่นแหละค่ะ ที่มั่นคงและไม่เสื่อมคลาย ถ้าคนๆนั้นเป็นเพื่อนแท้ เขาจะเข้าใจในสิ่งที่เราคิด ในสิ่งที่เราทำลงไป  แต่หลายคนอาจโชคดีกว่าเธอในเรื่องนี้นะค่ะ ที่มีความรักที่สดใส ยาวนาน แต่ก็อย่าให้ความรักมาเป็นตัวกำหนด ชะตาชีวิตของเราล่ะ เรายังต้องเดินต่อไปข้างหน้า แค่ความรักที่ไม่สมหวังเพียงครั้งเดียวเราไม่ตายหรอกนะ ขอให้คนที่มีความรัก หรือแอบรักใครอยู่สมหวังนะค่ะ - _ - ***