ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : รักเรา
สุที่รั
"นี่มาร์ ปีใหม่นี้มาร์ไปเที่ยวับรอบรัวรึป่าว" นัวเล็เยหน้าึ้นไปถามแฟนหนุ่มที่นอนอัวเออยู่
"หือออว่าสิ ะวนมาร์ไปไหนรับ" พอพูเสร็็้มหน้าลไปหอมแ้มนัวเล็ ฟอ
"แบมอยาอยู่ับมาร์ ปีใหม่นี้แบมอยาอยู่ับมาร์" อ้อนัวะแบมแบม เี๋ยวไม่ไ้ลุาเียหรอ
"เป็นอะไรรับ อ้อนัเลย" น่ารัริๆ อยาให้แบมแบมอ้อนบ่อยๆผมอบบบ
"แบมรัมาร์นะ ถึแม้ว่าแม่มาร์ะไม่อบแบม แบมะทนนะมาร์ เรา้อผ่านมันไป้วยันนะ" แบมิเรื่อนี้อีแล้ว
"ไม่้อิมานะรับที่รั เี๋ยวแม่มาร์็้อเ้าใ" สสารนัวเล็ัเลย
แบมแบมือเ็ผู้ายที่มาร์เอในผับ เพราะแบมแบมทำานเลี้ยัวเอ ส่ัวเอเรียน พ่อแม่ไม่มี แบมแบมเป็นเ็ที่น่าสสารมา ึไ้มาเอับมาร์ และที่สำั แม่อมาร์นี่ไม่อบแบมแบมเอามาๆ เพราะิว่าแบมแบมเป็นเ็ั้น่ำ ไม่มีหัวนอนปลายเท้า ึัวาแบมแบมับมาร์ทุวิถีทา
"แบมรับ อาบน้ำัน เี๋ยวมาร์อุ้ม" เมื่อืนหนัไปหน่อย
"ือออ ไม่เอาอะมาร์ เินเอ" แหนะ
"เินไหวหรอรับ"
"ั้น.." รื รื
"แปปนึนะรับ" มาร์ยิ้มให้แบมแบมแล้วเินไปรับโทรศัพท์
"รับแม่..." พอมาร์รับโทรศัพท์็หันหน้ามามอมาร์ แบมแบมพยัหน้าให้เป็นเิว่าุยไปเถอะ แบมโอเ
'.......'
"ผมไม่ว่า วันนี้วันหยุผมนะรับ" มาร์ุยอะไรับแม่นะ
'.......'
"โอเรับ" ุยเสร็็เินหอยลับมา
"แม่เรียหรอมาร์ มาร์ไปเถอะ แบมอยู่นเียวไ้แบมไม่เป็นไร" แบมยิ้มให้มาร์
"มาร์อยาอยู่ับแบม" ร่าหนานอนลเล่นพุแบมแบม
"อย่ามาร์ ั๊ี้" ฮ่าฮ่า "ไปอาบน้ำเร็ว"
มาร์ พาร์ท
ผมะบอแบมแบมีรึป่าว ว่าแม่อผมให้พาไอรีนไปิน้าว ผมัไม่ไ้้วยสิ
บ มาร์ พาร์ท
พอมาร์ออไปไ้ัพั แบมแบม็เ้าไปอาบน้ำ แล้วออมาหาอะไรินในรัว
ริ๊ ริ๊
"ใรมานะ หรือว่ามาร์ลืมอ" แบมแบมเินไปเปิประู
"ะ..ุแม่" แม่มาร์มาทำไม!!
"ันพูรๆเลยนะ ไม่อ้อม้อม เมื่อไหร่ะเลิวุ่นวายับลูายัน ันเือนไว้่อนนะ อย่ามาเสียใที่หลัแล้วัน เพราะว่ามาร์ะหมั้นับไอรีน" ห้ะ!! หมั้นหรอ
"แมีอะไรสู้ไอรีนเ้าบ้าหล่ะ พวั้น่ำ! น็น ันไม่เอามาเป็นสะใภ้บ้านันหรอ"
"เรารัันนะรับ"
"แ่รัมันะไปพอหรอ ลูัน้อเอแ่นีๆ ลูัน้อมีอนาที่ี ถ้าเธอรัมาร์็วรปล่อยเ้าไปะ หวัว่าเธอเ้าใ" พูเสร็แม่มาร์็เินออาอนโไป
"ไม่ เรารัมาร์ เรา้อทำให้แม่มาร์เห็นให้ไ้" พอแบมแบมิไ้อย่านั้น ็รีบเปลี่ยนเสื้อผ้า แล้วรีบโบแท็ี่ไม่ที่บริษัทอมาร์
พอมาถึแบมแบม็เินไปที่ห้ออมาร์ทันที เปิเ้าไปเอมาร์ับแม่อมาร์นั่อยู่ อะไร แบมแบม
"มาแล้วหรอที่รั" มาร์เินเ้ามาอแบมแบม
"ลูสะใภ้อแม่ นึว่าะหนีมาร์ไปแล้วะอี เ่ริๆเลย" แม่มาร์เินมาอแบมแบมอีน
"มาร์ นี่อะไร แบมอะ" อะไรเนี่ยย
พอแบมแบมถามอย่านั้นมาร์็เล่าทุอย่าให้แบมแบมฟั
"ฮือออ ฮึ บะ..แบมนึว่าะไม่ไ้เอมาร์แล้วอะ ฮือออ"
"โอ๋ๆ มาร์อโทษนะรับ" ฟอ นี่หอมแ้มะเลย
"แม่ไปีว่า" แม่ทนวามหวานอสอนนี้ไม่ไหว ฮ่าฮ่า
"รันะรับ/รันะรับ" มาร์ับแบมพูึ้นมาพร้อมัน
End
"นี่มาร์ ปีใหม่นี้มาร์ไปเที่ยวับรอบรัวรึป่าว" นัวเล็เยหน้าึ้นไปถามแฟนหนุ่มที่นอนอัวเออยู่
"หือออว่าสิ ะวนมาร์ไปไหนรับ" พอพูเสร็็้มหน้าลไปหอมแ้มนัวเล็ ฟอ
"แบมอยาอยู่ับมาร์ ปีใหม่นี้แบมอยาอยู่ับมาร์" อ้อนัวะแบมแบม เี๋ยวไม่ไ้ลุาเียหรอ
"เป็นอะไรรับ อ้อนัเลย" น่ารัริๆ อยาให้แบมแบมอ้อนบ่อยๆผมอบบบ
"แบมรัมาร์นะ ถึแม้ว่าแม่มาร์ะไม่อบแบม แบมะทนนะมาร์ เรา้อผ่านมันไป้วยันนะ" แบมิเรื่อนี้อีแล้ว
"ไม่้อิมานะรับที่รั เี๋ยวแม่มาร์็้อเ้าใ" สสารนัวเล็ัเลย
แบมแบมือเ็ผู้ายที่มาร์เอในผับ เพราะแบมแบมทำานเลี้ยัวเอ ส่ัวเอเรียน พ่อแม่ไม่มี แบมแบมเป็นเ็ที่น่าสสารมา ึไ้มาเอับมาร์ และที่สำั แม่อมาร์นี่ไม่อบแบมแบมเอามาๆ เพราะิว่าแบมแบมเป็นเ็ั้น่ำ ไม่มีหัวนอนปลายเท้า ึัวาแบมแบมับมาร์ทุวิถีทา
"แบมรับ อาบน้ำัน เี๋ยวมาร์อุ้ม" เมื่อืนหนัไปหน่อย
"ือออ ไม่เอาอะมาร์ เินเอ" แหนะ
"เินไหวหรอรับ"
"ั้น.." รื รื
"แปปนึนะรับ" มาร์ยิ้มให้แบมแบมแล้วเินไปรับโทรศัพท์
"รับแม่..." พอมาร์รับโทรศัพท์็หันหน้ามามอมาร์ แบมแบมพยัหน้าให้เป็นเิว่าุยไปเถอะ แบมโอเ
'.......'
"ผมไม่ว่า วันนี้วันหยุผมนะรับ" มาร์ุยอะไรับแม่นะ
'.......'
"โอเรับ" ุยเสร็็เินหอยลับมา
"แม่เรียหรอมาร์ มาร์ไปเถอะ แบมอยู่นเียวไ้แบมไม่เป็นไร" แบมยิ้มให้มาร์
"มาร์อยาอยู่ับแบม" ร่าหนานอนลเล่นพุแบมแบม
"อย่ามาร์ ั๊ี้" ฮ่าฮ่า "ไปอาบน้ำเร็ว"
มาร์ พาร์ท
ผมะบอแบมแบมีรึป่าว ว่าแม่อผมให้พาไอรีนไปิน้าว ผมัไม่ไ้้วยสิ
บ มาร์ พาร์ท
พอมาร์ออไปไ้ัพั แบมแบม็เ้าไปอาบน้ำ แล้วออมาหาอะไรินในรัว
ริ๊ ริ๊
"ใรมานะ หรือว่ามาร์ลืมอ" แบมแบมเินไปเปิประู
"ะ..ุแม่" แม่มาร์มาทำไม!!
"ันพูรๆเลยนะ ไม่อ้อม้อม เมื่อไหร่ะเลิวุ่นวายับลูายัน ันเือนไว้่อนนะ อย่ามาเสียใที่หลัแล้วัน เพราะว่ามาร์ะหมั้นับไอรีน" ห้ะ!! หมั้นหรอ
"แมีอะไรสู้ไอรีนเ้าบ้าหล่ะ พวั้น่ำ! น็น ันไม่เอามาเป็นสะใภ้บ้านันหรอ"
"เรารัันนะรับ"
"แ่รัมันะไปพอหรอ ลูัน้อเอแ่นีๆ ลูัน้อมีอนาที่ี ถ้าเธอรัมาร์็วรปล่อยเ้าไปะ หวัว่าเธอเ้าใ" พูเสร็แม่มาร์็เินออาอนโไป
"ไม่ เรารัมาร์ เรา้อทำให้แม่มาร์เห็นให้ไ้" พอแบมแบมิไ้อย่านั้น ็รีบเปลี่ยนเสื้อผ้า แล้วรีบโบแท็ี่ไม่ที่บริษัทอมาร์
พอมาถึแบมแบม็เินไปที่ห้ออมาร์ทันที เปิเ้าไปเอมาร์ับแม่อมาร์นั่อยู่ อะไร แบมแบม
"มาแล้วหรอที่รั" มาร์เินเ้ามาอแบมแบม
"ลูสะใภ้อแม่ นึว่าะหนีมาร์ไปแล้วะอี เ่ริๆเลย" แม่มาร์เินมาอแบมแบมอีน
"มาร์ นี่อะไร แบมอะ" อะไรเนี่ยย
พอแบมแบมถามอย่านั้นมาร์็เล่าทุอย่าให้แบมแบมฟั
"ฮือออ ฮึ บะ..แบมนึว่าะไม่ไ้เอมาร์แล้วอะ ฮือออ"
"โอ๋ๆ มาร์อโทษนะรับ" ฟอ นี่หอมแ้มะเลย
"แม่ไปีว่า" แม่ทนวามหวานอสอนนี้ไม่ไหว ฮ่าฮ่า
"รันะรับ/รันะรับ" มาร์ับแบมพูึ้นมาพร้อมัน
End
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น