บังเอิญหรือพรหมลิขิต ; กอล์ฟฐา

ข้อมูลเบื้องต้น

    ฟิคเรื่องนี้แต่งจากความชอบส่วนตัว ตอนเเรกเขียนเสร็จก็ลังเลว่าจะลงหรือไม่ลงดี สุดท้ายก็ลง และก็ลังเลอยู่เหมือนกันว่าจะแต่งเรื่องสั้นหรือเรื่องยาวดี ก็เลยลองแต่งเรื่องยาวก่อน รีดเดอร์ว่า จบแค่นี้ หรือ แต่งต่อดี????
สุดท้ายขอขอบคุณทุกคนที่คลิกเข้ามานะคะ

เนื้อเรื่อง

บังเอิญหรือพรหมลิขิต : กอล์ฟฐา

                กริ๊ง!!!!! เสียงออดคาบสุดท้ายของโรงเรียนดังขึ้น เด็กๆรีบวิ่งออกจากห้องด้วยความดีใจปนๆกับความเหนื่อยล้า จนทำให้เด็กใหม่ที่เพิ่งย้ายมาได้ไม่ถึงเดือนต้องตกใจจนเผลอไปสะดุดเก้าอี้ล้ม ข้าวของ สมุด หนังสือ หล่นระเนระนาด

“โอ้ย! เจ็บจัง” ร่างบางกุมข้อเท้าที่ไปสะดุดกับเก้าอี้ สายตาหันไปมองคนตัวสูงที่เดินเข้ามาเก็บสมุด หนังสือให้ และยื่นให้ร่างบาง

“ข....ขอบคุณค่ะ” ร่างบางมองหน้าคนร่างสูงอย่าง งงๆ แต่มองไปมองมาก็น่ารักดีแหะ

“ไม่เป็นไรหรอก” ร่างสูงยิ้มให้อย่างเป็นมิตร

“เรา ฐา นะ อยู่ม. 5/1 นะ”

“อืม เรากอล์ฟนะ อยู่ม. 4/1”

“เร็วสิไอ่กอล์ฟม่อหญิงอยู่ได้” เสียงฌอห์ณเพื่อนกอล์ฟตะโกนขึ้น

“เราไปก่อนนะ” แล้วร่างสูงก็รีบวิ่งไป เข้ากลุ่ม

เนื่องจากคุณพ่อของฐารับราชการ จึงต้องไปทำงานที่จังหวัดต่างๆบ่อยๆทำให้ฐาต้องย้ายตามพ่อไปด้วย และก็คงหมดเวลาของโรงเรียนนี้อีกแล้ว ทั้งที่พึ่งย้ายมาได้แค่เดือนเดียวเท่านั้น

ลาก่อนกอล์ฟ(ทำไมต้องลากอล์ฟด้วยน้า^///^ :ไรท์)

เวลาผ่านไป 6 ปี

“เรียนจบแล้วโว้ย!!!” ไอ้ฌอห์ณตะโกนลั่นบ้านของน็อต

 “ชา ออยหิวน้ำอ่ะไปเอาให้หน่อยจิ”

“จ้า”                                                                                   

‘คู่นี้คบกันมาตั้งหลายปี ก็ยังรักกันเหมือนเดิมเลยอ่ะว่าปะไอ่น็อต’

เสียงซุบซิบของฌอห์ณและน็อตที่กำลัง นินทา น้ำชา และออย อยู่ 

‘นั่นดิ แล้วเมื่อไรไอ่กอล์ฟของเราจะมีแบบนี้มั่งว่ะ’

‘มึงก็ถามมันดิวะ ถ้ามึงกล้ากูให้ 1000 หนึ่งเลย’

‘อย่าท้านะมึง’

“ไอ่ กอล์ฟ! ทำไมมึงไม่คิดจะมีแฟนบ้างวะ” น็อตตะโกนถามกอล์ฟ พร้อมหันหน้าหาไอ่ฌอห์ณ และเก็บเงินหนึ่งพันใส่กระเป๋าอย่างง่ายดาย

“ชั้นรอ ผู้หญิงคนนั้นอยู่เว้ย ถึงแม้ชั้นจะจำชื่อเค้าไม่ได้ แต่ชั้นจำได้ว่าชั้นเคยช่วยเค้าเก็บหนังสือ ถามไมวะเรื่องส่วนตัวนะเว้ย อยากโดนต่อยหรอ   อารมณเสียหว่ะ  ไม่อยู่บ้านแกและไอ่น็อตกลับดีกว่า” แล้วกอล์ฟก็ขี่       มอเตอร์ไซด์คันโตออกไป  ขณะที่กอล์ฟกำลังขับรถอยู่ ก็มีรถเต่าคันหนึ่งมาเสยก้นกอล์ฟ จนกอล์ฟเสียหลักล้ม                                             “ขับรถยังไง คุณ!” เสียงที่น่ากลัวของกอล์ฟ

“ขอโทษค่ะพอดี กำลังคุยโทรศัพท์อยู่ค่ะ ขาคุณเลือดด้วยอ่ะค่ะ เดี๋ยวชั้นพาไปโรงบาลนะคะ ส่วนรถชั้นจะเอาไปซ่อมให้ค่ะ”

“เรื่องรถอ่ะ ชั้นไม่ห่วงหรอก แต่ถ้าชั้นเป็นอะไรขึ้นมา เทอหัดคิดให้รอบคอบหน่อยซิ เค้าก็บอกอยู่ว่าห้ามคุยโทรศัพท์ขณะขับรถ” เอาแล้วไงกอล์ฟควันออกหู

“เอ๊ะ! ชั้นขอโทษแล้วไง จะเอาอะไรอีกก็บอกมาสิ”อีกฝ่ายก็ควันออกหูเหมือนกัน

“ได้ งั้นชั้นขอให้เธอชดใช้ค่าเสียหายและค่าทำขวัญ แสน นึง โอเค”

“จะบ้าหรอ! ใครจะหาให้เธอได้เล่า”ชั้นทนไม่ไหวแล้วน้า แต่เธอหน้าคุ้นๆนะ

“งั้นเธอต้องไปทำความสะอาดห้องให้ชั้นหนึ่งอาทิตย์ มีให้เลือกแค่ สองกรณี ถ้าไม่เลือกละก็......ชั้นจะจูบเธอ” พูดอะไรไปเนี้ยเรา เอาน่าขู่ไว้ก่อนก็ยัยนั่นยั่วโมโหก่อนนี่                                                              “ไอ้บ้า! เออยอมแล้ว ชั้น......ชั้น...ไปทำงานบ้านให้ก็ได้” ยัยบ้านี่โรคจิตแน่เลย                                                                                          “โอเค งั้นเริ่มงานวันนี้เลยละกัน ขับรถตามชั้นมาชั้นจะพาไปห้องชั้น                   

ที่คอนโดสุดหรูของกอล์ฟ

“เริ่มจาก กวาดห้อง ถูห้อง ให้สะอาดก่อนละกัน ชั้นจะออกไปซื้อของซัก 20 นาที ชั้นกลับมาเธอต้องเสร็จ ถ้าไม่เสร็จละก็........”กอล์ฟนึกสนุก เม้มปากเป็นเชิงบอกว่าจะทำอะไร(ที่รีดเดอร์ก็รู้อยู่)                                                                                                                                   “นี่ยัยโรคจิต! 20 นาที หมาบ้านชั้นยังเห่าไม่เสร็จเลยย่ะ”                                                          “นี่เธอเป็นคนเลือกมาทำความสะอาดบ้านชั้นเองนะ” ไปละนะ เธอเอาเวลาที่บ่นไปทำงานดีกว่านะ ไปละ

ผ่านไป 20 นาที

“โอย เสร็จซะที ก็ดีน้ำหนักจะได้ลด ว่าแต่ยัยโรคจิตยังไม่มาอีกหรอ”                       

“กลับมาแล้ว! ชั้นซื้อส้มตำมาฝากเธอด้วยนะ”                                                                         “ตายยาก จริงๆ”                                                                                                                              “บ่นอะไรอีกเล่า”  กอล์ฟเทส้มตำใส่ชาม กลิ่นหอมๆชวนให้ คนที่กำลังเหนื่อยจากการทำงานบ้าน เดินเข้าไปหาซึ่งเท่ากับเธอเดินเข้าใกล้กอล์ฟด้วย!                                                                                  “อยากกินละสิ แต่มีข้อแม้” กอล์ฟยังคงสนุกกับการแกล้งคนที่อยากจะกินเต็มที

“อะไรอีกหละ” น้ำลายเต็มปากแล้วนะ                                                                                           “เธอชื่ออะไร บอกมา! อ้อเราชื่อกอล์ฟนะ”                                     ‘อะไรนะ! กอล์ฟหรอ อาจจะเป็นแค่คนชื่อ   เหมือนมั้ง’                                                                                                                                        “เราชื่อ ฐา กินได้ยังอ่ะ”                                                                                                             “อื้อกินได้แล้วค่ะ คุณฐา” มองๆไปยัยนี่ก็น่ารักดีนะ เดี๋ยวนะ คิดอะไรเนี่ย ยัยนี่ทำเรารถล้มนะ ไม่ได้นะกอล์ฟ  ห้ามใจตัวเองหน่อย   

เวลาผ่านไปหลายวัน กอล์ฟและฐาก็สนิทและใกล้ชิดกันมากขึ้น ทำอะไรด้วยกันมากขึ้น (เดินห้าง กินข้าว ขี่จักรยาน ถ่ายรูป ฯลฯ) และ นอน ห้องเดียวกันได้

“เย็นนี้เธอก็จะไปแล้วซินะ ฐา”                                                                                                        “อืม ดีใจซินะกอล์ฟ ชั้นจะไม่อยู่กวนเธอแล้ว”                                                                        “ฐา! รู้มั๊ยตั้งแต่กอล์ฟอยู่ห้องนี้มากอล์ฟไม่เคยทำความสะอาดเลยนะ ที่ห้องนี้สะอาดก็เพราะเธอคนเดียวเลยนะ”                                                                                                            “ขอบคุณนะฐา”  ของเหลวใสในตาของกอล์ฟกำลังคลอ พร้อมจะไหลตลอดเวลา                                                                                                                                                “เรื่องอะไรอ่ะ”                                                                                                                           “ก็ถ้าวันนั้นเธอไม่คุยโทรศัพท์ตอนขับรถ เราก็ไม่ได้เจอกันหรอกนะ”                                   

ตอนนี้เวลาล่วงเลยมาหลายชั่วโมงจนถึงเวลา ที่ฐาต้องไป                                                   “เก็บของเสร็จแล้วใช่มั๊ยฐา”                                                                                                                                                                                                “กอล์ฟ! เราจะจากกันแล้วฐาขอถามอย่างหนึ่งที่ฐาสงสัยมานานมากได้มั๊ย”                                                                                                                                                                 “ถามมาดิ”  ของเหลวในตาของกอล์ฟและฐากำลังจะปะทุ                                                                                                                                              “กอล์ฟ  เคย  ช่วยเก็บหนังสือให้ใครตอนมัธยมมั๊ย” ตอนนี้ของเหลวใสของกอล์ฟและฐาได้ปะทุออกมาอย่างห้ามไม่ได้                                                                                                         “เคยสิ พี่เค้าน่ารักมากเลย หรือว่าฐาคือ..........พี่คนนั้น”                                                            “ถ้าใช่ละ   ใช่เลยหละ ฐาคือพี่คนนั้น”                                                                                           “งั้น กอล์ฟขอถามบ้างนะ ถ้ากอล์ฟจะขออะไรอีกซักอย่างแทนการชดใช้ค่าเสียหายที่ฐาขับรถชนกอล์ฟฐาจะให้มั๊ย”                                                                                                     “อะไรอ่ะ” เหมือนตอนนี้โลกทั้งใบมีแค่ กอล์ฟ และ ฐา                                                                                                                                                                             “ฐา เธอทำความสะอาดห้องดีมากเลยนะ  เราขอเลื่อนตำแหน่งฐาจากคนทำความสะอาดห้อง มาเป็น.............”กอล์ฟหยุดพูดชั่วขณะ                                                                                      “คนทำความสะอาดหัวใจของเจ้าของห้อง ฐารับตำแหน่งนี้ไว้ได้มั๊ย”                                  “ถ้าสมมุติว่า ได้ หละ ฐาต้องทำไงบ้าง”                                                                                            “ก็ทำตัวเหมือนเดิม แต่เราจะรักฐาให้มากกว่าเดิม ให้มากกว่าที่เคยรัก และให้มากกว่าที่รักอยู่ตอนนี้”                                                                                                                                    “งั้นช่วยฐา เอาของไปเก็บที่เดิมหน่อยสิ” กอล์ฟดึงฐาเข้ามากอดอย่างนุ่มนวล กอดครั้งนี้ทั้งคู่กอดมันด้วยความรักที่แท้จริง ด้วยความโหยหาและรอคอย ของทั้งคู่  ‘กอล์ฟฐา’

……THE END……

ผิดพลาดประการใดก็ขออภัยด้วยเน้อค่ะ