คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : Chapter 2
Chapter 2
ณ ห้องทำงานส่วนตัวของคิมแทยอน ที่ตอนนี้กำลังเป็นห้องระดมความคิดหรือห้องประชุมชั่วคราวของเค้าและทีมงานอีก5คนเกี่ยวกับโปรเจคใหม่ที่ได้รับมา...
“ฉันว่าในเรื่องของรูปแบบเราทำออกมาเป็นอาหารเสริมชนิดแคปซูลดีมั๊ย ฉันว่ามันกินง่ายดี พวกเธอว่าไง?”ลูน่าพูดขึ้นด้วยใบหน้าที่เคร่งเครียดพรางมองคนอื่นๆที่มีสีหน้าไม่ต่างกัน
“อืม...ก็ดีนะกินง่าย พกพาสะดวก”แอมเบอร์พูดพรางพยักหน้าน้อยๆเป็นเชิงเห็นด้วย
“ส่วนเรื่องส่วนประกอบ ใช้วิตามินcเป็นสารหลักดีมั๊ย ประโยชน์เหลือหลายเลยนะรวมถึงเรื่องของผิวพรรณด้วย”แทยอนพูดพรางลูบคางของตัวเองไปด้วยอย่างใช้ความคิด
“...ใช้วิตามินcเป็นสารหลัก แล้วก็เติมวิตามินอื่นๆลงไปผสมอีกนิดหน่อย...”คริสตัลพูดเปรยออกความเห็นต่อยอดจากของแทยอนด้วยใบหน้าครุ่นคิดไม่ต่างกัน
“...เสริมคอลลาเจนเข้าไปอีกนิดช่วยลดริ้วรอยและเพิ่มความขาวใสด้วยดีมั๊ย”วิกตอเรียพูดพรางกระชับมือที่กอดอกอยู่
“แต่ว่านะ...มันจะไม่ดูซ้ำกับผลิตภัณฑ์อื่นๆตามท้องตลาดหรอ”ซอลลี่พูดขึ้นบ้างด้วยแววตาที่บ่งบอกถึงความกังวลอยู่ไม่น้อย
“นั่นสินะ...เอาไว้พี่จะลองผสมสารทางเคมีให้ละกันนะ จะได้มีความแปลกใหม่หน่อย”แทยอนเอ่ยออกมาด้วยใบหน้าเคร่งเครียดไม่ต่างจากเดิมนัก
“งั้นวันนี้พอแค่นี้ก่อนแล้วกัน..เดี๋ยวได้เรื่องยังไงค่อยมาคุยกันอีกที”แทยอนบอกกับทีมของเค้าทั้ง5คน
ณ ชั้นบนสุดของบริษัทKIM GROUP
ชั้นบนสุดทั้งชั้นของบริษัทถูกออกแบบให้เป็นเหมือนห้องทดลองขนาดใหญ่เพื่อใช้สำหรับผลิตและวิจัยอาหารเสริมก่อนจะส่งให้แผนกที่รับผิดชอบเรื่องบรรจุภัณฑ์ต่อไป ภายในชั้นปฏิบัติการนี้ถูกแบ่งออกเป็นหลายๆโซนด้วยกันโดยโซนในที่อยู่ฝั่งขวาจะเป็นโซนที่เอาไว้ใช้วิจัยตัวอาหารเสริมที่ผลิตออกมาว่ามีมาตรฐานหรือไม่และเพื่อเป็นการปรับปรุง/แก้ไขตัวอาหารเสริมนั้นๆต่อไป ถัดมาตรงกลางเป็นโซนที่รับผิดชอบเกี่ยวกับข้อมูลต่างๆของทุกๆโปรเจคในบริษัทและยังมีเอกสาร/หนังสือความรู้มากมายเพื่อใช้สำหรับการค้นคว้าเพิ่มเติมคล้ายกับห้องสมุดย่อมๆนั้นเอง ส่วนทางฝั่งซ้ายของชั้นนี้เรียกได้ว่าเป็นโซนที่ค่อนข้างจะมีความสำคัญมากที่สุดเลยก็ว่าได้เพราะโซนนี้ใช้สำหรับผลิต/ปรับปรุงตัวอาหารเสริม นอกจากโซนนี้จะใช้ผลิตและปรับปรุงอาหารเสริมแล้วยังใช้เพื่อคิดค้นสารเคมีใหม่ๆอีกด้วย และถ้าหากมองให้ลึกเข้าไปในโซนนี้ก็จะเห็นห้องที่ค่อนข้างปิดมิดชิดและไม่ค่อยมีคนเข้า-ออกหรือไปยุ่มย่ามมากนักเพราะในห้องนี้เป็นห้องที่ใช้สำหรับทดลองอาหารเสริมที่ผลิตออกมากับ‘หนูทดลอง’นั่นเอง ซึ่งนั่นจึงทำให้ทำให้โซนนี้เป็นโซนที่ค่อนข้างมีระบบรักษาความปลอดภัยเป็นอย่างดี เพราะฉะนั้นคนที่จะสามารถเข้าออกโซนนี้ได้จึงมีแค่พนักงานในชั้นนี้และผู้บริหารระดับสูงเท่านั้น.....
แทยอนที่ตอนนี้นั่งหน้าเครียดจนคิ้ว(บางๆ)แทบจะขมวดกันเป็นปมกำลังคิดสูตรเพื่อผสมสารทางเคมีอยู่ในโซนทางด้านซ้ายหรือโซนสำหรับการผลิต
“เฮ้ยยย...”ถอนหายใจเป็นรอบที่ร้อยกว่าๆก่อนจะลุกไปจากเก้าอี้ตัวประจำแล้วเดินไปที่ห้องสมุดขนาดย่อมๆเพื่อหาข้อมูลเพิ่มเติม
เดินไล่สายตาตามแนวของชั้นหนังสือไปเรื่อยๆด้วยใบหน้าที่เครียดไม่น้อยก่อนจะสดุดเข้ากับหนังสือเล่มหนาเตอะมือเรียวค่อยๆหยิบออกมาจากชั้นหนังสือแล้วเปิดดูคร่าวๆด้วยความสนใจ ‘กายวิภาคศาสตร์’
“บิงโก!!”หลังจากที่เปิดอ่านอยู่ได้พักใหญ่แทยอนก็พูดออกมาพร้อมกับยกยิ้มมุมปากราวกับเจ้าตัวคิดอะไรดีๆบางอย่างออก ไม่รอช้าแทยอนรีบเก็บหนังสือเข้าที่เดิมก่อนจะเดินมาที่เก้าอี้ตัวประจำทันที เมื่อทิ้งตัวลงนั่งบนเก้าอี้แล้ว ก็ลงมือเขียนสูตรเคมีตามที่ตัวเองเพิ่งคิดได้ลงบนกระดาษทันที ไม่นานนักแทยอนก็เงยหน้าขึ้นพร้อมรอยยิ้มบางๆก่อนจะนำกระดาษที่เพิ่งเขียนเสร็จไปให้กับคริสตัลที่นั่งทำงานอยู่ห่างจากเค้าไปไม่กี่ช่วงตัว
“อ่ะตัล...ผสมสารตามนี้ให้พี่หน่อยนะ”แทยอนพูดพรางยื่นกระดาษที่มีตัวอักษรต่างๆทางเคมีและสูตรคำนวนอีกไม่น้อยให้กับคริสตัล
“อืมม...ตามนี้หรอพี่”คริสตัลพูดขณะที่หยิบกระดาษจากมือของแทยอนขึ้นมาดูด้วยแววตาที่สงสัยปนสนใจอยู่ไม่น้อย
“โอเคๆพี่ เดี๋ยวตัลทำให้”คริสตัลพยักหน้าน้อยๆให้กับแทยอนเป็นเชิงเข้าใจ
“ขอบใจนะน้องรักของพี่”
--เช้าวันต่อมา--
ขณะที่แทยอนกำลังเปิดโน๊ตบุ๊คเพื่อเตรียมทำงานต่อ ก็มีเสียงเรียกพร้อมกับแรงสะกิดจากด้านหลังแทยอนจึงหันหน้าไปมอง
“พี่แทหวัดดี”ไม่ใช่ใครที่ไหนคริสตัลนี่เอง
“หวัดดีตัล ว่าแต่ที่พี่สั่งไปอ่ะเสร็จยัง”แทยอนถามด้วยสายตาลุ้นๆ
“ยังไม่เสร็จ....”
“ก็ไม่ใช่คริสตัลดิพี่555”คริสตัลตอบแบบกวนๆด้วยรอยยิ้ม พลางส่งหลอดแก้วใสที่ข้างในบรรจุสารสีฟ้าสดอยู่
“โห...สีสวยอ่ะ”แทยอนรับมาด้วยรอยยิ้มแล้วเอ่ยชมผลงานของตัวเอง(?)
“ตัลผสมสีเองอ่ะ”
“จริงป้ะเนี่ย”แทยอนถามพรางตวัดสายตาปามีดใส่คริสตัล
“โห่...ล้อเล่นนิดเดียวเองอ่ะ ต้องทำหน้าดุด้วย”คริสตัลตอบด้วยน้ำเสียงติดงอนพรางสะบัดหน้าหนีแทยอน
“โอ๋ๆๆ...ขี้งอนแบบนี้จะจีบซอลลี่ติดได้ไง”แทยอนที่เห็นน้องรักทำท่างอนเป็นเด็กๆเลยเอ่ยแซวให้คริสตัลแก้มแดงเล่น
“พี่แทอ่ะ..อย่าพูดดังดิเดี๋ยวคนอื่นได้ยิน”คริสตัลพูดเบาๆพรางเอานิ้วชี้ทาบปาก
“เออๆ ชอบเค้าแล้วไม่บอกเค้าระวังอดนะเว้ยย”
“โหยย ขอตัลรวบรวมความกล้าก่อนดิพี่”
“เรื่องของแกเหอะ....อ่อ ขอบใจนะสำหรับหลอดนี้อ่ะ”แทยอนพูดก่อนจะหันกลับมาที่โต๊ะทำงานของตัวเอง
--วันต่อมา--
ณ ห้องทำงานส่วนตัวของแทยอน ที่ตอนนี้ถูกใช้เป็นห้องประชุมชั่วคราว(อีกแล้ว)ของเค้าและทีมงาน
“วันนี้ที่เรียกมาก็เพราะว่า...นี่ไง!!!”แทยอนชูหลอดแก้วใสที่บรรจุสารสีฟ้าสดขึ้น
“อะไรอ่ะ”ทั้ง4คนถามขึ้นอย่างสงสัย...จะว่าเบเนดิกต์ก็คงไม่ใช่
“นั่นดิคืออะไรอ่ะ ขนาดตัลผสมเองตัลยังไม่รู้เลยว่ามันคืออะไร”คริสตัลถามด้วยสายตาที่สงสัยไม่แพ้คนอื่นๆ
“ก็ฉันไปอ่านหนังสือเกี่ยวกับกายวิภาคมา..เลยปิ๊งไอเดียนี้ขึ้นอ่ะ”แทยอนพูดด้วยรอยยิ้มและน้ำเสียงที่ดูมีความสุขเหลือเกินที่ได้พูดถึงความฉลาดของตัวเอง(?)
“แล้วไอ้นี่มันมีดียังไงอ่ะ”ลูน่าถามต่อด้วยความอยากรู้
“ก็เจ้าหลอดเนี้ย...นอกจากมันจะช่วยผลัดเซลล์ผิวที่ตายแล้วเนี่ยนะ มันยังช่วยควบคุมการเจริญเติบโตของเซลล์ให้ช้าลงด้วย”แทยอนตอบน้ำเสียงและแววตาที่จริงจัง
“อืมมม...ฟังดูเข้าท่านะ”วิกตอเรียพูดขึ้นพรางชูนิ้วโป้งให้กับแทยอนที่ยืนยิ้มหน้าบานอยู่หลังจากที่ได้รับคำชมของเธอ
“แต่ตัลว่ามันดูอันตรายนะ”คริสตัลพูดด้วยใบหน้าที่เริ่มมีความกังวลขึ้นมาอย่างเห็นได้ชัด
“นั่นสิ..ควบคุมให้การเจริญเติบโตของเซลล์ช้าลงเลยนะ แล้วอย่างนี้จะมีผลข้างเคียงอะไรรึป่าวอ่ะ”ลูน่าพูดขึ้นบ้างเมื่อเห็นด้วยกับคริสตัลเพราะเธอคิดว่าการทำให้เซลล์เจริญเติบโตช้าลงมันไม่ใช่เรื่องเล็กเลยนะสิ!
“เอ่อ...ผลข้างเคียงหรอ?...แต่พี่ลองเอาวิตามินcผสมกับเจ้าหลอดนี้ในอัตราส่วนสองต่อหนึ่งซีซี แล้วฉีดเข้าสัตว์ทดลองดู จนถึงตอนนี้ก็เกิน24ชั่วโมงแล้ว มันก็ไม่เกิดอะไรผิดปกติขึ้นนะ”แน่นอนว่าคนอย่างแทยอนไม่ใช่คนที่สะเพร่าหรือไม่รอบคอบอยู่แล้ว เพราะก่อนหน้านี้ เค้าได้ทดลองเจ้าสารสีฟ้านี้ก่อนแล้วและผลการทดลองที่ออกมาก็เป็นที่น่าพอใจซะด้วยเพราะถึงแม้ว่าเจ้าสัตว์ทดลองมันจะไม่ได้ดูดีขึ้น แต่มันก็ไม่ได้แย่ลงหรือเกิดอะไรผิดปกติตามมา
“แล้วพี่ทดลองกับอะไรอ่ะ”ลูน่าถามอีกครั้งอย่างสงสัย
“หนูไง...”
“นั่นไง!...ลูน่าว่ามันก็อาจจะยังอันตรายกับคนอยู่ดีนะพี่แท”ใบหน้าของทุกคนในห้องเริ่มเคร่งเครียดไปตามกัน
“กับ ‘คน’ งั้นหรอ...พี่ว่าต้องลองดู!!”
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
เอาแล้วววววว!!!!!
ที่แทจะใช้คนทดลองแล้วววว
สำหรับคนที่รอมาดามและเคะของวงปรากฏตัว ขอบอกเลยว่าอีกไม่นานค่ะ 5555
อย่าลืมน้าคอมเม้นน้าาาา เค้าไม่ทำคอมดับ555
Ps.เราก็ไม่ได้เก่งวิทย์ซะด้วย ถ้าใช้คำอะไรผิดไปก็ขอโทษด้วยนะคะToT
Ps.2 อ่อ...อย่าไปจริงจังกับเชิงวิชาการมากนะคะ ท่องไว้นี่คือฟิคๆๆๆ(อย่าซีเรียสๆ//ค่อยเครียดตอนเรียนฟิสิกส์ดีกว่า//..อิอิ..)
ความคิดเห็น