คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ
บทนำ
มหาวิทยาลัย D
“เฮ้อ ~” นี่คงเป็นครั้งที่ล้านแปดแล้วมั้งที่ฉันถอนหายใจ “พัพฟ์ !! ฉันอยากกลับบ้านอ้า” ฉันหันไปพูดกับเพื่อนสนิทของฉันแอปเปิ้ลพัพฟ์เธอเป็นสาวร่างบาง ตัวเล็กพอกับฉันเนี่ยหร้ะ ใบหน้ารูปไข่ ผมยาวระดับเอว ตากลมโต สีดำสนิท จมูกเป็นสัน ริมฝีปากสีชมพู่หน้าจุ๊บที่สุดดดดดด
“นี่ เธอจะบ่นทำไมนักหนาเนี่ยเรียนกับอาจารย์นานาโกะอีกคาบเดียวก็กลับบ้านแล้ว :’)” เธอพูดขณะกำลังหยิบหนังสือออกมาจากกระเป๋า แล้วพอเธอว่างหนังสือลงบ่นโต๊ะ แล้วเธอก็หันมายิ้มให้ฉัน “วันนี้เรียนแค่ครึ่งวันเองน้ะ แล้วพรุ่งนี้ก็มาสอบ เดี๋ยว อีกไม่กี่วันก็จะปิดเทอมแล้ว ทนอีกนิดน้ะ ๆ”
“ :’3” ฉันทำหน้ายู่ใส่เพื่อนรักของฉัน
‘อาจารย์มาแล้ว’ เสียงเพื่อนในห้องดังขึ้น
“นี่ ! พัฟพ์” หลังจากที่อาจารย์เข้าสอนได้สักพัก ฉันเบื่อเลยชวน “เธอรู้รึเปล่าว่า ลิตเติ้ล เพื่อนสมัยประถมของเรากำลังจะเข้ามาเรียนที่นี้ด้วยน้ะ เห็นว่าหน้าจะเป็นปี 2 เนี่ย” ฉันเล่าในพัฟพ์
“จริงเหรอ! ตอนที่ลิตเติ้ลลาออกไปเรียนต่อที่โตเกียว เพราะ พ่อของ เธอไปทำธุรกิจที่นั้นใช่ไหม แล้วทำไมถึงจะกลับมาเรียนที่โซล หร้ะ?” พัฟพ์ ทำหน้าสงสัย ในขณะที่อาจารย์สอนอยู่เราเลยมากล้าคุยเสียงดัง
“อืม ใช่ อาจจะเป็น เพราะว่า อาจจะกลับมาแก้แค้นเราที่เราเปิดกระโปรงเธอก็ได้ 555” ฉันและพัฟพ์หัวเราะออกมาอย่างดังทำให้อาจารย์สอนอยู่ดุ
“ฮันนี่พาย แอปเปิ้ลพัฟพ์ พวกเธอขำอะไรกัน พวกเธอไม่ได้สนใจครูเลยใช่ไหม”อาจารย์นานาโกะ จับขาแว่นลงแล้วมองลอดแว่นมองฉันและนานาโกะ “ฮ้ะ ! ตอบครูมาสิ”
“ได้ยินสิค่ะ อาจารย์ถ้าไม่ได้ยินพายจะตอบอาจารย์เหรอค่ะ ?” ฉันทำหน้ากวนประสาทใส่อาจารย์นานาโกะ “พาย ไม่เอาน่า” พัฟพ์ห้ามขึ้น
“ฮันนี่พายเธอกล้ายแกย้อนฉะ ....”
กริ๊งงงงงงงงงงง~ “หมดเวลาแล้วค่ะ ทุกคนกลับบ้านได้” ฉันพูดขึ้นก่อนที่อาจารย์จะพูดจบ ทุกคนลุกออกจากห้อง ไปตามด้วยฉันกับพัพฟ์ ฉันโค้งให้อาจารย์นานาโกะ แล้วยิ้มอย่างกวนประสาทก่อนที่พัฟพ์จะกระชากแขนฉันออกไป เพราะ กลัวจะเกินเรื่องอีก
“พายน้ะ พายไม่น่าไปกวนประสาทอาจารย์นานาโกะเล้ยยย” ฉันและพายมานั่งลงตรงม้านั่ง ตรงหน้าสวนย่อมของมหาลัย
“เอ้า ! ก็ฉันฟังอาจารย์เค้าจริง ๆ 555 เอ๋ะ” ฉันร้องขึ้นเมื่อเห็นสาวร่างบางเซ็กซี่ที่ฉันคุ้นเคย ‘ลิตเติ้ล’ เธอกลับมาแล้ว
“อะไร พาย?” พัฟพ์ มองไปทางด้วยกันกับที่ฉันมองไปแล้วถามขึ้น “นั้น ลิตเติ้ลรึเปล่า ? ทำไมเธอมาเร็วขนาดนี้ ฉันว่ามันต้องมีอะไรแน่ ๆ เลย” พัฟพ์ทำหน้าสงสัยพอ ๆ กับฉัน ฉันไม่ได้พูดอะไรได้แต่มอง เธอเดินเข้าไปในห้องธุรการ
ความคิดเห็น