คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #31 : Death Screen SS.2 :2
ผู้ถูกแขวนคอคืนที่ 2:มิยาโมโตะ ฮาคุอิ
ความรู้สึกปวดหนึบที่บริเวณศีรษะปลุกให้มิยาโมโตะ ฮาคุอิตื่นขึ้นเมื่อลืมตาขึ้นมาความมืดมิดรอบกายทำให้ฮาคุอิตกใจไม่น้อย แต่เขากลับต้องรู้สึกตกใจมากกว่าเมื่อพบว่าร่างของตัวเองถูกมัดอยู่บนเตียงเหล็กสภาพเก่าแก่ใกล้พัง มือทั้งสองข้างถูกพันธนาการไว้ด้วยโซ่เหล็กหนา ที่ขาโดนมัดติดกันด้วยเชือกอย่างหนาแน่นเมื่อพยายามดิ้นเพื่อคลายพันธนาการออกกลับไร้ผล มีแค่ตัวเขาเองที่จะเจ็บตัวเพราะแรงเสียดสีจากโซ่และเช็ดจนมือ เท้าเป็นรอยแดงจากแรงเสียดสีนั่นมากกว่า ชายหนุ่มพยายามนึกย้อนความทรงจำไป ตอนนั้นเขากำลังเดินอยู่ตรงโถงทางเดินในป้อมปราการคุกเพื่อจะกลับห้อง แล้วก็โดนใครสักคนฟาดหัวคนสลบ แต่พอลองนึกย้อนถึงผลโหวตแขวนคอทีเทมาให้ฮาคุอิอย่างท่วมท้นขนาดนั้นเจ้าตัวชักไม่แปลกใจว่าการที่เขาโดนมัดอยู่นี่จะเป็นฝีมือของ ‘ไนท์’ หรือผู้คุมเกมในรอบนี้นั่นเอง
ด้วยความที่มิยาโมโตะ ฮาคุอิเป็นพวกที่ทำอะไรตามหลักเหตุและผลเขาจึงเลือกวิธีที่จะไม่ดิ้นให้ตวเองเจ็บตัวไปมากกว่านี้ ยังไม่ทันที่สมองชองฮาคุอิจะได้วิเคราะห์อะไรเพิ่มเติมหลอดไฟโดยรอบถูกเปิดให้สว่างจ้าโดยอัตโนมัติ ถ้าหากตอนนี้มือของฮาคุอิไม่โดนล่ามไว้อยู่เขาก็คงจะเอามือมาขยี้ตาเพราะแสบตาแล้วล่ะมั้ง เมื่อแสงไฟสว่างเผยให้ให้ทัศนีย์ภาพรอบด้านเด่นชัดขึ้นและฮาคุอิพบว่าเขาอยู่บนเตียงในห้องที่มีกรงขัง ต่อให้ดิ้นหลุดออกจากเตียงนี่ไปได้ก็ยังต้องติดอยู่ในห้องขังรอคนมาฆ่าไม่งั้นก็อาจโดนขังในห้องขังนี่จนอดตายก็เป็นได้ ตาสีแดงของฮาคุอิเหลือบมองไปข้างเตียงก็พบบุคคลที่ยืนยิ้มแย้มให้เขาอย่างสดใสและคนๆนั้นก็ไม่ใช่ใครอื่น ไนท์ เด็กชายที่จะประหารเขาในคืนนี้นั่นเอง
“คุณ...จะมาฆ่าผมสินะครับ?”
ฮาคุอิเอ่ยถามอย่างใจเย็น น้ำเสียงที่เอ่ยออกไปให้อารมณ์ปลงโลก สำหรับพวกมีเหตุผลสูงไม่ใช่เรื่องแปลกอยู่แล้วที่เขาจะรอดชีวิตหลังจากได้รับคะแนนโหวตแขวนคอเป็นจำนวนมากอย่างนั้น
“แล้วฮาคุอิโอนี่จังอยากตายรึเปล่าล่ะครับ?”
ไนท์ไม่ได้ตอบคำถามเหตุแต่ได้ตั้งคำถามกลับไปด้วยน้ำเสียงไร้เดียงสา ราวกับคำถามที่เขาเพิ่งจะเอ่ยออกไปเป็นคำถามทั่วๆไปในชีวิตประจำวันเช่น กินข้าวรึยัง?ก็ไม่ปาน
“ต้องไม่อยากอยู่แล้วล่ะครับ…แต่ก็นะ ขัดขืนไปก็เปล่าประโยชน์ในเกมนี้คนแพ้ก็ต้องตายนี่นะ...ผมก็เป็นพวกไม่ชอบต่อล้อต่อเถียงกับใครมากด้วยจะฆ่าผมก็ตามสบายเถอะครับ”
รอยยิ้มอ่อนโยนปรากฏขึ้นบนริมฝีปากชายหนุ่ม ไนท์เองก็อดเสียดายในใจลึกๆไม่ได้ถ้าเขาได้ร่วมเกมนี้ต่อก็คงน่าสนุกไม่น้อย แต่แน่นอนไนท์คือผู้คุมเกมห้ามมีความรู้สึกนึกคิดที่จะเห็นใจหรือสงสารผู้เล่นคนไหนๆเด็ดขาด!!
“งั้น...คงจะต้องลากันแค่นี้ล่ะครับ...ความตายที่ผมจัดเตรียมให้คุณมันสยดสยองและทรมาณมากนะครับก่อนตาย...แต่ถ้าคุณร้องขอผมจะเอาขวานนี่จามหัวของคุณโดยไม่ทันรู้สึกเจ็บเลยก็ได้”
ไนท์เสนอ แต่ฮาคุอิส่ายหน้า
“ถ้าคุณทำอย่างนั้นจะไม่ยุติธรรมกับผู้เล่นคนอื่นที่ต้องตายอย่างทรมาณนะครับ ไม่ว่าจะเป็นในรอบก่อนหน้านี้หรือรอบต่อๆไปเพราะงั้นลงมือเถอะครับ”
ยึดหลักเหตุผลจนวินาทีสุดท้ายจริงๆคนๆนี้...ถ้าเขาเป็นหมาป่าขี้โกหกจริงมันก็คงแย่หน่อย แต่ก็นะเกมๆนี้เป็นเกมที่ต้องล่าชีวิตของคนอื่นและเอาตัวเองรอดผสมโรงกับการใช้หลักการหมาหมู่นิดหน่อย เพราะงั้นจะโทษใครในเกมนี้ก็ไม่ได้ ทุกๆคนต่างอยากให้มีรายชื่อตัวเองอยู่ในลิสต์รายชื่อผู้รอดชีวิตทั้งนั้นแหละ!!
ไนท์คิดในใหญ่ก่อนจะยกขวานขึ้นและสับลงตรงข้อมือซ้ายของฮาคุอิ ผู้ถูกแขวนคอเจ็บปวดแทบขาดใจเลือดสีแดงสดไหลทะลักออกมาจากเนื้อของฮาคุอิเนื้อที่ถูกคมแขวนบาดลึกตัดขาดเส้นเลือดเหลือเพียงเอ็นข้อต่อที่ยึดมือให้ติดกับแขนเท่านั้น ไนท์เปลี่ยนบริเวณที่ลงแขวนครั้งต่อไปเป็นไหล่ และ ลงขวานครั้งที่สามที่ต้นขาของฮาคุอิปากแผลที่โดยแขวนจามลงไปมีเลือดไหลออกมาเป็นจำนวนมากเมื่อลงแขวนครบสามครั้งจนเสร็จพธี ไนท์หยิบปุ่มรีโมตขึ้นและกดมัน
“30-29-28-27-26-25-24….”
ไนท์มองเวลาที่นับถอยหลังก่อนจะหลับตานิ่ง
“15-14-13-12-11-10….”
ร่างของฮาคุอิที่เต็มไปด้วยบาดแผลลึกแม้เจ้าตัวจะอยากกรีดร้องและดิ้นไปมาด้วยความเจ็บปวดแต่เหมือนว่าร้องออกไปแล้วจะไม่ได้ช่วยอะไรจึงทำได้แค่นอนรอความตายที่กำลังเคาะประตูเรียกเขาเงียบๆเท่านั้น
“5-4-3-2-1….”
สิ้นเสียงการนับ เสียงของแก็สจากกลไกที่ติดตั้งไว้ก็ทำงาน กลิ่นเหม็นของแก๊สส่งกลิ่นไปทั่วห้องแคบ ไนท์ทำการไขกูญแจและเดินออกมาและถอยตัวให้ห่างจากห้องขัง ตาสีม่วงมองความตายของฮาคุอิข้างนอกอย่างสงบ ไม่กี่วินาทีต่อมาเปลวไฟสีส้มร้อนระอุพุ่งออกมาจากรอบทิศทางเปลวเพลิงลุกท่วมร่าง ฮาคุอิกรีดร้องอย่างทรมาณ ควันสีเทาออกจากปากและจมูก ผิวหนังไหม้เกรียม มือและเท้างอหงิก ร่างของฮาคุอิตอนนี้มองยังไงก็ไม่ต่างจากสัตว์ที่อยู่บนตะแกรงไฟเลยสักนิด
“อ๊ากกกกกกกกกกกก!!”
ไนท์ยิ้มบางๆพล่างมองภาพของความตายนั้น เป็นรอยยิ้มที่ยากจะคาดเดาว่าเด็กชายคิดอะไรอยู่ สนุก?ก็ไม่ใช่ เสียใจ?ก็ไม่เชิง? จะใช้คำว่าหลงใหลในความตายครั้งนี้ก็ยิ่งไม่ใช่เพราะไนท์เก็นคนโดนย่างสดทั้งเป็นมาเยอพอสมควร
และไม่อีกอึดใจต่อมาทุกอย่างก็สิ้นสุด สิ่งที่เหลืออยู่มีแค่ร่างของมิยาโมโตะ ฮาคุอิ ที่ไหม้เกรียมหงิกงอจนไม่เหลือเค้าโครงเดิมเมื่อตอนยังมีชิวิตอยู่เมื่อครู่ เนื้อบางส่วนแตกออกจากกันเผยให้เห็นเนื้อสีแดงข้างในสิ่งนั้นทำให้ไนท์อดคิดถึงเนื้อแบบกึ่งสุกกึ่งดิบในร้านอาหารหรูไม่ได้ ไนท์จ้องมองซากศพของบุคคลที่เพิ่งสนทนากันไปเมื่อครูก่อนจะทำท่าเหมือนจะพูดอะไรสักอย่างแต่ก็กลืนมันลงคอและเดินออกไปทิ้งศพของฮาคุอิไว้อย่างนั้น
ผู้ถูกกินคืนที่ 2:ไม่มี
ความคิดเห็น