คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : Intro ( เปิดตัวพระนางรอง ) - 100%
INTRO
“คุณเอลครับ”
“คุณเอล”
ไร้การตอบรับจากอีกฝ่าย ชายหนุ่มเรือนผมสีแดงออกน้ำตาลทำหน้าครุ่นคิดก่อนจะเคาะบานประตูตรงหน้าอีกสักทีสองที ไร้การตอบรับอีกครั้ง
“บอกกี่ครั้งแล้วให้เรียกเอลี่ไง นายเป็นครอบครัวเดียวกันกับฉันรึเปล่า? พ่อฉันเขาอยากให้นายเป็นคนในครอบครัวนะ” เสียงแหลมสูงของหญิงสาวปริศนาดังมาจากด้านหลังของเขา พลันชายหนุ่มหันไปก็พบกับคนที่เขาตะโกนเรียกหน้าห้องอยู่หลายครั้ง
“คุณเอ...เอล ครับนี่เป็นใบสั่งล่าหนวดคาร์เคนครับ” ชายหนุ่มก้มหน้าลงน้อยๆ
“ไหนเอามาดูสิ – อืม เงินสูงใช้ได้ แต่ภารกิจก็หินสุดๆ หนวดหมึกยักษ์เอาไปปรุงยาสินะ กำหนดงานสองเดือนสินะ ไม่เลว” หญิงสาวเรือนผมสีแดงสดพึมพำกับตัวเองพร้อมกับอ่านรายละเอียดต่างๆ นัยน์ตาสีน้ำทะเลไหลไปตามตัวอักษรบนใบว่าจ้างอย่างรวดเร็วและเธอก็เดินจากไป
“เอ่ะ! นี่ฮาคัว ฉันไปนอนแล้ว เจอกันเริ่มงานพรุ่งนี้เช้าตอนหกโมง เจอกัน” หล่อนพูดทั้งๆ ที่ไม่ได้หันมาและเดินจากไป ฮาคัวยิ้มแห้งเป็นการตอบรับ เขาเห็นพพฤติกรรมที่ผิดสังเกตของผู้เป็นนาย เลขาหนุ่มไม่รอช้าสะกดรอยตามทันที ทำงานมาสามปีก็ไม่เคยเห็นหล่อนเป็นแบบนี้เลย หรือเป็น? แต่เขาไม่รู้
ขอโทษนะครับ คุณเอลผมขอตามคุณไปหน่อยแล้วกัน
ชายหนุ่มอดที่จะตัดพ้อตัวเองในใจไม่ได้ ตั้งแต่เริ่มทำงานกับคุณหนูจอมเหวี่ยงมา ก็ไม่เคยเห็นเธอเศร้าแบบนี้ เหมือนมีอะไรบางอย่าง เขาเดินตามหล่อนๆ โดยการใช้พลังพิเศษของเขากำบังกลิ่นของตัวเอง ก็หล่อนเป็นถึงลูกครึ่งนางเงือกกับหมาป่า ประสาทสัมผัสทางการได้ยินและรับกลิ่นต้องดีสุดยอดอยู่แล้ว
หญิงสาวหยุดเดินมองซ้ายขวาอย่างระแวง ทำให้เขาหลบตรงทางเลี้ยวที่พึ่งเดินผ่านมาทันที
เกือบไป – แล้ว
หล่อนมองซ้ายขวาอีกครั้งก่อนจะเดินเข้าไปในห้องที่ล็อกประตูอยู่ มันเป็นประตูไม้เก่าๆ และดูไม่มีค่าเมื่อเทียบกับประตูห้องอื่นๆ บนคฤหาสน์ลอยน้ำแห่งนี้ มันดูเก่าไร้ค่าสำหรับคนอื่น แต่มันน่าจะมีคุณค่าทางใจกับเอลเป็นแน่ หญิงสาวไขประตูอย่างเร่งรีบก่อนจะปิดมันลงเบาๆ ชายหนุ่มเดินไปหน้าประตู
ขอโทษนะครับคุณเอล ขอโทษจริงๆ พลันเขาขอโทษเจ้านายสาวในใจแล้วก็เกิดอาคมเวทมนตร์เล็กๆ ที่ประตูพร้อมกับประตูนั้นก็กลายเป็นกระจกที่มองเห็นแต่เพียงด้านนอกและด้านในม่สามารถมองเห็นออกมาได้ เขาเห็นหญิงสาวในชุดนอนสั้นสีขาวนั่งลงกอดกับชายหนุ่มที่นอนนิ่งอยู่บนที่นอน
“ท่านพี่ฉันขอโทษได้ยินมั้ย ตื่นขึ้นมาสิ! ตื่นขึ้นมา ท่านสัญญาว่าจะออกล่าสมบัติ ออกล่าข่าวกับฉันทุกครั้งที่มีงานมาไม่ใช่เหรอ” หญิงสาวปล่อยให้น้ำตาแห่งความรู้สึกผิดที่อดกลั้นมานานให้ได้ไหลออกมาในวันนี้ ชายหนุ่มที่แอบดูอยู่ที่ประตูถึงกับอึ้ง....เจ้านายที่เข้มแข็ง จอมเหวี่ยง ใจร้าย กลับมีมุมของสาวน้อยที่อ่อนแอ
ปึง....
เสียงกระแทกประตูอย่างแรงพร้อมกับร่างโปร่งที่ยืนอยู่หน้าประตู พร้อมกับเดินเข้าไปหาเอลช้าๆ หล่อนพยายามจะพูดและนั้นคงเป็นคำด่าทอแน่แต่ตอนนี้ชายหนุ่มไม่สนใจแล้วเขาขอแค่ได้ช่วยเหลือหญิงสาวตรงหน้าจากความเศร้าก็เป็นพอ ภูติอย่างเขามีสัญชาตญาณที่มักจะชอบช่วยเหลือ และเห็นใจเขาเดินเข้าไปกอดเธอเบาๆ
“ไม่เป็นไรนะครับ”
ทำเอาหญิงสาวพูดไม่ออก เธอสละมาดคุณหนูจอมเหวี่ยงนักล่าสมบัติหญิงแกร่งไปและปล่อยโฮออกมาเต็มที่ให้ชายตรงหน้าได้รับรู้ และเป็นที่ระบาย เธอไม่มีใคร ไม่มีใครเข้าใจ ว่าการที่รู้สึกผิดเหมือนมีตราบาปน่ะเป็นเช่นไร
แต่อย่างน้อยๆ เธอก็มีคนที่พึ่งพาได้ดีที่สุดในตอนนี้ อย่างฮาคัว...
จบไปแบบ งงๆ สำหรับคู่พระรอ มือใหม่หัดแต่งอยากรู้จุดบกพร่่องค่ะง
ไม่ต้องเดากันเลยคู่นี้ ระบุชื่อชัด ฮ่าๆเป็นไงบ้างค่ะ สนุกมั้ย เม้นต์หน่อยนะ
แฟรี่เห็นเม้นต์แล้วเขียนได้ดีเลยและ เป็นกำลังใจให้กันหน่อยนะ
_____________________________________
ความคิดเห็น