คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Chapter I
พอดีว่าไรท์ลุ้นมาตั้งนานแล้วว่า จะเป็นอย่างไร แต่ก็ไม่มาลงสักทีไรท์ก็เลยสนองตัณหาของไรท์
โดยการมาแต่งเอง เลยต้องขออนุญาตยืมเนื้อเรื่องตอนแรกๆ หน่อยนะค่ะ เพราะไรท์เองก็น่าจะทราบว่าทุกคน
ก็อยากอ่านเหมือนกัน และขอมีการเปลี่ยนบทหรือเนื้อความของเรื่องเล็กน้อยเพื่อความสนุกยิ่งขึ้นค่ะ
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Fairy Tail My secret
Pairing - GrayxNatsu
Rating PG 13
Chapter I
‘ขึ้นชื่อความลับ มันก็ย่อมไม่อยากให้ใครรู้มากหรอกใช่มั้ย แต่ยังไง๊ยังไง ความลับมันก็ไม่มีในโลกหรอก หึหึ~’
“เกรย์ นายคงไม่อยากให้ฉันบอกเรื่องนี้กับใครหรอกใช่มั้ย”เสียงจอมเวทย์สาว 1 ในจอมเวทย์ระดับSของกิลด์ดังขึ้นในมุมมืด
“.............”จอมเวทย์น้ำแข็งกลืนน้ำลายดังเอื้อกเพราะคนตรงหน้าดันล่วงรู้ความลับของเขาเสียแล้ว
“งั้นเราคงต้องมีข้อแลกเปลี่ยนสักหน่อยล่ะมั้ง”เอลซ่ากระตุกยิ้มเล็กน้อยแต่นั่นทำให้คนตรงหน้ายิ่งเพิ่มความสยองเป็นทวีคูณ
--MY SECRET--
“มิร่าจ้ะ ทำไมวันนี้มันดูเงียบๆจังน๊า~~~”สาวน้อยลูซี่ผู้มีเวทย์ในการเชิญเทพดวงดาวเอ่ยขึ้น
“นั่นสิ ฉันก็คิดเหมือนกัน”มิร่าเจนทำหน้าครุ่นคิด ที่ก็เป็นเพียงไม่มีกี่ครั้งที่แฟรี่เทลจะเงียบสงบได้ขนาดนี้
“ในฐานะลูกผู้ชาย ฉันก็คิดเหมือนกัน!!”เอลฟ์แมนตะโกนดังลั่นกิลด์ ส่งผลให้คาน่าที่กำลังนั่งดริงค์เหล้าอยู่หันมองตาขวาง
“เจ้านัตสึกับเกรย์มันไม่ทะเลาะกันน่ะสิ!”สิ้นเสียงมาคาโอ คนทั้งกิลด์พร้อมใจกันที่จะไปมองผู้ต้องหาทำกิลด์เงียบ(?)
�“มองอะไรฉันฮะ”เกรย์เงยหน้าสบตาสมาชิกในกิลด์ด้วยสายตาที่ไม่สบอารมณ์มากนัก เพราะคำพูดแลกเปลี่ยนเมื่อวานของไททาเนียสาว
“ก็แค่สงสัยทำไมวันนี้นายไม่ทะเลาะกับเจ้านัตสึมันล่ะ”รีดัส จอมเวทย์ตัวบิ๊กร่างกลมเอ่ยถาม
“ไม่มีอารมณ์ทะเลาะด้วยเฉยๆ อีกอย่างวันนี้เจ้านั่นมันอยู่ให้ทะเลาะมั้ยล่ะ”เกรย์ตอบด้วยสีหน้าเซ็งๆอีกครั้ง
“เอ๊ะ หรือเจ้าเกรย์กำลังคิดถึงใครอยู่!”มาคาโอคนเดิมสร้างกระแสให้คนทั้งกิลด์หันไปมองจอมเวทย์น้ำแข็ง
“มะไม่�=[]=�ท่านเกรย์ของจูเบียยยยยยยยยย”
“มันใช่ที่ไหนละโว้ยยยยย�-/////-“เกรย์เถียงมาคาโอเสียงดังลั่นกิลด์
“เฮ้อ นานๆจะมีเวลาสงบๆกันบ้างเนอะ”ลูซี่ถอนหายใจพร้อมกับยกแก้วน้ำขึ้นดื่มที่บริเวณเคาท์เตอร์ประจำของมิร่าเจน
“เป็นบรรยากาศที่หายากสุดๆไปเลยเน๊อะ”เรวี่�จอมเวทย์สาวคนหนึ่งในทีมชาโดว์เกียร์ก็มาร่วมวงด้วย
“ลูซี่ เรวี่ เธอคิดเหมือนฉันมั้ยว่า....”มิร่าเจนพูดก่อนจะหยุดมองซ้ายมองขวาแล้วจึงพูดอีกครั้ง�
� � � “ฉันคิดว่าเกรย์ต้องแอบชอบใครคนใดคนนึงในกิลด์เราแน่ๆเลย�><”มิร่าเจนพูดพลางทำหน้ายิ้มเขินสุดๆ
“กรี๊ด เธอคิดว่าเป็นใครหรอๆ”เรวี่เผลอร้องกรี๊ดออกมา พร้อมกับถามด้วยสีหน้าอยากรู้อยากเห็นซึ่งไม่แพ้ลูซี่แม้แต่น้อย
“ฉันคิดว่าพวกเธอคงคิดเหมือนฉันแหละ”มิร่าเจนแอบกระตุกยิ้มเล็กน้อย 2สาวทำหน้างงก่อนจะเผยรอยยิ้มแบบ
น่ากลัวออกมาทั้งคู่แล้วเอ่ยขึ้นมาพร้อมกันว่า
� � � � �"นัตสึ ดรากูนิล!!!"
ในมุมมืดของแฟรี่เทล จอมเวทย์สาวยิ้มกว้างกับแผนการอันแยบยลของตัวเองซึ่งดูเหมือนว่าจะไม่ใช่แค่เธอคนเดียวซะด้วยที่คิดอย่างนั้น
--MY SECRET
“กลับมาแล้วเฟ้ยยยย”เสียงอันคุ้นเคยของดรากอนสเลเยอร์ธาตุไฟดังลั่นทันทีที่เขาเปิดประตูกิลด์ออก คราวนี้คนทั้ง
กิลด์ไม่พูดไม่ว่าไม่ด่าเรื่องที่เขาทำให้หนวกหูแม้แต่น้อย เพียงแค่ใช้สายตาแบบเดียวกับที่มองจอมเวทย์น้ำแข็งมอง
“เน้�แฮปปี้ทำไมคนทั้งกิลด์มองหน้าฉันอย่างนั้น”นัตสึหันไปถามคู่หูแมว(?)
“ฉันก็ไม่รู้เหมือนกันน้า~”แมวน้อยบินได้ทำหน้าไม่รู้เรื่อง
“เฮ้ย เกรย์ทำไมคนทั้งกลิด์มองหน้าฉันยังงั้นล่ะวะ”นัตสึตัดสินใจไปถามอริของตัวเพราะคิดว่ามันคงจะไม่โกหกหรอก
“ฉันก็ไม่รู้�= =”เกรย์ตีหน้าตายกลับไป ตอนนี้เขาไม่มีอารมณ์จะทำอะไรทั้งสิ้น คำพูดของเอลซ่ายังกลอกหูเขาไปมา
“ฉันรู้ว่าแกรู้เกรย์ บอกมาเร็วๆๆ”นัตสึกระชากคอเสื้อของเกรย์จนเจ้าตัวยอมลุกขึ้นมา
“ก็บอกว่าไม่รู้ไงโว้ยยยย อยากรู้ก็ไปถามมาคาโอสิว่ะ!”เกรย์เริ่มขึ้นเสียงใส่
“นัตสึ ใจเย็นๆหน่า เดี๋ยวฉันไปถามมาคาโอให้ก็ได้”แฮปปี้รั้งหัวซาลามานเดอร์พร้อมกับเสนอตัวจะไปถามมาคาโอให้เอง
“ก็พวกฉันสงสัยว่าทำไมวันนี้กิลด์มันเงียบผิดธรรมดา���ก็เลยไปถามเกรย์มันไงว่าวันนี้ไม่ทะเลาะกับเจ้านัตสึมันหรอ แล้วก็ดันเป็นจริงซะด้วย สงสัยจะเกิดอาเพส ฮ่ะๆๆ”มาคาโอหัวเราะชอบใจ ในขณะที่นัตสึก็งงกับความเฉยชาของอริตัวเองเช่นเดียวกัน
--MY SECRET--
ตกเย็นวันนั้น ทางฟาก สาวสวย(สาววาย) แห่งแฟรี่เทล
“มิร่าจัง เรวี่ วันนี้ไปบ้านฉันหน่อยมั้ย เรวี่ไปด้วยนะ”ลูซี่เอ่ยชวน�2�สาวก่อนที่จะกลับบ้าน
“ก็ดีนะจ้ะ”มิร่าเจนตอบ
“ดีเลย ฉันอยากอ่านนิยายของลูซี่พอดี�><”
“ป่ะงั้นไปกันเถอะ” มิร่าเอ่ยปากบอก
ระหว่างทาง3สาวคุยกันหัวเราะเฮฮามากมาย โดยที่ทั้งสามก็รู้ว่าจุดหมายปลายทางจะสนทนากันเรื่องอะไร
.
“เชิญเลยจ้ะ อ ะอะ เอลซ่า! O_O”ลูซี่เปิดประตูพร้อมผายมือเชิญทั้ง�2�เข้าไป แต่ยังไม่ทันก้าวก็เจอกับร่างไม่ได้รับเชิญนั่งอยู่กลางห้อง
“สวัสดีจ้าเอลซ่า”มิร่าเจนเอ่ยทักด้วยน้ำเสียงยิ้มๆ
“อ้าว เอลซ่าเป็นรูมเมทของลูซี่หรอ?”เรวี่ถามด้วยความแปลกใจ
“ไม่ใช่สักหน่อยย่ะ�=[]=!”
“ฉันมีธุระกับพวกเธอสามคนนิดหน่อยน่ะ ”เอลซ่าลุกขึ้นพร้อมกับบอกจุดประสงค์ที่มา
“งั้นก็ตามสบายละกัน มีธุระอะไรกับพวกเราหรอ”ลูซี่จำใจตอบตกลง�‘อุตส่าห์จะมาคุยเรื่องนั้นแท้ๆเลย’�ลูซี่คิดในใจ
“ฉันคิดว่าพวกเธอก็น่าจะรู้นะ วันนี้กิลด์เงียบผิดปกติ
.นัตสึกับเกรย์มันไม่ทะเลาะกัน ก็เพราะว่า
ฉันดันไปรู้ความลับของเกรย์มันน่ะสิ”
“ความลับอะไรหรอ�O_O”ทั้งสามวายตาลุกวาว
“ก็ ฉันดันไปรู้ว่าเกรย์น่ะมันแอบชอบคนในแฟรี่เทล!”
“ใครหรอเอลซ่าๆๆๆ”มิร่าเจนเข้าไปเขย่าแขนเอลซ่าอยากรัวๆ
� � � "หยุดก่อนนนน !!!�
Replay�เมื่อวานนี้ ตื๊ดดดดดดดดดดดดด
“เกรย์นายทำอะไรอยู่หรอ”เอลซ่าเดินเข้าไปทักทายเพื่อร่วมทีมที่กำลังหันหลังเพื่อมองอะไรบางอย่างในมือ
“ปะเปล่า ฉันไมได้ทำอะไร”เกรย์รีบเอา’บางสิ่ง’เก็บเข้ากระเป๋าเสื้ออย่างรวดเร็ว แต่มีหรือที่จะคลาดสายตาของเอลซ่า
“เกรย์�“เอลซ่ากดเสียงต่ำแล้วมองอย่างไม่ไว้ใจ ก่อนจะเหลือบไปเห็น’บางสิ่ง’ที่เกรย์เพิ่งจะเก็บไปและมันบังเอิญน่าสนใจโผล่พ้นออกมาจากกระเป๋าเสื้อ
“เกรย์�= =”เอลซ่าพูดกดเสียงต่ำอีกครั้งพร้อมกับใบหน้าอมหิตและแบมือไปที่หน้าของจอมเวทย์น้ำแข็ง
เกรย์จำใจที่จะหยิบสิ่งนั้นออกมาแล้วส่งให้เอลซ่า เมื่อเอลซ่ารับมาดูก็ต้องตกใจหนัก เพราะมันคือ รูปของเกรย์และนัตสึในวัยเด็ก แต่ในรูปนั้นเหมือนเป็นรูปที่โดนฉีกและนำมาต่อกัน
“ทำไมมันเป็นแบบนี้ล่ะ เอ๊ะ ตรงกลางของรูปนี้มันเป็น
.เกรย์!!!!!”เอลซ่าถามอย่างสงสัยก่อนจะระเบิดเสียงออกมา จะไม่ให้ระเบิดได้อย่างไรล่ะในเมื่อคนตรงกลางมันคือเธอน่ะสิ!
“เอลซ่า อย่าเพิ่งโมโหฉันสิ�TT”
“งั้นนายต้องเล่าทุกอย่างให้ฉันฟัง เดี๋ยวนี้!” เอลซ่าที่กำลังเดือดปุดๆ พร้อมจะเสยเกรย์ได้ทุกเมื่อ
เกรย์กลืนน้ำลายเสียงดังก่อนจะยอมปริปากเล่าให้เอลซ่าฟัง
“วันแรกที่ฉันเห็นสมาชิกใหม่หัวสีชมพูเดินเข้ามาในกิลด์ แรกๆฉันก็ไม่ชอบมันนักหรอก แต่ไปๆมาๆ ไม่รู้สิ มันก็มาอยู่ในหัวฉันซะแล้ว"เกรย์เริ่มเอ่ยปากเล่ามาทีละประโยค
� � � �"เธอรู้มั้ย ทำไมฉันชอบที่จะทะเลาะกับมัน เพราะมันจะได้ไม่สนใจใครนอกจากฉันที่อยู่ตรงหน้า ฉันชอบมันยิ้ม มันหัวเราะ เอาง่ายๆคือชอบทุกอย่างที่เป็น นัตสึ ดรากูนิล"
�
� � � � "แล้วเรื่องรูปของฉันแหละ ...." เสียงและใบหน้าอันอมหิตของเอลซ่าตอนนี้เพิ่มความกดดันให้กับเกรย์ และ ความกดดันนั้นพร้อมจะบดขยี้ทุกอย่างจริงๆทำให้เกรย์ที่จะเล่าต่อเอ่ยปากเล่าได้ยากลำบากยิ่งขึ้น
� � � � �"ส่วนเรื่องรูปเอ่อ คือ ฉันไปเจอมาในห้องสมุดของกิลด์ อัลบั้มที่รีดัสวาดไว้ พอจะหารูปคู่ ก็ไม่เจอสักรูปจะเจอก็แต่รูปที่มีพวกเราสามคน ฉันเลย......ฉีกเอาแต่รูปฉันกับมัน ส่วนเธอฉันเอ่อ ฉัน�
�ทิ้งไปแล้ว เอลซ่าเธออย่าทำอะไรฉันละ....”
เกรย์ที่พูดยังไม่ทันขาดคำเอลซ่าก็.....
� � � � "เกรย์ แกตายยยยยยยยยยย!!!!"
� � � �" ขอโทษ คร้าบบบบบ ไอล์!!!"
กลับมา ณ ปัจจุบัน
� � � "แล้วเกรย์ก็วิ่งหนีไปได้แบบเฉียดฉิว" เอลซ่ากล่าวจบอย่างงดงาม(ตรงไหนฟร่ะ ??)
หลังจากเอลซ่าเล่าจบ บุคคลทั้ง�3�ที่นั่งฟังถึงกับลงไปนอนแด้ดิ้นบนพื้นด้วยความขวยเขินอย่างแรง
“กรี๊ดดดดดดๆๆๆ ฉันคิดไว้นานแล้วล่ะเรื่องนี้”มิร่าเจนกรี๊ดลั่นพร้อมกับพูดออกมาด้วยน้ำเสียงดีใจยิ่ง
“ถึงฉันจะเข้ามาไม่นาน ฉันก็คิดว่าเป็นอย่างนั้น�^^”ลูซี่ลุกขึ้นมานั่งก่อนจะพูดพลางฉีกยิ้มสยอง
“แปลกใจจังเอลซ่าก็ชอบเรื่องแบบนี้ด้วยหรอเนี่ย”เรวี่เลิกดิ้นเป็นคนสุดท้ายแล้วลุกขึ้นมาถามเอลซ่า
“ฉันไม่ได้ชอบเรื่องแบบนี้นักหรอก
.แต่มันอยู่ในสายเลือดฉันแล้วต่างหากล่ะ!!”
� � � สามสาวตาลุกวาวเมื่อได้ยินคำนั่นเอ่ยออกมาจากปากของ ไททาเนีย เอลซ่า สการ์เลต
วันต่อมา
“นัตสึ ฉันหิวจังเลยอะ�=�=”แฮปปี้พูดขึ้นในยามเช้าของกิลด์
“ฉันก็หิวเหมือนกันแฮะ มิร่าวันนี้มีไรกินมั่ง”นัตสึเดินไปที่เคาท์เตอร์ของมิร่าเจน
“ล้า ล่า ลา~~~ อุ้ย นัตสึ มีอะไรหรอ”มิร่าเจนที่กำลังฮัมเพลงอย่างสุขใจ เพราะเรื่องเมื่อคืนทำเสียงตกใจเมื่อเห็นคนที่เธอกำลังนึกถึงเดินเข้ามาหา
“เธอ เป็นอะไรรึเปล่า ทำไมหน้าแดงล่ะ”นัตสึถามขึ้นเพราะสักพักหลังจากมิร่าตอบรับเขา จู่ๆหน้าก็แดงขึ้นมา
“ปะเปล่า นี่>///<”มิร่าเจนปฏิเสธเสียงแข็ง หน้าแดงก็เพราะเธอกำลังคิดถึงเรื่องที่เอลซ่าเล่าให้ฟังต่างหาก นัตสึทำไมนายเป็นเคะที่น่ารักอย่างนะถ้าฉันเป็นเกรย์ล่ะก็รักตายย เลย�>W<
“จริงรึเปล่าเนี่ย”นัตสึเอาหน้าผากของตนเจะบริเวณหน้าผากของมิร่า
� � � มิร่ารู้ตัวจึงรีบตีตัวออกห่างทันทีเพราะรู้ว่าทุกการกระทำของนัตสึมีสายตาคู่หนึ่งมองเขาอย่างไม่พอใจ สายตาคู่นั้นกำลังบ่งบอกว่ามีใครบางคนกำลัง
หึงนัตสึ!
� � � เกรย์ตัดสินใจทำข้อเสนอของเอลซ่าให้เป็นจริง
..
‘บอกข้อเสนอของเธอมาใหม่ซิ?!’
‘ฉันก็แค่อยากให้นายคบกับนัตสึก็แค่นั้น’
� � � 'ห๊า!!!!!มันไม่ได้แตกต่างอะไรกับการที่เธอเปิดเผยความลับของชั้นเลยนะเฟ้ยย'
� � � 'หรือจะไม่ทำแล้วให้ชั้นบอกทุกคนในกิลด์ ว่าพวกนายคบกันและมีอะไรกันแล้ว นายว่าคนในกิลด์จะเชื่อใครมากกว่ากันล่ะ คราวนี้นายจบแน่'
� � � 'ไอ๊ ทราบ ตกลงครับ ไอล์'� จบกันล่ะ คราวนี้
� � �TBC chapter II�
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
เฮ้ย!! กว่าจะจบ1ตอนนน เป็นไงบ้างงง
เม้นกันบ้างนะจ้ะ เป็นกำลังใจให้ไรท์หน่อย
อย่าเป็นนักอ่านเงานะค่ะ
ขอบคุณค่าาาาา
http://writer.dek-d.com/gknn/writer/viewlongc.php?id=778776&chapter=1
ลิ้งข้างบนเป็นต้นฉบับนะค่ะ
ลองไปอ่านดูก็ได้ค่ะ
ความคิดเห็น