;[My room]; ห้องส่วนตัวอ่ะนะ

ลำดับตอนที่ #9 : [#]บันทึกการเดินทาง:สายปราชญ์บัณฑิต

บัตรนักศึกษา

--บันทึกการเดินทางครั้งยิ่งใหญ่--

สัมภาระ
-แผนที่ดาร์คแลนด์1ชุด
-เสื้อผ้า3ชุด
-เต้นท์1หลัง
-อาหารและน้ำดื่ม
-เงินจำนวนหนึ่ง
-สมุด ดินสอ กล้องถ่ายรูป
-ไม้ขีด1กล่อง
-มีดสั้น ธนู
-ถุงผ้าจำนวนหนึ่ง
-บัตรประชาชนและบัตรนักศึกษาดาร์คแลนด์
 

1.แคว้นไดซิเนส
        หลังจากที่เช็คสัมภาระและเตรียมใจ(?) ข้าก็ออกเดินทางทันที
ข้าเลือกแคว้นไดซิเนสเพราะข้าอยู่ที่แคว้นนี้อีกทั้งโรงเรียนก็อยู่ที่แคว้นนี้ ข้าเลือกดูสวนองุ่นและโรงหมักไวน์ เพราะข้าไม่เคยมาเยี่ยมชมเลยสักหน ข้ามองพวงองุ่นพลางกลืนน้ำลาย ข้าถ่ายรูปมาเชยชมเพื่อสนองความอยาก แม้ไม่ได้กิน ก็ขอมองละกัน

โครก~

ข้าผงะกับเสียงท้องร้องของตัวเอง ข้าจำได้ว่าข้าทานอาหารมาก่อนเดินทางแล้วนะ!

โครก~

ข้าถอนหายใจก่อนจะหยิบขนมปังมาเคี้ยวหงั่บๆแก้หิวไป ก่อนจะเดินทางไปยังแคว้นต่อไป


2.แคว้นเทียร์ดรอล่า
     ถัดจากไดซิเนส ก็แคว้นเทียร์ดรอล่า เพราะแคว้นนี่อยู่ใกล้ที่สุด
ข้าตรงปรี่ไปยังตลาด เพื่อเลือกซื้ออาหาร ตอนนี้ข้าสนใจแค่การบรรเทาความหิวเท่านั้นแหละ!
ข้ามองเนื้อสดที่เรียงเป็นตับตรงหน้าข้าด้วยสายตาเป็นประกาย เจ้าท้องตัวดีก็ร้องโครกครากเป็นสัญญาณว่า ข้าควรซื้อมันไปทาน..


     ข้ามองแล้วหยิบ หยิบ หยิบ และหยิบ โดยไม่สนใจราคาที่มันเพิ่มขึ้น หลังจากหยิบมาเยอะจนหนำใจ ก่อนจะจ่ายเงิน

     "..."

     ข้ามองเลขที่แสดงถึงจำนวนเงินที่ข้าต้องจ่ายอย่างเงียบๆ ก่อนจะยิ้มอย่างฝืดๆ แล้วนำเนื้อทั้งหลายที่ท้องต้องการเก็บที่เดิม  
 

อนิจจา ว่าด้วยเรื่อง ราคาเนื้อ
ข้าเลือกหยิบ ทั้งเสือสิงห์ ไม่จริงจัง
ใครจะรู้ ว่าเนื้อแพง จ่ายเป็นลัง
ไว้วันหลัง ข้าเก็บตังค์ มาซื้อใหม่

     ข้านำเนื้อไปเก็บแล้วเหลืออีกชิ้นไว้ทาน พอจ่ายเงินเสร็จข้าก็โกยแน่บ


     ก็ใครจะไปรู้ล่ะว่าเนื้อมันแพง!


3.แคว้นไฟร์โอนิส
     ถัดจากแคว้นเทียร์ดรอล่า ข้าก็เดินทางมายังแคว้นไฟร์โอนิส
ข้ามายังคาเฟ่นิมฟ์โฟล ให้ตายเถอะ! นี่มันสวรรค์ของข้าชัดๆ! ข้ากดชัตเตอร์รัวโดยไม่สนใจว่ามันจะเต็มเมมโมรี่หรือไม่


3P Bansai!! ข้าร้องออกมาอย่างลืมตัว คนทั้งคาเฟ่มองมายังข้า ข้ายิ้มแหย่ๆก่อนจะเสหน้าไปทางอื่นด้วยความอาย ก่อนจะเดินเลียบๆเคียงๆ ไปถ่ายรูปที่อื่น



ข้าเดินมาข้างร้านก็เห็นภาพเด็ดๆ จึง(แอบ)ถ่ายเก็บเอาไว้ ก่อนจะหยิบทิชชู่ในชุดปฐมพยาบาล มาเช็ดเลือดกำเดาก่อนจะตัดใจ เดินออกมา

ใครว่าวายไม่ดี
สูบฉีดเลือดจนโลหิตจาง
สุดท้ายเข้าโรงบาล
 

ข้าคิดอะไรเพลินๆ อืม วายเนี่ยทำให้เสียเลือดโดยไม่จำเป็นจริงๆ...ช่างเถอะ ถ่ายหนุ่มต่อดีกว่า


 

4.แคว้นโพเทสต้า
      กว่าข้าจะตัดใจเลิกถ่ายรูปหนุ่มให้เปลืองเมมโมรี่ได้ ก็หลายนาที ข้าเดินทางมายังแคว้นถัดมา แคว้นโพเทสต้า
ข้าแวะพักผ่อน ทานอาหารที่ร้านอาหารในสวน แหม บรรยากาศดีจริงๆ ลมพัดวูบผ่านข้าไป
อาหารอร่อยจริงๆ บรรยากาศก็ดี แหม อยากอยู่นานๆจัง สุดท้ายก็ต้องเดินทางต่ออยู่ดีสิน่า

 

5.แคว้นเบลเลียมมอร์ธ
     ถัดจากแคว้นโพเทสต้าเป็นแคว้นเบลเลียมมอร์ธ
ข้ามายังมหาสมุทรดาร์คแลนด์ ที่นี่งดงามมาก น้ำทะเลสีใสกับปลาน้อยที่แหวกว่าย จนน่าแต่งเป็นกลอน
 

ทะเลสวยสีใส ปลาน้อยใหญ่ต่างแหวกว่าย
ปะการังมากมาย ดูลายตาน่าเวียนหัว
 

เอ๊ะ? ทำไมแต่งอยู่ดีๆแล้วจบด้วยเวียนหัวเนี่ย? ช่างมันล่ะกัน ข้าถอดรองเท้าเดินเหยียบย่ำทรายขาวพร้อมกับหยิบกล้องถ่ายรูปก่อนจะกดชัตเตอร์ถ่ายมหาสมุทรน้ำใสแห่งนี้

จ๊าก!
  ข้าร้องออกมา จู่ๆก็มีอะไรบาดเท้า(ไม่หรอก ข้าเดินไปเหยียบเองมากกว่า) ข้าก้มลงมองเท้าตัวเอง อา...ข้าเหยียบเปลือกหอยนี่เอง ข้ามองเปลือกหอยนั่นอย่างคาดโทษ(?) ก่อนจะเดินกะเผลกๆไปทำแผล


6.แคว้นไอกลาเซียร์
     หลังจากสะสางความแค้นกับเปลือกหอย(?)โดยการปาเปลือกหอยนั่นให้ตกในมหาสมุทร(?) ข้าก็เดินทางมายังแคว้นนี้
ข้ามายังแม่น้ำมิเนเริล สมกับเป็นแคว้นแห่งความหนาวเหน็บจริงๆ มีแต่หิมะอยู่รอบข้าง อีกทั้งน้ำในแม่น้ำก็กลายเป็นน้ำแข็ง

แม้จะเป็นน้ำแข็ง แต่ก็ยังคงความสวยงามเอาไว้ เจ๋งจริงๆ ข้าเดินอย่างระมัดระวังในระหว่างถ่ายรูปและมองทิวทัศน์ ข้าคิดว่าข้าไม่ซุ่มซ่ามหรอกนะ

โครม!

โอเค ข้าขอถอนคำพูด ข้าซุ่มซ่าม ;;- -



7.แคว้นเนพีอา
    หลังจากที่ข้าล้มลุกคลุกคลาน(?)ดินแดนแห่งความหนาวเหน็บไปแล้ว ข้าก็มายังดินแดนสาปสูญแห่งนี้
ข้ามายังสวนอเมเรีย สวนที่นี่สวยมาก ราวกับหลุดมาจากเทพนิยาย 

 

ข้าถ่ายรูปมาอีกหลายรูป ดอกไม้ที่นั่นส่งกลิ่นหอมอบอวน กลิ่นหอมนั้นทำเอาข้าเริ่มรู้สึกหิว(อีกแล้ว) อืม ปิกนิคในสวนดอกไม้ก็ไม่เลวนะ?
 

สวนดอกไม้งดงาม
ทานอาหารพลางชมดอกไม้
ไอแค่กเพราะติดคอ
 

อืม....เป็นกวีไฮกุที่ห่วยจริงๆ แล้วข้าสื่ออะไรล่ะนั่น? ติดคอ...ตายล่ะ ข้าเผลอประจานตัวเองว่าตัวเองเห็นแก่กินขนาดไหน(หรือรู้กันตั้งนานแล้ว?)...เฮ้อ กว่าจบบันทึกนี่ก็เล่นเหนื่อยเหมือนกัน ไม่เป็นไร ขอจบบันทึกสุดจะ...เอ่อ...ละไว้ในฐานที่เข้าใจกันล่ะกันนะ
 

--จบบันทึกการเดินทางครั้งยิ่งใหญ่--

 

ปล.มันยิ่งใหญ่สำหรับข้าจริงๆนะ= = อ้อ รูปภาพปิดท้ายไปเจอมาในกูเกิ้ล ก็เลยเอามาแปะซะเลย