คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : Light 2: พบเจอ (100 %)
ถ้าหากปล่อยคุณไปแบบนี้ผมต้องเสียใจไปตลอดทั้งชีวิตแน่.
( far away...young love – c clown )
อืม ..
นี่ที่ไหนกันเนี่ย ? กลิ่นเหมือนโรงพยาบาล ..
......
...
“ผมต้องไปเปิดสาขาใหม่ที่ปูซานด้วยสิ”
“ถ้าไม่ว่ายังไง ผมขอดูแลเด็กคนนี้ได้ไหมครับ ?”
ผมได้ยินเหมือนยองแจฮยองพูด...
แต่ตอนนี้ผมง่วงนอนมาก ขอหลับต่อละกัน ..
-Youngjae Past –
ตอนนี้ผมอยู่ที่โรงพยาบาลครับ กำลังเจรจากับคนที่ขับรถชนจุนฮงอยู่
ถือว่าเขาเป็นคนดีมากเลยนะครับ ที่ถึงจะขับรถชนคนอื่น แต่ก็ไม่หนี
แต่ถ้าหนีนะครับ หึ ... ผมตามไปฆ่าถึงบ้านเลยครับ ..
เมื่อคืนผมตกใจมากเลยนะ !! อยู่ดี ๆ เด็กบ้านั้นก็โทรมาผมตอนเที่ยงคืนกว่า
ผมจะด่ากลับอยู่แล้ว แต่พอได้ยินเสียงผู้ชายคนอื่น ว่าจุนฮงถูกรถชน
ให้ตายเถอะครับ ...
ใจผมตอนนั้นแถมไปอยู่กับตาตุ่ม !!
คนสำคัญของผมโดนรถชน ให้ตายเถอะ !! ผมตอนนั้นรีบเปลี่ยนชุดไปโรงพยาบาลที่ผู้ชายคนนั้นโทรมาบอกทันที
พอถึงโรงพยาบาล ผมรีบวิ่งขึ้นไปที่ห้องไอซียูทันที หมอก็ออกมาจากห้องไอซียู
ผมเลยถามหมอว่า จุนฮงเป็นไงบ้าง ?
โชคดีที่ไม่ได้เป็นอะไรมาก แค่หัวแตกเย็บไปหลายเข็ม
ผมหันไปทางที่นั่งหน้าห้องไอซียู เห็นผู้ชายคนหนึ่งนั่งอยู่ ผมคิดว่าเขาน่าจะเป็นคนที่ช่วยจุนฮง จึงกล่าวขอบคุณออกไป
ใช่ครับ ..
เขาเป็นคนที่ช่วยจุนฮง แต่ก็เป็นคนที่ขับรถชนจุนฮง !
เราจึงคุยกันเรื่องค่ารับผิดชอบ .. ผมไม่ได้อะไรหรอกนะ แต่เขาก็ควรรับผิดชอบ !! ไม่ได้งกนะ !
อีกอย่างคือผมจะต้องไปเปิดสาขาใหม่ที่ปูซานวันมะรืน จะเอาจุนฮงไปด้วยก็ไม่ได้
เมื่อคืนผมกับเขาเลยเฝ้าจุนฮงทั้งคืน
จนถึงเช้านี้ ผมจึงมาคุยเรื่องที่ผมต้องไปเปิดสาขาใหม่ที่ปูซาน ว่าจะเอายังไงดีกับจุนฮง..
ก็อย่างที่พูดไปละครับ เขาบอกว่าจะดูแลจุนฮงให้เอง
แต่จะผมส่งเด็กบ้านี้ไปให้คนแปลกหน้าดูแลเนี่ยนะ !!
“อ..อืม ย..ยองแจฮยอง”
“จุนฮง !!”
ผมหันหน้าไปทางเตียงนอนที่จุนฮงนอนอยู่ เด็กนั้นลืมตาปริบ ๆ เหมือนกำลังงอยู่
ผมเดินเขาไปที่เตียงนอนของจุนฮง เพื่อดูอาการ จะได้เรียกหมอมาตรวจ..
“เป็นไงบ้างเรา อยากทำซ่ากับดึก แล้วแถมยังไม่ระวังตัวอีก” ขอเทศน์ซักหน่อยเหอะ
“ย.. ยองแจ ฮ..ยอง”
“อะไร ” พอมาใกล้ ผมถึงสังเกต ทำไมตาเด็กบ้านี้ตาลอยแปลก ๆ ?
“ฮ..ฮยองปิดไฟเหรอ...ทำไมมันมืดจัง”
ผมมองไปรอบห้อง
ห้องสว่างมากเลยครับ แสงแดดก็ส่องเข้ามาทางหน้าต่างจนผมร้อนเลย (ละลายไขมัน)
“นายคงปรับสภาพตาไม่ทัน เดี๋ยวฮยองตามหมอมาให้” ผมกดกริ๊งเรียกหมอ
ผ่านไปไม่กี่นาที คุณหมอกับนางพยาบาลสาวสวยอีกสองคน เข้ามาตรวจ ผมจึงบอกหมอไปว่าจุนฮง หมอก็เริ่มตรวจจุนฮง เช็คอาการปวดหัว ตรวจดูแผลในร่างกาย
แต่พอคุณหมอส่องไฟฉายตรวจที่ตาจุนฮง เขาชะงัก ..
“คุณยองแจครับ”
“มีอะไรเหรอครับ”
ทำไม...
ผมมีลางสังหรณ์ว่ามันจะเป็นเรื่องที่ไม่ดีเลยแฮะ
“ผู้ป่วยจุนฮง..”
“……”
“ตาบอดครับ”
“ !! ”
ให้ตายเถอะ ... นี่มันเรื่องบ้าอะไรเนี่ย !!!!
40 %
อะไรนะ..
ผมตาบอด !!
“ไม่จริงใช่ไหมครับหมอ หมอพูดเล่นใช่ไหมครับ ?”
ใจของผมร้อนรนไปหมด ถึงผมจะโดนรถชนก็จริง แต่ตาก็ของผมก็ไม่ได้รับการกระทบกระเทือนอะไรนิ เป็นไปไม่ได้..
“ใจเย็นก่อนนะครับ สาเหตุที่คุณตาบอด อาจเกิดจากตอนรถชนเส้นประสาทที่เชื่อมกับตามีการกดทับกัน จึงทำให้ตาไม่สามารถมองเห็น ”
ทันทีที่ผมได้ยินหมอพูดประโยคนี้ ผมก็คิด...
ผมจะอยู่ต่อไปยังไง ?
ผมจะใช้ชีวิตเหมือนปรกติยังไง ?
ผมจะตามหา คนคนนั้น เจอได้ยังไง ?
ให้ตายเถอะ ..
ผมไม่รู้จะทำยังไงต่อไปดี ...
“แต่ว่า..”
“……”
“อาการที่คุณเป็นอยู่สามารถหายได้ ขึ้นอยู่กับเวลา เส้นเชื่อมประสาทก็จะคลายออกจากกัน อารมณ์ของคุณก็มีผลด้วยนะ พยายามอย่าเครียดมาก”
“เฮ้ออ ค่อยยังชั่ว” ยองแจฮยองถอนหายใจออกมา อันที่จริงมันควรเป็นผมสิ ที่ถอนหายใจนะ
“งั้นหมอขอตัวนะครับ”
คุณหมอพูดให้ผมฟัง แล้วก็น่าจะเดินออกจากห้องไป เพราะผมได้ยินเสียงปิดประตู
“งั้นผมขอคุยต่อเลยนะครับ”
หืม.....
มีคนอื่นอยู่ในห้องด้วยเหรอ ?
“อ่า.. สรุปนายจะรับจุนฮงไปเลี้ยง ?” หะ.. ฮยองว่าไงนะ !!
“ฮ..ฮยองพูดอะไรนะ ผมไม่ไปอยู่กับใครทั้งนั้นนะ”
“จุนฮง ฮยองต้องไปเปิดร้านใหม่ที่ปูซาน สภาพนายตอนนี้.. ฮยองคาดว่าคงพานายไปไม่ได้
ก็เลยต้อง .. ”
“แล้วฮยองจะปล่อยผมให้อยู่คนเดียวเหรอ ?”
“มาอยู่กับผมตั้งหาก”
“คุณอย่าแทรกได้ไหมครับ !”
นี่ถ้าผมมองเห็นนะ จะกระโดดลุกไปเตะซักที คนอะไรไม่มีมารยาทชะมัด
“เป็นเด็กที่ไม่มีสัมมาคารวะเลยนะ”
“นั้นมันคำพูดของผมตั้งหาก !!”
“เอาน่า .. จุงฮง นายไปอยู่กับเขาเถอะ เดี๋ยวพอฉันกลับมาจากปูซาน จะมารับนายกลับ”
ยองแจฮยองที่คงรำคาญเลยพูดแทรก เชอะ . งอน
“ฮึ่ม ! แล้วผมต้องอยู่กับเขากี่วันครับ ?”
“ฮยองคาดว่า .. คงว่ากิจกาจจะรุ่ง”
“แล้วมันจะเสร็จเมื่อไรละครับเนี่ย..” ผมพูดเสียงอ่อย นี่น้อยใจนะ ทำไมถึงทิ้งผมเหมือนแมวหมาละ ฮึก ..
“ฉันสัญญาว่าไม่นาน..... แค่อาจหลายเดือน” ประโยคหลังยองแจฮยองพึมพำเสียงเบา ๆ
“ยองแจฮยองพูดไรนะครับ ?”
“อ้อ ฉันบอกว่าฉันจะมารับนายให้เร็วที่สุดดดดดด” เสียงโกหกมากเลยครับ
“งั้นก็ดีครับ”
“อืม จะมารับให้เร็วที่สุดเลย น้องรักของฮยอง”
“ครับ เอ่อ.. ผมชื่อ ชเว จุนฮงครับ ยินดีที่รู้จัก” ผมหันไปทิศทางเสียงที่คิดว่าคนนั้นน่าจะยืนอยู่
“เช่นกัน ยินดีที่รู้จัก อืม.. นายอายุเท่าไรนะ ?”
“ผมอายุ 17 ครับ”
“อืม .. งั้นเรียกฉันว่าฮยองละกัน ฉันอายุ 22 ปี”
“ครับ แล้วฮยองชื่อว่าอะไรเหรอครับ ?” คนบ้าอะไรแนะนำอายุ แต่ไม่แนะนำชื่อ
“ฉันชื่อ...”
“…”
“จอง แดฮยอน”
มาอัพให้แล้วคร่าาา 40 %
มาอัพช้า เพราะมัวตามข่าว KMW
แล้วก็ฝ้ายลืมเซฟฟิค มันหาย T T
เดี๋ยวอีก 60% จะไดรู้แล้วนะ ว่าฮยองเป็นใคร ~
-------------------------------------------------------
อัพครบแล้ววววววววววววว
ดองนานมาก - -
ด้วยความขี้เกียจล่ะค่ะ 5555
คราวนี้รู้แล้วนะ.. ฮยองเป็นใคร -..-
ความคิดเห็น