คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Intro
ภายในโรเรียนหิล้วนที่ไ้รับำแหน่อันับ 1 อโลที่ึ้นื่อเรื่อวามโ่ัอโรเรียนหิล้วนที่มีนมามาย่าอยาเ้ามาในโรเรียน เนื่อาใร็ามที่บาที่นี่ไปนั้นะมีมหาวิทยาลัยรอรับไว้ พ่อแม่อเ็หลายนนั้น่าใฝ่ฝันให้ลูอนเอเ้ามาภายในโรเรียน แ่ใรๆ็าม่าพูันว่า ประธานนัเรียนโรเรียนนี้เ้มวสุสุ แ่เนื่อาใบหน้าหล่อเินผู้หิทำให้หลายๆนหลเสน่ห์ันมาว่าลัวะอี
“นี้ ..
เห็นยะรหน้ามั้ย ถ้ามีน้ำใ็่วยหยิบมันไปทิ้ที”
‘ิม แทยอน’
ประธานนัเรียนามำล่ำลืออโรเรียนปราัวึ้นภายในโรอาหาร
นัเรียน่าเินันวัไว่ันไป วันแรอโรเรียนมัะเป็นวันที่วุ่นวายเสมอ
้วยอารม์ที่ไม่ไ้เอเพื่อนหลายเือนทำให้โรอาหารวันนี้เี้ยว้าวมาว่าวันอื่น
แทยอนมอูวามเรียบร้อยสัพั็เินลับไปยัห้อประธานนัเรียน
“ว่าไพี่าย เอ้ย พี่สาวว”
‘ิม ยุนอา’ รอประธานพร้อมำแหน่น้อสาวนเียวอแทยอนเอ่ยึ้น้วยน้ำเสียิล
แทยอนมอเอือม่อนะเินไปนั่เ้าอี้ที่โ๊ะทำาน
“ไม่ไปรววามเรียบร้อยหรอพี่”
ยุนอาถาม้วยวามสสัย
ปิพี่สาวอนนั้นะไปรววามเรียบร้อย ว่าะลับมา็ผ่านไปั่วโมไ้
้วยนิสัยที่อบเ้มวทำให้แทยอน้อรวอย่าละเอียเพื่อวามสะอา
“รวไปแล้ว วันนี้ไม่่อยอยารว
วุ่นวายน่ะ”
“นึว่าพี่อู้ะแล้วนะเนี่ยย”
ยุนอาลาเสีย่อนะหันไปสนใโทรศัพท์อัวเอ้วยรอยยิ้ม
“แล้วแน่ะ
ไม่ไปรววามเรียบร้อยอนัเรียนหน้าโรเรียนหรือไห้ะ”
“ไม่ล่ะ วันนี้ยุนฝาอึนอทำหน้าที่แทนไป”
“เ็ที่แเ๊าะนิลับอ่ะนะ”
แทยอนพู้วยใบหน้าวนส้นเท้านน่ายึ้นมาให้
ยุนอายัิ้วเป็นารยืนยันำอบ่อนะยืนึ้นเ็มวามสู
“ยุนไป่อนนะ ใล้เ้าเรียนแล้ว
ว่าะไปหาอึนอน่ะ”
แทยอนหัวเราะในวามะล่อนอน้อสาวเล็น้อยและพยัหน้าอบ
เมื่อยุนอาออาห้อไปเรียบร้อย
แทยอนึหยิบแฟ้มออมาเพื่อรวรายละเอียที่ะ้อทำ
ให้ายเถอะ!
โรเรียนอะไรเนี่ย ทำไมมันให่นไปหมแล้วนะ แ๊ส่ฟานี่มาโรเรียนอะไรเนี่ย
แล้วนี้ันอยู่ไหนเนี่ย ทำไมมีแ่ห้อประูไม้สีำเ็มไปหม
‘ฮวั ทิฟฟานี่’
นัเรียนใหม่ที่เพิ่ลับมาาอเมริา
แ่้วยที่เป็นลูรึ่และเยโที่เาหลี
ทำให้พูภาษาเาหลีไ้แม่นนเหมือนนประเทศเาหลี ทิฟฟานี่มอ้ายวา้วยวามวย
่อนะเยหน้าูป้ายหน้าห้อ
‘ ห้อพัอาารย์ ‘
ะบ้าาย เินมาั้นาน ทำไมมาโผล่ห้อพัรูไ้เนี่ย
สายแล้ว้วย ยัหาห้อไม่เอเลย ะโนุมั้ยเนี่ย
ทิฟฟานี่ปา้อนหิน้อนให่ไปยัำแพอิ้าๆประูสีำเพื่อระบายวามหุหิ
แ่เหมือนโะไม่่วย
้อนหินนั้นไปันไประแทับประูสีำนเิเสียัพอที่ะทำให้ทิฟฟานี่ใไ้ ่อน้อนหินนั้นะย้อนลับมาระแทหน้าผาวาอทิฟฟานี่อีรั้
นเธอ้อุมมับเอาไว้
“เสียอะไรเนี่ย ใรมาเล่นแถวนี้!”
แทยอนเินออมาาห้อที่มีป้ายิหน้าห้อว่า
‘
ห้อประธานนัเรียน ‘
่อนะพบนัเรียนในุเรื่อแบบยูนิฟอร์มพร้อมระเป๋าสะพายนัุ่มมับไว้้วยวามเ็บปว
“ุมา่วยันหน่อยสิ”
“ทำไม้อ่วยเธอ
ในเมื่อเป็นนทำเอ็้อรับผิอบัวเอสิ”
แทยอนยืนออมอทิฟฟานี่พร้อมพิำแพอิ้าๆไป้วย
แทยอนมวิ้วเล็น้อยเมื่อเห็นาวบนเสื้อนัเรียนอเธอ
่อนะเหลือบไปเห็นื่อบนเสื้อ
‘ทิฟฟานี่ ฮวั เร 10 ห้อ
A’
“ุฮวั อนนี้เวลาเรียน
ุ้อไปเ้าเรียน”
“ันไม่รู้ห้อันอยู่รไหน รู้็พาไปหน่อยสิ”
ทิฟฟานี่ยืนึ้น
่อนะปัฝุ่นที่เ้ามาเาะุนัเรียนเธอนเปื้อนไปหม
“ัน็ไม่รู้เหมือนัน ไปถามพนัานแถวโรเรียนสิ
เี๋ยวแปปนะ”
แทยอนพูเสร็่อนะเินเ้าไปในห้อ
แล้วลับออมาพร้อมเลประบเย็นที่แ่เย็นนแ็
“เอาไปประบะ เพราะเห็นว่าหัวโนหรอนะ”
“ัน็ไม่ไ้อยาไ้มันมานานั้นหรอ”
ทิฟฟานี่พูอย่านั้นแ่็หยิบเลประบมาประบที่หน้าผา
่อนะเินออมาโยไม่ไ้อบุ
‘ให้ายเถอะ
นอะไรทำไมไม่มีมารยาทพูับนอื่นีๆเลย บอให้นอื่นไปเรียน แ่ไม่ยอมไปเรียนเอเนี่ยนะ’
ความคิดเห็น