ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [Fic Rollize Izeroll] I wish... หากใจเราตรงกัน

    ลำดับตอนที่ #2 : ตอนที่ 2:

    • อัปเดตล่าสุด 13 ก.ค. 55




    Part2                                                                                                    

                                                                                                                                   

    "ว่ายังไงโรล ถ้าเธอยังไม่รีบตัดสินใจ เกิดพวกมันเห็นเราเข้าจะแย่ทั้งคู่นะ"                                                                                                                  

    เสียงคนตัวสูงพูดแทรกขึ้นในขณะที่อีกคนกำลังใช้ความคิดอยู่                                                                                                                      

    ........                                                                                                                    

    เอาไงดี เอาไงดี โว้ย ทำไมต้องเป็นฉันด้วยเนี่ย                                                                                                                 

    ไป ไม่ไป ไป ไม่ไป                                                                                                                 

     ยิ่งคิดก็ยิ่งปวดหัว                                                                                                                

    แม่สอนไว้ว่าเราเป็นหญิงต้องรักนวลสงวนตัวไว้ แล้วถ้าเกิดแม่รู้ว่าเราไปอยู่กับอิตานี่ขึ้นมา                                                                                                                    

    โว้ยยย โลกแตกแน่ๆ                                                                                                                            

    แต่ก็อย่าให้แม่รู้สิ  อีกเสียงดังคัดค้านอยู่ในใจ                                                                                                                  

    ไม่ได้ ไม่ได้ๆๆๆๆๆ                                                                                                                 

    ..........                                                                                                                  

    "นายไม่ใช่ฉันนายไม่รู้หรอกว่ามันตัดสินใจยากขนาดไหนน่ะ"                                                                                                                        

    "ฉันเพิ่งจะรู้จักนายเป็นครั้งแรก จะให้ไปอยู่กับคนแปลกหน้าได้ยังไง"                                                                                                                          

    "แต่เราก็รู้จักกันแล้วนี่" คนตัวสูงพูดขึ้นบ้าง                                                                                                                      

    "แป๊บเดียวเองแถมเพิ่งเมื่อกี๊นี้ด้วย"                                                                                                                   

    "แล้วจะให้ผมทำยังไง หืม โรล คุณถึงจะยอมมากับผม" ไม่พูดเปล่ายังแสดงสีหน้าออดอ้อนสุดๆ                                                                                                                              

    โอ๊ย อย่ามาทำหน้าออดอ้อนแบบนี้นะนายไอซ์                                                                                                                               

    เดี๋ยวฉันก็ใจอ่อนกันพอดี                                                                                                                    

    เรื่องอะไรจะยอมไปง่ายๆ ถ้าไปง่ายๆก็ไม่ใช่โรลแล้ว                                                                                                                       

    "ถ้างั้นก็พิสูจน์สิว่านายคือคนที่ฉันสามารถไว้ใจได้ "                                                                                                                       

    "ถ้าทำได้ฉันจะยอมไปอยู่กับนายโดยไม่มีข้อแม้เลย"                                                                                                                      

    "ห้ามคืนคำนะโรล"                                                                                                                               

    "อื้ม งั้นเริ่มจากตอนนี้เลย"                                                                                                                  

    "นายพาฉันออกไปจากที่นี่แล้วพาฉันกลับไปที่บ้านอย่างปลอดภัยได้มั๊ย"                                                                                                                   

    "ได้คร๊าบบบบบบ"                                                                                                                               

                                                                                                                                   

    ทั้งคู่ค่อยๆเดินอย่างเงียบๆเลาะออกไปตามซอยแคบๆจนออกมาสู่ถนนใหญ่ได้                                                                                                                         

    แต่ก็มิวาย พวกมันดันเจอเข้าจนได้                                                                                                                    

    "เห้ย ตามมันไปเร็ว"เสียงของชายคนหนึ่งดังขึ้น พร้อมกับชี้มือมาทางที่พวกเค้ายืนอยู่                                                                                                                               

    "วิ่งเร็ว โรล" คนตัวสูงกว่าพูดพร้อมกับจับข้อมือบางแล้ววิ่งออกไปขึ้นรถแท็กซี่ที่กำลังจอดส่งผู้โดยสารพอดี                                                                                                                         

    กลุ่มชายชุดดำก็วิ่งตามมาติดๆ แต่เมื่อมาถึง รถแท็กซี่ก็ออกไปแล้ว                                                                                                                              

    พวกมันจึงขับรถตามมา                                                                                                                       

    "เอาไงดีนายไอซ์" คนตัวเล็กนั่งกระสับกระส่ายด้วยความกลัวโดยที่มือเล็กก็ยังคงจับมือใหญ่เอาไว้ไม่กล้าปล่อย                                                                                                                

    ไม่นึกว่ามันจะยังขับรถตามมาอีก                                                                                                                      

    "ถ้าฉันกลับบ้านตอนนี้พ่อแม่ฉันก็ต้องเดือดร้อนไปด้วยแน่ๆเลย"                                                                                                                  

    "ทำยังไงดี ทำยังไงดี" สายตาของโรลจ้องมองไปที่กระจกหน้าอย่างเดียวคอยดูว่าพวกมันจะมาทันมั๊ย                                                                                                                   

    พอเห็นสภาพนี้ คนที่นั่งอยู่ข้างๆก็แอบรู้สึกผิดขึ้นมานิดหน่อยที่ทำให้เธอต้องกังวลขนาดนี้                                                                                                                        

    "ไม่เป็นไรนะโรล เราสองคนรวมถึงครอบครัวของเธอจะต้องปลอดภัย" ไอซ์พูดปลอบพร้อมกับ                                                                                                                               

    กุมมือข้างซ้ายของอีกคนไว้แน่นขึ้นไปอีก เพื่อบ่งบอกว่าเค้าจะอยู่ตรงนี้ไม่ไปไหน                                                                                                                      

    ตั้งแต่ขึ้นรถมาโรลก็ยังไม่ปล่อยมือแถมจับไว้ตลอดทางอีก                                                                                                                            

                                                                                                                                   

    โชคดีของทั้งสองคนที่พอพวกเค้าผ่านไฟเขียวไปได้ ไฟแดงก็ขึ้นทันที                                                                                                                            

    ทำให้รถของพวกมันตามไม่ทัน                                                                                                                           

    คนตัวเล็กที่นั่งกังวลอยู่เมื่อครู่ค่อยโล่งใจขึ้นมาหน่อย                                                                                                                     

    ในที่สุดพวกเค้าก็รอดมาได้                                                                                                                 

    "เห้อ ค่อยสบายใจขึ้นมาหน่อย" ทันทีที่พูดจบก็รีบปล่อยมือที่จับกันไว้เมื่อครู่ออกทันที                                                                                                                              

    นี่เราจับมือนายไอซ์นี่มาตลอดทางเลยหรอเนี่ย ทำไมไม่รู้ตัวเลย                                                                                                                   

    "วันนี้เรารอดมาได้แต่วันต่อๆไปคงต้องเจอพวกมันอีกแน่ๆ ตราบใดที่เพชรยังอยู่ที่เธอ"                                                                                                                              

    "พูดอีกก็ถูกอีก แต่เอาไว้ค่อยคิดทีหลังเถอะว่าจะทำยังไง แต่ตอนนี้ฉันเหนื่อยแล้วก็ง่วงนอนมากแล้วด้วย"                                                                                                                           

    "งั้นปล่อยให้เป็นหน้าที่ของฉันเถอะ เดี่ยวฉันจัดการเอง" พูดเสร็จก็หันไปบอกกับลุงขับแท็กซี่ว่า                                                                                                                              

    "ลุงครับๆ เดี๋ยวช่วยหาที่พักแถวนี้ให้พวกเราด้วยนะครับ"                                                                                                                              

    นี่นะจัดการเอง ลุงขับแท็กซี่จัดการชัดๆ คนตัวเล็กคิดในใจ                                                                                                                             

    นายไอซ์นี่ก็แปลกคน ความจริงมันจะหนีไปก็ได้นะ แล้วทิ้งเราไว้คนเดียวจะได้ไม่ต้องมาเดือดร้อนด้วย                                                                                                                   

    แต่มันก็ไม่ทำดันอยากมากับเราด้วยซะนี่ ไม่สิแถมยังอยากให้เราไปอยู่ด้วยซะนี่                                                                                                                        

    ท่าทางมันคงจะอยากหาเรื่องใส่ตัว ฮ่าๆๆ แต่มีนายนี่ก็อุ่นใจดี                                                                                                                        

    คนตัวเล็กคิดไปคิดมาพร้อมกับเจอแอร์รถเย็นๆจึงเผลอหลับไป                                                                                                                    

     คนที่นั่งข้างๆเห็นดังนั้นก็เลยเอนหัวของคนตัวเล็กมาซบที่ไหล่ของตัวเองไว้                                                                                                                 

    พอถ่านหมดก็หมดสภาพเลยนะ ไอซ์นึกในใจพร้อมกับก้มลงมองหน้าของคนที่ซบไหล่แล้วอมยิ้มออกมา                                                                                                                

    โชคดีจริงๆที่ฉันได้เจอเธอ                                                                                                                    

                                                                                                                                   

    และแล้วรถแท็กซี่ก็มาจอดอยู่หน้าอพาร์ทเม้นแห่งหนึ่ง                                                                                                                    

    "โรล โรล ถึงแล้วนะ" ปลุกเท่าไหร่ก็ไม่ตื่น ช่วยไม่ได้นะเค้าคงต้องอุ้มขึ้นไปแล้วล่ะ                                                                                                                      

    ก่อนจะอุ้มคนตัวเล็กลง ก็หันไปจ่ายเงินและบอกขอบคุณลุงคนขับแท็กซี่ที่พามาส่งอย่างปลอดภัย                                                                                                                         

    "ขอบคุณนะครับ"                                                                                                                 

    หลังจากที่เปิดห้องปุ๊บก็ก็อุ้มคนตัวเล็กขึ้นมายังบนห้องแล้ววางลงบนเตียง ไม่ลืมที่จะห่มผ้าห่มให้ด้วย                                                                                                                   

    ทันทีที่หลังสัมผัสกับเตียงนุ่มๆอากาศที่เย็นสบาย คนตัวเล็กก็ซุกตัวในผ้าห่มแล้วหลับทันที                                                                                                                       

    โดยที่ไม่สนใจอะไรอีกแล้ว ตอนนี้ขอนอนก่อนแล้วกัน                                                                                                                     

    ............................                                                                                                                          

    แสงแดดลอดผ่านเข้ามาตามรอยแยกของม่านทำให้คนที่นอนหลับสบายอยู่บนเตียงตื่นขึ้นและ                                                                                                                               

    ทันทีที่ลืมตาขึ้นมาสายตาก็มองไปรอบๆห้องจนไปสะดุดที่โซฟาซึ่งมีคนนอนหลับอยู่                                                                                                                 

    เห็นดังนั้นคนตัวเล็กจึงลุกจากเตียงเดินไปดูใกล้ๆ                                                                                                                            

    "เวลานอนก็น่ารักดีนี่นายไอซ์ ขี้เซาเหมือนกันนี่นา" คนตัวเล็กพึมพำเบาๆแต่หารู้ไม่ว่าคนที่แกล้งทำเป็นนอนหลับอยู่                                                                                                                           

    ก็ได้ยินเหมือนกัน ใครกันแน่ที่ขี้เซาปลุกเท่าไหร่ก็ไม่ตื่น เขาตื่นตั้งแต่ได้ยินเสียงเท้าของคนตัวเล็กเดินมาใกล้ๆแล้ว                                                                                                                

    คอยดูซิว่าจะทำอะไรต่อไป                                                                                                                 

                                                                                                                                   

    To Be Con….              

    เช่นเคยขอบคุณที่เข้ามาอ่านน้า ตอนนหน้ามาลุ้นกันว่าโรลจะทำอะไรพี่ไอซ์ หุหุ                                                                                                        
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×