[Fic] SHINee Romatic Rain

ลำดับตอนที่ #11 : Chapter 8 The Sea !? (Up 100%)

  red.baron
หลังจากพิมพ์ตกไปเยอะก็ต้องมานั่งแก้   = ='' เหนื่อยแท้~
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
 
"เอ้อ  ไปทะเลกัน!!^^" แทมินพูดอย่างสดใส เช่นเดิม
"อ่อๆๆ แป๊ปนะ" อนยุยิ้มอย่างมีเลศนัยก่อนจะไปกดโทรศัพท์แล้วคุยสักพัก
"พี่อนยู คุยอะไรเหรอ"
ผู้เป็นน้องถามหลังพี่ชายเดินขึ้นรถ "ว่าแต่จะไปทะเลไหนล่ะ" อนยูเปลี่ยนเรื่องแต่แทมินกับคีย์ยังไม่เอะใจอะไร
"ไปทีี่********ฮะ"
แทมินกับอนยูพูดอย่้า่งเป็นกันเอง ก็พี่น้องกันนี่เนอะ แต่คนๆนี้น่ะสิ 'คีย์' เขาเกร็งไปทั้งตัวแล้ว ไม่มีใครสนใจเขาบ้างเลยรึไง?
"คีย์~" แืทมิินลากเสียงยาว นี่มันสยองที่สุดเลยนะ >~<
"ฮะ!?~" คีย์หันหน้าไปตอบแล้วยิ้มเจื่อนๆให้แทมิน

"เปล่า แทมแค่เห็นคีย์เงียบๆไปเท่่านั้นเอง ฮีะ!ถึงแแล้วๆๆ" แหมม ไม่ค่อยจะออกนอกหน้าเลยนะ
พอเห็นทะเลแล้ววิ่งลืมเพื่อนเลย
"เเน๊! รอเค้าด้วยเซ่ >0<มันเดินยากนะ" คีย์พูดไม่ทันขาดคำก็ขาพลิกซะแล้ว
"อ๋า~เจ็บ" คีย์นั่งเบ้ปากเหมือนจะร้องไ้ห้  แต่ก็มีพระเอกขี่ม้าขาว[[?] มาช่วยไว้



"เย๊   พี่จ่งจ๊ง>[]<" คีย์กระโดดเข้าไปโผกอดพี่ชาย   อย่างดีใจ
"อนยูโทรมาเรียกพี่น่ะ"  พี่ชายพูดก่่อนที่น้องจะถามออกมาก่อน
  อนยูีอีกแล้ว!...
อะไรกัน ทำไมต้องหน้าแดงล่ะ
ว่าแล้วก็วิ่งหนีไปหาแทมิน ปล่อยใ้ห้พี่ชายทั้งสองต้่องประสบภัยสาวๆที่กรี๊ดกร๊าดอยู่รอบๆ



"หา! ไอ้บ้า แกไ่ม่มีวิธีอื่นแล้วเรอะ" จงฮยอนะพูดอย่างอารมณ์เสีย
เพราะอะไรน่ะเหรอ
ก็ไอ้เพื่อนหน้าเต้าหู้มันจะให้จับฉลากห้องพักน่ะสิ
รับรองว่าเป็ดตัว[?]นี้ต้องโชคร้ายแหงมๆ เพราะว่าเขาไม่เคยโชคดีในเรื่องที่เกี่ยวกับการเสี่ยงประมาณนี้เลย :(
"เหอะน่า~" ไอ้เพื่อนคนนี้ก็อ้อนวอนอยู่นั่นแหละ

"เออ ก็ได้" หลังจาที่ใช้เวลาอ้อนอยู่นาน จงฮยอนก็ยอมซะที
เหอะ ไอ้เพื่อนบ้า = =''


"เด็กๆ ขึ้นมานี่หน่อยเร็ว"    อนยูกวักมือเรียกหนุ่มมหน้าสวยทั้งสองขึึ้นมาจากทะเล
"พี่อนยูฮะ นี่มันก็เย็นแล้ว เรากลับกันเลยรึป่าว" แทมินถาม
"หือ ได้ไง วันนี้เรานอนนี้นะ"
"หา" ทั้งคีย์ และ แทมินพูดขึ้นพร้อมกัน
"เราไม่มีเสื้อผ้า" คีย์พึมพำเบาๆ แต่อนยุก็ยังได้ยิน
"งั้นพี่จะพาไปซื้อนะ"
คำพุดของอนยูเมื่อกี้ทำใ้คีย์ตาลุกวาวขึ้นทีเดียว
เป็นอันว่าตกลง "ค้างที่นี่กันนะ"


"ผมได้กุญแจห้อง 9 " แทมินพูดพร้อมเขย่ากุยแจโชว์


"คีย์ก็ได้ห้อง 9" คีย์ูยิ้มแย้ม พลอยให้อนยูยิ้มไปด้วย
แต่จงฮยอนก็ไม่ดีใจเท่าไหร่ "แล้วทำไมฉันต้องได้นอนกับนายฟะ"
"เออน่า แล้วนายจะนอนกับใครล่ะ อ๊ะ!  หรือว่า....." อนยูพูดปนสายตาเจ้าเล่ห์ ทำให้จงฮยอนเหงื่ออกเลยทีเดียว
"เอ้อ...ก้ได้ เห็นเป็นนายนะ" จงฮยอนพูดแรงๆ


มาดูฝ่ายมินโฮบ้าง

5 ชม. ที่แล้ว
"มินโฮ นายจะไปทะเลกับพวกเรามั๊ย"
 จำได้มั๊ยที่อนยูคุยโทรศัพท์ตอนนั้น สรุปก้คือ อนยูโทรไปหาจงฮยอนกับมินโฮไง
"....ไม่เ็ป็นไรหรอก" มินโฮตอบเรียบๆแล้วกดปิดโทรศัพท์ก่อนทีี่จะถอนหายใจ
"จงฮยอน  ฉันไม่ได้รักยุนอานะ ฉัันน่ะ..รักแทมินต่างหากล่ะ...แทมิน" มินโฮพูดจบก็ล้มลงนอนที่เตียงพลางจ้องไปที่โทรศัพท์
กริ๊ง!!!
'ยุนอา'
ปิ๊ป
มินโฮกดปิดทันทีที่คนๆนี้โทรมา    ตอนนี้มินโฮไม่อยากทำอะไรทั้งนั้น เขาอยากนอน...มากกว่า(อีขี้เซาเอ๊ย)



ทะเล~ 
"นี่ก็ดึกแล้วนะ ไปอาบน้ำซะที เดี๋ยวก็คันตัวหรอก"  อนยูพูดกับน้องๆที่ยังไม่ได้อาบน้ำหลังจากเล่นทะเล
"เอ้อ ใช่ ผมลืม"  ว่าแล้วก็วิ่งติดจรวดไปที่ห้องพัก
"คีย์อาบก่อนก้ได้นะ" แทมินพูดกับเพื่อนรัก

. 
.
.
.
.
.
ไม่นานคีย์็อาบน้ำเสร็จ แล้วก็ขอตัวออกไปกินข้าวก่อน เหลือแต่แทมินแล้วล่ะ






ฝ่ายเตรียมอาหาร อนยุ&คีย์
"อ้าวคีย์มาแล้วเหรอ" จงฮยอนพูดแล้วหันหน้าไปทางคีย์
เพล้ง!!
"อ๊๊าก!!ไอ้จง ไปเอาผ้ามาเช็ดเดี๋ยวนี้เลยนะ" อนยูตะโกนใส่จงฮยอน เพราะ เขาเพิ่งจะทำซอสหกไปเมื่่อกี้ แล้วก็มาทำหกอีกครั้ง แถมครั้งนี้ยยังเปื้อนเสื้ออนยูอีีกด้วย

   "เอ่อ พี่จงฮยอน ทิชชู่อยู่กับแทมินนะ" คีย์์์พูดแล้วใช้มือชี้ไปทางห้องพัก
"อ่อ แปปนะเว้ยย ไอ้หู้" ในที่สุดจงฮยอนก็็ววิ่งตรงไปยังห้องพัก
มันเป็นเวลาเดียวกับแทมินที่กำลังเดินออกมาจากห้องน้ำ!!!



แอ๊ดดด =[]=
  "O//O" จงฮยอนช็อคทันทีที่เห็นแทมิน  (ไม่ขออธิบายภาพของแทมินตอนนี้ - -)
"นี่นายอ่อยฉันเรอะ -[]-" จงฮยอนพุดแหย่แทมิน ทำเอาคนตัวเล็กแทบหาที่หลบไม่ทัน
"ผมเปล่านะ" แทมินรีบวิ่งไปเ้ข้าห้องน้ำแล้้วล็อคประตูทันที "เฮ้อ~" ทำไมต้องหน้าแดงล่ะแทมิน
นายเป็นผู้ชายนะ

Taemin Part :

   ' ไม่ๆ '
' แล้วจะไม่ออกไปเหรอ '
' อ๊า~นั่นสิ '
' แล้วนายจะทำยังไง '
' ก็ต้องออกไปอยู่แล้วล่ะ '
เอ่อ .. ตอนนี้ผมกำลังพูดกับแทมิน
ดูไม่ผิดหรอกครับ
ผมพูดกับแทมิน ผมพูดกับตัวเองนี่แหละ - -
เมื่อกี้ทุกคนก็รู้สินะว่า...
โอ๊วว เมื่อกี้ผมทำอะไรไม่ถูกเลยนะ แบบว่า
เปิดประตูห้องน้ำออกมาแล้วเจอเป็ดอ่ะ [?]
ผมจะพูดยังไงดีล่ะทีนี้ ผมอธิบายไม่ด๊่ายย T[]T

เอาล่ะว๊ะ~!

แกร๊กๆ แอ๊ดด!

"อ้าว ออกมาแล้วเหรอ ว่าไงเมื่อกี้นายโคตรขาวเลย ทำไมไม่แต่งตัวอยู่ในห้องน้ำล่ะ แล้วนี้ทำไมมีแป้งติดอยู่ไม่ลูบให้ดีๆเหรอ เออ รอแปปนึงนะฉันลึมหยิบทิชชู่ รอฉันด้วยล่ะถ้าไม่รอแล้วจะ..บลาๆๆๆ" 

ทุกคนเชื่อมั๊ยครับ == 
19 ปี ที่ผ่านมา
ผมไม่เคยเห็นใครพูดมากขนาดเน๊! =[]=

เอาล่ะ หายใจเ้ข้าาา หายใจออกกก
"นี่ นายไปทำอะไรอยู่ตรงนั้นน่ะ" จะไปมั๊ย" 
=..=*
  ขณะนี้ผมโคตรเขินเลย
เขินมากก
ถ้าพี่จงฮยอนไม่เป็นแบบนี้นะ

"อ่อๆ แป๊ปนึงฮะๆๆ" 
ผมเลยรีบใส่รองเท้าลวกๆแล้ววิ่งไปทางคนที่เรียกผมเมื่อกี้
ผมเพิ่งบอกไปใช่มั๊ยว่าใส่รองเท้าลวกๆน่ะ
นั่นแหละครับ = =

"เฮ้ยย~!"
เวรกกรมของความรีบนี่เอง นะโมๆๆ
แต่เพราะพวกเราอยู่ใกล้กัน พี่จงฮยอนเลยรับผมไว้ได้ทัน เอ่อ ..นี่มันเขินจริงๆนะเนี่ย ผมจะทำยังไงดี :'(



อีกด้าน
"นี่นายชอบบาร์บีคิวมั๊ย"
"ชอบครับ"
"นี่นายชอบเนื้อย่างมั๊ย"
"อื้อๆ ชอบฮะ"
"แล้วนายชอบรามยอนมั๊ย"
"ชอบเหมือนกันฮะ"
อนยูหาเรื่องถามคีย์เพราะทั้งสองอยู่ด้วยกันแค่ 2 คน..
ตอนนี้คีย์ไม่เกร็ง ไม่เขิน ไม่หน้าแดง เหมือนแต่ก่อนแล้ว เพราะอนยูตีสนิทซะจนคีย์รู้สึกว่า เป็น 'แฟน' กันจริงๆ
"อ้อๆๆ แล้วนายชอบฉันรึป่าวล่ะ ' ' "
อนยูแกล้งถามคีย์ เพื่อให้คีย์หน้าแดงเล่นๆ คนอะไรหน้าแกล้งชะมัด

ครึกๆ เปรี้ยงๆๆ!!
นั่นไง บรรยากาศ(เกือบจะ)มาคุแล้วมั๊ยล่ะ
นี่มันจริงๆเล้ย ดีนะที่มีหลังคา ไม่งั้น อาหารทั้งหมดคงเปียกฝนแย่เลย 


แต่ยิ่งฝนตกมากเท่าไหร่

คีย์ก็ยิ่งเขินมากเท่านั้น
เพราะคืนนั้นล่ะสิ

คิม คิบอม !






Talk :
มันสั้นอีกแล้วว
ทำไมชอบอะไรสั้น [?] จังเลยว๊า~
แต่อยากรู้อย่างนึงว่า
ทำไมไม่มีคนมาเม้นเลยยย TT
เรื่องมันน่าเบื่อม๊ากกมากก ใช่มั๊ย
/ไรเตอร์ก็คิดหยั่งงี้ -..-/
ยังไงก็เ้ม้นหน่อยนะ ฟิคนี้อยู่ได้เพราะเม้น TT
บายย จุ๊บๆๆ

red.baron