คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : First kiss ♥ 100%
5
คุณปู่ซึ่งแอบมองทั้งคู่อยู่ด้านล่างชั้น 2 เมื่อเห็นทั้งสองคนเข้าห้องกันไปแล้วคุณปู่ก็กำลังจะเดินลงบันไดไปชั้น 1 เพื่อไปยังห้องนอนของตน
"คุณปู่ๆๆ !!!" ข้าวต้มซึ่งเห็นคุณปู่กำลังเดินลงบันได้ไปตะโกนเรียกเพื่อหยุดขาทั้งสองข้างของคุณปู่
"อ่าว..มีอะไรหรอ ข้าวต้มป่านนี้ยังไม่นอนอีกพรุ่งต้องไปโรงเรียนแต่เช้านะ" คุณปู่ตักเตือนข้าวต้มนิดหน่อยข้าวต้มรู้สึกผิดเล็กน้อย
"แหะๆ ขอโทษครับ คุณปู่ผมอยากถามว่า พี่เอริเค้าเป็นอะไรกัลคุณปู่หรอดูสนิทกันจัง" ข้าวต้มถามคุณปู่อย่างสงสัย
"อ่อ พี่เอริน่ะเค้าเป็นเด็กกำพร้าที่ปู่เอามาเลี้ยงเหมือนพวกเรานะเเหละ"
"อ่าว แล้วทำไมเค้าไม่อยู่กะปู่ละ"
"ตอนนั้น มีคนมาขอพี่เคาไปเลี้ยงนะ ปู่ก็เลยยกให้เพราะห็นว่าพี่เค้าไม่มีพ่อ แม่"
"ผมเข้าใจเเล้วครับ ^^ งั้นผมไปนอนก่อนนะครับ" ข้าวต้มพูดแล้วทำท่าจะเดินกลับห้องส่วนคุณปู่ก็กำลังจะลงบันไดไปข้างล่างแต่ทั้งคู่ก็ต้องชะงัก เพราะอยู่ๆก็มีเสียงเอะอะโวยวายอยู่ตรงทางเดินชั้น 3 ระหว่างห้องของเอนัส กับ เอรินั่นเอง
"นี่ ! เปิดเพลงให้มันเบาๆ หน่อยนะยะ รู้มั้ยมันรบกวนเวลานอนอื่นเค้า ถ้าอยากเปิดดังๆ ก็ไปเปิดบนดาวอังคารนู่นไป๊ บลาๆๆๆๆ" เอริ ซึ่งกำลังยืนด่าเอนัสอยู่ตรงทางเดินชั้น 3 โดยที่เอนัสก็ทำหน้าไมรู้ไม่ชี้แล้วก็ด่าเธอกลับ
"ถ้าเธอไม่อยากได้ยินเธอก็อุดหูสิ !! โธ่ .. หนือไม่ก็ไปผ่าหูออกซะ บลาๆๆๆๆ" ทั้งคู่ทะเลาะกันเกือบสิบนาที โดยที่ไม่รู้ว่ามีบุคคลที่ สาม และ สี่ ยืนมองเหตการณ์ อยู่ข้างล่าง
"คุณปู่ว่ามั้ย ? พี่เอนัสกับพี่เอริเค้าเหมาะสมกันดีนะ" ข้าวต้มกระซิบกับคุณปู่ซึ่งยืนมองเหตการณ์อยู่เช่นกัน
"เหมาะเรอะ สองคนนี้ไม่มีทางรักกันหลอกเชื่อปู่เถอะ"
"เหมาะกันจะตายไป สองคนนี้ต้องรักกันเเน่ๆนะผมว่า"
"ไม่มีทางหรอก"
"แต่ผมว่ามีทาง"
"ปู่ว่าไม่มีหรอก"
"มีสิครับ สองคนนี้ต้องรักกันแน่นอน"
"แต่ปู่ว่าไม่นะ"
"งั้นถ้าผมทำให้สองคนนี้รักกันได้ภายใน 4 เดือน ปู่จะให้อะไรผม"
"โอเค ถ้าหลานรักทำให้ เอริ กับ เอนัส รักกันได้ปู่จะมีรางวัลชิ้นใหญ่ให้แต่ถ้าหลานทำไม่ได้หลานต้องมีบทลงโทษโดยการ ไล่ออกจากบ้าน โอเคมั้ย ?" คุณปู่ถามเด็กน้อยเพื่อความแน่ใจว่าต้องการที่จะทำภารกิจนี้จริงๆใช่มั้ย
"โอเคครับ คุณปู่คอยดูผลงานของผมได้เลย" ข้าวต้มพูดแล้ววิ่งกลับเข้าห้องไป คุณปู่เมื่อเห็นเด็กที่พยายามจะทำอะไรบางอย่าง อย่างตั้งใจคุณปู่ก็จะคอยสนับสนุนเต็มที่ แต่ถ้าข้าวต้มของปู่ทำไม่ได้จริงๆ ปุ่คงต้องทำโทษตามที่สญญากันไว้ ปู่ไม่ได้ใจร้ายไปใช่ไหมเด็กน้อย
ณ โรงเรียนในเครือมหาวิทยาลัย
"ผมไปละนะครับคุณปู่" เอนัสหันไปบอกคุณปู่ที่มาส่งเขา
"หนูไปละนะค่ะ ^^" เอริบอกลาคุณปู่ พอเอริบอกลาคุณปู่เสร็จก็ทำท่าจะเดินเข้าโรงเรียนแต่เธอก็ถูกรั้งข้อมือเอาไว้โดยเอนัส
"เดี๋ยวสิ จะรีบไปไหน เดินไปพร้อมๆกันเถอะ" เอนัสพูดเชิงอ้อนวอน เอริขี้เกียจเถียงกับเขาจึงได้แต่พยักหน้าแล้วทั้งคู่ก็เดินเข้าโรงเรียนไปพร้อมๆกัน แต่ระหว่างทางเดินเข้าโรงเรียนเอริสังเกตเห็นพวกรุ่นน้อง รุ่นพี่ เเละเพื่อนรุ่นเดียวกันมองมาทางเธอและเอนัสพลางซุบซิบกันเป็นการใหญ่
"นายๆ เค้ามองอะไรเรากันอะ" เอริหันไปกระซิบถามเขา ซึ่งคาดว่าเขาคงจะสงสัยเหมือนกับเธอ
"ฉันจะไปรู้ไหมละก็เดินมาด้วยกัน ฉันว่าเรารีบขึ้นห้องเรียนกันเถอะ" เอนัสพูดแล้วรีบเร่งฝีเท้าเพื่อที่จะขึ้นห้องเรียน เมื่อเดินก้าวเข้ามาในห้องเรียนเพื่อนๆ ก็ โห่ หิ้ว ๆ กันเป็นการใหญ่บางคนก็ผิวปากแซว เอนัสเเละเอริเกิดอาการ งง เล็กน้อยแต่ก็เดินไปนั่งที่ของตัวเอง
และพอเธอนั่งปุ๊ป เปอร์เซีย เพื่อนซี้เธอ ก็เดินเข้ามาทักทายตามประสาเพื่อน
"หวัดดีจ๊ะ เอริกา แหมๆ สวีทกันดีจริงๆเลยนะ เห็นเเล้วอิจฉาๆๆ" เปอร์เซียพูดแล้วเอามือทุบตีเพื่อนเบาๆ เอนัสซึ่งนั่งอยู่ข้างๆก็เกิดอาการ งง เล้กน้อยกับท่าทีของเพื่อนสาว
"สวีทอะไร บ้าป่ะ ? ฉันจะไปสวีทกับใครละ ฉันยังไม่มีแฟนนิ"
"อ่าว ก็เธอกับเอนัส เป็นแฟนกันไม่ใช่หรอ ?" คำถามนี้ทำเอาทั้งสองคนซึ่งนั่งฟังอยู่อึ้งนิดหน่อย ใครแฟนฉันยะ !! มั่วเเล้วๆ
"หืม..? ใครแฟนฉัน แกอย่ามามั่วดิ ถ้าฉันไปเป็นแฟนกับอีตานี่ฉันไปนั่งกินขี้หมายังสนุกกว่าเลย" เอริพูดแล้วทำหน้าขยะแขยงเอนัส 0~0
"ยัยเบอะ นี่เธอว่าฉันอีกแล้วนะ" เอนัสซึ่งเป็นคนถูกว่าเริ่มเดือดปุดๆขึ้นมาเเล้ว
"เอะ กล้าดียังไงมาว่าฉันยัยเบอะยะ"
"เธอมาว่าฉันก่อน เองช่วยไม่ได้" เปอร์เซียที่ดูท่าว่าเหตการณ์จะไม่ดีจึงถอยห่างออกมาจากสองคนนี้แล้วไปอยู่กับเพื่อนหลังห้องเเทน
"ทีนายยังเคยว่าฉันก่อนเลยนะ ไอโรคจิตๆ" ตอนนี้ทั้งคู่ยืนประจันหน้ากันอีกแล้ว T^T
"เธอว่าฉันก่อนอีกแล้วนะ ยัยหม้อต้มตด"
"ไอตูดหมึก"
"พอ !!"
"ไอแปะยิ้ม"
"แรงๆ พอได้แล้ว !!"
"ไม่ !! ไอแปะยิ้ม ไอตุดหมึก ไอโรคจิต"
"จะหยุดไม่หยุด !! ?"
"ไม่หยุด !!!"
"ไม่หยุดใช่มั้ย ได้เธอไม่หยุดเองนะ" เอนัสพุ่งตัวเข้ามาใกล้เธอแล้วเอาริมฝีปากของเขาประกบริมฝีปากเธอ เอริตกใจมากกับการกระทำของเขา เธอโบกตาโพลง O.O เกิดความเงียบขึ้นชั่วขณะเพื่อนทั้งห้องอึ้งกับสิ่งที่เห็นข้างหน้า 'มันช่างกล้า' นี่คือความคิดของเพื่อนๆ ที่เห็นเหตการณ์ทั้งหมด T0T นายทำอะไรของนายไม่อายชาวบ้านบ้างเลยหรือไง ฮื่อๆ จูบแรกของฉันเลยน้า..
เอนัสถอนริมฝีปากออก เอริรีบยกแขนเสื้อขึ้นมาเช็ดๆ ถูๆ ปากของเธอจนแดงกล่ำไปหมด ตอนนี้หน้าเธอร้อนผ่าวอุณหภูมิเท่าไรแล้วก็ไม่รู้ T0T ฮือๆๆๆ
"นะ..นาย" เอริพูดเสียงสั่นๆ หาคำด่าไม่ออกเลย
"เฮ้อ..เงียบสักที" เอนัสถอนหายใจเเรงๆ แล้วนั่งลงที่ ที่นั่งของตัวเองหน้าตาเฉยโดยไม่สนใจว่าคนอื่นจะรุ้สึกยังไงกับการกระทำของเขา
"ไอ ไอ โรคจิตต .. จูบเเรกของฉันเลยนะ !! ไอลามก" เอริด่าเอนัสซึ่งเขาไม่ได้สนใจคำพูดนั้นเลย เอรินั่งลงตรงที่นั่งของตัวเองซึ่งมันอยุ่ข้างๆกับที่นั่งของเอนัสแล้วเธอก็ซุกหน้าลงกับโต๊ะ น้ำตาเริ่มไหล แล้วอยู่ๆ เธอก็ปล่อย โฮ ออกมา
"เฮ้ย !!!! จูบเเค่นี้ร้องไห้เลยหรอ" เอนัสเมื่อเห็นเธอปล่อยโฮก็รีบถามพลางเอามือตบไหล่เบาเป็นการปลอบแต่ก็ถูกเอริสบัดออก
"บ้า ไปไกลๆ นายไม่ต้องมายุ่งกับฉันอีก" เอริพูดพลางยกมือขึ้นปาดน้ำตาที่กำลังไหลไม่หยุด
"ขอโทษ ฉันไม่คิดว่าเธอจะ.."
"บอกว่า อย่า-มา-ยุ่ง-กับ-ฉัน-อีก" เอริพูดเน้นทีละคำเพื่อให้เขาเข้าใจความรุ้สึกเธอในตอนนี้
"โกรธหรอ"
"ใช่ !! โกรธมากด้วย"
"งั้นทำยังไงเธอถึงจะหายโกรธฉัน" เอนัสพูดพลางก้มหน้าสำนึกผิด
"ฮือๆๆ ... ซู้ดๆ T.,T"
"ฉันต้องทำยังไง ?"
"ฮือๆๆ T^T ให้ฉันใช้นายทำอะไรก็ได้หรอ" เอริเมื่อได้ยินอย่างนั้นก็เกิดคิดแผนชั่วร้ายขึ้นมาได้ทันที
"อืม" เอนัสตอบสั้น
"จริงๆใช่ป่ะ ?"
"จริง"
"งั้น..นายต้องมาเป็นเบ้ฉันหนึ่งอาทิตย์แล้วก็อย่าหาว่าฉันใจร้ายเกินไปนะ" เอริพูดขึ้นตอนนี้น้ำตาของเธอหยุดไหลแล้ว มีแต่แผนชั่วร้ายเข้ามาในสมอง วะ ฮ่าๆๆ..
"หา !! เบ้เธอหรอ" เอนัสตกใจนิดหน่อยกับข้อเสนอที่จะทำให้เธอหายโกรธ
"โอเคมั้ย ?" เอริถาม
"โอเค้ โอเคเลย เบ้เธอ เฮ้อ..!" เอนัสพูดเสียงสูงทำท่าเหมือนประชดประชัน แล้วถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่
"วะ ฮ่าๆๆๆ.." เอริหัวเราะออกมาดั่งลั่นกับแผนการชั่วร้ายของเธอที่ผุดขึ้นมาในสมอง
ความคิดเห็น