ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    (fic reborn) อลวนวุ่นรักแวมไพร์จอมเจ้าเล่ห์

    ลำดับตอนที่ #9 : ตอนที่ 4 เรื่องวุ่นๆเมื่อมีพันธสัญญา(1)

    • อัปเดตล่าสุด 11 ธ.ค. 54


    มิกุบรรยาย (จะเปลี่ยนทีหลังเพราะคนที่รู้เรื่องมีแต่มิกุ)

    "อือ โอ๊ยเจ็บตรงกลางน่าอกจัง อะไรเนี่ยนี่มันสัญลักษณ์อะไรเนี่ย"



    "นั้นน่ะหรอ ก็สัญญาลักษณ์ของพัณธสัญญาไง"หมอนั้นว่าแต่...

    "กรี๊ดดดดดด ห้ามมองนะ"ชั้นรีบยกเสื้อขึ้นมาปิดหน้าอกของชั้นทันที

    "อะไรล่ะครับ ก็แค่นั้นจะอายทำไม"

    "ว่าแต่ ทำไมชั้นมาอยู่ชุดนี้ได้ไง หรือว่านายo_o"

    "ไม่รู้สิ ^ 3 ^"แล้วนายนั้นก็เดินออกไป

    "บอกมาเด..."

    "กรี๊ดดดดดดดด อย่ามองน๊าาา"ชั้นได้ยินเสียงดังมาจากห้องของเพื่อนๆเลยรีบวิ่งไปดู

    ________________________________________________

    อันย่าบรรยาย

    "อือ"

    "-_-vv"

    "นายเข้ามาได้ยังไง"

    "ก็สึนะเขาให้มาดูเธอ"(ไม่เรียกรุ่นที่10เพราะไม่เกี่ยวกับมาเฟีย:ไรท์)

    "มาดูทำไมยะ แล้วนายทำอะไรกับคอชั้น"

    "มานี่สิ"

    "ไม่ แล้วชั้นมาอยู่ในชุดนี้ได้ไงนายเปลี่ยนชุดให้ชั้นหรอ ไ-อ้แวมไพร์หัวปลาหมึกลามก"

    "ไม่รู้สิ -3- ใครเปลี่ยนกันน๊า ถ้ายอมมาชั้นจะบอกให้ก็ได้"ชิ อยากฆ่-ามัน

    "ก็ได้ๆ"ชั้นเดินไปหน้ากระจกและถูกหมอนั้นจับรวมผมและยกผมขึ้นชั้นจึงเห็นสัญลักษณ์อยู่ที่ท้ายทอย


    "นี่มันอะไรเนี่ย"

    "พันธสัญญา ว่าพวกเธอจะไม่พูดเรื่องนี้กับใคร ถ้าพูดก็จะตายแค่นั้นแหละชั้นไปแล้วนะ"

    "อะไรนะ แล้วไหนนายจะบอกว่าใครเปลี่ยนเสื้อผ้าให้ชั้นไง"

    "เอ๊ะชั้นพูดด้วยหรอ -3- ไปละนะ ว่าแต่เธอ อกไข่ดาวนี่นา^_^ 555+"

    "กรี๊ดดด นายอยากตายใช่ไหมโกคุเดระ"

    "กรี๊ดดดดด อย่ามองน๊าาาา"ชั้นได้ยินเสียงของไนท์เลยรีบวิ่งไปดู

    _____________________________________________________

    ห้องแอล

    "เอาจริงดิ ยังปวดๆอยู่เลยนะเนี่ย พันธสัญญาเนี่ย"



    "เจ็บชะมัด หัวไหล่หลังข้างซ้ายเนี่ย"

    "อ้าวตื่นแล้วหรอ"

    "อือ ตื่นแล้ว"ชั้นรีบดึงเสื้อขึ้นมาปิดหน้าอกอย่างชับไว

    "ดูเธอไม่ตกใจเลยนะ"

    "แน่อยู่แล้วเพราะชั้นรู้ว่านายจะมาอธิบายเรื่องพันธสัญญา"

    "งั้นเธอมี..."

    "ยั้งรู้อนาคต"

    "โอเค งั้นชั้นไปก่อนนะ นายไม่ได้เป็นคนเปลี่ยนเสื้อชั้นใช่ไหมรู้สึกน้องสาวของนายจะเปลี่ยนให้"

    "อะ..."

    "ช่วยปิดเป็นความลับด้วยนะ ok ได้อยู่แล้ว"

    "เก่งจริงนะแม่สาวน้อย"

    "อุดหูด้วย จะมีคนกรี๊ดไปล่ะ"

    "เอ๊ะอะอือ"

    "กรี๊ดดดดดดด อย่ามองน๊าาาา"

    ___________________________________________________________

    ห้องแอนแซล

    "ตื่นซะทีนะ"

    "โอ๊ย"

    "เจ็บมากหรอ"หมอนั้นเดินเข้ามาก้มดูที่หัวไหล่ของชั้น

    "อะไรเนี่ย"สัญลักษณ์บ้าบอปรากฏอยู่ที่ไหล่ซ้าย



    "กำลังจะบอกอยู่พอดี มันคือพันธสัญญา"นายเป็ดหัวรังนกพูดพลางเดินไปนั่งที่เก้าอี้

    "พันธสัญญา อะไร"

    "พันธสัญญา ว่าพวกเธอจะไม่บอกเรื่องที่พวกเราเป็นแวมไพร์ ถ้าบอกก็ตายแค่นั้นแหละ"

    "หา แล้วชั้นมาอยู่ในชุดนี่ได้ไงใครเปลี่ยนให้ o_o"

    "^_^ไม่รู้สิครับ"น่าสงสัย

    "ทำไมทำหน้ายิ้มแบบกรุ้มกริ่มแบบนั้น"

    "^_^แบบไหนละครับ"

    "ก็แบบนั้นน่ะ หรือว่านายo_o"

    "เอ๊ะอะไรหรอครับ^_^"

    "นายทำอะไรน่ะนายเป็ดหัวรังนกนายทำอะไรกับเสื้อผ้าชั้น"

    "เอ ผมทำหรือป่าวนะ ไปดีกว่าครับ"

    "นายหยุดก่อนเลยนะ ตาบ้าเคียวยะ"

    "กรี๊ดดดดดด อย่ามองน๊าาาา"ชั้นไม่มีเวลาบ่นแล้วต้องไปดูยัยไนท์

    ____________________________________________________

    ห้องเรน

    "อือ เจ็บมือชั้น"



    "อ้าวตื่นแล้วหรอเจ็บมากไหม"

    "คุณเป็นใครคะ"

    "ผมชื่อแรมโบ้เป็นเด็กที่ท่านสึนะเก็บมา"

    "หรอ(' ' )"

    "อ๋อใช่นั้นน่ะพันธสัญญา ไว้ป้องกันว่าพวกเธอจะบอกคนอื่นถ้าบอกก็ตาย"

    "อือ"

    "หือ ดูไม่ตกใจเลยนะ"

    "ก็ไม่จำเป็นต้องตกใจอะไรนี่"

    "ทำไมล่ะ"

    "ก็พวกเขาเป็นแวมไพร์นี่นา"

    "ครับ"

    "..."

    "กรี๊ดดดดดดอย่ามองน๊าาาา"เอ๊ะเสียงไนท์นี่นารีบไปก่อนดีกว่า

    __________________________________________________

    ห้องอาเมะ

    "โอ๊ย เจ็บเอวชั้น"เอวข้างซ้ายมันปวดๆนะเนี่ย

     

    "ตื่นแล้วหรอ นั้นพันธสัญญาแบบสุดขั้ววววน่ะ"

    "พันธสัญญาอะไรกันคะ ว่าแต่คุณเป็นใครคะ"เสียงดังจัง

    "ผมเป็นคนดูแลแรมโบ้กับโครมแบบสุดขั้ววว ชื่อเรียวเฮน่ะแต่ชั้นไม่ใช่แวมไพร์แบบสุดขั้ววว"

    "ค่ะ"ปวดหู

    "แล้วก็เรื่องพันธสัญญา มันมีไว้ปกปิดการเป็นแวมไพร์ของคุณสึนะน่ะถ้าเธอบอกใครจะตายแบบสุดขั้วววเลยล่ะ"

    "หรอ(' ' )"

    "ดูเธอไม่ตกใจแบบสุดขั้ววววเลยนะ"

    "ค่ะ ว่าแต่..."

    "หะ มีอะไรแบบสุดขั้ววววหรอ"

    "มีขนมบ้างไหมคะ"

    "มีแต่ลูกอมของแรมโบ้น่ะ"

    "ขอชั้นนะคะนะคะนะๆๆๆ *o*"

    "ได้แบบสุดขั้ววววว"

    "ขอบคุ..."

    "กรี๊ดดดดดด อย่ามองน๊าาาา"ชั้นได้ยินเสียงของยัยไนท์เลยรีบวิ่งออกมาโดยที่ไม่ลืมหยิบลูกอมมาด้วย(ตะกละ:ไรท์)

    __________________________________________________________

    ห้องไนท์

    "อือเจ็บตรงหน้าอกข้างซ้ายจังไปดูที่กระจกดีกว่า"อะไรเนี่ย



    "อ๋อนั้นพันธสัญญาน่ะ"

    "กรี๊ดดดดดด อย่ามองน๊าาาาา"ชั้นกรี๊ดเสียงดังและหยุดเวลาไว้รีบใส่เสื้อก่อนดีกว่า

    "เฮ้อ ว่าแต่นายมีอะไรแล้วไอ้สัญลักษณ์นี่มันอะไร"

    "พันธสัญญา เขาทำไว้ว่าไม่ให้พวกเธอบอกเรื่องของพวกชั้นน่ะถ้าบอกก็เดธ"

    "ว่าแต่ใครเปลี่ยนชุดของชั้นนายหรือป่าว"

    "ไม่รู้ไม่ชี้ - 3 -"

    "เกิดอะไรขึ้น หรือถูกแป๊ะยิ้มนี่ลวนลามหะไนท์"มิกุที่วิ่งมาด้วยความเร็วสูงเบรคเอียดพร้อมกับถามชั้น

    "ไปละนะ"

    "หายไปแล้ว"

    ณ ห้องโถง

    "สรุป-ว่า-ใคร-เปลี่ยน-เสื้อ-ผ้า-พวก-ชั้น-หา"พวกเราพูดพร้อมกันพร้อมส่งจิตสังหารไปให้

    "น่าๆอย่าพึ่งโกรธเลยน่า"

    "ชั้นเปลี่ยนให้ค่ะ"

    "แล้วพันธสัญญานี่มันอะไร"

    "ก็ป้องกันไว้ก่อนไง ไปโรงเรียนกันได้แล้ว ok?"

    _______________________________________________________________

    ต่อไปนี่ไรท์อาจจะต้องดองยาวนานที่สุดในประวัติศาสตร์ของไรท์เพราะจะต้องไปเรียนทั้งเสาร์และอาทิตย์ตั้งแต่พรุ่งนี้เป็นต้นไป
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×