ลำดับตอนที่ #8
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : ตอนที่ 7 เอาแล้วไง โซลกับมากะสลับหน้าที่
โซลบรรยาย
"เช้าแล้วเสร็จแล้วโว้ย"ผมแหกปากโวยวายแต่เช้าเพราะผมทำการบ้านเสร็จแล้ว
"เจ๋ง แกทำให้ชั้นหรือป่าวว่ะ"ไอ้แบล็คสตาร์มันทำได้ครึ่งกองมันบอกว่าให้ผมทำแล้วหลับครับพี่น้อง
"ทำเองสิว่ะ แค่ของชั้นก็แทบตายแล้ว"แน่นอนมันกองเป็นผู้เขาเลยผมแทบทำไม่ทัน
"อ้าว คนบิ๊กๆอย่างชั้นก็ซวยสิฟะ ไมแกไม่ทำให้ฟะ งกฉะมัด"มันบ่น
"โอ๊ย อยากตายหรอยะแหกปากแต่เช้า จะสงเคราะห์ให้"มากะมาแล้ววุ้ย
"ม...มากะจังพอเถอะ"
"โซลอาวุธดิ จะเสียบยัยกะโปโล"เออผมก็รำคาญ เฮ้ย เอ๊ะ
"เฮ้ยๆๆ -_-vv"มันแปรงเป็นอาวุธไม่ได้วะ
"เป็นอะไรของแกฟะ รีบๆแปรงเข้าดิ"เอ่อ...
"เออ ชั้นมีเรื่องจะบอกแกฟะ"
"เรื่องไรฟะ"
"ชั้นแปรงเป็นอาวุธไม่ได้"
"อ้าวแล้วจะทำงานยังไงละเนี่ย"มากะบ่นกระปอดกระแปด
"แต่ชั้นก็แรปงได้นิ"
"เอ๋แล้วทำไม"
"มากะเธอลองนึกดูสิว่าเมื่อวานกินอะไรผิดสำแดงไปอะป่าว ซู้ด"
"เอ๊ะ หรือว่า โซลน้ำไวน์นั้น"
"เฮ้ยๆ ไม่หรอกมั้ง"
"แต่อันนั้นรู้สึกจะเป้นของ ดร.ไสตน์"
"มากะเธอลองนึกตอนเป็นเคียวดูเด้"
"อืม"
ฟุบ
"กรี๊ดดด ไม่น๊า ทำไมชั้นถึงกลายเป็นอาวุธละเนี่ย o[ ]o"
"งั้นก็แสดงว่า ชั้นเป็นผู้ใช้อาวุธอย่างนั้นหรอ"
"ไม่น๊า"
"เอ่อ... -_-vv"<---หน้าของสึบากิ
"^o^"<----อันนี้ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าหน้าใคร
"กรี๊ดดดดดด/ว๊ากกกกกก"
__________________________________________________________________________
มากะบรรยาย
"ดร.ไสตน์ ช่วยด้วย"ชั้นกับโซลรีบอาบน้ำแต่งตัวและพุ่งตรงมาหาดร.สไตน์อย่างเร่งด่วน ชนิดใส่เกียร์เสือดาว(เวอร์ๆ:ไรท์/ไม่เวอร์ได้ไงเรื่องสำคัญนะยะ:มากะ/ค่ะๆ:ไรท์)
"หือ พวกเธอสองคนมีอะไรหรอ"ยังมีหน้ามาถามอีก
"ดร.หนู/ชั้นกลายเป็นอาวุธ/ผู้ใช้ไปแล้วนะคะ/เฟ้ย"พูดพร้อมกันอีกชั้นจะรอดไหมเนี่ย
"อ๋อ เมื่อวาน แม้ๆมันได้ผลด้วยแฮะ"ยังมีกะใจมาชมผลงานตัวเองอีก
"ไม่ใช่เวลามาชื่นชมนะคะ"
"ใช่แล้วรีบๆทำให้กลับเป็นเหมือนเดิมเลย"
"ชั้นยังไม่มียาแก้หรอก"
"ม่ายยน๊าาา"
"อ๋อ ใช่ๆมันเวลาจำกัดน่ะ ประมาณ2สัปดาห์ พวกเธอก็ทำตัวให้ชินไวๆล่ะไปก่อนนะ"
"เดี๋ยวสิคะ/เฟ้ย"
3วันผ่านไป
"มากะพร้อมนะ"
"อือ"
"เอาละนะ"ตอนนี้พวกเราชินกับสภาพนี้แล้วล่ะ
"จ้า"
จบ
___________________________________________________________
ตอนนี้สั้นมากมาย
"เช้าแล้วเสร็จแล้วโว้ย"ผมแหกปากโวยวายแต่เช้าเพราะผมทำการบ้านเสร็จแล้ว
"เจ๋ง แกทำให้ชั้นหรือป่าวว่ะ"ไอ้แบล็คสตาร์มันทำได้ครึ่งกองมันบอกว่าให้ผมทำแล้วหลับครับพี่น้อง
"ทำเองสิว่ะ แค่ของชั้นก็แทบตายแล้ว"แน่นอนมันกองเป็นผู้เขาเลยผมแทบทำไม่ทัน
"อ้าว คนบิ๊กๆอย่างชั้นก็ซวยสิฟะ ไมแกไม่ทำให้ฟะ งกฉะมัด"มันบ่น
"โอ๊ย อยากตายหรอยะแหกปากแต่เช้า จะสงเคราะห์ให้"มากะมาแล้ววุ้ย
"ม...มากะจังพอเถอะ"
"โซลอาวุธดิ จะเสียบยัยกะโปโล"เออผมก็รำคาญ เฮ้ย เอ๊ะ
"เฮ้ยๆๆ -_-vv"มันแปรงเป็นอาวุธไม่ได้วะ
"เป็นอะไรของแกฟะ รีบๆแปรงเข้าดิ"เอ่อ...
"เออ ชั้นมีเรื่องจะบอกแกฟะ"
"เรื่องไรฟะ"
"ชั้นแปรงเป็นอาวุธไม่ได้"
"อ้าวแล้วจะทำงานยังไงละเนี่ย"มากะบ่นกระปอดกระแปด
"แต่ชั้นก็แรปงได้นิ"
"เอ๋แล้วทำไม"
"มากะเธอลองนึกดูสิว่าเมื่อวานกินอะไรผิดสำแดงไปอะป่าว ซู้ด"
"เอ๊ะ หรือว่า โซลน้ำไวน์นั้น"
"เฮ้ยๆ ไม่หรอกมั้ง"
"แต่อันนั้นรู้สึกจะเป้นของ ดร.ไสตน์"
"มากะเธอลองนึกตอนเป็นเคียวดูเด้"
"อืม"
ฟุบ
"กรี๊ดดด ไม่น๊า ทำไมชั้นถึงกลายเป็นอาวุธละเนี่ย o[ ]o"
"งั้นก็แสดงว่า ชั้นเป็นผู้ใช้อาวุธอย่างนั้นหรอ"
"ไม่น๊า"
"เอ่อ... -_-vv"<---หน้าของสึบากิ
"^o^"<----อันนี้ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าหน้าใคร
"กรี๊ดดดดดด/ว๊ากกกกกก"
__________________________________________________________________________
มากะบรรยาย
"ดร.ไสตน์ ช่วยด้วย"ชั้นกับโซลรีบอาบน้ำแต่งตัวและพุ่งตรงมาหาดร.สไตน์อย่างเร่งด่วน ชนิดใส่เกียร์เสือดาว(เวอร์ๆ:ไรท์/ไม่เวอร์ได้ไงเรื่องสำคัญนะยะ:มากะ/ค่ะๆ:ไรท์)
"หือ พวกเธอสองคนมีอะไรหรอ"ยังมีหน้ามาถามอีก
"ดร.หนู/ชั้นกลายเป็นอาวุธ/ผู้ใช้ไปแล้วนะคะ/เฟ้ย"พูดพร้อมกันอีกชั้นจะรอดไหมเนี่ย
"อ๋อ เมื่อวาน แม้ๆมันได้ผลด้วยแฮะ"ยังมีกะใจมาชมผลงานตัวเองอีก
"ไม่ใช่เวลามาชื่นชมนะคะ"
"ใช่แล้วรีบๆทำให้กลับเป็นเหมือนเดิมเลย"
"ชั้นยังไม่มียาแก้หรอก"
"ม่ายยน๊าาา"
"อ๋อ ใช่ๆมันเวลาจำกัดน่ะ ประมาณ2สัปดาห์ พวกเธอก็ทำตัวให้ชินไวๆล่ะไปก่อนนะ"
"เดี๋ยวสิคะ/เฟ้ย"
3วันผ่านไป
"มากะพร้อมนะ"
"อือ"
"เอาละนะ"ตอนนี้พวกเราชินกับสภาพนี้แล้วล่ะ
"จ้า"
จบ
___________________________________________________________
ตอนนี้สั้นมากมาย
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น