ลำดับตอนที่ #6
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : ตอนที่ 2 ตกใจอีกรอบหนุ่มป๊อบเป็น'แวมไพร์'
มิกุ บรรยาย
"แกจะกรี๊ดทำไมยัยแคน"ชั้นตะโกนใส่เพราะรู้สึกรำคาญกรี๊ดอะไรไม่รู้แค่ประตูปิดเอง
"ขอโทดๆ"
'น่ารำคาญ'(ความคิดของไนท์)
'แย่แล้วหนังสือเปียกหมดเลย เอ๊ะแต่ที่นี่หน้านอนแฮะ'(ความคิดของอัน)
'เปียกหมดเลยเสื้อผ้า จะเป็นหวัดไหมเนี่ย'(ความคิดของแอล)
'น่าเบื่อจัง'(เอล)
'โอ๊ะ มีลมด้วยเย็นดีจัง'(แอนแซล)
'ขนมของชั้นอยู่ไหน'(แคนดี้)
"เอ้า ลูกกวาด อย่าทำตัวอารมณ์เสีย"ชั้นยื้นถุงลูกกวาดให้ยัยแคน
"เธอ...มิกุเธอเป็นคน..."
เปรี้ยง
"กรี๊ดดดดด ฮือๆ มิกุ อ้าวเฮ้ย มิกุล่ะ"
"ฮือๆ"
เปรี้ยง
"กรี๊ดดดด ฮือๆ"กลัวอะชั้นกลัวจังเลย
"เอ่อ...-_-vv"
'ยัยนี่เวลากลัวก็น่ารักดีนะ'(เอล)
'เอ่อ...จะทำไงดีชั้นก็กลัว แต่พอเห็นยัยนี่กรี๊ดออกมาแล้วลืมไปเลย'(แอล,อัน,ไนท์)
"อยากตายหรอเอล พวกเธอด้วยเลิกอึ้งได้แล้ว ชั้นได้ยินนะยะ"
"ขอโทดๆ"
"ใครน่ะ ใครอยู่ตรงนั้น"
"แล้วคุณหัวตั้งๆตรงนั้นน่ะใคร"ชั้นใส่หน้ากากทันที
'สรุปยัยนี่มันตัวอะไร ตะกี้ยัยขี้กลัวหายไปไหนเปลี่ยนน่ากากได้ไวดีจริงๆ'(ทุกคน)
"-_-++"ชั้นส่งสายตาอำมหิตไปให้
"(_ _) (_ _) (_ _) (_ _) (_ _) (_ _) (_ _)"ทุกคนก้มหัวเพื่อขอโทดชั้น
"เอ๋ คุณฮานะ"
"นายทูน่า"
"เอ่อ ^^;; ผมชื่อสึนะครับ"ทำไมชั้นอ่านใจหมอนี่ไม่ได้
"มีอะไรหรอ สึนะ อ้าวพวกคุณ"
"นายแป๊ะยิ้ม"
"เอ่อ ผมชื่อ ทาเคชิครับ"
"ใครมาน่ะท่านสึนะ"
"นายหัวปลาหมึก"
"อ้าวพวกคุณน่ะเอง แต่ผมชื่อฮายาโตะ"
"นายเป็ดหน้าโหด"
"ผมชื่อเคียวยะครับ"
"นายหัวสัปปะรด"
"ผมชื่อ มุคุโร่ครับช่วยเรียกให้ถูกๆหน่อย"
"พวกนาย เป็นตัวอะไรไม่ทราบ"ชั้นออกปากถามก่อน
"เอ๋ ผมก็เป็นมนุษย์ผู้ชายที่อายุเพียง15ปีไงครับ"
"อัน เปิดตำราเรื่องลึกลับ"ไนท์สั่ง
"อย่ามาสั่ง ชั้นก็เปิดอยู่แล้ว"
"ไนท์ช่วยหน่อยดิ"
"ได้อยู่แล้ว"
ฟึบเวลารอบๆตัวของพวกหนุ่มป๊อบหยุดลงด้วยพลังพิเศษของไนท์
"เอล ฝากด้วย"
"คร้าบๆ"
"อ่านไม่ได้อะ"
"แอลละ"
"ดูไม่ได้"
"แล้วเธอละมิกุ"
"ถ้าทำได้จะพึ่งพวกเธอทำไมถามอะไรแปลกๆ ไนท์พอแล้วละ"
"อือ"
"พวกนายเป็น..."
"เป็นอะไรอัน"
"เป็นอะไรละครับ"
"เป็นมนุษย์ธรรมดาๆ"
"อันย่า ยัยอัน อันโว้ยยย มิกุขอ"
ฟึบ ชั้นหยิบไฟฉายฉายไปที่อัน
"กรี๊ดดด อย่าเอาแสงจ้าๆ มาโดนชั้นสิ"
"สรุปพวกนั้นเป็นอะไร"
"เป็น"
"อัน"แคนถาม
"เป็น"
"เร็วๆ"แคนเร่ง
"เป็น"
"ให้ไวๆ"เอลเร่งอีก
"โว้ยยยยย จะพูดอยู่แล้วเลิกขัดจังหวะกันสักทีอยากตายหรือไง"
"เป็นแวมไพร์ จบยัง"
"หรออ๋อเป็นแวมไพร์"ไม่มีท่าทีตกใจแต่ถึงจะทำอย่างนั้น
'แวมไพร์มันมีจริงในโลกด้วยหรอ'(ไนท์)
"ขนาดพลังพิเศษยังมีเลย"ชั้นตอบ
'เอ๋ งั้นก็ต้องชอบอยู่ที่มืดๆเหมือนชั้นน่ะสิ'
"ใช่"ชั้นตอบ
'แล้วจะมีลูกกวาดรสเลือดไหมน๊า'(แคนดี้)
"น่าจะมีนะ"ชั้นตอบอีกรอบ
'ง่วงนอนจังอยากนอนแล้ว'(อันย่า)
"รอแปปนึงละกันเดี๋ยวหาที่นอนให้ ว่าแต่เธอรู้ได้ยังไงว่าเป็นแวมไพร์?"
'ในคฤหาสน์นี่จะมีดอกกุหลาบสีแดงกับสีดำไหมน๊า'(แอล)
"น่าจะมีนะ"
"เธอเลิกอ่านใจคนอื่นสักทีเถอะ -_-** "
"คนที่ปล่อยให้คนอื่นอ่านง่ายๆนั้นแหละผิด โฮะๆ ^o^ "
"หน็อย"
"ว่าแต่นายแวมไพร์ทูน่า ช่วยหาเสื้อผ้ากับห้องนอนให้หน่อยได้ปะ"
"พวกคุณนี่ ชั่งตลกกันดีจังนะครับแล้วไม่กลัวพวกเราหรอ เราอาจจะอยากดูดเลือดคุณก็เป็นได้"
"หึๆ งั้นคุณคงอยากลองคมมีดของมีดสั้นเล่มนี้มากสินะ"ชั้นพูดพลางหยิบมีดสั้นเล่มโปรดออกมาเล่น
"อยากลองไหมละเลือดพวกชั้นน่ะ แต่ถ้าอยากก็มาเอาให้ได้สิถ้ามีปัญญา"ไนท์ออกบ้าง
"555+ ก็ได้ครับๆ งั้นพวกคุณคงแปลกใจกับชุดของพวกผมเป็นแน่"
"ไม่มีทาง นายน่ะยังอ่อนมากนะพ่อหนุ่มน้อย"อันย่าเริ่มออกลาย
"โอ๊ะโอ๋ ผมว่าไปอาบน้ำก่อนดีไหมครับ เดี๋ยวเป็นหวัดแล้วไม่มีแรงสู้กับพวกผมหึๆ"
"หุบปากไปไอ้แวมไพร์สัปป้าคาสโนว่า"
"แม้รู้ดีจังเลยนะครับ หึๆ"
__________________________________________________________________________
"แกจะกรี๊ดทำไมยัยแคน"ชั้นตะโกนใส่เพราะรู้สึกรำคาญกรี๊ดอะไรไม่รู้แค่ประตูปิดเอง
"ขอโทดๆ"
'น่ารำคาญ'(ความคิดของไนท์)
'แย่แล้วหนังสือเปียกหมดเลย เอ๊ะแต่ที่นี่หน้านอนแฮะ'(ความคิดของอัน)
'เปียกหมดเลยเสื้อผ้า จะเป็นหวัดไหมเนี่ย'(ความคิดของแอล)
'น่าเบื่อจัง'(เอล)
'โอ๊ะ มีลมด้วยเย็นดีจัง'(แอนแซล)
'ขนมของชั้นอยู่ไหน'(แคนดี้)
"เอ้า ลูกกวาด อย่าทำตัวอารมณ์เสีย"ชั้นยื้นถุงลูกกวาดให้ยัยแคน
"เธอ...มิกุเธอเป็นคน..."
เปรี้ยง
"กรี๊ดดดดด ฮือๆ มิกุ อ้าวเฮ้ย มิกุล่ะ"
"ฮือๆ"
เปรี้ยง
"กรี๊ดดดด ฮือๆ"กลัวอะชั้นกลัวจังเลย
"เอ่อ...-_-vv"
'ยัยนี่เวลากลัวก็น่ารักดีนะ'(เอล)
'เอ่อ...จะทำไงดีชั้นก็กลัว แต่พอเห็นยัยนี่กรี๊ดออกมาแล้วลืมไปเลย'(แอล,อัน,ไนท์)
"อยากตายหรอเอล พวกเธอด้วยเลิกอึ้งได้แล้ว ชั้นได้ยินนะยะ"
"ขอโทดๆ"
"ใครน่ะ ใครอยู่ตรงนั้น"
"แล้วคุณหัวตั้งๆตรงนั้นน่ะใคร"ชั้นใส่หน้ากากทันที
'สรุปยัยนี่มันตัวอะไร ตะกี้ยัยขี้กลัวหายไปไหนเปลี่ยนน่ากากได้ไวดีจริงๆ'(ทุกคน)
"-_-++"ชั้นส่งสายตาอำมหิตไปให้
"(_ _) (_ _) (_ _) (_ _) (_ _) (_ _) (_ _)"ทุกคนก้มหัวเพื่อขอโทดชั้น
"เอ๋ คุณฮานะ"
"นายทูน่า"
"เอ่อ ^^;; ผมชื่อสึนะครับ"ทำไมชั้นอ่านใจหมอนี่ไม่ได้
"มีอะไรหรอ สึนะ อ้าวพวกคุณ"
"นายแป๊ะยิ้ม"
"เอ่อ ผมชื่อ ทาเคชิครับ"
"ใครมาน่ะท่านสึนะ"
"นายหัวปลาหมึก"
"อ้าวพวกคุณน่ะเอง แต่ผมชื่อฮายาโตะ"
"นายเป็ดหน้าโหด"
"ผมชื่อเคียวยะครับ"
"นายหัวสัปปะรด"
"ผมชื่อ มุคุโร่ครับช่วยเรียกให้ถูกๆหน่อย"
"พวกนาย เป็นตัวอะไรไม่ทราบ"ชั้นออกปากถามก่อน
"เอ๋ ผมก็เป็นมนุษย์ผู้ชายที่อายุเพียง15ปีไงครับ"
"อัน เปิดตำราเรื่องลึกลับ"ไนท์สั่ง
"อย่ามาสั่ง ชั้นก็เปิดอยู่แล้ว"
"ไนท์ช่วยหน่อยดิ"
"ได้อยู่แล้ว"
ฟึบเวลารอบๆตัวของพวกหนุ่มป๊อบหยุดลงด้วยพลังพิเศษของไนท์
"เอล ฝากด้วย"
"คร้าบๆ"
"อ่านไม่ได้อะ"
"แอลละ"
"ดูไม่ได้"
"แล้วเธอละมิกุ"
"ถ้าทำได้จะพึ่งพวกเธอทำไมถามอะไรแปลกๆ ไนท์พอแล้วละ"
"อือ"
"พวกนายเป็น..."
"เป็นอะไรอัน"
"เป็นอะไรละครับ"
"เป็นมนุษย์ธรรมดาๆ"
"อันย่า ยัยอัน อันโว้ยยย มิกุขอ"
ฟึบ ชั้นหยิบไฟฉายฉายไปที่อัน
"กรี๊ดดด อย่าเอาแสงจ้าๆ มาโดนชั้นสิ"
"สรุปพวกนั้นเป็นอะไร"
"เป็น"
"อัน"แคนถาม
"เป็น"
"เร็วๆ"แคนเร่ง
"เป็น"
"ให้ไวๆ"เอลเร่งอีก
"โว้ยยยยย จะพูดอยู่แล้วเลิกขัดจังหวะกันสักทีอยากตายหรือไง"
"เป็นแวมไพร์ จบยัง"
"หรออ๋อเป็นแวมไพร์"ไม่มีท่าทีตกใจแต่ถึงจะทำอย่างนั้น
'แวมไพร์มันมีจริงในโลกด้วยหรอ'(ไนท์)
"ขนาดพลังพิเศษยังมีเลย"ชั้นตอบ
'เอ๋ งั้นก็ต้องชอบอยู่ที่มืดๆเหมือนชั้นน่ะสิ'
"ใช่"ชั้นตอบ
'แล้วจะมีลูกกวาดรสเลือดไหมน๊า'(แคนดี้)
"น่าจะมีนะ"ชั้นตอบอีกรอบ
'ง่วงนอนจังอยากนอนแล้ว'(อันย่า)
"รอแปปนึงละกันเดี๋ยวหาที่นอนให้ ว่าแต่เธอรู้ได้ยังไงว่าเป็นแวมไพร์?"
'ในคฤหาสน์นี่จะมีดอกกุหลาบสีแดงกับสีดำไหมน๊า'(แอล)
"น่าจะมีนะ"
"เธอเลิกอ่านใจคนอื่นสักทีเถอะ -_-** "
"คนที่ปล่อยให้คนอื่นอ่านง่ายๆนั้นแหละผิด โฮะๆ ^o^ "
"หน็อย"
"ว่าแต่นายแวมไพร์ทูน่า ช่วยหาเสื้อผ้ากับห้องนอนให้หน่อยได้ปะ"
"พวกคุณนี่ ชั่งตลกกันดีจังนะครับแล้วไม่กลัวพวกเราหรอ เราอาจจะอยากดูดเลือดคุณก็เป็นได้"
"หึๆ งั้นคุณคงอยากลองคมมีดของมีดสั้นเล่มนี้มากสินะ"ชั้นพูดพลางหยิบมีดสั้นเล่มโปรดออกมาเล่น
"อยากลองไหมละเลือดพวกชั้นน่ะ แต่ถ้าอยากก็มาเอาให้ได้สิถ้ามีปัญญา"ไนท์ออกบ้าง
"555+ ก็ได้ครับๆ งั้นพวกคุณคงแปลกใจกับชุดของพวกผมเป็นแน่"
"ไม่มีทาง นายน่ะยังอ่อนมากนะพ่อหนุ่มน้อย"อันย่าเริ่มออกลาย
"โอ๊ะโอ๋ ผมว่าไปอาบน้ำก่อนดีไหมครับ เดี๋ยวเป็นหวัดแล้วไม่มีแรงสู้กับพวกผมหึๆ"
"หุบปากไปไอ้แวมไพร์สัปป้าคาสโนว่า"
"แม้รู้ดีจังเลยนะครับ หึๆ"
__________________________________________________________________________
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น