(fic reborn) อลวนวุ่นรักแวมไพร์จอมเจ้าเล่ห์

ลำดับตอนที่ #13 : ตอนพิเศษ marry christmas (100%)

ณ บ้านของไนท์ (ไนท์บรรยาย)

วันนี้วันคริสมาสต์ทั้งทีจะมีใครมาอวยพรไหมหน่อ

ให้ดอกกุหลาบสีแดง มันแปลว่ารักหมดใจ ให้ดอกลิลลี่ขาวไปแทนใจที่บริสุทธิ์~~สักพักชั้นก็ได้ยินเสียงโทรศัพท์ดังขึ้น

'MARRY CHRISTMAS ออกมาเจอชั้นหน่อยดิ ชั้นอยู่ที่หน้าบ้านเธอเนี่ย' อะไรนะหน้าบ้าน

ตึกๆๆ ฟรึบ ครืด กรี๊ดดดดอีกตาเป๊ะยิ้มมันอยู่หน้าบ้านชั้นจริงๆด้วยกำลังจะกดกริ่งตายแล้วแม่ด่าแน่ๆ

'ไปแล้วๆ อย่ากดกริ่งเด็ดขาดนะยะ ไม่งั้นชั้นฆ่านายแน่ๆ'

'คร้าบๆ คุณหญิง' หน็อย

ฟุบ ปัง ตุบ ตึกๆๆ เฮ้ยอยู่ชุดนอนอยู่นี่หว่า ฟุบ ตึกๆๆ ปัง

ฟุบ เฮ้อ เกือบไปแล้ว

"นายมาที่นี่ได้ยังไงกันแฮ่กๆ"

"ก็ เอ้านี่ เอาไปซะ"อีตาเป๊ะยิ้มนี่ยัดอะไรใส่มือชั้น

"อะไรเนี่ย"

"อยากรู้ก็ดูเอง ชั้นไปละ"

"อ้าวเฮ้ยเดี๋ยวดิ หายไปแล้ว"อะไรอะ สร้อยคอ กระดาษเขียนอะไรไว้

'MARRY CHRISTMAS สร้อยคอเส้นนี้ต้องใส่นะถ้าพรุ่งนี้ไม่ใส่ชั้นโกรธจริงๆด้วย
พรุ่งนี้เจอกันที่สถานีรถไฟนะ ตอน06.00น.ด้วย
ยามาโมโตะ ทาเคชิ'

ต้องไปด้วยหรอไม่อยากไปด้วยแฮะ แล้วสร้อยทำไมต้องใส่ด้วยไม่มีวัน

วันถัดมา ณ หน้าสถานี

ใส่มาจนได้ทำไมถึงใส่มาว่ะเนี่ย ไม่เข้าใจตัวเอง
(ทางซ้ายอันเล็กของไนท์ ทางขวาอันใหญ่ของยามาโมโตะ)

"ว้าวใส่มาจริงๆด้วย"อย่าทักสิยะ

"เอ๋ แอล ที่นิ้วมือนั้นอะไร"

(ข้างบนของมุคุโร่ ข้างล่างของแอล)

"ก็ แฮ่ ^///^"

"แล้วที่คอของเธอมันอะไร แอนแซลสร้อยคู่งั้นหรอ"

(ทางซ้ายของฮิบาริ ทางขวาของแอนแซล)

"ถูกบังคับใส่ยะ"

"หรอ แล้วอันย่าที่คอของเธอก็ด้วยงั้นหรอ"ที่คอของมิกุก็เหมือนกัน

(ทางซ้ายโกคุเดระ ทางขวาอันย่า)

"ของชั้นถูกบังคับมากมายคือประมาณว่าถอดไม่ออกอะ-_-vv"

(แม่กุญแจของสึนะ ลูกกุญแจของมิกุ)

"ของชั้นเกือบเสีย...ไปอะT^T"ยัยนี่มันโดนอะไรมากันแน่

"พวกนายบังคับงั้นหรอ"

"แต่เธอก็สมัครใจใส่มานี่นะ"

"กรี๊ดดดดห้ามพูดนะนายเป๊ะยิ้ม"

"ไปกันเถอะไปได้แล้ว"อ่อย

หลังจากนั้นพวกเราก็นั่งรถไฟไปนู่นไปนี้จนมาถึงที่สุดท้ายและหิมะก็ตกด้วยสวยมากเลย

วันถัดมา

เกือบไปแล้วเกือบโดนพวกเจ้าเล่ห์นั้นขโมยจูบไปซะแล้วแถมยังมาเนียนโอบเอวอีกต่างหากมันน่าฆ่าทิ้งนัก

________________________________________________________________________