soul eater : ขออภัยในความหวานเกินพิกัด

ลำดับตอนที่ #7 : ตอนที่ 6 อลวนวุ่น การบ้านยังไม่เสร็จ

มากะบรรยาย

พวกเรากลับมาถึงบ้านกันแล้ว พวกคิดธ์กับพี่น้องทอมป์สัน - กลับไปบ้านของตัวเอง,แบล็คสตาร์กับสึบากิว่าจะเดินเล่นกันต่ออีกหน่อย ส่วนพวกชั้น...

"มากะเธอท....O///O"โซลเดินออกมาจากห้องน้ำพร้อมกับทำท่าจะพูดอะไรสักอย่างแต่ก็ค้างไปเพราะว่า

"อะไรเล่าจะพูดอะไรก็พูดมา"มากะใส่ชุดนอนแบบสายเดี่ยวอยู่

"ถ้ามีผู้ชายคนอื่นมาค้างบ้าน ขอให้เธอโดนเขมือบไปซะ -*- "โซลพูดพลางทำหน้าเหมือนของบูด

"เอ๊ะO_o ว้ายนายมองอะไรอะ O///O"มากะพูดและเตรียมหยิบหมอนที่อยู่บนโซฟา

"ก็ดูชุดที่เธอใส่นอนสิ ถ้ามีมาจริงเธอไม่โดนรับประทานไปแล้วหรือไง โอ๊ย" ตอนนี้โซลกำลังหน้าคมำอยู่ที่พื้นเพราะเมื่อกี้มากะขว้างหมอนใส่หน้า

"อย่ามาพูดอะไร แมวๆนะ"มากะพูด

"เรียกแบล์หรอเมี้ยว~~"แบล์(ที่ไม่รู้)โผล่มา(จากไหน)พูด

"หนอยยัยมากะเอ้ย ไปเปลี่ยนเสื้อผ้าเดี๋ยวนี่เลยไป"

"มันเรื่องของชั้นยะ โอ๊ย"มากะหน้าคมำกับพื้นเฉยเดียวกัน

"ไปเปลี่ยนเสื้อผ้า โอ๊ย"

"ไม่ไปยะ"

"ไป"

"โอ๊ยไม่"

"ไป"

"ไม่"

"ไปเดี๋ยวนี่"

"ไม่ไปยะ"

"งั้นวิธีนี่"โซลเดินไปหยิบน้ำมาสาดใส่มากะ

"โซลนายทำบ้าอะไรน่ะ"

"ไป....-///- ไปเปลี่ยนเลย ( -//-)"โซลเบือนหน้าไปทางอื่น(เฮ้ยยัยนี่มันโตขึ้นมานี่ว้า:โซล/พอเลยๆเดี๋ยวฟีคชั้นติดเรท:ไรท์)

"อะไร -*- ฮะ ว้ายตาบ้าโซล T///T"

ในห้องของมากะ

แงๆชั้นแต่งงานไม่ได้แน่เลย ฮือๆชั้นจะฆ่านายโซล เห็นท้องกับกางเกงในชั้นอะแถมเลอะไปโดนน่าอกหน่อยๆด้วย

"ชั้นฆ่านายแน่โซล"

______________________________________________________________________

โซลของบรรยายมั้ง

ตอนเช้า ห้องของโซล

"อือเช้าแล้วแฮะ นอนไม่คอยหลับเลย"เพราะยัยมากะแท้ๆ โอ๊ยมันยังไม่หายไปจากหัวสมอง ว่าแต่ปรกติยัยนี่มันต้องตืนแล้วดิ ไม่ได้กลิ่นอาหารด้วย

"อะไรวะยังไม่ตื่นอีกหรอเนี่ย"ผมพูดพลางเดินออกมาจากห้องครัวแล้วเดินไปที่ห้องมากะ

"อะไรเนี่ยทำไมแกะไม่ออก"ผมได้ยินมากะบ่นอะไรพึมพัมก็เลยจะเข้าไปดู

ก๊อกๆ

"ชั้นเข้าไปนะ"ผมพูดไม่พูดเปล่าเปิดประตูเข้าไปโดยไม่ฟังคำตอบจากเจ้าของห้อง

แกร๊ก แอด~

"เธอตื่นสายน.....นะ O///o"

 

"อะ...ย...อย่ามองนะ o///o"

"ขอโทด"

ปัง

เฮ้ยตอนก่อนเปิดประตูยัยนั้นพูดว่าอะไรนะ(อะไรเนี่ยทำไมแกะไม่ออก)<--สิ่งที่กำลังนึก

"เอ่อ งั้นวันนี้ชั้นทำเองนะ"

"..."ไร้เสียงตอบรับจากผู้ถูกถาม

"มากะ"

"อือ"เปลี่ยนเสื้อผ้าอยู่ก็ไม่บอก(ก็แกเปิดประตูไปโดยไม่รอคำตอบไม่ใช่หรอ:ไรท์/เออรู้แล้วชั้นผิดก็ได้:โซล)

___________________________________________________________________________

งั้นชั้นบรรยายต่อละนะ(มากะ)

ตาโซลบ้าเข้ามาไม่รอฟังคำตอบเลยนะ ตาบ้า ฮือๆครั้งที่ 2 แล้วนะ ชั้นฆ่านายแน่ๆ ถ้าชั้นไม่ได้แต่งงานน่ะ T^T ฮือๆ เอาเป็นว่า รีบเกาะเจ้ากระดุมอันนี้ก่อนดีกว่า

"เสร็จแล้วนะ ชั้นเข้าไปได้ยัง"

"ยังยะ ทำไมยังไม่ออกเนี่ย"

"ให้ช่วยไหม...นี่ มากะ"

"ก็....ก็ดีนะ"

"งั้นชั้นเข้าไปนะ"

"อืม...ช่วยหน่อยดิ"

"เอ้าไหนดูดิ"โซลพูดพลางเดินมาดูกระดุมที่แกะไม่ออก(มากะใส่เสื้อกล้ามนะแค่ตอนนั้นสายมันหลุดลงมา)

"เนี่ยอะๆ มันแกะไม่ออกอะ (>0<)p"ชั้นพูดพลางชี้ไปที่กระดุมที่เหลือเพียงเม็ดเดียว

"เฮ้อ เป็นเด็กหรือไง ฮึบ ทำไมมันแกะไม่ออกอะเนี่ย"

"ไม่รู้"

_____________________________________________________________

ตัดมาทางด้านแบล็คสตาร์กับคิดธ์

"โย้ววว ชั้นมาแล้ว"

"อ้าวไม่อยู่หรอเนี่ย"

"ทำไม ถึงไม่อยู่คนบิ๊กๆอย่างชั้นอุสามา"

"อยู่นะ เห็นมะกับข้าวพึ่งทำคงอยู่ในห้องแหละ ไปดูกัน"

"อืม"

ปัง

"ไม่อยู่ อยู่ที่ห้องมากะละมั้ง"

"ชั้นก็ว่างั้นนะ"

"เธอเป็นเด็กหรือไง ฮึบ ทำไมมันแกะไม่ออกอะเนี่ย"

"ไม่รู้"

"โย้ หวัดดีทั้งสองคน"ภาพที่แบล็คสตาร์กับคิดมาเห็นก็คือ โซลกำลังปลดกระดุมมากะอยู่

"เฮ้ นี่พวกนายอุ๊บ"คิดธ์ปิดปากแบล็คสตาร์พร้อมกับลากออกมา

"ขอโทดที่มารบกวน"

"เฮ้ยเดี๋ยว มันไม่ใช่ยังง้านนนนนนน"โซลวิ่งตามออกไป

_________________________________________________________________

เดี๋ยวไรท์จอมโรแมนคนนี่จะมาแต่งต่อนะ

___________________________________________________________________

หลังจากที่โซลกับชั้นอธิบายให้คิดธ์กับแบล็คสตาร์ฟังแล้วก็ยอมเชื่อ แต่ที่มาเนี่ยเพราะ...
คิดธ์ - มาหาเฉยๆ,แบล็คสตาร์ - มาชวนไปติวหนังสือ(ง่ายๆลอกการบ้าน) ตอนนี้พวกสึบากิก็มาอยู่ที่บ้านของชั้นแล้ว

"ว่าแต่...ชั้นจะถามเธอตั้งแต่เมื่อวานแล้ว มากะเธอทำการบ้านเสร็จยังอะ"

"เสร็จแล้ว ตั้งแต่วันปิดปรับปรุงรร."ก็ชั้นทำเสร็จตั้งนานแล้วจริงๆนี่นาถึงจะมีไข้อยู่นิดๆก็เถอะ

"สึบากิ ขอลอกการบ้านหน่อย"แบล็คสตาร์แหกปากโวยวาย

"ไม่ได้นะจ๊ะ แบล็คสตาร์ต้องทำเองสิ"สึบากิพูดอย่างสุภาพ

"ชั้นด้วยมากะขอลอกการบ้านหน่อยเด้~~~"โซลนายนี้มัน...

"ไม่มีทาง ทำเองสิยะ"

"เธอติดหนี้ บุญคุณชั้นอยู่นะ"

"เรื่องอะไรยะ"

"เรื่องกระดุมนั่นไง"

"นายเอากรรไกรมาตัดไม่ใช้หรอเพิ่มภาระให้ชั้นละมากกว่า"จริงๆนะหมอนั่นเอากรรไกรมาตัดด้ายแล้วชั้นก็ต้องมานั่งเย็บกระดุมใหม่

"ไม่รู้แหละชั้นจะเอา"โซลฉกสมุดการบ้านของชั้นทั้งหมดไปแล้ววิ่งเข้าห้อง

"หนอยแน่ตาโซล อยากฆ่ามานนนน"

"เอ่อ...มากะจังนั่งลงก่อนเถอะ"

"งั้นสึบากิขอยืมหน่อยนะ"

"ค่ะ..เอ๊ะ..เอ๋!!!"แบล็คสตาร์ใช้จังหวะที่สึบากิเผลอฉกสมุดการบ้านของสึบากิแล้ววิ่งเข้าห้องของโซลไปแถมล็อคประตูอีกต่างหาก

"เออใช่วันนี้ชั้นค้างบ้านเธอนะยัยมากะ"เอ๋

"ใช่ๆพวกเราจะข้างบ้านเธอน่ะขอรบกวนด้วยนะมากะจัง"

"ดีนะที่คิดธ์ไม่ค้าง"

"ใช่เพราะบ้านเธอไม่ค่อยสมมาตร"

"จ้าๆ"
_______________________________________________________________________

หลังจากที่คิดธ์และแพตตี้กับลิส กลับไปแล้วชั้นก็มาอาบน้ำเตรียมนอน วันนี้ได้ใส่ชุดนอนแบบที่ผู้หญิงคนอื่นเข้าใส่นอนกันซะที

"มากะ.....ชั้นขอให้เธอโดนเขมือบเดี๋ยวนี่เลย -*- ไปเปลี่ยนเสื้อผ้าซะ"โซลบ่นพลางหัดไปมองแบล็คสตาร์ที่ยืนดูอยู่

"ไม่อะชั้นไม่คิดอะไรหรอก คนระดับบิ๊กๆ อย่างชั้นไม่คว้าเด็กกะโปโลน่าอกไข่ดาวแบบนี้หรอก แอก"

"ตายซะ เออสิ ชั้นมันกะโปโลอกไข่ดาวไม่เหมือนสึบากิจังนี่ ชิ ไปแล้วยะ"ชั้นพูดพลางเดินเข้าห้องของตัวเอง

"ไปเหอะโซลไปปั่นงานต่อ"แบล็คสตาร์โวยวายเมื่อคืนชีพแล้ว

"เออ พรุ่งนี้เปิดเรียนแล้ว วันนี้ไม่ต้องนอนโว้ย"

"รำคาญโวย คนเค้าจะหลับจะนอน"ชั้นตะโกนออกไปแกล้งเจ้าบ้าสองคน

_____________________________________________________________________________

ไรท์ผู้โรแมนไปและแม่เข้าให้ไปนอนน่ารำคาญจังยังเขียนไม่หนำจัยเลย บ๊ายบี >_< ~~