soul eater : ขออภัยในความหวานเกินพิกัด

ลำดับตอนที่ #6 : ตอนพิเศษ

มากะ บรรยาย

ตอนนี้ชั้นกับโซลเดินเข้ามาในที่ๆคิดบอกว่าเป็นที่ทดสอบความกล้า แซกๆวูบวาบวูบๆ
"อะๆ อะไรอะแวบๆตรงนั้น"ชั้นเริ่มกลัวถึงจะรู้ว่าเป็นพวกคิดก้อเถอะ
"ไม่ต้องกลัวน่านั้นพวกคิดนะ"
"ต...แค่ว่ายังไงชั้นก้อกลัวนี้นา"
"ไหนตอนเข้ามาบอกว่าเด็กๆไงเหล่า"
"ก้อ..."ฟุบ"กรี๊ดดดดดด....มีอะไรมาโดนไหล่ชั้นด้วยอะโซล"แงๆไม่เอาน๊ากลัวอะกลัว
"ไม่เห็นมีอะไรเลยไม่ต้องกลัวหน่า...ไม่มีอะไรสักหน่อย"
"จริงๆนะ..."
"อืม"
"เฮ้อ...กรี๊ดดดดดดดดดดดด"มีอะไรมาจับที่ขาของชั้นชั้นก้อเลยลากโซลวิ่งไปจน
ฝืดด
"กรี๊ดดดดดดด"ชั้นวิ่งไปจนเกือบตกทางลาดตรงน่าผา(เตี้ยๆ)แต่ดีนะที่โซลฉุดตัวของชั้นไว้ได้ทัน
"เป็นอะไรหรือป่าว ฮึบ"
"ม...ไม่เป็นไร"
"ม..มากะเธอหนักเท่าไรเนี่ย "กรี๊ดดดดดดดดดว่าชั้นอ้วนหรอเนี่ย
"ตาบ้าถ้าหนักก้อปล่อยสิยะ"ชั้นดิ้นไปดิ้นมาแล้วในที่สุดก้อ
"เฮ้ย"
"กรี๊ดดดดดดดดดด"โซลก้อตกลงมาพร้อมกับชั้น
________________________________________________________________________________

โซล บรรยาย

ผมกอดมากะไว้แล้วก้อทะไหลลงมารู้สึกว่ามากะจะสลบไปพอลงมาถึงข้างล่าง ผมก้อสังเกตเห็นแผล ทลอกของมากะจนเลือดไหลออกมา
"ชิ ไหนบอกว่าไม่เป็นไรไงยัยบ้าเลือดไหลเยอะเลยนี้หว่า"
แควก ผมฉีกเสื้อตัวเองเอาไปพัดแผลที่ขาของมากะแล้วก้ออุ้มเดินไปเรียบริมทะเล
"อือ"รู้สึกยัยมากะจะรู้สึกตัวแล้วนะ
"รู้สึกตัวแล้วหรอ"
"โซลนี่โซลชั้นว่านะชั้นอาจจะ...ชอบนายแน่ะ"เฮือกยัยมากะพูดว่าอะไรนะ
"อะไรนะมากะเธอพูดอะไรน่ะพูดอีกทีสิ"
"ชั้น...ชอบนายเอ๊ะเดี๋ยวนะโซลๆนี่ตะกี้นี้ชั้นพูดอะไรหรือป่าว"ตะกี้เธอละเมอหรอเนี่ย
"อืมเธอพูด"
"ชั้นพูดว่าอะไรน่ะ"
"นึกเองดิ"
"อืมอะ o///o"
"เป็นไรมากปะเนี่ย"
"ไม่เป็นไร"เสียงหัวใจที่น่าอกของยัยเนี่ยดังตึกตักๆสงสัยจะนึกออกแล้วเขินล่ะมั้ง
"เฮ้อ"
"แล้วนายคิดยังไงล่ะ"
"อะไรล่ะ"
"ก้อนายคิดยังไงกับชั้นล่ะ"
"...ช่างมันเหอะ เธอนอนไปก่อนเดี๋ยวถึงแล้วค่อยปลุก"
"อืม"แล้วยัยมากะก้อหลับไป
"เออใช่ชั้นอาจจะชอบเธอนะ"พึมพำๆ
"นายว่าอะไรนะ"
"ป่าวๆ"
และแล้วพวกเราก้อเข้าไปทางเดินทดสอบความกล้าต่อไปตอนนี้มากะก้อเดินได้แล้วสุดท้ายแผนก้อแป๊กหมดแล้ว