(fic reborn) อลวนวุ่นรักแวมไพร์จอมเจ้าเล่ห์

ลำดับตอนที่ #5 : ตอนที่ 1 คฤหาสน์โบราณ

เอาล่ะไรท์คนนี้จะพยายามเขียนให้ดีที่สุดถ้าไม่ชอบตรงไหนติมาเลยจะเปลี่ยนให้
________________________________________________________________

ไนท์บรรยาย

"กรี๊ดดดดดด นั่นสึนะคุงนี้/นั้นมันพวกเจ็ดหนุ่มป็อปอ๊ายยย"เสียงของพวกเสือ สิง กระทิง lls๑ ทั้งหลายกรี๊ดกร๊าดพวกหนุ่มป๊อปที่เดินเข้ามาในโรงเรียน

"ช้าจริงยัยพวกนี้ ชั้นคงต้องรอจนลากงอกแน่ๆ"ชั้นบ่นเพราะไม่อยากอยู่ที่เสียงดังๆแบบนี้ยัยเพื่อนบ้า

"มาแล้วจ้า ขอโทดที่มาสายนะ"มิกุสาวน้อยผู้มีหน้ากากหลายอันพูดขึ้นพลางหอบเหนื่อย

"จิส์"

"กรี๊ดดดด/ว้ายยยย/อ๊ายยยย"โว้ยยยน่ารำคาญจริง

"งั้นเดี๋ยวชั้นจัดการให้เนอะ"เออ จัดเต็ม

"กรี๊ดดดดดด น่ารำคาญจะตะโกนโวกเวกไปไหนกันไม่ได้อยู่สวนสนุกน๊าาา"และแล้วมิกุก็สวมหน้ากากจอมวีนทันที

"ขอโทดค่า"สาวๆทั้งหลายเงียบกริบและแล้วมิกุก็ถอดหน้ากากจอมวีนไปใส่แม่พระ

"ขอบคุณจ้า ไปเข้าห้องได้แล้วสาวๆ"

"มาแว้ววว"

"ช้ามากแคน"ยัยบ๊องเอ้ย

"ขอโทดๆแต่เธอก็พึ่งมานี่นาแต่เสียงดังมากๆเลยน๊าดังไปถึงร้านขนมหวานที่ชั้นอยู่เลยละอุ๊บ oxo"หน็อย

"นี่หล่อนชั้นนัดให้มาโรงเรียนไปซื้อขนมหรอห๋าเดี๋ยวโดนๆ"

"นี่ๆว่าแต่ที่นั้นมีเค้กกับช็อกโกป่ะ เค้าอยากกินอ่า"นิสัยจริงของมิกุเริ่มออกลาย

'หล่อนยุ่งอะไรด้วยย่ะแล้วถ้าบอกคนอื่นนอกจากคนในกลุ่มเธอรู้นะว่าจะเป็นยังไง'ยัยนี่ส่งกระแส่จิตพร้อมรังสีอำมหิตมาตกใจแทบตายลืมไปว่ายัยนี่มันอ่านใจได้(อนึ่ง ' ' สิ่งนี้คือกระแส่จิตที่ส่งไปให้คนอื่น:ไรท์)

"มาแล้ว"

"มาแล้วหรออันจัง"

"แล้วคนอื่นยังไม่มาหรอ ไม่ไหวแล้วน๊าชั้นแค่เดินมาโรงเรียนก็แถบแย่แล้ว"

"ทำไมหรอ(' ' )"

"นั้น"อันย่าชี้ไปตรงทางมุมเลี้ยวซึ่งกำลังมีผู้ชายที่ชอบพวกเรากำลังวิ่งมา

"เฮ้ย งั้นคราวนี้เอาใครอะ มิกุออกไปและ"

"อันเองๆ"เออดีมันออกมาเยอะเต็มที่มีแต่พวกเดียวกันถึงไม่กลัว

"เย้ย ขอโทดคร้าบบบบT^T"พวกผู้ชายเดินก้มหลังและคอตกไปตามๆกัน

"มาแล้วๆ"พวกที่เหลือมาพร้อมกันหมดแล้ว

"เอ๋ พวกเรามาไม่ทันฉากเด็ดใช่ไหมเนี่ย"

"พอเหอะ ไปดูห้องกัน"

"ห้อง A เชื่อดิ"

"งั้นไปห้องกัน"ถ้าลองยัยแอลพูดละก็คงไม่มีใครกล้าเถียง

"A หมดเลยหรอ"

"อืม"

"แปปนะ เราอยู่ห้องเดียวกับหนุ่มป๊อปทั้งเจ็ดคนอะ"

"อะไรนะ"เอาอีกและเบื่อมิกุชอบสวมหน้ากาก

"จ้าๆขอโทดวันนี้จะสวมหน้ากากจอมเงียบแล้วกัน"

ณ ห้อง 3 - A

เอาเป็นว่าวันนี้ทั้งวันมีคนมาถามมิกุยัยมิกุก็เงียบไม่ตอบอะไรทั้งนั้นยกเว้นกับพวกเรา สรุปง่ายๆคือวันไหนมิกุใส่หน้ากากแบบไหนก็ทำตามกันหมดแหละ

"เอ่อ แล้วสรุปใครจะสมัครเป็นหัวหน้าห้องบ้าง"ชั้นเห็นครูเหงื่อตกเพราะพวกเราปล่อยรังสีอำมหิตใส่พวกหนุ่มป๊อปแต่ก็โดนกระแทกออกมาด้วยรังสีความหล่อ

"หนูลงค่ะ/หนูลง/ผมลงครับ"ทุกคนในห้องยกเว้นพวกเรากับหนุ่มจอมแสบ(เปลี่ยนฉายาอีกและ:ไรท์)พูดพล่างยกมือกัน

"งั้นครูเอาคนที่ไม่ยกดีกว่า"

"เฮ้ย 'จารย์ไม่เอานะหนูไม่เอา"

"พวกผมด้วยครับ"

"แต่ผมจะสมัคร"หัวเป็ดกลุ่มจอมแสบลุกขึ้นพูด

"หนูก็สมัครค่ะ"อ้าวแอนแซล

"งั้นออกมาโหวตจ๊ะ"

ห้องสนทนาด้วยกระแส่จิต เปิดโดยมิกุ

'ห้องนี้ผู้ชายเยอะกว่าผู้หญิงเราอาจจะชนะก็ได้'

'ไม่หรอกพวกนั้นชนะ'

'เอาจริงอะ'

'จริงดิ ไม่รู้ว่าเพราะอะไรแต่เหมือนมีอะไรบ้างอย่างน่าสงสัย'

'งั้นชั้นจะลองอ่านใจ'

'ฝากด้วยแล้วกัน'

'อืม'

' ยังไงพวกเราก็ชนะแค่ใช้พลังในสายเลือดง่ายดีออก '

'มันคิดว่างี้อะ'

"ชิ พวกบ้าเอยพวกชอบใช่อำนาจ"ยัยแอลบ่นพำพัมแต่กลับ...ทำให้คนที่หัวสัปปะรดเน่าหันควับมาทันที

"มันได้ยินด้วยหรอเนี่ย"พอมิกุบ่นพึมพัมเบาๆผู้ชายที่หัวตั้งๆสีน้ำตาลที่หน้าเหมือนทูน่าก็เดินมา

"ได้ยินสิครับคุณออกจะพูดดัง"น่าโมโหยัยมิกุพูดได้เบามากที่สุดในกลุ่มแล้วนะ(ที่จริงแอลพูดเบากว่า)

"ชิ -*- คุณน่ะกลับไปนั่งที่ของคุณเถอะค่ะยังไงก็ชนะอยู่แล้วไม่ใช่ หร...อุ๊บ -x-"ยัยนี่จะไปบอกมันทำไม

"อ้าวรู้ด้วยหรอครับ ฮะๆ"นายแป๊ะยิ้มนั้นเดินเข้ามา

"ก็ถ้ารู้แล้วมันทำไมไม่ทราบหะ เพื่อนชั้นบอกให้กลับไปนั่งที่ไม่ใช่หรือไง"ชั้นออกตัวบ้าง

"เงียบหน่อยได้ไหมคะ มันน่า'รำคาญ'ชอบโวกเวกโว้ยวาย'อยากตาย'หรือไง"อันย่าเริ่มใช่ด้าย

"แม้ต้องขอโทดนะครับเพื่อนผมเขาเป็นพวกชอบตอบคำถามต้องขอโทดครับ"สักพักผู้ชายที่หัวเหมือนไส้กรอกปลาหมึกก็เดินเข้ามา

"ค่ะไม่เป็นไร กลับไปนั่งที่เถอะค่ะ"ยัยมิกุพูดไปพลางจับตัวของทูน่าตัวนั้นแล้วพลักให้เดินไป

"ก่อนกลับอยากทราบชื่อพวกคุณน่ะครับ"

"ชื่อ..."พวกเรา7คนเอ่อไปสักพักแต่กลับมีคนนึงพูดออกมาแบบลั้ลล๊าได้อีก

"คิราริ อาเมะค่ะ เรียกอาเมะก็ได้นะคะ *o* "ยัยนี่

"ครับแล้วคนอื่นที่เหลือ"

"rain"เรนที่เดินเข้ามาพูด

"เอลฮะ"และคนที่ตามหลังมาคือเจ้าเอล

"โฮโนะ รินค่ะ"มิกุบอกชื่อปลอม

"เซซิเลีย ไลล่าค่ะ"ยัยอันด้วย

"เอเซล เรย์ค่ะ"ชั้นเอามั้ง

"เอลล่าลีน โดมินิก"ยัยนี่เอาชื่อที่ไม่เต็ม

"คาร์ริม่า แอลน่า"ยัยแอลก็ปลอมชื่อ

"เอ๋ ในห้องไม่มีคนชื่อพวกนี้นะครับช่วยบอกชื่อจริงได้ไหมครับหะ ^-^"นายทูน่าเอาน่ายิ้มๆเข้าไปใกล้ๆน่าของมิกุ

"ฮานะ...ฮานะ มิกุ -///-"ยัยนี่มันหลุด

"ชิ เซซิเลีย อันย่า กลับไปได้แล้วชั้นรำคาญ"

"อาเซล ไนท์ กลับไป"

"แอลแซลล่า คารอล เอลล่าลีน โดมินิก...แอนแซล ไสหัวกลับไป"

"ไอเล่ อินคาเน่ เรียกแอลอะ เสร็จธุระแล้วก็กลับไป"

"งั้นผมกลับล่ะนะครับ"

"ให้ไวเลย"พวกเราพูดพร้อมกัน

หลังเลิกเรียน

สรุปคือ ไอ้เจ้าพวกนั้นก็กวาดทั้งตำแหน่งประธานนักเรียน และหัวหน้าห้องไปหมดเลย ชิ

"ช้าที่สุด อยากฆ่ายัยพวกนั้นโว้ยย"ทำไมชั้นต้องมายืนรอกลับบ้านพร้อมยัยพวกนั้น

"ขอโทดนะที่ช้าน่ะ"คนที่มาคนแรกก็คือ..

"เออ แล้วพวกนั้นล่ะมิกุ"

"อันย่าหลับอยู่ นอกนั้นยังไม่เสร็จ"

"ยัยอันย่ามันอยู่ชมรมอะไร "

"ชมรมนอนหลับ"

"เฮ้ย มันมีด้วยหรอ"

"ยัยนี่พึ่งไปสมัครมา"

"แล้วก็อนุญาติใช่"

"ใช่ด้ายอีกละสิ"

"อืม"

"มาแล้วมากันครบตั้งนานแล้วไปนั่งรออยู่ตรงนู่นแน่ะ"

แปะๆ

"เฮ้ยฝนวิ่ง"

30 นาทีผ่านไป

ตอนนี้เรากำลังหลงทางและฝนก็เริ่มตกหนักขึ้นเลื่อยๆ

"เขาไปหลบตรงคฤหาสน์หลังนั้นกัน"

"ไอ้คฤหาสน์โบราณนั้นอะนะ"

"อืม"

"เอาเหอะเดี๋ยวเป็นหวัด"

"อืม"

ตอนนี้พวกเราอยู่หน้าคฤหาสน์โบราณและตอนนี้มิกุผู้กล้า(ที่จริงเป่ายิงชุบกันมิกุแพ้เลยมาเปิดประตู:ไรท์)กำลังเปิดกระตู แอด~~~~

"เข้าไปกัน"

ปัง และแล้วประตูคฤหาสน์ก็ปิดลงด้วยตัวของมันเอง

"กรี๊ดดดดดดดดดดดดด"