สืบตำนานสานหัวใจ

ลำดับตอนที่ #2 : Pt.I confrontation to masters (การเผชิญหน้ากับเหล่ามาสเตอร์)

MASTERS

-ปรินซ์ (ประธาน)

เทมิน เทมิร์นัล บอจซ์

 -ดยุก (ร.วิชาการ)

ฟลินล์ เฟอร์ลาซ จอง

      -เอิร์ล (ร.งบประมาณ)

เซเนียร์ เซเนอร์เวีย

                -บารอน (ร.อาคารและสถานที่)

คิน ภาคิน(พาร์เคิล เอ็ดการ์ด)

     -ลอร์ด (ร.กิจกรรม)

เจสซิ เจสันเซอร์.เคมบริจ

1X/XX/XX BSJ high school (Z.achrea)

       'นี่...รายชื่อมาสเตอร์ภาคเรียนนี้ไม่เปลี่ยนเลยอ่ะ ฉันเริ่มสงสารรุ่นพี่เทมินแล้วนะ'

       'แหม...ก็หน้าที่ปริ๊นซ์งานหนักซะขนาดนั้นนี่นา'

        "โห รายชื่อมาสเตอร์ประกาศแล้วงั้นหรอ" ฟานี่เพื่อนสาวของฉันพูดขึ้น พลางมองไปยังประกาศที่ติดอยู่หน้าโดม

        "คนเดิมหมด" ภาคเรียนใหม่ไม่มีอะไรตื่นเต้นเลยแฮะ -_-;; 

        ภาคเรียนใหม่เริ่มต้นปีสองของฉัน ทุกอย่างเหมือนเดิมร้านเก่า ทางเก่า โรงเรียนจัดต้นไม้มาลงใหม่บ้างตามฤดูกาล ดีนะหน้าร้อนของที่นี่เย็นกว่าประเทศไทยเยอะเลย  ไม่อย่างนั้นการเดินจากโดมไปถึงร้านชิลล์คาเฟ่ (chill café)คงไม่ใช่เรื่องที่ดีนัก

       "ฮะ ฮะ จะคนเก่าหรือคนใหม่เธอก็ไม่ค่อยจะสนใจหรอก แล้วนี่ได้ยินเรื่องที่ผอ.ประกาศออกมารึยัง?"

        "อ่อ เรื่องแข่งหาตำนานสายอะไรนั่นอ่ะนะ ฉันว่าแต่ละสายคงไม่ได้อยากแข่งเพราะอยากถูกยอมรับว่าเหนือกว่าคนอื่นหรอก คงอยากได้รางวัลมากกว่า" เท่าที่ยินมาฉันไม่คิดด้วยว่าสายเฮอร์เวตจะชนะ สภาพที่มีแต่ศิลป์ดนตรีร้องรำทำปาร์ตี้ คงจะเก่าแก่กว่าคนอื่นอยู่หรอก

       "เธอนี่ก็คิดแง่ร้ายเสียจริงนะ แต่ก็คงอย่างที่เธอว่านั้นแหละ ได้ยินมาว่าพวกมาสเตอร์จริงจังน่าดูเลย เห็นรุ่นพี่เขาพูดกันว่า อยากได้เวลาปิดโดมเป็นตีสามอ่ะนะ ~_~ "

       " เห...ตีสาม !! ไม่ขอเข้าตอนไหนก็ได้ไปเลยล่ะ ยังไงโดมก็เปิดตอนตีสี่อยู่แล้วหนิ -_-;; "

       " ฉันก็ว่าอย่างงั้นแหละ "

        กริ้ง~ง กริ๊ง~ง

        "อ้าว...ฟานี่ เพลา วันนี้มาทำงานหรือมากินล่ะจ้ะ" พี่เนสถามเราอย่างอารมณ์ดี พี่เขาเป็นผู้จัดการร้าน เรียนบริหารที่ม.BSJ เป็นรุ่นพี่สายพวกเรา แน่นอนสวยมากแต่ไม่มีแฟนนี่สิ

       "มากินค่ะพี่ วันนี้ย้ายของเข้าห้อง เลยมาหาของกินเอาแรงค่ะ วันนี้พวกนั้นไม่มาทำงานหรอคะ"

        "พวกเรินไทต์นะหรอ พี่เห็นยุ่งๆเพราะพึ่งเปิดเรียนเลยให้มาตอนเย็นก็ได้ มาๆนั่งก่อน"

        "เอาสลัสน้ำใส เพิ่มปังอบ แซลมอนMย่างซีฟู้ดค่ะ แบบนี่พี่ก็เหนื่อยแย่สิคะ ทำงานคนเดียว ให้พวกหนูมาช่วยมั้ย " ฉันสั่งก่อนฟานี่ที่กำลังเลือกของกินแบบไม่คำนวนแคลลอรี่ น่าอิจฉาพวกกินแล้วผอมจังเลย

       "ไม่หรอกจ้า คนก็ยังไม่เยอะเท่าไหร่ เพลากินแต่ของลดน้ำหนักอีกแล้วนะ เพื่อใครหรือเปล่า " พี่เนสถามฉันอย่างแซวๆ ได้ก่อนที่ฉันจะได้แก้ตัว ยัยฟานี่ก็หาเรื่องเผาฉันซะก่อนแล้ว

       "ไม่มีใครหรอกค่ะ วันดีคืนดีก็นั่งดูเกาหลี พอเห็นเขาหุ่นดีขาสวยเพลก็หาเรื่องลดน้ำหนักซะงั้น -o- "

       "ก็ถ้าฉันมีพยาธิในตัวกินเท่าไหร่ก็ไม่อ้วนเหมือนเธอ ฉันก็คงจะกินเยอะอยู่หรอกน่า -ㅁ- "

       "เราก็พูดไปเพลา เราไม่ได้อ้วนขนาดนั้นซะหน่อย พี่เคยรู้จักคนที่ชอบผู้หญิงเจ้าเนื้อด้วยนะ แบบเพลานี่กำลังดีเลย " พี่เนสก็พูดได้สิ เธอคนนี้ออกจะผอมบอบบางน่าทะนุทะนอมตามสาวญี่ปุ่น =.=

       "เอาเบคอนทรัฟเฟิล สลัดครีมชีส ขนมปังชิลลี่ แล้วก็หอยเซลล์ค่ะ เครื่องดื่มขอน้ำส้มหวานๆนะคะพี่ "

       "จ้า รอสักพักนะ" พี่เนสหายเข้าไปหลังร้าน เพื่อสั่งให้เชฟทำอาหาร

       ร้านนี้เป็นร้านคาเฟ่ของเธอ ไม่ได้ใหญ่มากนักแต่ก็ขายดีพอสมควร ตกแต่งสไตล์ญี่ปุ่นฝรั่งเศษตามสัญชาติของเธอ ฉันกับฟานี่ทำงานที่ร้านนี้ ฉันอาจะทำงานเพราะเงิน แต่สำหรับลูกคนรวยทำตัวติดดินอย่างฟานี่คงทำไปเพราะชอบซะมากกว่า สถานที่ต่างๆของโรงเรียนไม่ได้จำกัดว่าเป็นของสายไหน ทุกอย่างใช้ร่วมกัน แต่คนส่วนใหญ่ก็เลี่ยงเพราะไม่อยากมีปัญหากัน ยกเว้นว่าคนกลุ่มนั้นเป็นเพื่อนกันมาก่อน ที่นี่เลยมีพนักงานจากทุกสาย คนที่มาส่วนใหญ่ก็มาจากทั้งสามสาย เพราะความดังล่ะมั้งคนถึงมากัน ที่นี่อยู่ไกลพอสมควรเลยล่ะ

       กริ้ง~ง กริ๊ง~ง

       "พวกมาสเตอร์นี่... " ฟานี่พูดขึ้น ฉันมองพวกเขาผ่านทางกระจกใส  พี่เนสก็อยู่หลังร้านซะด้วย

       "เราควรไปรับลูกค้ามั้ยเนี่ย" ฟานี่มองหน้าฉันพร้อมพยักหน้างึกงัก ก็เราเป็นพนักงานที่นี่ ช่วยๆกันบ้างสิ

       "รับอะไรดีคะ" ฟานี่พูดพร้อมยื่นเมนูให้ ส่วนฉันก็เตรียมจด แต่มีอะไรผิดความคาดหมายของฉันเล็กน้อย

       "เอ่อ...เอาไงล่ะซีนี่ :) " ผู้ชายคนหัวแดงแซมดำพูดขึ้น ฉันจำได้ว่าพี่เขาเป็นดยุก ถึงสไตล์ของเขาที่เจาะหูเจาะคิ้ว สักลาย จะไม่บงบอกว่าเขาเป็นจัดการเรื่องวิชาการของสาย =_=

       "..." ผู้ชายผมดำแซมเทาที่โดนเรียกว่าซีนี่ไม่ตอบ ดูจากสีหน้าแล้วพี่เขาคงไม่ชอบที่โดนเรียกว่าซีนี่สักเท่าไหร่นะ แต่ชื่อจริงของเขาชื่ออะไรฉันก็จำไม่ได้

       "นี่ นี่ เรียกผู้จัดการร้านให้เราแทนได้มั้ยอ่ะ " พี่คนหัวสีน้ำตาลอ่อนพูดขึ้น แววตาสีฟ้าขี้เล่นส่งมาให้ฟานี่อย่างออดอ้อน พร้อมกับมือที่ดึงแขนเสื้อของเธอไว้

        นี่มันเด็กชัดๆ Θ_Θ

        "ต แต่ว่า... " ฟานี่กำลังจะเถียงกลับแต่ฉันเรียกเธอไว้แล้วส่ายหัว แล้วเดินไปเรียกพี่เนสที่หลังร้านแทน พอถึงโต๊ะฟานี่จึงเอ่ยปากถามฉันทันที  

        "ทำไมถึงยอมไปเรียกพี่เนสที่หลังร้านล่ะ ทั้งๆที่เรารับออเดอร์แทนก็ได้นี่ -o- "

        "ฉันว่าพวกเขาคงมาจีบ..." ฉันพูดพร้อมมองผ่านกระจกไปทางฝั่งที่พวกเขานั่งอยู่ คำว่าจีบยังไม่ทันออกเสียงหมดสายตาคู่หนึ่งมองขึ้นมาหาฉัน แต่เป็นภาพสะท้อนของกระจก นี่เขาไม่เห็นฉันหรอกใช่มั้ย สะท้อนคนละมุมคงไม่เห็นกัน...

       "จ...จีบ?? " เสียงของฟานี่เหมือนเตือนสติให้ฉันละสายตาจากเขา คนที่โดนเรียกว่าซีนี่ กลุ่มของเขาพูดคุยกันกับพี่เนสอย่างสนุกสนาน รู้จักกันจริงๆสายตาคาดหวังของแต่ละคนนี่ ถึงไม่รู้ว่าใครชอบใคร แต่ฉันว่าจีบแน่ๆ

       "อ่า คงใครสักคนจีบพี่เนสล่ะมั้ง"

       "หืม แต่ฉันว่าพี่เนสชอบรุ่นพี่ซีเนียร์นะ " ฟานี่พูดพร้อมยัดสลัดครีมเข้าปาก

       "ซีเนียร์? คนที่โดนเรียกว่าซีนี่นะหรอ ทำไมเธอถึงคิดอย่างนั้นล่ะ" สลัสน้ำใสของฉันไม่ได้ลดอาการอยากกินครีมชีสของยัยฟานี่เลยแฮะ =_=

       "ก็พี่เนสมองเขาไม่วางตาเลยนี่นา ถึงรุ่นพี่ซีเนียร์จะไม่ได้สนใจเท่าไหร่... "

       ไม่สนใจเนี่ยนะ คนแบบไหนกันที่ไม่ชอบผู้หญิงบอบบางน่าทะนุทะนอมแบบพี่เนสกัน ขนาดฉันเองยังอยากได้เธอเป็นพี่สะใภ้เลย -o-

        "ฉันว่ารุ่นพี่มองมาทางโต๊ะเรานะ"

        "มองมาหาเธออ่ะดิ ไม่กินแบบผู้ดีหน่อยหรอ " ฉันเตือนเธอ ถึงจะรู้ว่าเป็นคุณหนูของตระกูลฟรองซัว มีเครือโรงแรมอยู่ทุกทวีป แต่เธอทำตัวง่ายๆสบายๆผิดคาดฉันไปมาก ตอนแรกที่เจอกันฉันคิดว่าเธอเป็นพวกคุณหนูจนไม่กล้าแตะอะไรเลยซะอีก

       "มองเธอต่างหาก"

       "หะ..."

       "จริงนะ ขนาดฉันมองเขาอยู่เขายังมองมาแค่เธอเลย"

       "เรากินต่อเถอะ เดี๋ยวต้องไปเก็บของเข้าห้องอีกนะ"

       "เห...ไม่สนใจหน่อยหรอ พี่เขาหล่อมากเลยนะ เรียนเก่ง บ้านรวย ดนตรีเริ่ด พูดน้อยไปหน่อยแค่นั้นเอง"

       "ดีขนาดนั้น คงไม่สนใจฉันหรอกน่า"

       "เธอดูถูกตัวเองไปนะเพลา -o-"

       "แหงสิ ฉันมีเพื่อนสวยนี่นา"

 

       ฉันกับฟานี่กินเสร็จก็เดินย่อยกลับมาที่โดม ระหว่างทางเห็นรถของพวกมาสเตอร์ขับผ่านไป ถ้าเขาชอบฉันจริงหรือนี่เป็นนิยายเขาคงจะรับฉันขึ้นรถกลับมาที่โดมด้วยอะไรแบบนี้สินะ -_-;; อย่าน้อยใจในโชคชะตาของตัวเองเลยเพลา

        " ฉันว่าเธอควรจะเรียกคนที่บ้านมาช่วยขนของให้เธอมั้ย " ของของฟานี่เยอะมาก เผลอๆมากกว่าฉันสองเท่าเลยล่ะ แน่นอนมากขึ้นเพราะของกินที่เธอซื้อมาระหว่างทางด้วย

        " ไม่เป็นไร ไหวอยู่แล้ว ผลัดกันขึ้นแล้วกันนะ"

         เธอขึ้นลิฟท์ไปก่อนฉัน ถ้าฉันเอาของไปไว้ห้องเสร็จฉันคงต้องมาช่วยเธอด้วย แต่ฉันถือของแบบนี้มันมองไม่เห็นข้างหน้าเลยนะ เสียงลิฟดังขึ้นเป็นสัญาณบอกให้ฉันรู้ว่าต้องก้าวขึ้นไป ด้วยความที่ว่ามองไม่เห็น และคิดว่าไม่มีคนฉันเลยเดินเข้าไปโดยไม่รอให้คนข้างในออกมาก่อน ทำให้ฉันชนกับใครบางคนเข้า

        ///ตุ้บบ///

        "อะ ขอโทษค่ะ" ก้มหัวก็ไม่ได้ น่าอายจริงๆเลย ทำไมฉันไม่วางไว้แล้วค่อยมาเอาอีกรอบกันนะ -_-;;

        "เข้ามาสิ" เสียงผู้ชายพูดขึ้น ใครไม่รู้หรอกชั้นไม่เห็นหน้านี่นา ว่าแต่เขาพึ่งลงมา ไม่ได้คิดที่จะออกไปงั้นหรอ

       "ชั้นห้าใช่มั้ย"

       "ใช่ค่ะ" ทะ...ทำไมเขารู้ -_-;;

        "ช่วยถือมั้ย"

        "ไม่เป็นไรค่ะ ขอบคุณค่ะ"

        เสียงลิฟท์ดังขึ้นอีกครั้ง ฉันเตรียมเดินออกจากลิฟท์ กะจะหันไปมองหน้าแล้วขอบคุณสักหน่อยที่ทำตัวเป็นสุภาพบุรุษกับฉัน แต่ทว่าใบหน้าผู้ชายที่ฉันเห็นทำให้ฉันอึ้งไปซะก่อนที่จะได้พูดอะไร

       " :) " เขากลับยิ้มให้ฉัน ยิ้ม ยิ้ม !! ผู้ชายพูดน้อยคนนี้หรอยิ้มให้ฉัน อยากจะถ่ายรูปเก็บไว้แล้วเอาไปขายต่อจัง


*** *** *** *** ***

       ความเพ้อฝันของฉันหยุดลงเพียงเท่านั้น เมื่อเห็นผู้หญิงน่าจิ้มลิมเดินเข้าไปในลิฟ เขาทั้งสองทักทายกันตามภาษาคนรู้จัก แสดงว่ารอยยิ้มนั้นคงไม่ได้ส่งมาให้ฉันแต่เป็นผู้หญิงคนนั้น เธอหวังมากไปอีกแล้วนะเพลา คนอย่างเธอจะมีใครเขาสนใจกันเล่า -_-

       ห้องของฉันอยู่ถัดจากห้องของฟานี่สามห้อง เดินไปหากันได้สบายเลยล่ะ ชั้นบนสุดของที่นี่เป็นของพวกมาสเตอร์แล้วก็ผู้ติดตามอีกห้าคน กลางโดมเป็นสระว่ายน้ำขนาดใหญ่ที่สามารถเลื่อนปิดเปิดได้หากอยากใช้พื้นที่ ส่วนใหญ่มันก็ถูกใช้ในการปาร์ตี้นั่นแหละ ที่นี่ห้ามเรื่องแอลกอฮอล์นะ แต่ถึงจะไม่ค่อยเข้มงวดนักก็เถอะ กินได้อย่าให้เห็นและขอแค่อย่ามั่วมากเกินไป เพราะดีกว่าให้พวกนี้แอบออกไปข้างนอกอะไรแบบนั้น

       'ขอเชิญนักเรียนชั้นปีที่สองและสาม สายเรดเฮอร์เวตมารวมตัวกันที่กลางโดมในเวลานี้ด้วย ประกาศอีกครั้ง...'

        อะไรอีกล่ะเนี่ย -_-;;

         ฉันเดินออกมาจากห้องในขณะที่ฟานี่กำลังเดินออกมาพอดี เราสองคนเลือกที่จะเดินลงบันไดแทนเพราะลิฟท์คนเยอะมาก ฉันได้ยินพวกรุ่นพี่คุยกันแว่วๆว่าสงสัยจะเป็นเรื่องค้นหาตำนานอะไรพวกนั้น พวกมาสเตอร์กับผู้ติดตามยืนอยู่บนเวทีที่ถูกยกให้สูงเหนือพื้น

         "ขอบคุณทุกคนที่ให้ความร่วมมือ คงจะได้ยินข่าวกันมาบ้างแล้วเรื่องค้นหาตำนาน และสิ่งที่พวกเราตกลงกันไว้ว่าชนะจะของรางวัลคือเปลี่ยนเวลาเข้าออกโดมใหม่..."

          เฮ้!! เฮ้!!

          " แต่การที่เราจะทำแบบนั้นได้เราต้องชนะในการแข่งขันครั้งนี้ให้ได้ซะก่อน ดังนั้นเราจึงอยากขอความร่วมมือกับทุกคน หากใครรู้เรื่องราวเกี่ยวกับตำนานหรือมีเบาะแสขอให้มาแจ้งกับผู้ติดตามของเรา และเราจะจัดตั้งกลุ่มเพื่อทำงานนี้โดยเฉพาะโดยขออาสาสมัคร ทางเราจะคัดเลือกคนที่้เหมาะสมมาทำงาน ขอบคุณ"

        " พูดจบแล้วก็ลงไปเลยเนี่ยนะ ให้ตายสิ สมกับเป็นมาสเตอร์เลย เพราะหล่อเฉยๆหรอกนะ ถึงให้อภัยเนี่ย" ฟานี่บ่นเบาๆให้พอได้ยินกันแค่สองคน ฉันยิ้มแหยๆให้เธอไป

สีประจำสายเฮอร์เวตคือสี แดง คนเขียนเลยเรียกรวมๆว่าเรดเฮอร์เวต
จัดหน้ายากมากเลย ตอนนี้เนื้อหา การเว้นวรรคยังไม่เป็รระเบียบเท่าไหร่
ขออภัยด้วยนะคะ