คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : [OS][GAKOOK] >Really Love U
ณ ย่านเมียงดง
“ชูก้าฮยองงง ผมอยากกินอันนั้นอ่ะ” หลังจากได้ยินเสียงตะโกนของมักเน่ตัวแสบมาจากด้านหลัง ผมก็หันไปเจอไอ้มักเน่ ยืนชี้ๆร้านขายเนื้อแกะย่างอยู่
“ก็ซื้อกินดิ” ผมตอบอย่างไม่ใส่ใจนักก็ถ้าอยากกินก็ซื้อกินเองดิวะ จะมาตะโกนเรียกผมทำไมไม่รู้ ผมก็หันหลังกลับจะเดินไปต่อ
“ผมใช้เงินซื้อของกินไปให้พวกฮยองที่หอหมดแล่ว โวะแค่นี้ก็ซื้อให้ไม่ได้ เงินก็มีตั้งเยอะตั้งแยะจะงกอะไรนักหนาแค่เนื้อแกะย่างไม้เดียวเอง”
“อ่าๆๆ ซื้อให้แล้วๆๆครับคุณจองกุก” พอได้ยินจองกุก บ่นๆอยู่คนเดียวผมก็เดินกลับไปหาจองกุกแล้วก็ควักเงินออกมาจะจ่ายให้
“แหะๆ ขอบคุณคร้าบบ ฮยองขออะไรนะผมจะทำให้หมดเลย” จองกุกยิ้มจนตาหยีแล้วก็เลือกเนื้อแกะย่าง หยิบมาได้ไม้นึง ผมก็เอาเงินจ่ายให้แม่ค้า แล้วเราก็หาที่นั่งแถวๆนั้นนั่งกัน
“จริงนะ”
“ฮะ?”
“ก็ที่ว่าขออะไรจะทำให้หมดเลย นี่เพิ่งพูดเมื่อกี้ก็ลืมแล้วเหรอ”
“จริงๆ ฮยองขอไรนะผมจะทำให้หมดเลย” จองกุกตอบก่อนจะหันไปกินเนื้อแกะย่างที่อยู่ในมือ
“แล้วถ้าพี่อยากให้นายมาเป็นแฟนล่ะ” ผมพูดเบาๆ เพราะกลัวจองกุกจะได้ยิน นี่เป็นคำขอของผมแต่มันคงจะเป็นไปไม่ได้ จองกุกคงไม่คิดอะไรกับผมเกินกว่าพี่น้องหรอก ผมรู้ดี
“ฮะ เมื่อกี้ฮยองพูดว่าไรนะ” จองกุกหันกลับมา คงเพราะอาจจะได้ยินเสียงผม ผมอุตส่าห์พูดเบาๆแล้วนะ หูจะดีเกิดไปแล้ว
“เปล่าๆๆ ” ผมปฏิเสธพัลวัน จองกุกทำหน้างงๆก่อนจะกลับไปกินเนื้อแกะย่างต่อ ผมมองจองกุกกินอยู่อย่างนั้น มองไปยิ้มไป จองกุกจะรู้มั้ยนะว่าผมคิดยังไงกับจองกุก แล้วจองกุกก็หันมาเห็นผมมองอยู่
“ฮยองอยากกินเหรอ เห็นจ้องมาตั้งนานและ อยากกินก็ขอดิผมไม่หวงหรอก อ่ะ” จองกุกพูดก่อนจะยื่นเนื้อแกะย่างมาตรงหน้าผม ผมเลยกัดไปคำนึง
“อร่อยใช่ป่ะล่ะ คราวหน้าเดี๋ยวผมเลี้ยงฮยองเอง” เด็กน้อยจองกุกพูดแล้วก็กัดคำสุดท้ายหมดพอดี
“กลับกันเถอะ เดี๋ยวพวกนั้นจะรอนาน”
“อืม” จองกุกตอบก่อนจะทิ้งไม้ลงในถังขยะ
“โหยยยยยยยยย กว่าจะกลับ ไม่กลับกันพรุ่งนี้เลยล่ะครับ” พอเปิดประตูก้าวขาเข้ามาในห้องได้ไม่กี่ก้าว ผมก็ได้ยินเสียงเจโฮปบ่นมาแต่ไกล
“ก็มัวแต่หาซื้อของกินให้พวกฮยองอยู่นั่นแหละ” จองกุกตอบเจโฮปก่อนจะวางของกินต่างๆไว้บนโต๊ะ
“ไหนๆๆๆ มีของกินไรบ้าง” วีกับจีมินวิ่งออกมาจากห้องของตัวเองเมื่อได้ยินคำว่าของกินแล้วก็พากันไปเปิดดูของกินที่วางอยู่บนโต๊ะ
“มีแต่ของที่ชอบทั้งนั้นเลย ขอบใจมากนะไอ้มักเน่” วีเดินมาขยี้หัวจองกุกแล้วก็เดินไปร่วมวงกับเจโฮป จีมิน ที่กำลังกินอย่างเอร็ดอร่อยไม่สนคนไปซื้อมาให้ ถ้าฉันไม่พาจองกุกออกไปข้างนอกนะพวกแกไม่ได้กินหรอกไอ้พวกตะกละเอ้ย
“ฮยองสองคนนั้นหน่ะ ไม่รีบมากินไม่เหลือให้นะครับ” จีมินบอกแรปม่อน กับจินฮยองที่นี่งดูทีวีกันอยู่2คน
“เออๆ เดี๋ยวไป” แรปม่อนม่อนตอบก่อนจะหันไปดูทีวีต่อ หลังจากนั้นผมก็เดินเข้ามาในห้องจะนอน แต่ก็นึกขึ้นได้ว่าจะสั่งอะไรจองกุก
“จองกุกกก มานวดให้ฮยองหน่อยย ฮยองปวดกล้ามเนื้อปวดตัวไปหมดแล้วว”
“คร้าบบ จะไป ณ บัดนาว” จองกุกตะโกนตอบ ก่อนจะเปิดประตูเข้ามา แล้วเดินมาหาผม
“เนี่ยๆเจ็บตรงนี้ ตรงนี้แล้วก็ตรงนี้” ผมชี้ไปที่หลังบ้างแขนบ้างขาบ้าง
“โห่ ทั้งตัวเลยเหอะ นอนลงดิจะนวดให้” ผมนอนคว่ำให้จองกุกนวด ไอ้มักเน่ก็นวดเก่งนะเนี่ยสงสัยคงต้องมีครั้งต่อไป
“นวดเก่งนะเนี่ย ไม่น่ามาเป็นนักร้องเนอะ น่าจะไปเป็นหมอนวด คงจะรุ่ง”
“โห่ ฮยองก็ว่าไป ผมมาเป็นนักร้องเนี่ยดีละ ไม่งั้นผมคงไม่ได้เจอฮยองหรอก” ผมพลิกตัวมาเป็นนอนหงาย ทำให้ผมกับจองกุกสบตากัน ผมไม่ได้คิดไปเองใช่มั้ยว่าจองกุกก็รู้สึกแบบเดียวกับผม เราสบตากันอยู่อย่างนั้นนานมาก จนผมสังเกตุเห็นว่าหน้าจองกุกเริ่มแดงนิดๆ
“ฮยองหายเมื่อยแล้วใช่ป่ะ ผมไปนะ” จองกุกบอกก่อนจะรีบเดินออกไปจากห้องผม ผมมองจองกุกจนออกไปจากห้อง แล้วผมก็นอนยิ้มอยู่คนเดียว จนเผลอหลับไป
“ฮยองตื่นได้แล้ววว จะนอนกินบ้านกินเมืองไปถึงไหน”ผม ได้ยินเสียงใครบางคนมาปลุกก่อนจะตื่น ผมตื่นมาประมาณเที่ยงกว่า ช่วงนี้เราพักร้อนผมเลยตื่นสายได้
“ฮยองลุกเลย ไปเที่ยวกัน พักร้อนทั้งที” จองกุกเข้ามาในห้องผม ก่อนจะดึงผมให้ลุกขึ้นนั่ง
“ไม่เอาอ่ะขี้เกียจ นอนเฉยๆไม่ได้เหรอ” ผมตอบแบบคนครึ่งหลับครึ่งตื่น
“ไม่ได้ๆๆ เมื่อคืนผมกับพวกฮยองตกลงกันแล้วว่าจะไปทะเลกัน”
“ไม่ถามฮยองก่อนว่าอยากไปมั้ย”
“ถ้าถามฮยองก็ไม่ได้ไปกันพอดีอ่ะดิ ก็เพราะฮยองเป็นแบบนี้ไง ไปๆลุกไปอาบน้ำ ผมเก็บของให้ฮยองแล้ว”
ผมลุกไปอาบน้ำอย่างเอื่อยๆ คนไม่อยากไปก็จะพาไปให้ได้เนอะ โอยย ขี้เกียจอ่ะ แต่ถ้าจองกุกไปผมก็จะไป ผมจะเอาชนะความขี้เกียจเพื่อไปกับจองกุกให้ได้
“โหยย ฮยองอย่างช้าอ่ะ เค้าจะไปกันหมดละ” ผมอาบน้ำแต่งตังเสร็จ ก็เดินออกมาเห็นเหล่าเมมเบอร์นั่ง
เรียงกันอยู่บนโซฟา
“ป่ะๆ ไปกันเถอะมากันครบละ” แรปม่อนบอกก่อนจะเดินนำไปคนแรก แล้วเราก็มาถึงทะเล เราจองที่พักไว้แล้ว เหลือก็แต่แบ่ง roommate กัน
“เจโฮปนอนกับจีมินกับวีนะ ชูก้ากับจองกุก ส่วนจินฮยองมานอนกับผม” ในฐานะที่เป็นหลีดเดอร์ แรปม่อนจัดการจัด roommate ให้เรียบร้อยเสร็จสัพ
“จะให้ฉันนอนกับนายเนี่ยนะ บ้าเหรอ ใครจะไปนอนลง นายกรนบ้านแตกซะขนาดนั้น” จินฮยองโวยวายเมื่อต้องมานอนกับแรปม่อนผู้ที่กรนอย่างกับควายออกลูก
“ผมก็จะคอยให้ฮยองหลับก่อนไงแล้วผมค่อยนอน
“เออๆ เอาอย่างนั้นได้” จินฮยองตอบ หลังจากนั้นพวกเราก็แยกย้ายกันไปจักของที่ห้อง ผมกับจองกุกเข้ามาในห้อง พอผมถึงห้องผมก็เดินมานอนที่เตียงทันที เตียงที่นี่นุ่มดีนะเนี่ย
“ฮยองจะไม่จัดของหน่อยเหรอ” จองกุกถามผม
“จัดให้หน่อยดิ ตอนนี้นายเป็นเบ๊พี่นะ”
“หมดเขตพรุ่งนี้นะ ผมจะไม่ทำตามคำลั่งของฮยองละ” จองกุกบอกขณะที่กำลังเดินไปจัดของ
“อะไรอ่ะ แค่วัน2 วันเองเป็นนานกว่านี้ไม่ได้เหรออ” ผมลุกขึ้นนั่งก่อนจะทำปากจู๋อ้อนเด็กมัน
“ไม่เอาไม่ได้ พรุ่งนี้ก็คือพรุ่งนี้ ” จองกุกบอกก่อนจะกลับไปจัดของต่อ อะไรอ่ะก็ผมอยากสั่งจองกุกไปทุกอย่างเลย สั่งๆๆๆ สักพักเจโฮปก็มาตามไปเล่นทะเล พวกเราเล่นกันจนมืดก็กลับมาเปลี่ยนชุด แล้วก็มานั่งเล่นเกมส์กันอยู่ตรงชายหาด พวกเรานั่งเป็นวงกลม แล้วจีมินกับวีก็ลุกขึ้น
“อะแฮ่มๆ วันนี้พวกเรา2คนรับหน้าที่เป็นพิธีกรในการดำเนินเกมส์นะครับ เกมส์นี้มีชื่อว่า บอกความจริง กติกามีอยู่ว่า เราจะเอาขวดมาวางตรงกลางแล้วให้คนใดคนนึงหมุนขวด ปากขวดหันไปหาใครคนนั้นจะต้องตอบคำถามที่คนหมุนถามแต่ถ้าตอบไม่ได้เราจะทำโทษโอเคนะครับเราจะเริ่มเกมส์แล้ว เริ่มที่ จินฮยองเป็นคนหมุนครับ” จีมินอธิบายกติกา แล้วก็ให้จินฮยองเป็นคนเริ่ม จินฮยองเริ่มหมุนขวด แล้วขวดก็หันไปทางวี
“ฮยองจะถามนายว่า…. “ พวกเราลุ้นไปตามๆกัน
“ในรถตอนที่เรากำลังเดินทางมาที่นี่ เราได้กลิ่นตุๆกันจนต้องเปิดกระจกรถสูดเอาอากาศบริสุทธ์ วี!!!!
นายตดใช่มั้ย”
“นายเองเหรอเป็นคนตดโหยโคตรเหม็นอ่ะ” เจโฮปสมทบเข้ามาอีกคน
“ตอบมา ถ้าไม่ตอบก็ไม่เป็นไรนะ ตอนนี้อากาศเริ่มหนาวแล้วสิถ้านายไม่ตอบฮยองจะให้นายลงไปแช่ในทะเล 3 นาที”
“เร็วดิฮยองผมก็อยากรู้” จองกุกเร่งวี วีทำหน้าเหมือนไม่อยากตอบแต่สุดท้ายก็ต้องยอมจำนนเพราะไม่มีทางเลือก
“ใช่ ผมเป็นคนตดเองแหละ” หลังจากฟังคำตอบ พวกเราก็รวมกันตีวี เตะบ้าง เขกหัวบ้าง แล้วเกมส์ก็ดำเนินมาเรื่อยๆ ตอนนี้จองกุกเป็นคนหมุนขวด ขวดหมุนๆไปเรื่อยๆ ช้าลงๆ จนขวดหยุด แล้วขวดก็หันมาทางผม จะโดนคำถามอะไรอีกล่ะเนี่ย เมื่อกี้ก็โดนถามว่าเป็นเกย์รึเปล่าโอ้ยย สแวกอย่างผมเนี่ยนะเกย์ ผมแมนนะจะบอก จองกุกมองหน้าผมก่อนจะถาม
“ฮยอง มีคนที่ชอบรึยัง” ผมเงียบไปช่วงนึง ผมมองหน้าจองกุกพร้อมสายตาที่สื่อเป็นนัยๆว่าคนๆนั้นคือจองกุก
“มีแล้ว” ผมตอบไป
“เห้ยจริงเหรอวะ ใครอ่ะฮยองๆ เกิร์ลกรุ๊ปป่ะๆ” เจโฮปถามผมด้วยน้ำเสียงตื่นเต้น
“เปล่าหรอก คนใกล้ๆตัวนี่แหละ”
“หรือจะเป็นสไตล์ลิสนูน่า” วีเดา เดาอะไรที่มันเป็นไปได้มากกว่านี้ได้ป่ะ ด้วยคำพูดที่ไม่เข้าหูผมเลยเขกหัวมันให้
“อะไรอ่ะฮยอง ผมเจ็บนะ” วีลูบหัวตัวเองป้อยๆ
“พวกฮยองเล่นกันไปเลยนะ ผมอยากไปเดินเล่นหน่อยอ่ะ” จองกุกยืนขึ้นบอกกับพวกเรา
“เออๆไปเหอะ พวกเรามาเล่นกันต่อมา กำลังมันส์เลย” แรปม่อนบอกก่อนจะหมุนขวด พอจองกุกได้ยินคำตอบก็เดินออกไป ทำไมผมรู้สึกว่าจองกุกดูเศร้าลงนะ
“ฉันก็จะไปเดินเดินเล่นเหมือนกันนะ” ผมพูดก่อนจะวิ่งตามจองกุกไป
“เออๆๆ ช่างฮยองแกเหอะ มาเล่นต่อๆ”ผมได้ยินเสียงจีมินบ่นๆตามหลังมา ผมวิ่งมาจนเห็นจองกุก เลยหยุดวิ่งแล้วก็ค่อยๆเดินไปหา
“ทำไมหนีออกมาอย่างนี้หล่ะ เกมส์ไม่สนุกเหรอ” จองกุกหันมาเห็นผมก่อนจะเดินก้มหน้าแล้วก็ตอบเสียงหงอยๆ
“เปล่า แค่อยากออกมาเฉยๆ” หลังจากนั้นเราทั้งคู่ต่างก็เดินเงียบๆกันไปตามชายหาด
“คนที่ฮยองชอบอ่ะพอจะบอกผมได้มั้ย” จองกุกทำลายความเงียบโดยการเป็นฝ่ายชวนคุยก่อน
“อ่อ ก็เป็นคนน่ารัก นิสัยเอาแต่ใจนิดๆ ไม่ค่อยเคารพฮยองเท่าไหร่”
“คนที่ฮยองชอบเด็กกว่าฮยองเหรอ”จองกุกถามแต่ผมก็ไม่สนพูดต่อไปเรื่อยๆ
“เมื่อก่อนตัวเล็กกว่า แต่ตอนนี้สูงนำฮยองไปตั้งเยอะ ยิ้มทีฟันเหยินๆโผล่ออกมาจนจะงับช้างได้ทั้งตัว” จองกุกเงยหน้าขึ้นมามองผม
“ลองฟังเพลงนี้นะ” ผมหยิบไอโฟนขึ้นมาเปิดเพลง Miss Right ซึ่งเป็นเพลงของเราเอง
Yes you're my only girl 너는 내게 최고
ใช่แล้ว คุณคือคนเดียวของผม คุณคือที่สุด
너의 하루를 알고 싶어, 너의 한숨이 되고 싶어
ผมอยากรู้เรื่องของคุณในแต่ละวัน อยากอยู่ในสายตาของคุณตลอดเวลา
Yes you're my only girl 너는 내게 최고
ใช่แล้ว คุณคือคนเดียวของผม คุณคือที่สุด
영화 속에서나 있을 것만 같던 그 사람
คุณคือคนที่มีอยู่จริงแค่ในละครเท่านั้น
바로 너야
คุณนั่นเอง
พอเพลงจบจองกุกก็ก้มหน้าเหมือนเดิม แต่เหมือนผมเห็นหน้าจองกุกแดงนะ
“รู้รึยังว่าคนนั้นคือใคร” จองกุกพยักหน้า
“เงยหน้าขึ้มมามองฮยองสิ” จองกุกก็ยังไม่ยอมเงยหน้าขึ้นมา ผมเลยจับหน้าจองกุกให้เงยขึ้นมาสบตากับผม
“คนๆนั้นคือนายนะ” ผมพูดก่อนจะโน้มหน้าลงไปประทับบนปากสีชมพูน่าจูบนั่น จองกุกก็ไม่ได้ขัดขืนอะไร เราสองคนเลยอยู่อย่างนั้นนานมาก จนจองกุกต้องผละออกไปเพราะหายใจไม่ออก
“คบกับฮยองนะ”
“อืม” เมื่อผมได้ยินคำตอบ ผมก็ประทับรอยจูบอีกครั้ง ครั้งนี้พวกเราจูบกันนานมาก มากกว่าครั้งแรก ฮยองสัญญาว่าฮยองจะอยู่กับจองกุกตลอดไป จะไม่ทำให้จองกุกเสียใจ
“ฮยองรักนายนะ จองกุก”
“จองกุกก็รักฮยอง”
Sunshine Talk
กว่าจะได้ลง เรื่องนี้แต่งนานแล้วอ่ะค่ะ แต่เพิ่งเอามาลง 5555
นี่แต่งเองยังแบบ อ้ากก@#$!$5%$@@ หืมม เลี่ยนตอนท้ายมากก
ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันว่าแต่งไปได้ไง ก็หวังว่าจะฟินเนอะ ถึงมันจะแปลกๆ เอิ้กๆ
เจอกันเรื่องหน้านะค้าาา
ความคิดเห็น