ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ❥s w e e t n e s s 7-11 [100%]
❥P E R F E C T S W E E T N E S S
7 - 11
เสียมือถือที่ัระมทั่วห้ออนัวเล็ัึ้นเป็นัหวะ่อเนื่อ เป็นเสียารแ้เือนาแอพพลิเั่นไลน์
นัวเล็็มือไวใ่เล่น พิมพ์นิ้วรัวเป็นระวันนิ้วนี้แทบะพันันไปหม แบฮยอน ยิ้มน้อยยิ้มให่ับหน้าอมือถืออัวเอ แบฮยอนุยับพี่านยอล แฮะแฮะ.. ็เมื่อืนแบฮยอนนอนุยับพี่เ้า นไ้รู้ื่อว่า พี่เ้าื่อว่า ปาร์ านยอล
นัวเล็เปลี่ยนสรรพนามอานยอลใหู้หน้าเารพึ้นาไอ้ ? เป็นพี่ ไม่อยาะหยาบายับพี่เ้าเท่าไร ็แหมเทพบุรสะนานั้นไม่เหมาะับำว่าไอ้เลยเนอะ ื้อ ..
ิไปมือ็้อวามส่หาพี่เ้าลอ เินนานี้ ไม่เป็นอันะินะนอนันแล้ว แบฮยอนเอ้ย
"ริ๊ " เสียมือถืออนัวเล็ัึ้นปลายสายึ้นื่อนามว่า โอเฮุน นัวเล็พี่หายใเ้าลึๆไม่ให้เสียัวเอมีพิรุน์
"ว่ายัไ?" นัวเล็เอ่ยานเสียใส
"พาไปเเว่นหน่อย" ปลายสายพูเสียะือรือร้น ห้ะเฮุนเนี้ยนะ ะไปเเว่น บ้านมันไม่มีหรือไเเว่นทำไม้อมาเเว่นแถวบ้านแบฮยอน
นัวเล็ไม่ไ้านามลับไปพราแ่อบลแล้วเินไปเปลี่ยนเสื้อผ้าให้มิิว่าบนที่นอน
ไม่นานทั้สอ็มาเอันหน้าเเว่นร้าน้า 24 ั่วโม
"นายะโทรมาแ่วนันมาเินเเว่นเนี้ยนะเฮุน?" นัวเล็มุ่ยหน้ามอเพื่อนัวเอที่ทำท่าทาลับๆล่อๆ
"แบ นายเห็นพนัาน้าในนั้นมั้ย อื้ม .. นที่ัวสูหน่อยๆ ผมบลอน์ทอ หน้าล้ายๆลูวานั้นนะ" เฮุนร่ายยาวพราี้นิ้วไปที่พนัานนที่เอ่ย วาเป็นประาย ริมฝีปาไ้รูป ัวเล็ หน้าอ .. ทำเอาเฮุน หลุมพราเพียแอบมอ
"ไหน ?" แบฮยอนมอามนิ้วยาวอเฮุน ไ้พบับพนัานที่หน้าล้ายับผู้หิ สวยรับ แบฮยอนยอมรับ สวยอ่าา..
"แล้วนายูนู้น" เฮุนันหน้าแบฮยอนให้หันไปมอป้ายสมัรานที่แปะไว้้าเสา พราหันหน้ามอแบฮยอน
"ไปแบ!" เฮุนันหลัให้แบฮยอนเ้ามาในเเว่นึ่เผิหน้าับพนัานที่ทำเฮุนหลุมพรารั้แร
"ือ เพื่อนผมะมาสมัราน ามป้าย้าหน้ารับ" แบฮยอนเออะอ้ะแ่ไม่ล้าที่ะัเพื่อน้วยสายาที่มอหน้าพนัาน้าหน้าที่น่ารัเินนา ทำเอาแบฮยอนพูไม่ออ
"น้ออายุเท่าไรเอ่ย?" พนัานเอ่ยเสียหวานหันหน้าถามแบฮยอน แบฮยอนเ้อๆัอบไป
"17 รับ แบฮยอน อายุ 17" เสียใสอบลับไปอย่ามีมารยาท ลู่ฮานยิ้มให้อีรั้ พราหันหน้ามอที่เฮุน
"แล้ว เอ่อ .. สมัรมั้ยเอ่ย?" ลู่ฮานเอ่ยทัเฮุน
"เฮุนรับ ผมเฮุน ผมไม่สมัรรับผมพาแบฮยอนาสมัร" เฮุนอบลับื่ออเ้าพรายิ้มโปรยสเน่ห์ที่ทำให้สาวๆหลายนยอมำนนถวายหัวให้ับยิ้มนี้ ลู่ฮานะั้าไปเพียเสี้ยวนาที
"เอ่อะ โอเรับ .. ั้นน้อแบฮยอนเปลี่ยนเสื้อผ้าไ้เลยน้ะ วันนี้พี่ะสอนให้ัอในส๊อ่อน ส่วนหน้าแเียร์พี่ะ่อยสอนอีที"
ทั้สอเพื่อนู่รัเินมา้านหลัเเว่นเพื่อทำารเปลี่ยนุ
"นายมันริๆเล้ย ทำไมไม่สมัรเอห้ะ ทำแบฮยอนเือร้อนลอ" แบฮยอนหันมอเพื่อนัวเอที่ยืนยิ้มน้อยยิ้มให่ับเหุาร์เมื่อสัรู่ แบฮยอนไ้แ่เบะหน้า้วยวามหมั้นไส้ใส่เพื่อนัวเอ
"็ันมีานทำแล้ว อีอย่านาย็บอะหาานทำนี่ ทำๆไปเถอะน่า"
เฮุนอบลับห้วนๆแ่นัยย์าับเปลี่ยนไป้วยอะไรที่แอบแฝ
"แบเออ ไ้เวลาานันละ โี" เฮุนโบมือลาแบที่ม้วนัวแ่เสื้อผ้า แบฮยอนปรายามอเป็นเิไล่ให้ไปไหน็ไป
เมื่อนัวเล็แ่ัวเสร็็เินออมาหาพี่่ลู่ฮานที่หน้าเาเอร์ ลู่ฮานหลุหัวเราะทันทีเมื่อเห็นนัวเี้ยใส่เสื้อผ้า
เสื้อราวน์สีแสลับเียวที่ยาวเือบอแบฮยอน ทำใหู้รุ่มรามบอไม่ถู แบฮยอนนิ่วหน้าใส่ลู่ฮานเป็นเิบอว่าเ้าทำอะไรผิ ลู่ฮานเินมาพับแนเสื้อที่ยาวพ้นแนอแบฮยอนให้ถึ้อฮ
"ูีึ้นหน่อย มาเี๋ยว.. " เสียประูอัโนมัิอเเว่นัึ้นเมื่อปราายร่าสูโปร่ ที่ทำแบฮยอนเือบลมับ
"สวัสีรับุานยอล วันนี้มารวหรอรับ?" ลู่ฮาน้มหัวให้เล็น้อยพราหันหน้ามอแบฮยอนอีรั้ ึ่นัวเล็อนนี้ัวแ็ทื่ออย่าหิน านยอลมอหน้าลู่ฮานเล็น้อย
"ปล่าวหรอ วันนี้ผ่านมาแถวนี้เลยะมาหาไริน" ร่าสูมอไปรอบๆแล้วสะุาที่เอับร่าัวเล็ๆรหน้า ร่าบาแ็ทื่อ้อหน้าานยอลนิ่ ทำเอานัวสสูหลุำอีรั้้วยประารเี๋ยวับลู่ฮาน แบฮยอนัวเล็มาับเสื้อราวน์อเเว่น
"สวัสีรับ เอ่อะ ุานยอล" แบฮยอน้มหน้านิ่ ทำเอาลู่ฮานที่มอสอนสลับันลายเป็นอาาศไปเลย
"วันนี้เห็นแล้วไม่อาละวาแล้วหรอ" านยอลล่าวเสียรียบมอนัวเล็ที่้มหน้านิ่
"มาสมัรเป็นพนัานที่นี้หรอ แบฮยอน ผมถามุ้อมอหน้าผม" าานยอล้าวประิัวอนัวเล็ที่ถอยหนีนรหน้าสาม้าวรว
แบฮยอนัวสั่นเยหน้าเผิับนรหน้า
"เอ่อ.. รับพึ่มาเมื่อี้" สายาทัู้่มอันนี้ ร่าบาใเ้นรัว สายาานยอลมีสเนห์เหลือเิน มันอาทำให้ใแบแเป็นเสี่ยๆไ้เลย
ไม่เอาแล้ว .. ไม่ไหวริๆ นรหน้าหล่่อเินไป
"ั้นเราไ้เอันนี้แน่ แบฮยอน"
ริมฝีปาานยอลยยิ้มึ้นพราหยิบหมาฝรั่หน้าเาเอร์ูให้ลู่ฮานู ลู่ฮานพยัหน้าเป็นเิว่า อแนั้นแหละไม่้ออ
านยอลเินออไปไ้สัพัแล้วแ่นัวเล็ไ้แ่มอามแผ่นหลัพราึายเสื้ออลู่ฮานเบาๆ
"พี่ลู่รับ เมื่อี้ .. ุานยอล เาเป็นใรรับ"
เ็น้อยเอ่ยถามเสียสั่นหัวใวน้อยๆยัเ้นไม่ยอมหยุาเหุาร์เมื่อสัรู่
"ุานยอล ลูายเ้าอบริษัทเเว่นรับ"
"แบฮยอนย๊า ! สิน้าัวนี้้อวารนั้นถึะถูน้ะ"
"แบฮยอน รนี้ั้นวามาม่าน้ะ ไม่ใ่ โ๊"
"นี้แบฮยอน สิน้าัวนี้หมส๊อนาย้อมีป้ายแวนะ"
เสียอลู่ฮานัึ้นหลายรั้่อวินาที แบฮยอนุ่านเอะะับารวาสิน้า เป็นเพราะเ้าเป็นมือใหม่หรือใส่ไปหาน่อนหน้าที่เพิ่ปราัว็ไม่รู้
"พี่ว่าแบฮยอนพั่อนีมั้ย ูเหมือนว่าเราะเหนื่อยมาทั้วันแล้ว" แบฮยอนมอหน้าอลู่ฮานแล้วส่ยิ้มบาๆให้เ้าพยัหน้ารับ่อนเินออมาาร้านสะวื้อ
"เฮ้อออออออ" แบฮยอนถอนหายใอมาแรๆ อะไรันทำไมทำนู้น็ผิ ทำนี้็ผิ มันยุ่ยาอะไรนานี้แบฮยอนิแล้วเิหมั้นไส้สิ่อรหน้าระป๋อบิเบียวถูเะออาที่
"เห้ย อะไรวะ" ปลายเสียัึ้นเนื่อาระป๋อที่เท้าน้อยๆอแบฮยอนเะไปโนหัวอปลายเสีย
"ไอ้.. ิบแล้วไ " แบฮยอนสถบอมา่อนะวิ่ไปหาบุลรหน้า
"อะ . อ้าว ุานยอล .." แบฮยอนถึับอึู้10 ทำไมันสปานานี้ ทำไม้อ อ้า อะไรเนี้ยววยอแริๆแบฮยอนนใรไม่โนไปโนพ่อเทพบุร ายาย เสียะแนน!!
"ว่ายัไ แบฮยอน .." านยอลเอ่ยเสียเียบรึม าปรายมอลนรหน้า ร่าเล็ๆรหน้าทำให้เาละสายาไม่ไ้ริๆ
ไม่ว่าะเอวที่อ ปาแ ผิวที่าวุหิมะ ่าัันไ้ีับปาแสริๆ
"ือ แบฮยอนอโทษ ที่เะระป๋อมาโนุานยอล" แบฮยอนพูเสียสั่นรัว า้อนมอานยอล้วยวามล้า
"เรียว่าพี่ เรียผมว่าพี่สิ้" านยอลยยิ้มอแบฮยอนพรา้มหน้าลมามอในระับสายาเียวัน
แบฮยอนหน้าเห่อแึ้นระเรื่อ แ้มแๆยิ่ทำให้านยอลสนใมันน่ามอน่าแล้เหลือเิน
เ็นนี้น่ารัเินไปแล้วริๆ
"เอ่อ.. พี่านยอล แบฮยอนอโทษนะ" แบฮยอนเอ่ยล่าวเสียสั่นอีรอบ านยอลหลุำ เาบอับใัวเออีรั้ น่าสนใน่าสนใริๆ
"หนีอมาเที่ยวหรอเรา" านยอลยืัวถามแบฮยอนเ็มวามสู
"ปล่าวนะ พี่ลู่ฮานให้แบฮยอนพั็พอ" แบฮยอนเถียามวามริทันที มือเล็ออเิหน้าใส่นรหน้าว่าัวเอไม่ไ้หนีเที่ยว
"ไหนๆ็อมาแล้ว ไปเที่ยวัน" านยอลไม่ปล่อยโอาสให้หนีหาย แบฮยอนอึ้ไปสัพัไม่ทันับานยอลนัวสูว้ามือนิ่มอแบฮยอนมาว้าไว้พราอแรึให้เินาม แบฮยอน็ว่า่ายเหลือเินเินามพี่เ้าไป ะให้อบหน่อย็ไม่ไ้ เอาแ่ใะมั
ถึะเล่นัวยัไ แ่ใ็ไปแล้ว ให้ทำไเล่า ...
็พี่เ้ามาอ่อยอบอ้ะ ะไม่ให้หลไ้ไละพี่านยอล !
านยอลพาน้อเินมาแถวห้าที่มีนเินมาเที่ยวถิ่นี้น้อยมา น้อวนุยนู้นุยนี้ เล่านู้นเล่านี้มาลอทา มือ้านึอผมุมมือน้อไว้
ไม่ไ้ลวนลามนะ น้อเ้า็ับมือผมอบนะ แทบับแน่นะ้วย
"พี่านยอล เยไปนู้นป้ะ มันสวยมา" นัวเล็ี้ไปที่ลานสีที่มีนเล่นอยู่เพียหยอมๆ
"เยรับแ่นานแล้ว" านยอล้มลมอแบฮยอนที่ทำาลุวาวเป็นนฮู
"แบฮยอนอยาเล่น แ่เล่นไม่เป็น" แบฮยอนพยายามึมือหนาอานยอลให้เินมา้วยัน านยอล็ามใน้อรับเินามา้วยีๆ
"อ๊า. หนาวั พี่านยอลูนู้นหิมะแรแล้ว" แบฮยอนัมือออามือุ่นอานยอลพราี้ไปที่เล็หิมะที่ร่วโรยลมาอย่าไม่าสาย านยอลเห็นันั้นึพานัวเล็มาหลบใ้ึเพราะิว่าเสื้อราวน์อพนัานเเว่นันหนาวให้ร่าเล็ๆไม่ไ้
"อูย .. หนาว" แบฮยอนบ่นอุบอิบพราถูมือไปมาแ้หนาว หน้าที่าวผ่ออนนี้เริ่มึ้นสีแาๆเพราะไอน้ำแ็ที่ร่วลมาโน
"หนาวหรอ" ไม่รอ้าานยอลถอเสื้อลุมัวนอลุมแบฮยอนไว้ ลายเป็นัวเล็ๆอแบฮยอนเหมือนหมาที่ถูลุม้วยผ้าันหนาว
"พี่านยอลไม่หนาวหรอ" แบฮยอนเอ่ยถามเมื่อเห็นานยอลึเสื้อัวเอมาลุมร่าอเ้าไว้
"นิหน่อยรับ พี่ทนไ้" านยอลอบไปอย่านั้นแ่ารแสแอิ้มาเ็มอาาศหนาวนานี้น้อ้อสสารพี่บ้าแหละ
"ั้นมานี้" นัวเล็ใล้าว้ามือพี่านยอลมาแนบแ้มัวเอไว้ ้อนเนื้อหัวใทั้สอเ้นัแรนแทบไ้ยินเสีย
านยอลถึับอึ้ับารระทำอแบฮยอน ใเา็แทบเ้นออมาเอเหมือนัน
เวลาผ่านไปเือบั่วโม ร่าทั้สอแทบะอันภายใ้เสื้อัวหนาอานยอลมีร่าสอร่าแฝัวอยู่มือานยอลโอบไหล่น้อไว้แนบายแบฮยอนแอบที่ะพิไหล่ว้านั้นบารั้บาราว านยอลเอ็ลอบมอหน้าน้ออยู่บ่อยรั้
"พี่านยอล อบุนะที่พาแบฮยอนมาเที่ยว" นัวเล็เอ่ยล่าวอบุร่า้าาย
แบฮยอนเยหน้ามอนที่สูว่าเป็นัหวะเียวับที่านยอละ้มลมาอบ ปลายมูโ่อานยอลปะทะับแ้มเนียนๆอแบฮยอน
เป็นเวลาเสี้ยวนาที านยอลระิบที่ใบหูสวยอแบฮยอน
"อบมั้ย พี่ะไ้พามาเที่ยวบ่อยๆ" านยอลยิ้มโปรยสเน่ห์ให้แบฮยอนหัวใสั่นเล่นอีรั้
"อบ .. พามาอีนะ" แบฮยอนเยหน้ามอานยอลริมฝีปาสวยอานยอลูบลบนริมฝีปาเล็ๆอแบฮยอนทันทีพราบเม้มอยู่อย่านั้นไม่อย่าปาแระเรื่อถูเผยอออ แบฮยอนเอื้อมมือบีบแนานยอลแน่นนัวสูทำารโลมริมฝีปาทัทายับลิ้นแบฮยอนอย่าำนา เนื่อาแบฮยอนที่ยัไม่มั่นใเหลือเินวบุมสิไม่อยู่ร่าทั้ร่าเหมือนึ้นสวร์
เป็นเวลานานที่ทัู้่ประบปาันนานั้น านยอลถนปาพรามอหน้าแบฮยอนนิ่ๆ
"พี่ว่า .. "
"หือ ..." แบฮยอนมอาานยอลนิ่
"สะใภ้บ้านพี่อยู่แถวนี้"
❥ sweetperfect
7-11 มา่อแล้วน้า อโทษน้า
ที่พิมพ์ผิั้เยอะ ให้อภัยเ้า้วยเน้อ
เป็นยัไบ้านฮุนฮานมา่อนอนแร น้อแบรู้แล้วว่าพี่านือใร
อ่าาาาาาา อย่าลืมมาพูุยันน้ะเธออ
tw; pbyhcy
#ficbiechan
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น