{fic} เซบาสเตียน ชิเอล shikiori no hane
ผู้เข้าชมรวม
1,139
ผู้เข้าชมเดือนนี้
4
ผู้เข้าชมรวม
กาลครึ้งหนึ่งนานมาแล้วมีชายรูปงามนามว่า “เซบาสเตียน มิคาลิส” เป็นชาวนาทีไมร่ำรวยแต่เป็นเพียนแค่ชายธรรมดาๆคนนึงที่ไม่อะไรผิเศษนอกจากหน้าตาและงานครัวเท่านั้น อยู่มาวันนึงเป็นฤดูหนาวเซบาสเตียนได้ออกไปหาฝืนในป่าโดยที่มีนกกระเรียนมองอยู่นกกระเรียนตัวนั้นเดิมทีเคยเป็นเด็กสาวที่สววยงามแต่บัดนี้เธอได้กลายมาเป็นนกกระเรียนเนืองจากเธอถูกสาบแช่งให้กลายมาเป็นแบบนี้แต่เธอปลอมตัวได้ในเวลา1เดือนแค่นี้ จากนั้นเธอก๊แปลงร่างมาเป็นเหมือนเดิมเธอเฝ้ามองคนที่มองอย่างจะช่วยและเธอได้ตกหลุมรักเขาอย่างจัง จากนั้นเซบาสเตียนก๊หาฝืนได้เยอะแล้วเดินกลับบ้านโดยเด็กสาวคนนั้นก๊แอบตามไปกันจนถึงบ้าน
“ว้าวหาฝืนมาได้เยอะเลยน่ะเนี่ยต้องก่อไฟแล้วละไม่งั้งได้แข๊งตายสะก่อน”เซบาสเตียนก่อๆไฟจนเสร๊จก๊มีคนมาค๊อกประตู
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
“ขะ..ข้าอยากมาอยุ่กับท่าจะช่วยงานท่านและข้าแอบชอบท่านเจ้าค่ะ”หญิงสาวที่แอบตามเซบาสเตียนพูด
“แต่ผมจนน่ะและอีกอย่างถ้าเธอช่วยเธอจะไหวหรอ”เซบาสเตียนพูดอย่างเป็นห่วง
“ไหวค่ะ!ข้าจะอยุ่เคียงข้างท่านและไม่ไปทั้งนั้นต่อให้ท่านจะไม่สบายข้าจะดูแลค่ะ”หญิงสาวยืนยันที่จะอยู่เคียงข้าง
“ผมชื่อเซบาสเตียนน่ะเชิญเข้าก่อนเดียวจะหนาวเอา”เซบาสเตียนยิ้มให้เด็กสาวแล้วให้เด็กสาวเดินเข้าพักในบ้าน
เซบาสเตียน พากษ์
ผ่านไปหลายวันผมกับเด็กสาวก๊นั้งพูดคุยและร้องเพลงด้วยกัน
“เสียงของเธอเพราะจังเลยน่ะ”
“แล้วถ้าเสียงของข้ามันไม่เพราะละท่านเซบาสเตียนจะรักไหม”
“รักสิรักอยู่แล้วละ^^”
“แล้วถ้าข้าไมใชมนุษ์ละท่านจะรักข้าไหม”
“รักสิ…..ต่อให้เธอเป็นหมาหรือแมวฉันก๊รัก”
วันเวลาผ่านไปผมก็ป่วยอย่างนักและผมรู้สึกว่าผมคงจะอยู่กับเธอต่อไปไม่ได้แล้ว“ไม่ค่ะข้าจะไม่ท่านตายเด็ดขาดฉันจะหาเงินมาซื้อยาเอง”เธอพูดแล้วออกจากบ้านไป ผ่านไปหลายนาทีเธอก๊กลับมาพร้อมยา “กินยาก่อนน่ะค่ะ”เธอพูดพร้อมกับเอายามาให้ผม “รู้สึกดีแล้วละ………ระร้องไห้ทำไม!”สักพักผมก๊รู้สึกว่าเธอร้องไห้
“ขอถามเป็นครั้งสุดท้าย….ถ้าฉันไม่ใช้มนุษ์จะรักฉันอยู่ไหม”เธอถามออกมาแล้วผมก็เช็ดน้ำตาของเธอ “รักสิรักมากๆรักยิงกว่าสิงไหนอีก…….ตะ..ตัวเธอ”ผมสังเกตเห็นตัวเธอมีแสงออกมา และแล้วตัวเธอก็กลายเป็นนกกระเรียน
“ขอโทษน่ะที่ไม่ได้บอก……ฮึก…ข้าขอจูบท่านเป็นครั้งสุดท้ายจะได้ไหม”เธอพูดทั้งที่อยู่ในร่าง
นกกระเรียน “ได้สิ…..”ผมค่อยจับหน้าของเธอจนปากผมกับปากเธอแตะกันผมไม่รุ้สึกรังเกียด
แม้แต่นิดเดียวถึงเธอจะเป็นนกเรียนแต่เธอก็คือเธออยู่ดี ผมค่อยถอนจูบออกและสิ่งที่หน้าตกใจ
นั้นก๊คือเธอกลับมาเป็นคนแล้ว! “กลับมาเป็นเหมือนเดินแล้วสิน่ะ”ผมถามเธอพร้อมกับกอด
เธอทั้งน้ำตา“ค่ะ…..ฉันรักท่านน่ะค่ะ”เธอพูดแล้วกอดกลับ“เธอชื่ออะไรหรอ….”ผมถาม
“ชิเอล แฟนทอมไฮฟ์ค่ะ…..”ชิเอลผมรักเธอน่ะ ผ่านไป5ปีผมกับชิเอลก็มีลูกชื่อ
ว่า “มิเชล มิคาเอลลิส” เป็นเด็กผู้หญิงวัย5ขวบ
แล้วเราก๊อยู่ด้วยกันอย่างมีความสุข
จบ……………….
อาจแต่งไม่ดีหรือแต่งไม่สนุกก๊ขอภัยน่ะค่ะเราเอามาจากเพลง ของ shikiori no hane ลองไปฟังดูน่ะเราไปล่ะ .........................
แถมรูปให้
เนื้อเรื่อง
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ผลงานอื่นๆ ของ fahsai7772557 ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ fahsai7772557
ความคิดเห็น