ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : แรกเราพบกัน
สวัสดีค่า นู๋"โอลีฟ" รายงานตัวเจ้าค่า.............
ตอนนี้นู่กามลางอกหักเจ้าค่า T^T"
ก้อวิชา Botany ที่สอบ Lab กริ๊งไปเมื่อตะกี๋นะจิ นู่ทามม้ายด้าย
แง้.............แม่จ๋า แม่เฒ่าจ๋า นู๋โดน Bot รังแก
" เปนไร โอ เดินเซเหมือนปูเชียว"(ข้าว)
"ข้าวจ๋า เจ้เพลินจ๋า เค้าถูก Bot ทิ้ง"
" Bot ทิ้งโอ หรือ โอทิ้ง Bot จ่ะ เหนเพิ่งอ่านเมื่อคืน"(เพลิน ผู้รู้ธาตุแท้ของ I ดี)
" มานก้อจิง แต่........"
"แต่?"(ข้าว)
"แต่?"(เจ้เพลิน)
"ช้านอกหัก"
"อกหักก้อเดินดีๆหน่อย เด๋วอาหารหักจะลามไปถึงขา"
"ช่าย รถคันตะกี๋แค่เฉี่ยว เด๋วถ้ามีคันต่อไป....."
เอี้ยด ..............โครม.............โป๊ก(เสียงเยี่ยงนี้รับฟังได้จากความรู้สึก
ว่ามีของแข็งประเภทหนึ่งที่เรียกว่ากระดูก เกิดกริยาที่เรียกว่าหัก)
" T^T" เจ้เพลินบ้า มาแช่งช้าน~เป็นจริงเลยเห็นไหม?"
-------------------------------------
ณ ห้องฉุกเฉิน (ห่างจากที่เกิดเหตุ 800 เมตร)
ตอนนี้นู่อยู่ในสภาพที่เรียกว่า เป๋ เต็มอาการ เพราะขาที่เคยมีค่าถึงกิโลละ 180 บาท ถูกเข้าเฝือกเรียบร้อย ทันทีที่ออกจากห้องฉุกเฉิน "เฮ้..เจ้,ข้าว.......เอ๋ นั่นใครอ่า"
ดูจาก she สองคนที่กำลังอค้งกิมกี่รับประทาน อันเนื่องมาจากอาการแอบปลื้มบุคคลที่สามที่กำลับคุยด้วยแล้ว นู๋ต้องทามจายว่า อีกนานกว่าจะได้รับคำตอบ แต่ทันทีที่เสียงของช้านก้องออกไป พี่เค้าก้อหันมามองที่นู่ แล้วมองที่ขา
" เอ่อ พี่ขอโทดนะครับ เพราะพี่ไม่ระวัง ทำให้น้องขาหักเลย เป็นอย่างนี้
น้องคงลำบาก เด๋วพี่ไปส่งที่หอนะครับ"
------------------------------------
ที่หอ
ตอนนี้ นางฟ้าชาลีทั้งสามกำลังอยู่ในตฐานลับเพื่อภารกิจสำคัญของเรา หรือ ภาษาราชการเรียกว่า "เมาท์ระเบิด"
"ข้าวเห็นไหม? พี่เค้าน้าร้ากกกกมากเลย"(เจ้)
"ช่ายๆ ขาว สูง หุ่นดี สุภาพ น่ารักอ่าเจ้....ใช่ไหม? โอ"
ไม่ทันที่ไอจะอ้าปากพูด she สองคนก้อระเบิดหัวเราะออกมาก่อน
"55+ ลืมปายว่าคุณน้องโอลีฟ เทอไม่เคยมองใครหล่อเลย ก๊ากๆๆๆ"
เอาเข้าปาย หัวเราะกานเข้าปาย ทามมายย่อ ช้านไม่มีนิยามคำว่าหล่อในพจนานุกรมส่วนตัวแล้วผิดตรงหนาย คนมันเจียมตัว เลี่ยมคานทองเสร็จไป 25% แล้วย่ะ
***************************
ปล. "ขอบคุณไวไวรสสาหร่ายญี่ปุ่นสำหรับอาหารมื้อแรกของวันนี้ อาเมน"
++ส่งท้าย++ หัวหอม Allium ascalonicum วงศ์ Alliaceae ใช้หัว 1 หัว ปอกเปลือกขยี้ทาบริเวณถูกแมลงสัตว์กัดต่อย อาการปวดจะค่อย ๆ หายไป
ตอนนี้นู่กามลางอกหักเจ้าค่า T^T"
ก้อวิชา Botany ที่สอบ Lab กริ๊งไปเมื่อตะกี๋นะจิ นู่ทามม้ายด้าย
แง้.............แม่จ๋า แม่เฒ่าจ๋า นู๋โดน Bot รังแก
" เปนไร โอ เดินเซเหมือนปูเชียว"(ข้าว)
"ข้าวจ๋า เจ้เพลินจ๋า เค้าถูก Bot ทิ้ง"
" Bot ทิ้งโอ หรือ โอทิ้ง Bot จ่ะ เหนเพิ่งอ่านเมื่อคืน"(เพลิน ผู้รู้ธาตุแท้ของ I ดี)
" มานก้อจิง แต่........"
"แต่?"(ข้าว)
"แต่?"(เจ้เพลิน)
"ช้านอกหัก"
"อกหักก้อเดินดีๆหน่อย เด๋วอาหารหักจะลามไปถึงขา"
"ช่าย รถคันตะกี๋แค่เฉี่ยว เด๋วถ้ามีคันต่อไป....."
เอี้ยด ..............โครม.............โป๊ก(เสียงเยี่ยงนี้รับฟังได้จากความรู้สึก
ว่ามีของแข็งประเภทหนึ่งที่เรียกว่ากระดูก เกิดกริยาที่เรียกว่าหัก)
" T^T" เจ้เพลินบ้า มาแช่งช้าน~เป็นจริงเลยเห็นไหม?"
-------------------------------------
ณ ห้องฉุกเฉิน (ห่างจากที่เกิดเหตุ 800 เมตร)
ตอนนี้นู่อยู่ในสภาพที่เรียกว่า เป๋ เต็มอาการ เพราะขาที่เคยมีค่าถึงกิโลละ 180 บาท ถูกเข้าเฝือกเรียบร้อย ทันทีที่ออกจากห้องฉุกเฉิน "เฮ้..เจ้,ข้าว.......เอ๋ นั่นใครอ่า"
ดูจาก she สองคนที่กำลังอค้งกิมกี่รับประทาน อันเนื่องมาจากอาการแอบปลื้มบุคคลที่สามที่กำลับคุยด้วยแล้ว นู๋ต้องทามจายว่า อีกนานกว่าจะได้รับคำตอบ แต่ทันทีที่เสียงของช้านก้องออกไป พี่เค้าก้อหันมามองที่นู่ แล้วมองที่ขา
" เอ่อ พี่ขอโทดนะครับ เพราะพี่ไม่ระวัง ทำให้น้องขาหักเลย เป็นอย่างนี้
น้องคงลำบาก เด๋วพี่ไปส่งที่หอนะครับ"
------------------------------------
ที่หอ
ตอนนี้ นางฟ้าชาลีทั้งสามกำลังอยู่ในตฐานลับเพื่อภารกิจสำคัญของเรา หรือ ภาษาราชการเรียกว่า "เมาท์ระเบิด"
"ข้าวเห็นไหม? พี่เค้าน้าร้ากกกกมากเลย"(เจ้)
"ช่ายๆ ขาว สูง หุ่นดี สุภาพ น่ารักอ่าเจ้....ใช่ไหม? โอ"
ไม่ทันที่ไอจะอ้าปากพูด she สองคนก้อระเบิดหัวเราะออกมาก่อน
"55+ ลืมปายว่าคุณน้องโอลีฟ เทอไม่เคยมองใครหล่อเลย ก๊ากๆๆๆ"
เอาเข้าปาย หัวเราะกานเข้าปาย ทามมายย่อ ช้านไม่มีนิยามคำว่าหล่อในพจนานุกรมส่วนตัวแล้วผิดตรงหนาย คนมันเจียมตัว เลี่ยมคานทองเสร็จไป 25% แล้วย่ะ
***************************
ปล. "ขอบคุณไวไวรสสาหร่ายญี่ปุ่นสำหรับอาหารมื้อแรกของวันนี้ อาเมน"
++ส่งท้าย++ หัวหอม Allium ascalonicum วงศ์ Alliaceae ใช้หัว 1 หัว ปอกเปลือกขยี้ทาบริเวณถูกแมลงสัตว์กัดต่อย อาการปวดจะค่อย ๆ หายไป
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น