คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #21 : บทที่ 10 - All The Way Home (50%)
๑๐
“All The Way Home”
ลาึืนนั้นพาพราวนั่ัออยู่บนห้อ ัแยเสื้อผ้าที่เ็บลับมาเพื่อัทำวามสะอา
เธอไ้ยินเสียเอะอะัมาาเบื้อล่าเลยลอโผล่หน้าออไปู ุะวันับมารามาถึบ้านั้แ่่ว่ำ สอนูมึนึใส่ันเหมือนเมำที่เาะลุ่มรวมัว่อนลมพายุะมา
“ทำไมแถึไม่บอแม่” เสียอ ‘รวิวรร’ สั่นเรือ ระนั้นยัฟัูเ้มวสมับที่เยเป็นรูบาอาารย์
“แม่รู้ไ้ยัไ” เสียถัมาเป็นอุะวัน
เธอมอไม่เห็นัวนพู เลย่อยๆ เลื่อนัวไปรราวบันไอย่าเียบเียบ มอลไปาุที่ยืนะสามารถเห็นบรรยาาศ้าล่าไ้
“มันไม่สำัเท่าันะรู้ไ้ยัไ แ่แไม่วรทำแบบนั้น”
“หมายถึเรื่ออะไรล่ะ เรื่อที่หนู่ามัน หรือเรื่อที่นสารเลวแบบมันสมวรเ้าไปนอนในุ!”
พาพราวเผลอลั้นหายใหลัสิ้นประโยท้าย ุะวันที่เปี่ยม้วยอารม์สาทอถ้อยำรุนแร
“ใรทำอะไรย่อมไ้รับผลแบบนั้น แอย่าไป่อรรม มันะเป็นบาปิัว”
“หนูไม่เ้าใ แม่ยัอาลัยอาวร์อะไรนัหนา มันเลวระยำแ่ไหน แม่ลืมไปหมแล้วหรือ”
ุะวันอลับเสียสั่น วาู่สวยลอหยาน้ำา มอใบหน้าที่ผ่านร้อนหนาวมายาวนานว่าน รวิวรรูสบนิ่นเธอนึโมโห
“นรมันมีรินะุ”
“ถ้าอย่านั้นเวลานี้หนู็อยู่ในนรุมที่ลึที่สุ เพราะมันไม่มีอะไระแย่ไปว่านี้อีแล้ว่ะแม่!”
“ุะวัน!”
“แม่รู้ไหม ลูอแม่้อเอับอะไรบ้า”
ุะวันิัึ้น รั้นี้หิสาวไม่ไ้ล่าว้วยแรโทสะ เสียอเธอแผ่วพลิ้ว ทั้เสียใและอสูับสถานาร์ที่้อเผิ ะมีสัวันไหมที่เธอะไ้ใ้ีวิอย่าสุใเหมือนใรเา มีสัืนไหมที่ภาพอไอ้ปีศาร้ายนั่นะไม่เ้ามารบวนารนอนอเธอ
“ไม่มีวันไหนเลย ที่หนูะไ้ใ้ีวิ้วยวามสบายใ ไม่มีวันไหนที่หนูไม่้อระแว...” ล่าวแล้วลืนน้ำา ิว่าเธอเป็นนเลือัารปัหา้วยนเอลอมา ึไม่มีประโยน์ที่ะ้อพูมันออไป
“่ามันเถอะ่ะ หนูลับ่อนนะ พรุ่นี้มีานเ้า”
รวิวรรผ่อนลมหายใ มอามแผ่นหลัอนที่ปึปัออาบ้าน ่อนะหันมาเห็นลูสาวนเล็ที่ำลัเินลมาาั้นสอึเร่ปรับสีหน้าใหม่ ใบหน้าูบอบและเริ่มมีริ้วรอยามอายุส่ยิ้มให้ ระนั้นในแววาลับระทมหนั
“อ้าว ยายพราว ัอเสร็แล้วหรือลู”
พาพราวยิ้มบาๆ ินที่แม่และพี่สาวปะทะารมันแบบนี้ ทว่าเธอใเย็นว่าุะวันมา
รวิวรรเอ็รู้ พาพราวเลียฝัลึ แ่แ่ไม่แสออ ลูสาวสอนอเธอนิสัย่าันสุั้ว
“แม่มียา่อนนอน่ะ พราวเรียมให้นะ ะไ้ทันึ้นนอนพอี”
หิสาวล่าวแล้วเินไปที่โ๊ะิน้าว มีระเป๋าใส่ยาึ่รวิวรร้อรับประทานประำ ลุ่มยา่อนนอนเป็นยาลายเรียับยาปรับอารม์ เมื่อรับประทานแล้วะ่วยให้แม่อเธอหลับลึนถึรุ่เ้า เธอยืนัยา ยิ้มบาๆ โยไม่ไ่ถามถึสาเหุทีุ่ะวันผลุนผลันออไป รอนรวิวรรรับประทานนรบถ้วนึประอร่าผ่ายผอมึ้นไปส่ถึห้อนอน นั่อยู่เป็นเพื่อนนระทั่แน่ใว่าอีฝ่ายหลับสนิท ึห่มผ้าแล้วปรับอุหภูมิเรื่อปรับอาาศนอุ่นพอี ่อนะ่อยๆ ปิประูอย่าเียบเียบแล้วเินย้อนลับมาั้นล่า
วามเวิ้ว้าโอบล้อมรอบัวเธอในทันทีที่ฝ่าเท้าแะสัมผัสพื้น
โรม!
‘ูบอให้เอาเินมา!’
พาพราวสะุ้ ยมือสอ้าปิหูอนเอ หลับาหนีาโลภายนอ ทว่านั่นลับยิ่เหมือนถูุระาให้ำิ่ลไปในบ่วแห่วามทรำ
รื รื
หิสาวสะุ้อีรั้เมื่อโทรศัพท์ในระเป๋าาเสั่น เธอหยิบมันึ้นมาูรายื่อนโทรเ้า มอหน้าอที่บอเวลาเือบสี่ทุ่ม ่อนรับสายโยไม่ไ้พูอะไร แ่เสียทุ้มที่แทรเ้ามาในสายเิมวามอุ่นใให้เธออย่าน่าประหลา
“ไปนั่รถเล่น้วยันไหมพราว”
“นอนไม่หลับหรือะ”
หิสาวถามนที่นั่อยู่หลัพวมาลัย ุานนท์แ่าย้วยเสื้อยื่ายๆ ับาเสามส่วน ปัผมที่เพิ่สระเสร็ึ้นอย่าลวๆ ปอยผมที่ยัไม่ทันแห้สนิทีเลยระบนหน้าผา
เ้าอนัยน์าำลึมอเธอ บนท้อถนนไม่่อยมีรถสัรไปมาเนื่อาเป็นเวลา่ำืน ุานนท์เลยระลรับลมาภายนอ สอ้าทาประับ้วยไฟเทศาล มันสาสะท้อนบนใบหน้ายามรถยน์เลื่อนผ่าน
“อือ...็นอนนเียวนี่” เสียทุ้มานรับเอื่อยๆ เบนสายามอถนนรู่หนึ่อนถึทาแย ่อนะหันมามอเธออีรั้เมื่อรถยน์ิไฟแ
พาพราวอมยิ้ม ส่ายหน้านิๆ เมื่อเาพูเหมือนปิไม่เยนอนนเียว
“แล้วพราวล่ะ ทำไมถึยอมออมา”
พอโนย้อนถามแบบนั้นบ้า เธอ็เลยนิ่ ่อนะทำในสิ่ทีุ่านนท์าไม่ถึ
พาพราวบหน้าบนท่อนแนแร่ หลับาลเหมือน้อารพัายและใ ายหนุ่มเลยไม่วนใเธอ แ่ลูบเรือนผมนิ่มมือระหว่ารอสัาไฟ ามมอถนนโล่ว้า ปล่อยเพลสาลที่เปิฟัเล่นวนไปอย่าแ่ม้า วบนระทั่รถยน์แล่นมาถึสะพาน้ามแม่น้ำเ้าพระยา เาึะลอวามเร็วลให้นนั่้าเียไ้ทอมอเรือที่ำลัเลื่อนผ่านลำน้ำ
“อบุนะะ”
หิสาวเอนท้ายทอยพิเบาะ หันมอเาพร้อมรอยยิ้ม ม่านหมอในแววาเธอสลายไป แทนที่้วยแสาพลุไฟบนท้อฟ้า
้าล่านั่น...มีานเลิมลออะไรสัอย่า
พาพราวในยามนีู้สวยามโยไม่้อปรุแ่ ใบหน้าที่ปราศาเรื่อสำอาระ่าใส ุานนท์ึเลี่ยผมเธอึ้นทัใบหูแล้วเลื่อนใบหน้าอนเ้าิ มอบุมพิูื่มท่ามลาแสสีอพลุเริระบำ ปล่อยให้หัวใสอวที่เยหลทาไ้โลแล่นามท่วทำนออเสียเพล
“พี่ให่ะ...” เธอเรียเาแผ่วพลิ้ว
“หืม”
“ืนนี้...อยู่ับพราวไ้ไหม”
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
บ้าริ อิันหยุยิ้มไม่ไ้
ฟ้าหลับ้าน
Facebook Fanpage : ฟ้าหลับ้าน
X : @fahlungbaan
⊳ เพียำนึ
⊳ ริรัปราแ้ว
⊳ เพียวใ (สนพ.พิมพ์ำ สถาพรบุ๊ส์)
สั่ื้อหนัสือ : ลิลิ้์
⊳ สัวารา (สนพ.พิมพ์ำ สถาพรบุ๊ส์)
สั่ื้อหนัสือ : ลิลิ้์
⊳ อรุอัษา์ (สนพ.พิมพ์ำ สถาพรบุ๊ส์)
สั่ื้อหนัสือ : ลิลิ้์
ความคิดเห็น